Het zicht op de Heere (kwijt)

[Teus]

Dat iemand door omstandigheden het zicht op de Heere totaal kwijtgeraakt is en zelfs niet meer aan H.A. durft te gaan. Het is ongeloof Chaya.
ds. Buijs stelt terecht dat als het gaat om onbeleden en onbestreden zonden, het zicht ontnomen kan worden.
Dat is zeker zo maar voor God zijn het zonden.
Ga je hier achter schuilen of zo snel mogelijk de wereld uit helpen.

Ik houd me maar aan het antwoord van ds.Buijs.
Ja, jammer voor je dat je altijd zo vasthoudt aan mensen.
Dat je God niet vooropstelt in je leven.
De Heere Jezus is nog niet het Middelpunt van je belangstelling, ik hoor je er n.l. nooit over, laat staan Het Middelpunt van je leven.
Hoe beleef je dat zelf nu dan? Vertel dan eens hoe je zelf daarin staat.
Hoe jou relatie met God is en wat voor zekerheid God jou gegeven heeft.

Waarin komt bekering allereerst uit? Hierin, dat een mens nederig wordt, ootmoedig wordt.
Heel juist maar......... niet meer dan dat, Marloes
Met daarbij het besef wat Jezus voor de mens gedaan heeft zodat hij kan roemen in Hem. En het is niet de juiste ootmoed die je bedoelt
Calvijn heeft het Augustinus nagezegd, toen hij zei dat er drie kenmerken zijn van de waarachtige bekering: het eerste is ootmoed, het tweede is ootmoed, het derde is ootmoed. Kenmerk van bekering is dicht bij de Heere willen leven. Geen ootmoedig leven maar een ootmoedig verblijf in de Heere Jezus. Datheen zong het: Geen groter goed, Heere, Gij mij geven moogt, dan dat gij mij vernedert en maakt kleene. Dat is leven dicht bij de Heere maar daar moet je eerst zijn. Dat kan gewoonweg niet als je je zonden niet beleden hebt. God is Heilig, Hij kan niet met zonden omgaan. Wat is ootmoed? Het tegenovergestelde van hoogmoed. Ootmoed is dat een mens klein gemaakt wordt door de Heere en voor de Heere, dat een mens zich schuldig gaat kennen voor God. Dan wordt de Heere zo groot en ik zo klein. Dan komt het tot een hartelijk belijden van de zonde en een smeken om genade. Juist, en het geloof dat het weggedaan is, het geloof in Jezus Christus. Dan kun je niet meer boven aan ander gaan staan. Ootmoed is een wezenseigenschap van de bekering.
uit: hedendaagse meditatie van vandaag. Een relatie met God is de eigenschap van bekering Chaya, ootmoedig in Jezus Christus.
Ootmoedig buiten de Heilige Geest leidt tot niets. Ootmoedig door de Heilige Geest maakt gehoorzaam. God zal nooit zijn kinderen verkleinen of vernederen, integendeel Hij heeft ze verhoogd tot het hoogste goed gelijk aan Jezus Christus.
God heeft onze zonden willen vergeven om weer een relatie met de mens te kunnen hebben, dat is Gods doel.

Jammer dat hier niet uit komt dat het om De Almachtige Schepper van hemel en aarde gaat.
Nee het gaat om de zondaar, niet beseffende waar hij vandaan gehaald is.
Hij loopt niet met het hoofd omhoog en het hart naar boven, dat is een kenmerk van Genade.
Vertrouwen op God de dankbaarheid en aanbidding daar gaat het om. Wetende dat hij een Koningskind is, dat God hem gelijk gemaakt heeft aan Zijn Zoon, geheiligd in Jezus Christus.
En wat het God en Jezus gekost heeft om een mens terug bij Hen te krijgen.
Daar hebben we het niet over, het lijkt wel van ondergeschikt belang.
Het gaat om de mens hoe slecht hij wel is terwijl God hem verhoogd heeft, maar hij heeft dat besef niet omdat de Heilige geest niet werkt doordat Hij bedroefd wordt.

Ootmoed is dicht bij God leven in verwondering en opzien naar Hem. In verwachting leven wat Hij je te zeggen heeft met een ontvankelijk hart. Te wandelen op Zijn wegen door te groeien in geloof waaruit je mag leven en geloven.

