Papa <-> Almachtig God

[peter77]

Ja Simone dat is een oud maar nog steeds zeer goed boek. Een aanrader

[Raido]

Er is niks mis mee om God papa te noemen. Je kunt God papa noemen en tegelijk vol eerbied en respect zijn.

Ik vind het een te hoog knuffelbeergehalte hebben, je komt dan alleen op de 'pappa'manier tot Hem terwijl Hij zoveel meer is. Net als mensen die God Liefde noemen en Hem dan zo aanspreken. O, Liefde dat U in ons hart mag komen (God is Liefde, maar nog veel meer).

Mijn aardse vader noem ik trouwens nos steeds papa of pa, want dat is hij. Onze relatie is wel veranderd omdat ik zelf volwassen ben en kinderen heb maar hij blijft mijn vader.

Als hij jou vader is, waarom noem je hem dan papa. Dat is uiteraard gewoon een keuze van je, ik vind God echter wel wat complexer dan een vader (een mens).

Een goed boek hierover is: Het vaderhart van God van Floyd McClung.
Het beschrijft heel mooi en duidelijk Gods vaderhart voor ons en wat dat precies inhoud en waarom mensen er vaak problemen mee hebben God zo te zien.

Ik heb geen enkel probleem met het zien van God als een Vader (bedenk echter wel dat deze term gegeven is door de Zoon van God), God heeft ons zijn naam gegeven..

YHWH, dat is de volmaakte Naam.

[peter77]

Laten we de bijbel zelf laten spreken.

De Here Jezus is met de Vader. Voortdurend in contact. En al snappen wij dat niet met ons verstand: om dat contact vast te houden, staande te blijven, zien we Hem voortdurend BIDDEN! Steeds maar bemoedigd worden. Dat Hij God altijd aansprak met 'Vader' is op heel veel plaatsen te lezen. In het Hogepriesterlijke gebed (in Johannes 17) met 'heilige' en 'rechtvaardige' Vader. Ontzag en vertrouwelijkheid in adem! Zo staan we er nu bij stil, dat Jezus zegt "Abba..??? Dat is super vertrouwelijk. Want dat is "Pappa". Intiemer kan het niet. We horen Hem dat zeggen, in de hof van Getsemane"Mag deze drinkbeker van lijden Mij voorbijgaan. Abba, Pappa..?!" In Romeinen 8 leert de Geest van Jezus dat, nota bene, naspreken. In een tekstverband, waarin wij niet als bange slaven, met zweet in de handen en angstig tot die hoge God naderen. Maar als aangenomen kinderen, geliefde zonen en dochters van een liefdevolle Vader. Zonder vrees. De Zoon immers schaamt Zich niet, ons Zijn broers te noemen. En, gegarandeerd, de Vader geneert Zich niet, door ons “Pappa” te laten noemen! Ook in Galaten 4: 6, 7, gaat het hier over. God heeft de Geest van Zijn Zoon gestuurd in onze harten, die roept: Abba, Vader

Pappa enkel met een knuffelbeer vergelijken is te kort doen aan wie Hij werkelijk is. Doch het is wel een van Zijn meest intieme eigenschappen die ieder kind van God zou moeten kennen.

[Raido]

Abba is Aramees, dat is in bijvoorbeeld de SV niet vertaald. Ik zie niet in waarom dit op eens wat anders zou betekenen dan Vader, maar dat dat op eens Papa zou zijn. Ik hou niemand tegen om God, Papa te noemen, maar ik zal het NOOIT doen.

Daarbij was het Jezus, door de Geest van YHWH die 'Abba' zegt, Jezus was de eengeboren zoon van de Vader, Jezus had een iets andere relatie met de Vader dan dat wij dat hebben. Jezus zegt Abba tegen zijn Vader, en dat doet Hij ook door ons.

[peter77]

Raido schreef": Ik vind in het woordje Papa namelijk minder respect, eerbied of iets aanverwants doorklinken als je spreekt met een almachtige, eeuwige Macht, daarom gebruik ik het niet.

Hoe sta je dan tegenover Jezus zelf die in schril contrast met ons mensen God wel Pappa noemt en het ons door Zijn Geest ook laat roepen?
Neen mijn vriend het noemen van God als Pappa geeft juist aan dat je ook die geweldige kant van Hem hebt leren kennen en wat belangrijker is juist respecteert als zijnde Pappa. Dit is juist ons grote voorrecht dat de wereld niet kent. Voor hen blijft God een verterend vuur maar voor ons is Hij in Zijn Zoon ook een Pappa der Pappa's.
Het is Zijn Geest die ons laat zeggen: ABBA Vader (Pappa) dat staat toch ook in jou bijbel mijn broeder?

