Daphne schreef:Hmm, Antoinette, als het vuur je aan de schenen gelegd wordt, wil je opeens stoppen met de discussie die je zelf begon...
Juist en dat gebeurt nou altijd als mensen zichzelf beginnen tegen te spreken.
Wanneer ze er zelf eigenlijk niet meer uitkomen, wanneer argumenten 'opraken'.
Wat is het dan makkelijk te zeggen: "Laten we maar stoppen, we komen er toch niet uit"
Ik vind het jammer dat het altijd van de mensen komt die tegen homo's zijn. Of nee, ze zijn er niet tegen....'we houden wel van ze, maar we moeten ze gewoon nïet'
Ik vraag me oprecht wel eens af hoe goed die mensen Gods Woord werkelijk kennen.
Antoinette, je weet de d's en de t's nog niet fatsoenlijk uit elkaar te houden. Wanneer je een t teveel achter een zelfstandig naamwoord zet, dan wordt het ineens een werkwoord. In dat geval staat er compleet iets anders. Ondertussen wel zeggen dat je Gods Woord kent, hoe goed eigenlijk?? Ik vraag me dat oprecht af.
Weet je wel wanneer woorden als 'werkwoorden' worden aangemerkt en wanneer als 'zelfstandig naamwoord?'
Lijkt me van wezenlijk belang voor een goed begrip van de betekenis van Gods Woord!
Ik word flauw van mensen die altijd homo's veroordelen alsof ze zelf een heilig leven hebben. Stoppen met een discussie is de weg van de minste weerstand, bovendien een hele zwakke.
Ik beweer niet de Bijbel helemaal te begrijpen, maar één ding weet ik wel: ik wil eerst die balk uit mijn eigen oog hebben, alvorens ik het over die splinter in het oog van mijn medemens heb!
de Bijbel en dus God heeft de homo lief maar veroordeelt homoseksuele daden te allen tijde, ook binnen een relatie in liefde en trouw. 