“Zie op mij in gunst van boven” zou het moeten zijn maar het is “zie op mij hoe men mij te pakken heeft. We hebben Gods gunst niet nodig we hebben medelijden met ons zelf.

[MoesTuin]

Het verhaal stopt, omdat er verder niets wezenlijks meer toegevoegd kan worden.
De predikant haalde de honing eruit, leerde van deze oude man.
We hadden laatst een predikant die vertelde dat zij in hun vorige gemeente een tuinman hadden die de enorme tuin van de pastorie voor hen bijhield.
Hij sprak vaak met deze man en leerde veel van hem.
Een predikant is in feite ook nooit uitgeleerd, als je begrijpt wat ik bedoel.

En dat is nou jammer dat het verhaal stopt!
(Welke "honing" haalde de predikant eruit? dat is juist het belangrijkste in dit verhaal, maar dat wordt niet verteld!)
De Heere God heeft een belangrijke boodschap voor de oude man uit het voorbeeld, maar ook voor de dominee, de tuinman en voor al diegenen die in dit topic een bijdrage leverden, voor alle meelezers in dit topic, voor alle mensen op het forum die meelezen, ja voor heel Nederland en de gehele wereld.
Laat dit rijkelijk en duidelijk klinken (en verberg het niet onder een gewaad van moeilijke woorden / termen / uitdrukkingen



Het zicht op de Heere (dan niet meer kwijt)!

[Johan100]

Wat houdt nu in de praktijk voor jullie in dat je oude mens met Christus gekruisigd is?

Je oude mens raak je niet kwijt in dit leven. Zie Rom.7 http://statenvertaling.nl/tekst.php?bb= ... d=1#startg
AL je wedergeboren bent (d.w .z. Christus met een waar geloof kent) heb je de Geest. Dan ben je een twee-mens zoals dat genoemd wordt. Het vlees begeert tegen de Geest. Je nieuwe deel.

Even een stelling; Over die oude man; dat kan een vrucht zijn van bekering, als het echte droefheid naar God geeft wat leidt tot de Heere Jezus. Anders niet.
We kunnen nooit trots zijn op dat soort kenmerken. Als het verkeerd begrepen wordt door ongeestelijke mensen gaan die steunen op die kenmerken. Echt berouw is bitter en daar loop je niet mee te koop. Dat is iets tussen God en jou.

De vrucht van Christus-kennis geeft blijdschap en verwondering.

[MoesTuin]

Ik vind het op zich wel een teken aan de wand dat het niet begrepen wordt, of eigenlijk, men wil geen moeite doen kennelijk. Het moet allemaal in jip-en-janneketaal voorgeschoteld worden?
Nee, de man biechtte niet, (hij is niet rooms) maar "hij viel open". Wat soms gebeurt met deze mensen.
Het is dan als een zonnestraal uit een bewolkte hemel, althans, zo ervaar ik dat dan als ik bij zo iemand zit.
Ik vind het wel aangenaam.
Het zijn tere hartezaken, zo van wie het vatte kan, vatte het.
Maar als je er niet bij bent opgegroeid of op andere, latere wijze vertrouwd mee ben geraakt, begrijp ik dat het niet "overkomt".

* verwijderd door moderator: hou het zakelijk *
Alsof enkel een enkel mens kan begrijpen van het rijke Genadewerk van onze Heere Jezus Christus?
Wel nee, de Bijbel is een open toegankelijk boek voor alle mensen, niet voor een enkeling
Het is zoals het staat in Romeinen 7 vers 24 maar ook vers 25
Je kan gedeeltes uit de bijbel niet zomaar van elkaar loskoppelen, het is 1 geheel!

* geknipt door moderator: je kunt ook Rom. 7:24-25 citeren zonder er een levensgroot plaatje van te maken *

En Chaya, noem je dit dan soms ook Jip en Janneke taal? (ik denk en hoop het toch echt niet!)

[Chaya]

Je oude mens raak je niet kwijt in dit leven. Zie Rom.7 http://statenvertaling.nl/tekst.php?bb= ... d=1#startg
AL je wedergeboren bent (d.w .z. Christus met een waar geloof kent) heb je de Geest. Dan ben je een twee-mens zoals dat genoemd wordt. Het vlees begeert tegen de Geest. Je nieuwe deel.

Daarom werd wel gezegd: welkom in de strijd! als je belijdenis had gedaan. Want een strijd zal het blijven, tegen het eigen ik, tegen de zonden, alleen hoeft dat niet in eigen kracht.

