Waar het eigenlijk op neer komt, is inderdaad dat de keuze voor ieder persoonlijk weer anders ligt. Deels uit traditie, deels uit opvoeding en deels uit je eigen keuze.
Voor mij telt bij reizen ook mee of ik er veel moeite voor moet doen. Als ik moet gaan plannen en stressen of zaterdag al opzie tegen het reizen op zondag, dan is mijn rust weg. En dat is voor mij vaak een duidelijk punt om de grens te leggen.
Ging ik naar mijn oma, dan kon ik zelfs met m'n ogen dicht reizen. De ontmoeting stond erg hoog aangeschreven bij mij, dus dan reed ik weleens naar haar toe.
En als het lekker weer is, vind ik het ook fijn om op de fiets te springen en te genieten van de natuur. Met regen in de auto is hetzelfde ritje weer anders... raar hé?!
Er is dus niet echt een duidelijke maatstaf bij mij...!
Wij hadden gisteren een preek over zondagsrust, heeft hier ook iets mee te maken, ik zal hieronder een heel kort raapsel van zinnen doorgeven want ik vond het wel weer goed om er wat over te horen!
Op zondag gaat het er om dat we de week beginnen met… rust en… vertrouwen. Nergens in de Bijbel staat dat geloven betekent dat je stopt met werken en naar de hemel gaat zitten turen. Normaal is dat je zes dagen werkt, maar - aan het begin van een nieuwe week werk je niet. De zondag is voordat je gaat werken eerst een oefening in vertrouwen: de Vader zal voor me zorgen.
Wij regelen alles zelf. We hebben alles in de hand. En dan opeens niks doen en vertrouwen? Ontzettend moeilijk…maar elke zondag kan je en mag je het opnieuw proberen: leren geloven.
Hoe zit dat nou met die zondag? Is er niet gewoon een gebod om naar de kerk te gaan, en om de dag in elk geval anders in te vullen dan andere dagen? Ja, dat gebod is er. En het is een gebod van God en het moet daarom wel een goed gebod zijn. Maar het is wel belangrijk om eerst de binnenkant van dat gebod goed te peilen, want anders kom je uit bij een farizeeïstische omgang met de zondag: als ik maar keurig twee keer naar de kerk ga, als ik de wasmachine maar uitlaat en geen ijsjes koop of pilsjes pak in de kroeg om de hoek, zit het met mijn zondag wel goed.
We zullen samen, in christelijke vrijheid, moeten zoeken naar wat de beste invulling is van het rust-aspect van de zondag. En we moeten ons daarbij laten leiden door de Geest, en door Gods verlangen dat wij hier op aarde elke zevende dag rusten zoals Hij. Een aparte dag. Geen verlengstuk van de vrije zaterdag, met als enige verschil dat je nog wel even naar de kerk gaat, maar echt een heilige dag, toegewijd aan de Here, een dag om je te laten inspireren tot de veelkleurige dienst aan Hem.
De vakantie plannen we meestal van vrijdag tot zaterag o.i.d.. In ieder geval zo dat we op onze vakantiebestemming naar de kerk kunnen gaan. Ook dan houden we onze normale principes van thuis aan. Ik vind wel dat het op vakantie op de een of andere manier moeilijker is om dingen niet te doen dan als je thuis bent.
