Everlastingman:
Sommige mensen krijgen daardoor een afkeer van de kerk en vervolgens word men nog eens ingewreven dat als ze zich niet bij een christelijke kerk aansluiten de kans op behoudenis erg klein is.
Sommige mensen krijgen inderdaad een afkeer van de kerk en raken blijkbaar zo gefrustreerd dat zelfs het aanreiken van de meest basale dingen aangaande de gemeente al heftige reacties oproept. Denk daar eens over na.
Everlastingman:
Want in welke kerk of gemeente ik ook kom zijn er mensen die menen dat andere kerken of gemeenten ernaast zitten. Ik las laatst dat er alweer een nieuwe scheuring aan zit te komen, wie moet ik nog geloven ?
Het lijkt me enigszins ironisch dat je nu aan een dominee vraagt om raad. Maar goed, het feit dat er in elke gemeente wel wat is is toch geen reden om de kerk dan maar helemaal af te schrijven?
Ruben:
De eerste gemeente was geen kerk zoals wij die nu kennen. Nu is de kerk een 'instituut'. Een instelling. De eerste kerk was niets anders dan een vergadering van gelovigen.
Dat de kerk er toen anders uitzag zal waar zijn, maar er was wel degelijk sprake van een organisatie. Er waren voorgangers, oudsten, diakenen en evangelisten. Van een echt 'lidmaatschap' was misschien geen sprake maar het deel zijn van die gemeente was absoluut niet vrijblijvend. Alle bezittingen werden immers gedeeld?
Ruben:
Het woord "plaatselijke gemeente" zoals Klaas dikwijls aanhaalt, kent de Bijbel helemaal niet. De Bijbel kent het woord 'ekkelisa', wat betekent: de Gemeente.
In de bijbel wordt de groep christenen die in een bepaalde plaats samenkomt ook aangesproken als ekklesia. Denk aan de opschriften boven brieven (aan de gemeente in Korinthe) of zie b.v. Hand 8:1-3; 11:22-30; 19:32,39,41; Heb. 2:12; 10:25
Ruben:
De zogenaamde plaatselijke gemeente is niet een deel van de gemeente, maar is de Gemeente zelf!!! Wie aandachtig zijn Bijbel leest zal dat ook opmerken in 1 Kor. 12:27: GIJ nu zijn het Lichaam van Christus. Slaat dit op een plaatselijke gemeente te Korinthe? Is die plaatselijke gemeente het Lichaam van Christus?
Ja die plaatselijke gemeente is het Lichaam van Christus, net als al die andere plaatselijke ekklesia's dat zijn. Allen maken zij deel uit van de Gemeente. Als je Paulus betoog niet betrekt op de plaatselijke gemeente kom je tot bizarre conclusies. In vers 22 zegt Paulus b.v. En God heeft er sommigen in de Gemeente gesteld, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, daarna krachten, daarna gaven der gezondmakingen, behulpsels, regeringen, menigerlei talen.
Als dit zou slaan op de wereldwijde kerk van Christus dan geeft God in Jeruzalem wellicht een apostel, in Korinthe een profeet, in Rome een leraar enz. Paulus betoog heeft alleen betekenis als je het betrekt op de plaatselijke situatie. Niet dat het daartoe beperkt is maar het is wel de eerste toepassing.
Christus heeft maar 1 lichaam; de verschillende lokale gemeenten zijn daar de verschijningsvormen van.
Ruben:
De Gemeente is dus ook niet altijd zichtbaar. Slechts wanneer zij bijeen is kunnen wij haar herkenen. Wanneer ziij niet bijeen is, is zij onzichtbaar en alleen nog maar en begrip.
Voor de buitenwereld wellicht, maar toch niet voor de leden zelf? Het lijkt me toch dat het aardig duidelijk was met wie je je geld deelde in Jeruzalem.
Ruben:
Terug het citaat van Klaas. In de tijd van Paulus kwamen de Christenen van 1 stad, niet altijd op 1 plaats bijeen, maar kwamen bij elkaar op verschillende plaatsen in particuliere woningen. Niet in een kerk zoals wij die nu kennen.
Nee, kerken waren er nog niet. Er was echter wel degelijk een structuur. Daar ging het om.
Ruben:
Afijn, de samenkomst der gelovigen zoals de Bijbel daar over spreekt staat dus los van een locatie, tijd of hoeveelheid mensen. Het gaat hem nou juist om de karakter van de samenkomst: Christus moet centraal staan ("IN MIJN NAAM vergaderd zijn").
Mee eens, maar dat maakt van de gemeente nog niet een vrijblijvende groep toevallig bijeengekomen mensen.
Ruben:
Ik ga niet spreken in termen als een goede of slechte weg. Ik zou de solotoer zeker niet aanraden, laat dat duidelijk zijn. Maar met solotoer bedoel jij de kerkgang verzuimen.