Even een stelling; Over die oude man; dat kan een vrucht zijn van bekering, als het echte droefheid naar God geeft wat leidt tot de Heere Jezus. Anders niet.
We kunnen nooit trots zijn op dat soort kenmerken. Als het verkeerd begrepen wordt door ongeestelijke mensen gaan die steunen op die kenmerken. Echt berouw is bitter en daar loop je niet mee te koop. Dat is iets tussen God en jou.

Die man ging er niet mee naar de mensen, het had indruk gemaakt op de predikant. Het was meer ter illustratie dat een oprechte traan van berouw meer indruk kan maken dan een hele preek.

De vrucht van Christus-kennis geeft blijdschap en verwondering.

En zelfkennis.

[Chaya]

Deze vraagsteller
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/238 ... itbraaksel
is in zekere zin ook het zicht op de Heere kwijt.
Ik ben zo vreselijk moe van mezelf, moe van mijn zonde. Ik worstel erg met vragen over bekering en geloof. Gods volk is gelukkig. Als Christus nu mijn Zaligmaker was, zou ik ook gelukkig zijn.

ds. Pieters geeft een prachtig pastoraal bewogen antwoord.

[Johan100]

Maar................Daar begint ook de strijd tussen de oude en de nieuwe mens naar Romeinen 3 vanaf vers 14
Paulus moest uitroepen: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Vers 24
Met als triomf: Ik dank God door Jezus Christus onzen Heere! Vers 25.
De oude man op dat bankje kende die strijd omdat hij dieper ingeleid was in de geestelijkheid van de wet.
De Heere Jezus zegt daar zelf van in Mattheus 6-28:
Maar ik zeg U, dat zo wie een vrouw aanziet om haar te begeren, die heeft reeds overspel in zijn hart met haar gedaan.
Even verder lezen vers 29 en 30 ogen uitsteken en handen afkappen (figuurlijk dan) Zou dat geen zware strijd zijn?
Geen overwinning zonder strijd.
Strijd de goede strijd des geloofs! 1Timotheus 6vanaf vers 11.

In Lukas 13 en Mattheus 7 wordt ook over strijdt gesproken; Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen (zeg Ik u) zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen;

13 Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er die door dezelve ingaan;


14 Want de poort is eng en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er die denzelven vinden.

Die poort is mijns inziens het geloof in de Heere Jezus. Zie het verhaal van de rijke jongeling waarom die poort eng is.
Velen zullen niet kunnen omdat ze misschien wel veel maar niet alles over hebben voor de Heere Jezus.
Geestelijk gezien moeten we in die enge poort van de wedergeboorte alleen Christus over houden en niets daarnaast en ook geloof ik dat het in beleving een wonder is en niet oppervlakkig aannemen. Dat kan dus niet zonder de Geest.
Wat dus opvalt is dat er voor de wedergeboorte (ook) over strijdt gesproken wordt. Maar dan ben je nog niet wedergeboren.
En daar duidt dat ogen uitsteken/handen afkappen (figuurlijk dan) toch op? (Zie ook Bunyan voor de enge poort.)

[Marnix]

Volgens mij is de bergrede gericht aan de discipelen. Wanneer werden die eigenlijk wedergeboren? De Bijbel zegt het niet. Ik denk dat we het dus beter kunnen hebben over strijd die gelovigen moeten voeren dan dingen onder te verdelen in "voor en na de wedergeboorte".

[Johan100]

Volgens mij is de bergrede gericht aan de discipelen. Wanneer werden die eigenlijk wedergeboren? De Bijbel zegt het niet. Ik denk dat we het dus beter kunnen hebben over strijd die gelovigen moeten voeren dan dingen onder te verdelen in "voor en na de wedergeboorte".

