Adoptie deel 3

[Sabra]

Dus je kunt wel zeggen: ik ben tegen adoptie, want er zijn misstanden. Maar hoe denk jij nou over kinderen voor wie adoptie het enige alternatief is?

Dan ben ik er niet op tegen. Echter, de vraag is wanneer er sprake is van slechts een alternatief. Wellicht zijn in de toekomst andere manieren nodig om deze kinderen op te vangen. Dat zal echter wel financiele offers vragen van ons als individu en van ons als samenleving.

Ik ben tegen adopties die misstanden in de hand werken, maar het kan een laatste optie zijn voor sommige kinderen? Maar dat is mijn visie, die hoeft de jouwe natuurlijk niet te zijn.

Indien het gaat over sommige kinderen, een definitie die ik opvat als slechts een klein percentage, dan ben ik daar niet op tegen.

[ajl]

Maar wij zijn geen adoptieouders om maar ouder te kunnen zijn...

Dan zou je elke ouder als egoïstisch kunnen bestempelen. Vooral de biologische ouder. Deze stoppen met anticonceptie om een kind te krijgen en ouder te mogen worden. De hele motivatie om een kind een goed leven te geven gaat voor hen helemaal niet op.

[Galateia]

Het is maar hoe je het bekijkt, ajl. Jij gaat toch door het vuur voor jouw kinderen? Toen je stopte met anticonceptie had je nog geen flauw idee, wie er uit zou gaan komen. Dat zijn toch hele unieke mensjes. En dan kun je kiezen: ben je een goede ouder voor ze, of ben je geen goede ouder voor ze? Heb je wel of niet alles voor ze over? Uiteindelijk komt elke ouder toch voor die keuze te staan?

[Sabra]

Dan zou je elke ouder als egoïstisch kunnen bestempelen. Vooral de biologische ouder. Deze stoppen met anticonceptie om een kind te krijgen en ouder te mogen worden. De hele motivatie om een kind een goed leven te geven gaat voor hen helemaal niet op.

Bij een biologische ouder is het wellicht geen motivatie, wat ik mij overigens afvraag, maar voor mij zeker wel een randvoorwaarde.

Nog los gezien van het feit dat er mensen zijn die kinderen niet plannen en geen anticonceptie gebruiken, zijn er verschillende motieven waarom mensen graag een kind willen (ik laat religieuze motieven even buiten beschouwing):

a. natuurlijke drang tot voortplanting;
b. bijdrage leveren aan instandhouding van de mensheid;
c. bijdrage leveren aan/invloed uitoefenen op instandhouding van de maatschappij c.q. welvaart;
d. etc.

[LauraC]

Sabra, wat mij enorm boos maakt(e) is dat je enorm reageerde op mijn post zonder dat jij weet hoe het adoptiestelsel in de UK in elkaar zit. Als je dat zou weten, zou je niet de dingen zeggen die je gezegd had, namelijk dat wij een tweede kindje adopteren dat alleen maar welkom is als het in ons plaatje past. Ik legde aan ajl uit hoe hier de regelgeving is, namelijk liefst 2 jaar jonger dan oudste kind etc etc. Ik wil hier verder niet op in gaan, maar als jij meer wilt weten of dan wil ik dat best per pb doen.
Overigens hebben mijn man en ik wel een kinderwens, maar wij zien onze zoon niet als vervanging van het kind dat wij nooit konden hebben zeg maar. Bovendien gaan de financiele etc argumenten in dit geval niet op. En het feit dat wij juist kinderen willen adopteren die door de rest van de adoptieouders en hun eigen ouders niet gewenst zijn zegt toch wel iets over het feit dat wij niet zozeer een kinderwens in vervulling laten gaan maar dat we deze kinderen een goede start in het leven willen geven.

[saartje]

De misstanden bij adoptie zijn dermate groot, dat het nodig is om kritisch te zijn. In het nabije verleden zijn misstanden rondom adoptie zelfs onderwerp van discussie geweest in het parlement.

Omdat er een andere kant aan adoptie zit, maar ook omdat volgens mij iedereen (nou ja...bijna iedereen) hier meeleest en ziet hoe het jullie vergaat.. zonder egoisme, maar met een enorme dosis liefde.

Sabra: Dat is een conclusie die mijns inziens onjuist is. Waarom besluiten mensen over te gaan tot adoptie? Omdat ze zelf geen kinderen kunnen krijgen? Willen mensen een kind uit een Derde Wereldland een kans geven om in (relatieve) rijkdom op te groeien? Etc., etc.


