Barmhartig en begripvol????

[Aragorn]

"slachtoffer heb Ik niet begeerd"

niet grappig

Nee, en zo is het ook niet bedoeld. Ik ben serieus.

Dan is het een grof geval van teksten uit het verband rukken.

[Raido]

Jij probeerd dat, en dat proberen er meer, iedereen probeerd de Bijbel te interpreteren zoals hij het graag ziet, en ik vind het diep droevig dat je mensen zomaar 'met de Bijbel in den hand' de grond in kunt stampen, want als je boos bent op God, doe je af aan God terwijl Riska een levende relatie met God heeft, het komt er dan gewoon op neer dat je Riska's geloof aan de kant bonjourd met een aantal kunstig gevonden Bijbelteksten.

Er staat ook iets in de Bijbel over molenstenen om de nek etcetra.. zal het eens opzoeken.

knipje: gevonden

40 Want wie niet tegen ons is, is voor ons.

41 Want wie u een beker water zal te drinken geven vanwege het feit dat u van Christus bent, voorwaar, Ik zeg u, dat hij zijn loon geenszins zal verliezen.

42 En wie een van de kleinen die in Mij geloven, een aanleiding tot vallen is, het zou beter voor hem zijn als een molensteen om zijn hals gedaan en hij in de zee geworpen was.

[Zareb]

Ik probeer alleen maar de bijbel te interpreteren en God in alles centraal te houden. Mijns inziens blijft het boos zijn op God wel menselijk maar toch verdeerd. Dit aangezien we ons dan toch een soort van verheffen boven God. We stellen onze eigen gevoelens centraal omdat we dingen zien die wij anders geregeld zouden hebben. Dit gaat tegen God's almacht, wijsheid en leiding in... En dat vind ik diep droevig dat je daar zomaar achter kunt staan...!

Natuurlijk heb je gelijk, tenminste als een mens aan z'n boosheid vast blijft houden. Maar wat als die boosheid je juist naar Hem terug brengt.
Job daagde God uit, niet omdat hij van God afwilde, in tegendeel. Juist omdat hij dichter bij Hem wilde zijn. God laat hem uiteindelijk geen antwoorden zien maar wel een blik van de Hemel. En dan pas gaat Job inzien dat die boosheid wellicht geen goed idee is geweest.
Als God echt kwaad was geweest op Job dan was Zijn straf wel anders geweest. Zelfde verhaal bij Jona. God laat hem ervaren dat zijn boosheid en zijn weglopen niet klopte. Maar beide ontvangen daarna zegen op zegen.
Daarbij is de eene mens de ander niet. God heeft iedereen een ander karakter gegeven. De een misschien leidzamer, de ander wat sterker. Hij heeft zo z'n Eigen plan om mensen te trekken. Als het moet dwars door de boosheid heen.

[jas]

Als je dat weet, is het goed. Maar laat het dan ook eens rusten. Je kwetst jezelf voortdurend door slachtoffer te blijven. God begeert geen slachtoffers. "slachtoffer heb Ik niet begeerd", en Hij maakt ook geen slachtoffers

Ik ben al jaren geen slachtoffer meer, hetgeen niet wil zeggen dat op de bodem van mijn bestaan niet een zeer diep verdriet ligt.
Wat ik probeer is mensen die zo heel zeker weten hoe het moet, vragen stellen vanuit de positie waarin ik jaren en jaren verkeerd heb, van de worstelende, strijdende mens die geen gat meer ziet in wat dan ook.
En dan kan ik alleen maar hopen dat mensen ontdekken dat een Bijbeltekst niet altijd werkt, dat mensen niet getroost zijn met het 'stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw' - dus met het hierNAmaals, maar dat zij leven in het hierNUmaals...
En wanneer dan zo ongelooflijk fel en soms veroordelend gereageerd wordt, ja, dan wordt geraakt aan dat diepe verdriet, de diepe levenspijn...
Kan ik me voorstellen dat je zegt: "reageer dan niet op die manier". Maar dat is nou eenmaal de aard van het beestje, de overtuiging dat ik juist móet spreken, (na het ondubbelzinnige gebod te zwijgen, want anders... ) dat bepaalde dingen bespreekbaar moeten worden - er is te lang over gezwegen waardoor dingen voortwoekeren.
Wie zei er ook alweer: "Hier sta ik, ik kan niet anders?" Ik voel mij zeer aan hem verwant...