Aan de discipelen en de scharen. Maar we geloven toch dat het geinpireerd is en ook voor ons bedoelt. Wanneer werden de discipelen wedergeboren?
In Matth. hoofdstuk 5 denk ik. Volg mij en ze lieten alles achter en volgden (op het machtswoord.)
Het zou wel makkelijk zijn, maar als je het niet onderverdeelt, kom je in de problemen met de context. Je kan niet zomaar naar hoe het het beste uitkomt er betekenis aan geven.
''Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen (zeg Ik u) zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen;'' lees ik als volgt: de enge poort is die van het geloof, eng/nauw omdat je niks erdoor mee kan nemen (zie de kemel die makkelijker gaat door het oog van de naald) maar ruim genoeg als God het geeft. Dat moet in dit leven gebeuren. En dat zoeken in te gaan staat er direct achter, maar dat duidt volgens mij op na het leven, in de context van; hebben wij niet in uw Naam geprofeteerd en duivelen uitgeworpen? Maar Hij kende hen niet. Ze hadden geen bloed aan de deurpost, de zonden waren niet vergeven, maar wel gepreekt en geprofeteerd en mensen genezen e.d.

Die man ging er niet mee naar de mensen, het had indruk gemaakt op de predikant. Het was meer ter illustratie dat een oprechte traan van berouw meer indruk kan maken dan een hele preek.

Waarom moet dat indruk maken. Als die Christus groot maakt, zou op mij indruk maken. Dat staat er helaas niet achter, dus wat kan iemand er dan mee.
Er bestaat een wettisch berouw en een evangelisch berouw en de laatste is een gevolg van Christus-kennis.

De vrucht van Christus-kennis geeft blijdschap en verwondering.

En zelfkennis.

Dat gaat er aan vooraf, anders heb je Hem ook niet nodig toch?!

Spurgeon:

1. ONTWAKING
Grote aantallen mensen hebben geen belang bij de eeuwige dingen. Zij zorgen beter
voor hun katten en honden dan voor hun ziel. Het is een grote genade, als wij ertoe
worden gebracht om te denken aan onszelf, en aan de vraag hoe we staan tegenover
God en de eeuwigheid. Dit is heel vaak een teken, dat de zaligheid naar ons op weg is.
Van nature zijn wij niet gesteld op de bezorgdheid, die geestelijke belangen bij ons
veroorzaken, en als luiaards proberen wij weer in te slapen. Dit is een grote
dwaasheid; want het is voor ons gevaarlijk onze tijd te verwaarlozen terwijl de dood
zo dichtbij is en het oordeel zo zeker. Als de Heere ons tot het eeuwige leven heeft
uitverkoren, zal Hij ons niet in onze sluimering laten terugvallen. Als wij ons dat
bewust zijn, zullen wij bidden, dat onze bezorgdheid voor onze ziel niet mag
ophouden, voordat we werkelijk en waarlijk zijn gered. Laten wij van harte zeggen:
“Hij, die leed in mijne plaats, zal mijn Geneesheer zijn;
Geen troost zal ik ontvangen tot Jezus mij vertroost.”
Het zou iets vreselijks zijn, dromend naar de hel te gaan, en daar onze ogen op te slaan
met een bestendige grote kloof tussen ons en de hemel. Het zal even verschrikkelijk
zijn, te worden aangespoord om de toekomende toorn te ontvlieden, en dan de invloed
van die waarschuwing van zich af te schudden en terug te vallen in onze ongevoeligheid.
Ik bemerk, dat zij, die hun overtuiging onderdrukken en in hun zonden
volharden, een volgende keer niet zo gemakkelijk worden bewogen: elke ontwaking,
die men onbenut voorbij laat gaan, laat de ziel slaperiger achter dan zij tevoren was,
en minder geschikt om opnieuw tot een heilig gevoel te worden opgewekt. Daarom
zou ons hart zeer ongerust moeten worden bij de gedachte, dat het van zijn zorg kon
worden ontslagen op een andere dan de juiste manier. Iemand, die de jicht had, werd
ervan afgeholpen door een kwakzalversmiddel, dat de ziekte naar binnen deed slaan,
zodat de patiënt stierf. Van zielssmart te worden genezen door een valse hoop, zou een
verschrikkelijke zaak zijn: het middel zou erger zijn dan de kwaal. Het is heel wat
beter, dat een teer geweten ons jaren lang zou pijnigen, dan dat wij dat zouden
verliezen en omkomen in de hardheid van ons hart.
Toch is ontwaking niet iets om bij te blijven staan, of om te verlangen, dat zij maand
na maand voortduurt. Als ik met schrik opspring, en bemerk, dat mijn huis in brand
staat, dan ga ik niet op de rand van mijn bed zitten en bij mezelf zeggen: “Ik hoop, dat
ik werkelijk wakker ben je worden. Inderdaad, ik ben zeer dankbaar, dat ik niet ben
blijven doorslapen!”
Nee, ik moet aan de dreigende dood ontkomen, en daarom haast ik mij naar de deur of
het raam, opdat ik eruit kan komen en misschien niet omkom, op de plaats waar ik
ben. Het zou een bedenkelijke weldaad zijn, te worden gewekt en dan niet te
ontkomen aan het gevaar. Bedenk goed, dat ontwaken geen redding is. Iemand kan
weten, dat hij verloren is, en toch misschien nooit worden gered. Hij kan tot nadenken
gebracht zijn, en misschien toch nog sterven in zijn zonden. Als je tot de ontdekking
komt, dat je failliet bent, zal het berekenen van je schulden die niet betalen. Iemand
kan het gehele jaar door zijn wonden onderzoeken, maar zij zullen niet spoediger
genezen, omdat hij de pijn ervan voelt en hun aantal telt. Het is een list van de duivel,
een mens ertoe te verleiden om met een besef van zonden tevreden te zijn. En een
andere list van dezelfde bedrieger is, te beweren, dat de zondaar niet tevreden mag
zijn met het vertrouwen op Christus, tenzij hij een zekere mate van wanhoop aan het
voltooide werk van de Zaligmaker kan toevoegen. Ons ontwaken dient niet om de
Zaligmaker te helpen, maar om ons naar de Zaligmaker toe te helpen. Mij in te
beelden, dat mijn besef van de zonde moet bijdragen tot de wegneming van de zonde,
is ongerijmd.

