caprice schreef: Ten diepste doet men het echt wel om de dood te verbloemen. Daar heb ik moeite mee.
Nou Caprice, daar geloof ik dus helemaal niets van. Mensen kiezen veelal heel bewust en met veel zorg de bloemstukken voor hun dierbare. Helemaal niet om de dood te verbloemen maar als symboliek voor het leven dat iemand heeft geleid.
Gisteren verzorgde een van onze uitvaartleiders een uitvaart van een man die tijdens zijn leven een hartstochtelijk jager en bosliefhebber was. Alle bloemstukken waren rond dat thema uitgevoerd.
Als het moeilijk is om woorden te vinden dan kunnen symbolen de plaats van woorden innemen. En bloemen kunnen dan een heel mooi symbool zijn.
Ik herinner mij een van de laatste uitvaarten die ik zelf verzorgde. Een oude man die de laatste jaren zo dement als een deur in een verzorgingstehuis verbleef. Z'n dochter vertelde me dat ze maar weinig mensen en bloemen verwachte omdat pa al zo'n tijd uit het actieve leven was verdwenen. Uiteindelijk resulteerde een en ander in het feit dat ik een tweede rouwauto moest inschakelen om alle bloemen te kunnen vervoeren. Voor de dochter was dit een enorme troost, dat haar vader zo geliefd was geweest dat er zoveel mensen toch nog bloemen hadden gestuurd.
Bloemen tijdens de uitvaart heeft absoluut niets te maken met het verbloemen van de dood. Dit is echt zo'n veel gehoorde refo uitdrukking die gebruikt word om er maar een christelijk tintje aan te geven. Als ik een refo-uitvaart regelde vroeg ik wel eens waarom er "geen bloemen" onder de rouwbrief moest staan. Meestal was het antwoord dat men dat niet gewend was. Het was alleen maar uiterlijk vertoon. Maar ondertussen koos men meestal wel de duurste kist, verschillende volgwagens en een uitgebreide koffietafel. Alsof dat geen uiterlijk vertoon is.
Mijn uitvaart staat helemaal op papier. Ik vind dat je als single moreel verplicht bent om te zorgen dat je zaakjes geregeld zijn. Zodat je familie niet overal voor behoefd op te draaien. Daarbij speeld bij mij mee dat mijn levensinvulling anders is dan die van m'n broers en zusters. En ik wil dat mijn uitvaart recht doet aan de manier waarop ik geleefd heb.