Ja, dat was Luther. En dat was geen lieverdje, geloof me. Die nam geen blad voor zn mond en kende geen 'sparende' liefde.
Ik heb echt wel begrip voor je verdriet. Maar realiseer je, ik heb het al eerder gezegd, niemand komt ongeschonden door dit leven. En wat jij als fel en veroordelend voelt is wellicht toch het moeite hebben met een zekere rechtlijnigheid. De waarheid is voor geen van ons aangenaam, vergis je daar niet in. Netzomin voor mij als voor jou. Toch heb ik die waarheid lief, want hij leert me hoe een monster ik door de zonde ben, en hoe oneindig groot Gods genade is. En hoe meer die waarheid geweld wordt aangedaan, hoe kleiner dat contrast wordt. Concessies doen aan de waarheid betekent voor mij dan ook de genade verkleinen. Wat zit je je druk te maken om het vlees, om het ego. Ik kan niet gekwetst worden want ik ben in Christus onkwetsbaar. Maar zogauw ik de waarheid los laat, ga ik aan alles twijfelen, en juist dan zijn we zwak en kwetsbaar en hebben we lange tenen, want dan kunnen we de waarheid niet goed meer verdragen. Het mooie van niets te zijn is dat je ook niet meer minder kunt worden.

[jas]

"slachtoffer heb Ik niet begeerd"

niet grappig

Nee, en zo is het ook niet bedoeld. Ik ben serieus.

Dan is het een grof geval van teksten uit het verband rukken.

Dat is dan jouw opvatting waarmee ik het uiteraard niet eens ben. Wij moeten de slachtofferrol niet accepteren want het doet ons geen nut. God wil ons in Christus zien en dan zijn we geen slachtoffer. Hij was dat al voor ons.

[Raido]

Gelukkig is waarheid relatief, de waarheid die jij aandraagd word door de grootste helf van de refowebbers als onwaar beschouwd om even wat te mogen zeggen.. Ik denk dat iedereen voor zijn geloof uit mag komen, maar zoals Jezus al zegt, kijk toch alsjeblieft uit dat je een beginnende gelovige niet de grond in stampt met teksten, maar ook met opmerkingen, dit moet groeien...

Wat heb ik er aan als Jas, Pierro of Jean zegt dat Jezus er altijd voor je is, als je Hem in het moeilijkste de orkaan van je leven Jezus niet gezien en gevoelt hebt? Dan voel ik me alleen maar 'genaaid' en denk ik, waarom God? Waarom was U er toen niet? Toen ik U zo nodig had?

Toch dank ik God dagelijks voor wat Hij voor me gedaan heeft, mij heeft laten leven, mij een nieuw leven heeft gegeven met het meisje van wie ik zoveel hou, en die mij zoveel nodig heeft. Zonder Hem was dat niet mogelijk geweest..

Het is beter zo..

[jas]

Gelukkig is waarheid relatief, de waarheid die jij aandraagd word door de grootste helf van de refowebbers als onwaar beschouwd om even wat te mogen zeggen.. Ik denk dat iedereen voor zijn geloof uit mag komen, maar zoals Jezus al zegt, kijk toch alsjeblieft uit dat je een beginnende gelovige niet de grond in stampt met teksten, maar ook met opmerkingen, dit moet groeien...

Wat heb ik er aan als Jas, Pierro of Jean zegt dat Jezus er altijd voor je is, als je Hem in het moeilijkste de orkaan van je leven Jezus niet gezien en gevoelt hebt? Dan voel ik me alleen maar 'genaaid' en denk ik, waarom God? Waarom was U er toen niet? Toen ik U zo nodig had?