[Marnix]

Ik denk dat je de de bergrede zelf ook wel kan zien als "de enge poort". Jezus zegt aan het slot immers zelf: Niet ieder die zegt "Here, Here" zal het koninkrijk ingaan maar wie handelt naar de wil van de Hemelse Vader. En verderop: Wie deze woorden van mij hoort en ze doet is als een wijs man, wie er niet naar luistert is dwaas. De bergrede is een uitwerking en verdieping van de wet en de profeten. Maar veel mensen bewandelen en andere, bredere weg. Niet voor niets noemt Jezus ze "wetsverkrachters". Je kan geloven in God en door het houden van de wet gered proberen te worden, zonder op Jezus te zien. Je kan geloven en de opdrachten van Jezus naast je neerleggen. Je aan de regels van de wet houden maar geen liefde hebben. Je kan schatten op aarde willen verzamelen, twee heren willen dienen enzovoorts. Er is maar een weg tot behoud en dat is door Jezus Christus. In Hem geloven en Zijn woorden doen, dat is de smalle weg, de enge poort. Wie die weg bewandelt is wedergeboren.

[Johan100]

Ja, jammer voor je dat je altijd zo vasthoudt aan mensen.
Dat je God niet vooropstelt in je leven.
De Heere Jezus is nog niet het Middelpunt van je belangstelling, ik hoor je er n.l. nooit over, laat staan Het Middelpunt van je leven.
Hoe beleef je dat zelf nu dan? Vertel dan eens hoe je zelf daarin staat.
Hoe jou relatie met God is en wat voor zekerheid God jou gegeven heeft.

Helaas Teus, het is stil.
''Behoudend'', maar niet behouden?
Ik las ergens iets over een boekje dat jij geschreven hebt, ik wil graag jouw boekje lezen. Wanneer en waar ligt het in de winkel?

[Chaya]

Ja, jammer voor je dat je altijd zo vasthoudt aan mensen.

Dus hoef ik me ook niet te houden aan de schrijfsels van de forummers.

Ik denk dat je de de bergrede zelf ook wel kan zien als "de enge poort".

Dan moeten wij hem niet trachten breder te maken dan hij is.
De Bijbel zegt dat de poort smal is.

Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan;
Want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden.
Maar wacht u van de valse profeten, dewelke in schaapsklederen tot u komen, maar van binnen zijn zij grijpende wolven.

''Behoudend'', maar niet behouden?
Ik las ergens iets over een boekje dat jij geschreven hebt, ik wil graag jouw boekje lezen. Wanneer en waar ligt het in de winkel?

Ja, jammer voor je dat je altijd zo vasthoudt aan mensen.

[Marnix]

Wie wil die poort dan breder maken en hoe?

[Chaya]

Wie wil die poort dan breder maken en hoe?