[Klaas]

Daarbij was het Jezus, door de Geest van YHWH die 'Abba' zegt, Jezus was de eengeboren zoon van de Vader, Jezus had een iets andere relatie met de Vader dan dat wij dat hebben. Jezus zegt Abba tegen zijn Vader, en dat doet Hij ook door ons.

Rom. 8 zegt dat wij door de Geest van God Hem Abba noemen.

[peter77]

Zo is dat Klaas.
Je laat zien dat je zijn liefde accepteert door Hem als 'Abba/Papa' aan te spreken.

[Raido]

Raido schreef": Ik vind in het woordje Papa namelijk minder respect, eerbied of iets aanverwants doorklinken als je spreekt met een almachtige, eeuwige Macht, daarom gebruik ik het niet.

Hoe sta je dan tegenover Jezus zelf die in schril contrast met ons mensen God wel Pappa noemt en het ons door Zijn Geest ook laat roepen?

Jezus was God, Hij had recht om God de Vader, Pappa te noemen (als je het woord Abba ziet als ons woord Pappa, wat ik niet doe).

Neen mijn vriend het noemen van God als Pappa geeft juist aan dat je ook die geweldige kant van Hem hebt leren kennen en wat belangrijker is juist respecteert als zijnde Pappa. Dit is juist ons grote voorrecht dat de wereld niet kent.

Dat is bij mij de Vaderkant, niet de Pappakant.

Voor hen blijft God een verterend vuur maar voor ons is Hij in Zijn Zoon ook een Pappa der Pappa's.

God de Pappa der Pappa's noemen vind ik wel het ultieme voorbeeld van een soort van Knuffelbeer-gehalte. Sorry, God is voor Mij geen Pappa.

Het is Zijn Geest die ons laat zeggen: ABBA Vader (Pappa) dat staat toch ook in jou bijbel mijn broeder?

In mijn Bijbel staat Abba, Vader, niet Pappa: Vader. Abba betekend Vader (je zou dus i.p.v de , dat is kunnen lezen). Jezus noemde zijn Vader Abba, niet vreemd toch?

Moet ik de Almachtige God, de Ene, de Ik ben die Ik Ben, YHWH dan kost wat het kost Pappa noemen? Ik heb daar problemen mee, bij mij voelt dat als een intense degradatie van die God, en daarom noem ik God, geen Pappa.

Er zijn ook negers die God aanroepen met My Homie, My Niggah.

[Raido]

Je laat zien dat je zijn liefde accepteert door Hem als 'Abba/Papa' aan te spreken.

Kortom als ik de Almachtige geen Pappa noem, accepteer ik zijn liefde niet? Ik noem Hem helaas eerder Vader, ben ik nu gedoemd?

[peter77]

Dat zijn jou woorden.
Jij weet net zo goed als ik dat ABBA Niet vertaald wordt met Vader maar met Pappa.
Wat moet ik hier nog verder aan toevoegen. Als de bijbel zo duidelijk zegt in romeinen dat Zijn Geest ons Pappa doet zeggen.
Je moet het niet en bent ook zeker niet verdoemd. Dat is niet aan ons mensen te bepalen.
Je mag Pappa zeggen. Het is je voorrecht. Daar hoef je geen gebruik van te maken. Het mag. Niets moet.

De Wereld heeft zonder het te beseffen de duivel tot vader. Maar ons (ook jou voorrecht is om God Vader/ Pappa te noemen.
Heerlijk toch! Jammer om er geen gebruik van te maken hoor. Maar nogmaals...niets moet

[Raido]

Dat zijn jou woorden. Jij weet net zo goed als ik dat ABBA Niet vertaald wordt met Vader maar met Pappa.

In mijn Bijbel wordt het helemaal niet vertaald. Daar staat: Abba, Vader. Zoals je weet is Abba Aramees en de rest geschreven in het Grieks, in mijn Bijbel staan de meeste Aramese uitspraken niet vertaald, met daarachter de verklaring.

Eloi, Eloi Lama Sabachtani (Mijn God Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten?)
Talita Ku'mi (Meisje sta op)
Effata (Wordt geopend)
Raka (leeghoofd)
Abba (Vader)

Wat moet ik hier nog verder aan toevoegen. Als de bijbel zo duidelijk zegt in romeinen dat Zijn Geest ons Pappa doet zeggen.

Ik vind het twijfelachtig of daar staat dat Zijn Geest de Vader aanspreekt als Pappa. Naar mijn overtuiging staat daar gewoon dat je door de Geest God als Vader erkent (en aanspreekt).

[peter77]

Het spijt me Raido maar dit staat voor mij dus echt niet meer ter discussie.
Onze God is voor de ongelovigen een verterend vuur maar voor allen die gewassen zijn in het dierbare bloed van het Lam is Hij ook een Pappa.
En Hij wil in Christus ook jou Pappa zijn of je daar nu aan wil of niet.
Zie maar. En de Geest zijde: wie oren heeft om te horen die hoort.

