single....

[Jo'tje]

Nog niet eens per se voor gewoon vrienden, maar ook als je echt een relatie hebt.
Marnix en ik zijn regelmatig bij elkaar, maar dat zou ik toch niet de term LAT-relatie willen geven
Maja, waar ligt dan die grens tussen verkering en een LAT-relatie, is dat maar net wat voor naampje er zelf aan geeft?

[Aragorn]

Ik heb het ook idee dat LAT ook een beetje een achterhaalde term is. Tegenwoordig blijft bijna iedereen die een relatie heeft zo nu en dan bij de ander slapen.

[nonno]

Ik heb het ook idee dat LAT ook een beetje een achterhaalde term is. Tegenwoordig blijft bijna iedereen die een relatie heeft zo nu en dan bij de ander slapen.

Dus is het hardstikke 'in'.

Maar is het niet meer, dat je allebei een eigen huis hebt, eigen werk eigen leven, en asl je zin hebt indd naar elkaar toe kan gaan, en als je het zat bent gewoon op kan rotten naar je eigen stek. Zonder in het vooruitzicht te hebben ooit te gaan trouwen of samenwonen.
Nouja, dat zijn altijd mijn ideen geweest over een LAT relatie.

[Boekenlezer]

Vrijgezel zijn is maar makkelijk.
Een vrijgezel maakt in zijn eentje niet zo veel vies. Heeft het dus niet zo druk met zijn huishouden.
Een vrijgezel kan maar lekker doen wat hij wil.
Een vrijgezel heeft niet zoveel zorgen (...dus heeft het lekker makkelijk).
Een vrijgezel... etc.

Zo'n beeld kwam laatst bij mij boven, toen ik eens in gedachten nam wat ik zoal heb horen zeggen door getrouwden. (Misschien wat selectief, maar goed...)
Ik vind het niet kloppen met de realiteit. Dat huishouden van mij mag dan wellicht niet zo groot wezen, ik vind het bepaald geen lolletje als alles uit mijn motivatie moet komen! Toen ik eens een meisje op bezoek had, met wie ik samen de afwas deed, ervoer ik wat een enorm verschil dat maakt! Samen bezig zijn is onvergelijkbaar anders.
Ik moet wel toegeven dat ik best een hoop vrijheid heb als vrijgezel. Al vraag ik mij wel eens af of veel van die vrijheid soms niet een beetje teniet gaat door een huishouden waar ik niet zo erg op aangelegd ben.
Hoe dat met die zorgen zit, vind ik moeilijk te beoordelen. De grootste zorgen die ik wel eens heb gehad, was de stress die mij wel eens naar de keel vloog in de tijden dat ik zonder werk zat, vanwege het zonder werk zitten. Maar goed, dat tijdperk heb ik wel gehad, zo ziet het er nu uit. Mijn leven bevindt zich nu weer in stabiel water. (En ik zit bij een leuk bedrijf!) Zorgen zijn dus afhankelijk van de levensomstandigheden.
Ik vraag mij dus af: hebben getrouwde mensen wel eens niet een te romantisch beeld van wat vrijgezel-zijn is? Vergeten ze misschien, dat het gevoelsmatig een forse extra last kan zijn, als je alles alleen moet doen, in plaats van samen de klussen op te lossen? Nee, niet dat ik het niet aan kan. Ik houd mijn leven best wel draaiende. Maar dat neemt niet weg dat je het wel voelt.

[Airke]

Ik vraag mij dus af: hebben getrouwde mensen wel eens niet een te romantisch beeld van wat vrijgezel-zijn is? Vergeten ze misschien, dat het gevoelsmatig een forse extra last kan zijn, als je alles alleen moet doen, in plaats van samen de klussen op te lossen? Nee, niet dat ik het niet aan kan. Ik houd mijn leven best wel draaiende. Maar dat neemt niet weg dat je het wel voelt.

Haha, ik heb heel andere ervaringen. Heb juist de indruk dat getrouwde mensen (en mensen met een relatie in het algemeen), geneigd zijn vrijgezellen op een bepaalde manier als ´zielig´ te beschouwen. Je bent toch maar alleen, enzo. Terwijl je dat zelf totaal niet als een probleem beschouwt. En andersom, dat vrijgezellen een relatie enorm ophemelen, waarbij ze zich niet lijken te realiseren dat dat z´n eigen problemen weer meebrengt. Tja..

[Mariekje88]

Haha, ik heb heel andere ervaringen. Heb juist de indruk dat getrouwde mensen (en mensen met een relatie in het algemeen), geneigd zijn vrijgezellen op een bepaalde manier als ´zielig´ te beschouwen. Je bent toch maar alleen, enzo. Terwijl je dat zelf totaal niet als een probleem beschouwt.

Inderdaad, mijn zus is 'nog altijd' vrijgezel en hoe mensen daar dan op reageren En elke keer weer: heb je nu al een vriend? Ja joh.. maar je moeder wil toch ook wel eens oma worden? alsof het daarom draait 't Is toch maar niets om elke avond alleen te zijn? kun je je tijd niet met vrienden/familie doorbrengen? En die meelevende blik die ze haar soms toezenden.. Vreselijk gewoon.
Terwijl er zoveel voordelen zijn, Boekenlezer noemde er al een paar, maar er zijn er veel meer

[Cisca]

