rotterdam schreef:Je hoeft het niet overal over eens te zijn om toch samen kerk te kunnen zijn.
Er zijn bijzaken die dat niet verhinderen. Maar er zijn ook heel wezenlijke verschillen die het wel in de weg staan. Ik kan me zo voorstellen dat ik veel problemen in de RKK zou hebben met de plaats die men Maria daar geeft. Of hoe zou ik daar aan het H.A. kunnen deelnemen? Ik moet daar niets van hebben, en zij willen mij ook niet, want ik heb heel andere opvattingen over allerlei zaken. Ik zou een rebel zijn, die continue tegen de "officiële leer" zou ingaan.
Voor veel protestantse richtingen zouden vergelijkbare problemen gelden.
Het samen eens moeten zijn over de dogmatiek is dat Bijbels ?
Ik kan zo snel eigenlijk niet bedenken wat de bijbel hier over zegt. Bepaalde onregelmatigheden moet je buiten de deur van de kerk houden, maar dat is het zo'n beetje. Ik ben benieuwd of er vanuit de bijbel een standpunt voor of tegen het bestaan van verschillende kerkgenootschappen te formuleren zou zijn.
Is het Christelijk geloof "het beamen van een intellectuele stelling ?
Nee, maar let wel: ik stel niet dat de gelovigen in andere kerken (met andere opvattingen, meningen, leerstellingen etc) geen christenen zouden zijn. Ik zie alle christen gelovigen wereldwijd als broeders en zusters. Maar dat is wat anders dan één kerkgenootschap waar we allemaal in moeten passen.
Als er vanaf het begin (de apostelen) één duidelijke leer was geweest die overal gehandhaafd werd, dan was dat allemaal anders gelopen. Maar dat is juist de clou: Al tijdens het leven van de apostelen ging het al alle kanten uit.