In Matteüs 7:13 en 14 spreekt de Here Jezus over de brede en de smalle weg. De smalle weg heeft een enge (smalle) poort. Je komt op die smalle weg door je te bekeren, de Here Jezus aan te roepen en in Hem te geloven, Die Zijn leven ook voor jou gegeven heeft aan het kruis. Hij is de Deur (Joh. 10:7). Door de enge poort gaan, is sterven aan je eigen zondige ik en opstaan tot een nieuw leven met Hem (Rom. 6).
Wie de Here Jezus heeft leren kennen als zijn Heiland en Verlosser, wil op de smalle weg verder gaan. De weg achter Hem aan. De weg waarop Hij ons zo wil veranderen dat we steeds meer op Hem gaan lijken.

De beste toets om bij jezelf na te gaan of je op de smalle weg wandelt, is of je liefde voor de Here Jezus groter wordt, evenals je afkeer van de zonden. Scherm nooit met de liefde van de Here Jezus wanneer het gaat om dingen in je leven die niet overeenstemmen met een wandel op de smalle weg. Omdat God liefde is, moet Hij de zonde wel haten.
Misschien zijn we wel vergeten dat God een heilig God is, Die de zonden niet door de vingers kan zien. Weten we niet meer dat Hij ernaar verlangt dat de Zijnen heilig en rechtvaardig zullen zijn en zullen leven in verbondenheid en gehoorzaamheid aan Hem? Dat het hun verlangen zal zijn er helemaal voor Hem te zijn?
Wie met een beroep op Gods liefde zegt dat hij aan alles van de wereld mee kan doen, moet er maar niet vanzelfsprekend van uitgaan dat hij op de smalle weg wandelt. En wie met een beroep op Gods liefde leeft in strijd met Gods geopenbaarde wil in de Bijbel, zou heel goed toch op de brede weg kunnen wandelen, die eindigt in de hel. Bid de Here dat Hij alles uit je leven weg wil doen wat je hindert op de smalle weg met Hem.

De smalle weg kan een eenzame weg zijn. Een weg die anderen niet willen gaan, omdat ze het er te bekrompen vinden, te weinig opwindend, ook geestelijk. Maar je weet dat je deze weg moet gaan, de weg waarlangs je eenmaal in het Vaderhuis met z’n vele woningen zult komen, bij God Zelf. Het is je verlangen de Here Jezus te behagen in alles wat je doet, in hoe je bent. Je kunt geen dingen meer goedpraten, die Gods Woord afwijst. En misschien doet het wel pijn als je merkt dat je daardoor ‘vrienden’ verliest. Het zou wel eens kunnen zijn dat dit de consequentie is wanneer je trouw wilt blijven aan God en aan Zijn heilig Woord.
Het gaan van de smalle weg kan lijden om Christus wil voor je betekenen. En ik hoop dat de Here je wil leren je erover te verheugen dat Hij je waardig acht voor Hem te mogen lijden (Hand. 5:41). Dat kan de pijn verzachten en ons helpen ons oog alleen gericht te houden op Hem Die we zo onuitsprekelijk lief hebben en van Wie we weten dat Hij ons bemint.

bron: EO.nl

Dan kunnen er mensen zijn, die het allemaal veel te bekrompen en te wettisch vinden, want we zijn niet meer onder de wet, krijg je dan te lezen, ook hier.
Die mensen maken de weg dan breder Marnix. De smalle weg belopen is geen last, maar een lust wanneer je in de voetsporen van de Heere Jezus wilt lopen.

[Marnix]

Mee eens hoewel je daarmee wel moet uitkijken dat wanneer iets als wettisch wordt bestempeld, je dat als reden ziet waarom het dus wel goed zal zijn. Want als je de smalle weg bewandelt wordt je soms voor wettisch uitgemaakt. Als anderen het dus ergens niet mee eens zijn heb je gelijk en zit je op het goede spoor. Jezus maakte de Farizeeën ook uit voor wettisch maar die zaten daarom nog niet op de smalle weg, integendeel. Dit soort argumenten worden door conservatieve mensen nogal eens gebruikt om hun gelijk te halen. Als je voor wettisch of bekrompen wordt uitgemaakt zit je goed. Nee, de smalle weg heeft natuurlijk niets met vormen, tradities, wettisch leven, je houden aan allerlei regeltjes enz. te maken. Het gaat er om dat het alleen om Hem draait. Niet om andere zaken, of ze nou progressief of conservatief zijn.