Toch dank ik God dagelijks voor wat Hij voor me gedaan heeft, mij heeft laten leven, mij een nieuw leven heeft gegeven met het meisje van wie ik zoveel hou, en die mij zoveel nodig heeft. Zonder Hem was dat niet mogelijk geweest..

Het is beter zo..

Daarom bewonder ik je echt. Nogmaals, ik ben niet veroordelend, ik ben scherp. Dat is niet hetzelfde.

[Raido]

Jij niet inderdaad... Ik ken je al wat langer als vandaag, en je bent een beetje het zelfde als ik, ik doe ook niks af van mijn mening, ik ben scherp maar dat kan hard overkomen..

[Pierro]

Ik probeer alleen maar de bijbel te interpreteren en God in alles centraal te houden. Mijns inziens blijft het boos zijn op God wel menselijk maar toch verdeerd. Dit aangezien we ons dan toch een soort van verheffen boven God. We stellen onze eigen gevoelens centraal omdat we dingen zien die wij anders geregeld zouden hebben. Dit gaat tegen God's almacht, wijsheid en leiding in... En dat vind ik diep droevig dat je daar zomaar achter kunt staan...!

Natuurlijk heb je gelijk, tenminste als een mens aan z'n boosheid vast blijft houden. Maar wat als die boosheid je juist naar Hem terug brengt.
Job daagde God uit, niet omdat hij van God afwilde, in tegendeel. Juist omdat hij dichter bij Hem wilde zijn. God laat hem uiteindelijk geen antwoorden zien maar wel een blik van de Hemel. En dan pas gaat Job inzien dat die boosheid wellicht geen goed idee is geweest.
Als God echt kwaad was geweest op Job dan was Zijn straf wel anders geweest. Zelfde verhaal bij Jona. God laat hem ervaren dat zijn boosheid en zijn weglopen niet klopte. Maar beide ontvangen daarna zegen op zegen.
Daarbij is de eene mens de ander niet. God heeft iedereen een ander karakter gegeven. De een misschien leidzamer, de ander wat sterker. Hij heeft zo z'n Eigen plan om mensen te trekken. Als het moet dwars door de boosheid heen.

Ik vraag me nog steeds af hoe jij deze genoemde geschiedenissen zo kunt interpreteren.... Ik heb al meer uit proberen leggen dat het niet Job was die God uitdaagde maar dat de Satan Job probeerde te verleiden. Wat er met Job gebeurde heeft feitelijk niets met God te maken in de zin van dat God Job strafte, het ging hier om een beproeving. De satan begeerde Job te verleiden en God liet het toe.... Daarbij komt dat ik me nog steeds afvraag waarom jij dit noemt aangezien Job ondanks als zijn aanvechtingen en leed toch kon zeggen " Want ik weet, mijn Verlosser leeft" En dat vind ik tekenend voor het lijden... Job was alles en dan ook alles kwijt, maar toch was hij hier wel van overtuigd!
Over Jona gesproken; die was alleen maar onwillig om God te dienen. God strafte hem nergens voor, God vroeg alleen maar of Jona wilde gaan preken. En dat wilde Jona niet. Hij liep bewust weg van God, maar God heeft hem door middel van allerlei tekenen (storm, in de vis, de mensen van nineve die zich wel wilden bekeren, de wonderboom) laten zien Wie Hij wilde zijn voor Jona.... Dus het voorbeeld van Jona heeft eigenlijk niets te maken met verdrukking om te beproeven maar eerder met tekenen van God richting Jona omdat Jona ongehoorzaam was.....
Wat ik nog steeds blijf zeggen: iedereen heeft zijn/haar eigen karakter.... De ene zal wel berusten, de andere zal boos worden maar ik blijf erbij dat het boos worden op God in mijn visie gelijk staat aan het jezelf (je eigen gevoelens/inzichten) verheffen boven God's leiding.... Je gaat dus duidelijk tegen Hem in! En als je ermee kunt leven dat het op die manier tegen God ingaan je verder niets doet, als je daar geen vergeving voor nodig denkt te hebben is dat mijns inziens verkeerd....

