gertio schreef:Cisca schreef:Dan ben ik blij voor mezelf, dat ik één van de gelukkigen ben, die nog dagelijks fijne herinneringen aan verschillende mensen heb, waarvan sommigen er al ruim 30 jaar niet meer zijn![]()
Daar ben ik het helemaal mee eens.
Ik ga elke week even naar het graf van m'n vrouw, die bijna 4 jaar geleden overleden is. Dan loop ik ook even een rondje langs vrienden.
Ik ervaar dit als zinvol.
Naar de begraafplaats ga ik vrij weinig, toen m'n vader overleden was wel, soms was ik er, zonder dat ik het me bewust was, er naar toe gelopen te zijn, maar, nadat m'n moeder overleden is, en uiteraard in hetzelfde graf begraven is, haar naam er nu ook bij staat op de steen, kan ik me er niet toe zetten, dat heeft natuurlijk wel een reden.
Toch moet ik er één dezer dagen maar weer eens heen, dan kan ik gelijk zien, welk gedeelte nu gebruikt wordt, en mijn plaatsje een beetje inschatten.
De begraafplaatsen van de anderen waar ik veel aan denk, liggen helaas te ver uit de buurt om te bezoeken.
Van m'n meest dierbaren staat een foto in de kamer, en af en toe pak ik het fotoalbum, verder moet je het doen met de herinneringen.