Tja... Je zult maar een hele grote kinderwens hebben, een natuurlijke kinderwens. Egoistisch, want waarom wil je dat? Om je naam voort te planten? Omdat het zo schattig lijkt? Om kotsmisselijk van te worden. Je denkt helemaal niet na over adoptie of wat ook, want je wil heel graag zelf kinderen. Of misschien denk je wel na over adoptie naast evt. biologische kinderen.
Vervolgens krijg je het verpletterende bericht dat je kinderwens op natuurlijke manier nooit in vervulling zal gaan... Na een proces (lang) van rouw/verdriet/verwerken ga je nadenken: past adoptie misschien toch wel bij mij/ons? Ook al zo egoistisch en misselijk makend want zo hoor je natuurlijk niet te denken.

Sorry jongens, ben ik nou gek?
Weet je beste Sabra, ik kan je kijk op adoptie etc. wel volgen, er ZIJN ontzettend veel misstanden. Maar is het daarom nodig om het op deze manier te verwoorden? Dat begrijp ik echt niet, en zal ik niet begrijpen ook. Zéker omdat je reactie regelrecht na Laura's post was leek het een behoorlijk persoonlijke aantijging richting haar.

En zelfs al hebben adoptieouders pas aan adoptie gedacht toen ze zelf geen kinderen kregen... Is het dan per definitie fout? Misschien word ik van binnen juist wel boos omdat ik een enorme kinderwens heb/had die op natuurlijke wijze niet in vervulling zal gaan. Ik heb altijd geroepen dat ik heel graag andere kinderen bij evt. biologische kinderen een warm thuis zou willen geven; pleegzorg of adoptie, niet wetend dat dit nu ook de enige evt. mogelijkheden zijn.
En juist als iemand zelf wel een kind heeft (zoals je in een post zei) kwetst dat.

[ajl]

Bij een biologische ouder is het wellicht geen motivatie, wat ik mij overigens afvraag, maar voor mij zeker wel een randvoorwaarde.

Nog los gezien van het feit dat er mensen zijn die kinderen niet plannen en geen anticonceptie gebruiken, zijn er verschillende motieven waarom mensen graag een kind willen (ik laat religieuze motieven even buiten beschouwing):

a. natuurlijke drang tot voortplanting;
b. bijdrage leveren aan instandhouding van de mensheid;
c. bijdrage leveren aan/invloed uitoefenen op instandhouding van de maatschappij c.q. welvaart;
d. etc.

Als ik voor mijzelf spreek, wilde ik gewoon een kind van mijzelf en mijn partner en als ik kon kiezen ook gewoon een gezond kind. Dat zou mij volgens jouw optiek heel egoïstisch maken. Het is natuurlijk wel zo dat je voordat je een kind krijgt, geen flauw benul hebt van welke gevoelens zo'n hummeltje in je losmaakt en dat daarvoor alles wijkt, maar in eerste instantie wilde ik gewoon een kind, zwanger zijn, het getrappel voelen, knuffelen met een baby. Allemaal heel egoïstische redenen. Nu ik eenmaal moeder ben, sta ik er heel anders in en weet ik toch wel dat ik mijn kinderen de mooiste, liefste van de wereld vindt. Ook al hadden ze een handicap; ik ben gewoon verliefd op mijn eigen kinderen. Ik merk dat ik daar nu anders insta dan eerder.

Daarom vind ik het ook niet fair om adoptie an sich te veroordelen op grond van het feit dat mensen hun 'ouderbehoefte' willen vervullen. Als kinderen worden afgestaan ( en dan heb ik het niet over alle misstanden, daar mag kritisch naar gekeken worden) en in een liefhebben gezin komen, zijn hun toekomstperspectieven over het algemeen veel beter dan zij in het oorspronkelijke land zouden hebben.

Ik denk wel dat je je moet realiseren dat een kind adopteren iets anders moet zijn dan een vervanging zoeken voor je eigen kind en dat je daarom ook verder moet kijken en je erin moet verdiepen. Daarom vind ik het ook goed dat daar wel vanuit adoptieland nu op gewezen wordt ( althans dat begrijp ik van Galateia, zelf heb ik er geen ervaring mee.) Je moet je wel realiseren dat je een kindje krijgt met een 'verleden' en mogelijk beperkingen en dat je daarmee om moet leren gaan.

[Sabra]

Sabra, wat mij enorm boos maakt(e) is dat je enorm reageerde op mijn post zonder dat jij weet hoe het adoptiestelsel in de UK in elkaar zit. Als je dat zou weten, zou je niet de dingen zeggen die je gezegd had, namelijk dat wij een tweede kindje adopteren dat alleen maar welkom is als het in ons plaatje past. Ik legde aan ajl uit hoe hier de regelgeving is, namelijk liefst 2 jaar jonger dan oudste kind etc etc. Ik wil hier verder niet op in gaan, maar als jij meer wilt weten of dan wil ik dat best per pb doen.

Ik heb enkele algemene uitspraken gedaan, die jij direct toepast op je eigen situatie.

[Sabra]

Tja... Je zult maar een hele grote kinderwens hebben, een natuurlijke kinderwens. Egoistisch, want waarom wil je dat? Om je naam voort te planten? Omdat het zo schattig lijkt? Om kotsmisselijk van te worden.