OK, we zijn het er dus over eens dat de solotoer een minder goede weg is. Ik bedoelde daar echter niet mee wat jij nu zegt. De kerkgang verzuimen in de nauwe zin van het woord is niet wat ik bedoel. Ik stel dat de bijbelse plaatselijke gemeente een redelijk afgebakende groep mensen is met een bepaalde structuur en een bepaalde onderlinge verantwoordelijkheid. Als je je niet in zo'n gemeenschap voegt dan gaat dat in tegen de normale gang van zaken zoals die beschreven wordt in het NT.
Ruben:
Maar dan bestaat er natuurlijk nog altijd de mogelijkheid contact te zoeken met andere Christenen die je wel qua woord vertrouwt....
Prima, zoek ze op, geen enkel probleem mee. Maar doe dat alsjeblieft niet op een vrijblijvende manier en weet je ook verantwoordelijk t.o.v. hen die je verliet.
Ruben:
Soms wel soms niet. Soms loop ik me te ergeren aan de preek omdat het gewoon grove onwaarheden bevat. Soms bemoeidigd het me of bouwt het me op.
Het doel (Gods doel) van de smankomsten is opbouwen, bemoedigen, vermanen etc. De samenkomsten hebben dus een rol in het beleven en behouden van je geloof. Dat dat door menselijk falen soms (of vaak) niet gebeurt doet niets af aan Gods bedoelingen met de gemeente en haar samenkomsten.
Ruben:
Als het dus niet facultatief zou zijn volgens jou, dan is het een wet en een voorwaarde tot behoud.
Dat vind ik een vreemde redenatie. Is het bij elkaar blijven van man en vrouw ook facultatief? Nee toch? Het lijkt me dat het Gods bedoeling is dat man en vrouw samenblijven. Is dat dan een wet, een voorwaarde om behouden te worden? Nee toch? Waarom onttrek je je dan wel aan de ernst van andere oproepen?
Ruben:
Vraagje: denk jij dat God wil dat jij naar de kerk zou gaan als jij in bijna elke kerk waar je komt onwaarheden hoort? God wil dat je Hem zoekt... niet de kerk!
Als lid van het lichaam van Christus heb je een bepaalde plaats en daarmee een bepaalde taak. Het zou wat worden als mijn hart bij een flinke griep zou zeggen: bekijk het maar, aan deze puinzooi werk ik niet meer aan mee.
Ruben:
Het (ingaan tegen Gods bedoelingen, kt) wordt echter niet aangeraden en het moet ook niet de bedoeling wezen van een Christen.
Juist, en als ik dus stel dat het Gods bedoeling is dat we samenleven als gemeente dan vind ik het uitermate vreemd dat men doet alsof er een andere gelijkwaardige weg is.
Afrondend wil ik mijn standpunt als volgt samenvatten. Het lijkt me overduidelijk dat het de bijbelse lijn is dat je je voegt bij een plaatselijke gemeente. Nergens wordt er in de bijbel gesproken over gelovigen zonder gemeente. Dat voegen bij hoeft zich (wat mij betreft) niet te uiten in een administratief lidmaatschap maar kan in ieder geval, in navolging van de eerste gemeenten, niet een vrijblijvende relatie te zijn.
Door omstandigheden kan het zo zijn dat je alleen komt te staan. Daarin zul je dan met God een weg moeten zoeken. Ga deze uitzonderingspositie echter niet verheffen tot gelijkwaardig aan Gods bedoeling. Dan doe je gewoon geen recht aan Gods Woord.
Ik heb het huwelijk al eerder als voorbeeld gebruikt en ik denk dat je dat ook wel wat verder door kunt trekken. Het is Gods bedoeling dat man en vrouw liefdevol samenleven en elkaar trouw blijven tot 'de dood hen scheidt'. Soms gaat dat echter echt niet meer. Er kan een situatie ontstaan waarin de situatie in het huwelijk een aanfluiting is van wat God ermee bedoeld heeft en dat er haat in plaats van liefde heerst. In zo'n geval lijkt het me geoorloofd om te scheiden (maar begin daar alsjeblieft niet een hele discussie over). Na zo'n scheiding zullen beide partijen zich in eerste instantie wellicht opgelucht voelen. Als ze echter eerlijk tegenover God zijn dan zullen ze moeten erkennen dat ze beiden gefaald hebben t.o.v. Gods bedoeling.
Zo zie ik ook je relatie met de gemeente. Er kunnen omstandigehden zijn dat je echt moet breken (niet te snel, ook voor een huwelijk moet je knokken). Je dient je dan echter wel te realiseren dat je daarmee faalt t.o.v. Gods bedoelingen.
Gelukkig is God liefdevol en genadig en wil hij zowel gescheiden mensen als mensen die breken met de gemeente hun falen vergeven en ze ook in die situatie zegenen. Laten we elkaar echter niet wijsmaken dat God het zag en het goed was.
Klaas
)
