Berichtdoor schelpje3 » 17 jul 2013 12:48
Ik was vroeger jaloers op mijn buurmeisjes/vriendinnetjes, want er was altijd een broertje en zusje om mee te spelen. En die moeder vond alles goed, was heel gastvrij, we mochten rommel maken.
Er liepen daar 17 kinderen!
Moeder was heel lief, maar pa regeerde met de harde hand ( s'avonds, als hij thuis was tenminste)
Bij mijn vriendinnetje met 1 grote zus was het heel ongezellig met een eeuwig poetsende moeder en er kon nooit iets, of het moest een week vantevoren afgesproken worden.
Waar 17 eten, kan er gerust eentje aanschuiven.
Maar ruimte, nee, met zn 5en op 1 kamertje, 2 stapelbedden, waarvan er één het onderste bed een 2 persoons was.
Pa en ma sliepen in een opklapbed, in een achterste gedeelte van de kamer.
Ik denk dat dit nu niet meer zo zal voorkomen, alhoewel?
Maar niet iedereen kan een groot gezin aan! Meestal is het zo in de praktijk dat de oudsten de jongsten gaan mee helpen opvoeden, wat veel ruzie kan opleveren.
Of als er één of meerdere kinderen met een "probleem" zijn, zoals PDDNos, lichamelijke aandoening, kan het heel zwaar worden, te zwaar wellicht.
Misschien zijn kinderen uit een groot gezin sociaal vaardiger en kunnen ze meer delen? Is daar wel eens onderzoek naar gedaan?