Er zijn voordelen en nadelen, zelf heb ik ondervonden dat stellen denken dat je het inderdaad alleen maar makkelijk hebt, je kunt doen en laten wat je wilt, zonder overleggen, hebt geen verantwoording voor anderen, wat uiteraard niet klopt, want iedereen heeft naasten om naar om te zien.
Je hebt geen verantwoordelijkheid van een gezin - alsof iedere ouder ook werkelijk zijn verantwoordelijkheid neemt - e.d.
Als alleenstaande is het wel belangrijk dat je het hebben van een gezin ook weer niet onderschat, het kan grote zorgen geven, die heb je in ieder geval niet.
Wat ik een belangrijk gemis vond, was als ik thuis kwam van mijn werk, er niemand was waar je even de dag mee kon relativeren, even je belevenissen doorspreken, wat feed back krijgen, soms even een rem, waardoor je te lang ergens mee blijft rondlopen.
Huishoudelijke dingen is niet zo belangrijk, die hou je altijd in iedere situatie, maar niets kunnen delen, nergens over kunnen praten, dat was voor mij het ergste.
Nu ben ik nog wel alleen, maar door de situatie waar ik in terecht gekomen ben, speelt het nu veel minder, ik heb geweldige mensen om me heen, die mee gaan naar artsen, die ik bijna dagelijks zie en waar ik alles wat me overkomt mee kan bespreken, dat zijn echt ouders voor me geworden, verder heb ik ook heel veel anderen om me heen, dus het alleen zijn speelt niet echt meer voor me.

[Boekenlezer]

Ik vraag mij dus af: hebben getrouwde mensen wel eens niet een te romantisch beeld van wat vrijgezel-zijn is? Vergeten ze misschien, dat het gevoelsmatig een forse extra last kan zijn, als je alles alleen moet doen, in plaats van samen de klussen op te lossen? Nee, niet dat ik het niet aan kan. Ik houd mijn leven best wel draaiende. Maar dat neemt niet weg dat je het wel voelt.

Haha, ik heb heel andere ervaringen. Heb juist de indruk dat getrouwde mensen (en mensen met een relatie in het algemeen), geneigd zijn vrijgezellen op een bepaalde manier als ´zielig´ te beschouwen. Je bent toch maar alleen, enzo. Terwijl je dat zelf totaal niet als een probleem beschouwt. En andersom, dat vrijgezellen een relatie enorm ophemelen, waarbij ze zich niet lijken te realiseren dat dat z´n eigen problemen weer meebrengt. Tja..

Ja, dat ken ik.
Dat getrouwden vrijgezellen als zielig beschouwen... och, daar heb ik nooit wakker van gelegen. Sterker nog, dat vond ik juist van zieligheid en saai-burgerlijke kortzichtigheid getuigen, om dat zo te bekijken. Kortom, een kleingeestigheid waar je bepaald niet jaloers op hoeft te zijn.

Maar goed, neemt niet weg dat ik, na me heel veel de voordelen van het vrijgezel-zijn voorgehouden te hebben, ook wel eens mijn tijden heb waarop ik de zaken wel eens van een andere kant bekijk. Dat zal misschien ook wel een beetje in de tijd van het jaar zitten. En het valt ook niet te ontkennen dat ik als man een aanleg in de richting van de vrouw heb, zoals gebruikelijk is.

[rafaell]

Vrijgezelle status hoogh!

[Aragorn]

Ach, momenteel voel ik mij als niet-vrijgezel redelijk als een visch in het spreekwoordelijke water. Maar als dat zou veranderen.. vrijgezel zijn is dan vast ook weer eens interessant.

[Othello]

Dat getrouwden vrijgezellen als zielig beschouwen... och, daar heb ik nooit wakker van gelegen.

Ik ben getrouwd, alweer ruim vijf jaar. Ik heb vrijgezellen nooit als zielig beschouwd, integendeel...

Zonder dollen: ik zou mijn huidige burgerlijke staat niet graag kwijtraken, maar ik ben nog altijd heel goed in staat om de voordelen van het vrijgezelle leven te zien. Een gezin met jonge kinderen heeft immers ook zo z'n beperkingen, laten we eerlijk zijn.

Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat het als vrijgezel wel eens moeilijk is om met het vooruitzicht van een tamelijk eenzame oude dag geconfronteerd te worden. Zeker als je jong bent zul je de voordelen van het vrijgezel-zijn maximaal kunnen benutten, maar als je ouder wordt gaat dat toch veranderen. Denk ik. Tenzij je rond je veertigste een partner opdoet. Dat is toch de ideale situatie, waarschijnlijk...

[miepjuh]

Het probleem is (bij mij dan) dat iedereen je probeert te koppelen aan de meest mogelijke en onmogelijke jongens als je vrijgezel bent!
Pas zelfs een bejaarde vrouw die ik amper ken: ze vond mij wel geschikt voor haar kleinzoon! Terwijl die kleinzoon al verkering heeft, maar die oma mag dat meisje niet zo.
En ook iedereen gaat er van uit dat je vast nog wel een keer zal gaan trouwen. Die kans bestaat natuurlijk zeker. Maar op de manier waarop... Soms echt niet leuk meer.
Of ga je een keer uit met iemand. Zien ze je al direct verkering hebben. Laat mij dan nog maar een poosje vrijgezel zijn!

[Marnix]

Vrijgezel zijn is tof, ik ben het niet voor niets tot mijn 24e gebleven!

[Abdijbiertje om 1:00]

Vrijgezel zijn is tof, ik ben het niet voor niets tot mijn 24e gebleven!

[Smurffie]

Wel, als je wìl heb je zo een relatie kwam ik vanmorgen achter. Een jonge engelsman bleef maar dralen en dralen toen ik voor de kraam aan het inpakken was. Hij besloot uiteindelijk iets te kopen maar heel dat kaneelbroodje kon hem geen lor schelen. ''What's your name'', ''where do you come from''. ''Do you have a boyfriend?'' Ik terugblaten. Vervolgens ging ik weer verder. Hallo, ik ben gewoon aan het werk tenslotte, maar hij bleef staan. ''I realy, realy like you, can I see you for one night?''

''Are you crazy!?''