Vraagje aan de mensen in/uit de verstandelijke gehandicapten zorg:
Hoe bereiden jullie de cliënten voor op ziekenhuisbezoek en onderzoeken?
In het voorjaar ben ik met mijn verst.gehandicapte broer bij de internist geweest die onderzoeken nodig vond. Omdat raadgevingen van mijn kant af nooit zijn doorgegeven/serieus genomen zijn een paar (uiteraard de belangrijkste) onderzoeken nooit uitgevoerd. Frustratie ten top. Inmiddels zijn de klachten dus dusdanig dat we weer het traject in moeten gaan. Maar volgens mij zie ik er nu nog meer tegen op dan broerlief zelf. Ik wil het voor hem niet weer zo traumatisch maken, dus: hebben jullie tips?
En dan nog een vraag: hebben jullie tips om om te gaan met een begeleidster die denkt broer&zus na 1 jaar beter te kennen dan ik na 24 jaar, waardoor zij zich niet aan de afspraken houd? En voor de duidelijkheid: de afspraken worden gemaakt met alle begeleiding en wij als familie. Zij als enige houdt zich niet aan de afspraken. Confrontatie ermee helpt niet.