Zonder een duidelijke reden.. geen levensverhaal, niets..
toen heb ik de volgende tekst geschreven:
Hallo allemaal,
Ja.. ik ben hier nieuw en misschien denk je wel: hou je kop!
Nou ja, als je dat denkt, dan klik je op het kruisje rechtsbovenin je scherm en dan heb ik mn kop gehouden.
Wil je weten wat ik te vertellen heb? Lees dan verder..
Hier gaan roepen dat je dood wilt en binnen nu en enkele uren/dagen zelfmoord gaat plegen is redelijk nutteloos.
Wat mensen ook tegen je zeggen: je hebt altijd wel een weerwoord dat het echt *censuur* gaat, en dat ze niet begrijpen hoe jij je voelt.
Maar wees eens eerlijk.. als je echt dood wilt.. ga je dan hier posten dat je dood wilt?
Op een forum als dit, waar iedereen je tegenhoudt, omdat het tegen Gods wil in is om jezelf van het leven te beroven..
Ga dan naar een site waar meer mensen zitten die zelfmoord willen plegen, 'moedig elkaar aan', of 'ga samen'.
Het feit dat je hier post dat je dood wilt, en niet meer verder kunt is een roep om aandacht, en wie weet ook wel hulp.
"Ja, dat kan zij makkelijk zeggen.." hoor ik jullie denken.
Lieve mensen, ik heb vaak genoeg op het punt gestaan een einde te maken aan mijn leven.
Pillen, krassen, snijden. Ik heb het allemaal gedaan, of geprobeerd.
En ik weet hoe je je dan voelt: machteloos, klote, goddeloos en verlaten.
Het was dan ook in mijn periode dat ik van God af was gedwaald dat dit soort dingen mij gebeurde en ik in staat was dit soort dingen te doen.
Toch hielden enkele gedachten mij op de been: mn familie, mn vrienden aan wie ik veel had en andersom..
Zelfmoord plegen is in 9 van de 10 gevallen eogistisch, en dan heb ik het over zelfmoordgevallen van mensen die psychisch lijden, niet over mensen die zelfmoord plegen omdat ze terminaal ziek zijn; hier kan ik zelfs nog wel inkomen als euthenasie niet wordt goedekeurd in jou geval, maar ja toch veel pijn ljidt en een nog veel pijnlijker dood tegemoet gaat.
Nu kunnen we allemaal gaan zeggen hier: Ja, maar ik wil mn verhaal kwijt.
Dat kan, tuurlijk, maar begin dan niet met: ik wil dood! of Ik kan niet meer! of wat dan ook.
Vertel je verhaal, zonder meteen uit te gaan van het feit zelfmoord.
Pas als we je verhaal, je geschiedenis kennen, kunnen we er voor je zijn.
Ik heb zelf ook twee afspraken gehad bij een psychologe, maar voor mij was dat niet de manier.
Ik meost schrjiven, praten met vrienden, en zelf de kracht vinden om er weer bovenop te komen.
Waarom? Omdat ik inzag dat het egoistisch was om er zelf uit te stappen.
Mn familie zou het zichzelf nooit vergeven, vrienden wiens vertrouwen ik daarmee zou schaden..
En mezelf verloochenen.
God was er in die tijd niet voor mij, tenminste, ik dacht niet aan Hem, maar ik weet nu dat Hij het was die mij voor verkeerde keuzes heeft behoed.
Ik neem aan dat een ieder die hier post in de topics geopend door mensen die zeggen dat ze dood willen, deze mensen willen helpen.
Ik neem ook aan dat een ieder die post dat ze dood willen, dit niet menen..
Lieve mensen, als je echt dood had gewild, had je dat al gedaan!
Het feit dat je dit post, is een kreet om hulp, en die hulp kan geboden worden: door psychologen, of door mensen die met je willen praten, die ervaring hebben, of mensen die gewoonweg om je geven.
Dus post eens je levensverhaal, behalve alleen: nu gaat het *censuur*, want ik ben mezelf kwijt.. of wat dan ook.
Geloof me, ik weet hoe moeilijk het is, want ik spreek uit ervaring.