Dat kunnen inderdaad motieven zijn. Daar hoef je niet misselijk van te worden.

Vervolgens krijg je het verpletterende bericht dat je kinderwens op natuurlijke manier nooit in vervulling zal gaan... Na een proces (lang) van rouw/verdriet/verwerken ga je nadenken: past adoptie misschien toch wel bij mij/ons? Ook al zo egoistisch en misselijk makend want zo hoor je natuurlijk niet te denken.

Niet om louter jouw kinderwens in vervulling te laten gaan.

Maar is het daarom nodig om het op deze manier te verwoorden? Dat begrijp ik echt niet, en zal ik niet begrijpen ook. Zéker omdat je reactie regelrecht na Laura's post was leek het een behoorlijk persoonlijke aantijging richting haar.

Ik zie geen reden om niet kritisch te zijn. En dat Laura e.e.a. persoonlijk opvat, is haar eigen beslissing. Ik tracht in algemene zin een standpunt in te neme.

En zelfs al hebben adoptieouders pas aan adoptie gedacht toen ze zelf geen kinderen kregen... Is het dan per definitie fout?

Nee.

Misschien word ik van binnen juist wel boos omdat ik een enorme kinderwens heb/had die op natuurlijke wijze niet in vervulling zal gaan. Ik heb altijd geroepen dat ik heel graag andere kinderen bij evt. biologische kinderen een warm thuis zou willen geven; pleegzorg of adoptie, niet wetend dat dit nu ook de enige evt. mogelijkheden zijn. En juist als iemand zelf wel een kind heeft (zoals je in een post zei) kwetst dat.

Dat kan, maar geen reden om adoptie niet kritisch te benaderen.

[LauraC]

Als jij dat zo wilt zien is dat best. Ik las de reactie van jou die vlak na mijn post kwam als behoorlijk aanvallend op mijn persoon en mijn situatie. Anders had je dat niet zo vlak na mijn bericht neergezet. Misschien wil je het nog eens nalezen? Ik denk niet dat ik de enige bent maar als jij beweert dat het niet persoonlijk bedoeld was dan geloof ik dat natuurlijk meteen Hoe het ook zij, ik weet hoe het zit in mijn leven en in ons geval en als je daar meer van wilt weten (want jij doet je uitspraken nav het NL stelsel en weet dus 0,0 van het UK stelsel af) dan roep je maar.

[LauraC]

Het egoïsme druipt er wel vanaf, moet ik zeggen. 't Kind moet wel precies in 't plaatje van de ouders passen. Adoptie is mijn inziens daarom meer ter bevrediging van de behoeftes van volwassenen, dan dat de behoeftes van hulpeloze kinderen ermee worden bevredigd. Bah, daar krijg je een vieze smaak van in de mond.

*Modbreak* de discussie loopt al veel verder dus laat ik deze posting staan.

Even ter verduidelijking, jij plaatste dit direct na mijn post waarin ik aan ajl de wetgeving in de UK uitlegde. Ik vatte het dikgedrukte als redelijk aanvallend op en totaal NIET algemeen.

[schelpje3]

Ja, natuurlijk gaat het mij om het kind. Bij LauraC trouwens ook, hoor, als je al haar posts leest. En voor de duidelijkheid: niet elk baby'tje is op een 'foute' manier hier naartoe gekomen, he. Er zijn ook baby's die nergens meer terecht kunnen en een schrijnend achtergrondverhaal hebben. Ook baby's hebben recht op een thuis, laat ik daar even duidelijk over zijn!

Ik sprak bewust even tot jou, omdat wij het elders wel eens niet helemaal, of helemaal niet met elkaar eens waren.
Maar dat wil niet zeggen dat dat altijd zo is.
Vandaar mijn compliment, welgemeend hoor

[christien]

Word het niet eens tijd om weer lekker terug te gaan naar al de verhalen over het adoptieproces.
Ik ben nog steeds erg benieuwd wanneer dat vliegtuig land met zusjes

Dus back on topic, en als Sabra een discussie wil starten over het adoptieproces laat ze daarvoor dan een ander topic voor openen! Waar

[Galateia]

Wat mij betreft hoort hier ook heel gewoon een discussie plaats over het hoe en waarom van adoptie, over voor- en tegenstanders, argumenten, etc. Ik stoor mij daar niet aan, in elk geval.

Ja, dat vliegtuig mag wel eens landen, of beter gezegd: vertrekken. We wachten nu al bijna een maand. We weten, dat dat heel normaal is, dat daar nog wel een paar maanden bij kunnen komen, maar langzaam zie je mijn wallen groeien, mijn nagels korter worden, etc.

[christien]

@Galateia, heb je een streefdatum wanneer je jullie dochter kunnen gaan ophalen of is daar nog niks over bekend?