[Raido]

Het spijt me Raido maar dit staat voor mij dus echt niet meer ter discussie.
Onze God is voor de ongelovigen een verterend vuur maar voor allen die gewassen zijn in het dierbare bloed van het Lam is Hij ook een Pappa.
En Hij wil in Christus ook jou Pappa zijn of je daar nu aan wil of niet.
Zie maar. En de Geest zijde: wie oren heeft om te horen die hoort.

Dan zijn we uitgepraat, ik zou het eens zijn als je dit zou schrijven:

Het spijt me Raido maar dit staat voor mij dus echt niet meer ter discussie.
Onze God is voor de ongelovigen een verterend vuur maar voor allen die gewassen zijn in het dierbare bloed van het Lam is Hij ook een Vader.
En Hij wil in Christus ook jou Vader zijn of je daar nu aan wil of niet.
Zie maar. En de Geest zijde: wie oren heeft om te horen die hoort.

[peter77]

Als je opnieuw geboren wordt, wordt je deel van het gezin van God. Met heel wat broers en zussen. En met de allerhoogste God als Vader. In Romeinen 8:15 staat: U hebt een Geest van kindschap ontvangen, die ons doet uitroepen: Abba, Vader! Dat brengt God heel dichtbij, dat woordje ‘Abba’. Misschien weten we dat Abba een Aramees woord is dat pappa betekent. Weet u waar dat woord vandaan komt? Het zijn de eerste klanken die een baby’tje uit, als het zijn eigen stem begint te gebruiken. Daarom lijkt het woord pappa in alle talen zo op elkaar. Zoals een kleine baby in zijn wiegje ligt, en tevreden brabbelt als het gezicht van zijn vader of moeder verschijnt. Zo mogen wij God aanspreken. Vol rust. Vol vertrouwen. Abba.

Gij moet worden als de kinderen

Is het zo moeilijk te verstaan dat iemand enkel Vader kan zijn als Hij tegelijkertijd ook Pappa wil zijn?
Het Pappa zijn is onlosmakelijk met het Vaderschap van God verbonden omdat het ons plaatst daar waar we behoren namelijk, tot kinderen God.
Die uitroepen Abba (Pappa) Vader.
Ik prijs God de Vader en lieve Pappa dat ik dat mag zeggen en dat Zijn Geest het ons kinderen Gods in de mond ligt. Hierin is het behouden zijn. Door opnieuw te zijn geboren tot Zonen (en dochters) Gods die weten dat ze een Pappa in de hemel hebben die Zijn Zoon Jezus zond.

Ieder mens heeft een Vader (gehad) Maar niet iedere vader stelt zich op als een echte pappa. Het is mede daarom dat er wellicht zoveel mis gaat met de jongeren. Ze missen het werkelijke ouderschap.
Wat een voorrecht om de echt Pappa en Vader te mogen kennen in onze God. Het zijn in Pappa's armen geeft ons de enige juiste plaats. Het is de plaats van al de kinderen Gods



Dat neemt niemand ons ooit meer af.

[Raido]

Als je opnieuw geboren wordt, wordt je deel van het gezin van God. Met heel wat broers en zussen. En met de allerhoogste God als Vader. In Romeinen 8:15 staat: U hebt een Geest van kindschap ontvangen, die ons doet uitroepen: Abba, Vader! Dat brengt God heel dichtbij, dat woordje ‘Abba’. Misschien weten we dat Abba een Aramees woord is dat pappa betekent. Weet u waar dat woord vandaan komt?

Spreek jij mij met U aan of vergeet je de bronvermelding?

Ik prijs God de Vader en lieve Pappa dat ik dat mag zeggen en dat Zijn Geest het ons kinderen Gods in de mond ligt. Hierin is het behouden zijn. Door opnieuw te zijn geboren tot Zonen (en dochters) Gods die weten dat ze een Pappa in de hemel hebben die Zijn Zoon Jezus zond.

Dat neemt niemand ons ooit meer af.

En ik krijg dus echt buikkrampgevoelens van het woordje Pappa, voor mij staat dat een volwassen relatie met God in de weg.

Daarom lijkt het woord pappa in alle talen zo op elkaar. Zoals een kleine baby in zijn wiegje ligt, en tevreden brabbelt als het gezicht van zijn vader of moeder verschijnt. Zo mogen wij God aanspreken. Vol rust. Vol vertrouwen. Abba.

Dat vind ik wat vergezocht, of wat; wel heel erg ver gezocht. Abba lijkt op Pappa en Daddy? Ik vind het ook wel op Allah lijken.

Gij moet worden als de kinderen

Maar niet kinderachtig in aanspraak van een Almachtige God. Het worden als kinderen doelt op het vertrouwen en in God.