En ik heb het in mijn gedachten allemaal zonder God gedaan dacht ik.. Maar Hij was er wel voor me.
En het feit dat je dit HIER post, vind ik raar, omdat je in Hem gelooft, maar toch tegen zijn wil in wilt handelen.
Bid, schrijf, praat.. (Ramses Shaffy )
maar vooral VECHT!
*zingt* Zing, vecht, huil, bid, lach, werk, en bewonder... *zingt*
Zing over jezelf, over God, over het dagelijks leven, vecht voor jezelf, vecht voor God, samen met God, Huil! het mag.. laat je gaan, het lucht op! Bid! God is er altijd voor je... Lach! Er zijn genoeg leuke dingen in het leven om te lachen.. Werk: niet alleen om geld te verdienen, maar werk aan jezelf, aan je band met familie, je band met God en je band met je vrienden. Bewonder: Bewonder Gods schepping, en besef dat dit niet iets is waar je zomaar uit wilt/kunt stappen.
Liefs,
Faithy
En dan heb ik geschreven dat het 9 van de 10 keer een geval is van egoisme..
Ik erken daarmee dat er zeker gevallen zijn van mensen met een zeer ernstige psychische afwijking die daardoor zo in de war zijn, en af en toe niet eens meer een normaal leven kunnen lijden, dat je het niet op eogisme maar op wanhoop zou kunnen afschrjiven.
Egoisme is het misschien ook niet in de ogen van het 'slachtoffer', omdat hij of zij denkt dat niemand er enig nut van zal hebben als hij/zij zal blijven leven, maar uiteindelijk zijn het bij de mensen die dit roepen op fora en op sites of wat dan ook, niet de ernstige problemen die ervoor zorgen dat iemand zoiets doet, of ermee dreigt: het is vaak een kreet om aandacht.
Misschien is 9 van de 10 zelfmoorden dan ook niet de juiste omschrijving, maar moet je eigenlijk uitgaan van 9 van de 10 zelfmoordPOGINGEN..
Als je echt dood wilt, lukt het je namelijk om dood te gaan..
Als je ook maar ergens twijfelt, ergens nog hoop koestert, is het al een stuk moeilijk om er een einde aan te maken.
Dus misschien moet ik dat even in bovenstaande tekst aanpassen..
Maargoed, een Definitieve uitweg voor een tijdelijk probleem..
Ik weet zeker dat het definitief is.. het is niet aan jou om je eigen leven (of dat van een ander) te nemen.. dat is de taak van God, en ik denk dat je met een zelfmoord de kans op een plek bij God verspeelt..
Al vind ik dat weer moeilijk te zeggen met mensen die euthenasie toe laten passen omdat ze ondraaglijk veel pijn lijden (of zelfmoord plegen omdat euthenasie volgens de artsen niet 'nodig' is..).. daarover vormt zich bij mij nog wel veel twijfel..
maar een tijdelijk probleem?
Dat tijdelijk is een gevaarlijk woord..
Veel vormen van depressiviteit kunnen aan worden gepakt en in worden gedamd door middel van medicijnen.. maar daarmee is niet het 'zieke' weg.. het wordt simpelweg onderdrukt.. als je echt depressief bent, is dat iets wat altijd wel blijft sluimeren, met of zonder medicijnen..
En Ik denk dat je uiteindelijk, ookal lijd je aan een vorm van depressiviteit, na veel praten/denken/doen moet leren leven met het idee dat je een borderliner bent..
maarjah.. het feit dat je een bordie bent.. dat zegt alweer wat over het feit dat het zeker niet tijdelijk is
Je moet ermee leren leven, en de kutmomenten proberen te verdringen met de leuke dingen in het leven..
Ik ken het maar al te goed, dus het is niet uit mn duim gezogen..
Maar ik weet ook dat het sluimert en af en toe bovenkomt...
dus definitief: 90% ja..
tijdelijk? 100% niet in de gevallen waar het echt gaat om een vorm van depressiviteit..
En zoveel kun je er zelf meestal ook niet aan doen dat je in zo'n koker van wanhoop zit..