[Pierro]

Jij niet inderdaad... Ik ken je al wat langer als vandaag, en je bent een beetje het zelfde als ik, ik doe ook niks af van mijn mening, ik ben scherp maar dat kan hard overkomen..

Je bedoelt mij hoogstwaarschijnlijk wel hiermee? Ik ben bij mijn weten nergens veroordelend bezig geweest hoor. Mocht je vinden van wel zou ik dat graag beargumenteerd willen horen!
Ik heb alleen moeite met de visie van anderen omdat ik er een andere mening over heb, en het grote probleem is dat het hier lijkt dat ik niks kan en mag zeggen aangezien ik dan gelijk veroordelend, onbarmhartig, niet liefdevol enz enz ben.... Dat vind ik eerlijk gezegd nogal jammer hier in deze hele discussie..!

[Zareb]

Ik probeer alleen maar de bijbel te interpreteren en God in alles centraal te houden. Mijns inziens blijft het boos zijn op God wel menselijk maar toch verdeerd. Dit aangezien we ons dan toch een soort van verheffen boven God. We stellen onze eigen gevoelens centraal omdat we dingen zien die wij anders geregeld zouden hebben. Dit gaat tegen God's almacht, wijsheid en leiding in... En dat vind ik diep droevig dat je daar zomaar achter kunt staan...!

Natuurlijk heb je gelijk, tenminste als een mens aan z'n boosheid vast blijft houden. Maar wat als die boosheid je juist naar Hem terug brengt.
Job daagde God uit, niet omdat hij van God afwilde, in tegendeel. Juist omdat hij dichter bij Hem wilde zijn. God laat hem uiteindelijk geen antwoorden zien maar wel een blik van de Hemel. En dan pas gaat Job inzien dat die boosheid wellicht geen goed idee is geweest.
Als God echt kwaad was geweest op Job dan was Zijn straf wel anders geweest. Zelfde verhaal bij Jona. God laat hem ervaren dat zijn boosheid en zijn weglopen niet klopte. Maar beide ontvangen daarna zegen op zegen.
Daarbij is de eene mens de ander niet. God heeft iedereen een ander karakter gegeven. De een misschien leidzamer, de ander wat sterker. Hij heeft zo z'n Eigen plan om mensen te trekken. Als het moet dwars door de boosheid heen.

Ik vraag me nog steeds af hoe jij deze genoemde geschiedenissen zo kunt interpreteren.... Ik heb al meer uit proberen leggen dat het niet Job was die God uitdaagde maar dat de Satan Job probeerde te verleiden. Wat er met Job gebeurde heeft feitelijk niets met God te maken in de zin van dat God Job strafte, het ging hier om een beproeving. De satan begeerde Job te verleiden en God liet het toe.... Daarbij komt dat ik me nog steeds afvraag waarom jij dit noemt aangezien Job ondanks als zijn aanvechtingen en leed toch kon zeggen " Want ik weet, mijn Verlosser leeft" En dat vind ik tekenend voor het lijden... Job was alles en dan ook alles kwijt, maar toch was hij hier wel van overtuigd!
Over Jona gesproken; die was alleen maar onwillig om God te dienen. God strafte hem nergens voor, God vroeg alleen maar of Jona wilde gaan preken. En dat wilde Jona niet. Hij liep bewust weg van God, maar God heeft hem door middel van allerlei tekenen (storm, in de vis, de mensen van nineve die zich wel wilden bekeren, de wonderboom) laten zien Wie Hij wilde zijn voor Jona.... Dus het voorbeeld van Jona heeft eigenlijk niets te maken met verdrukking om te beproeven maar eerder met tekenen van God richting Jona omdat Jona ongehoorzaam was.....
Wat ik nog steeds blijf zeggen: iedereen heeft zijn/haar eigen karakter.... De ene zal wel berusten, de andere zal boos worden maar ik blijf erbij dat het boos worden op God in mijn visie gelijk staat aan het jezelf (je eigen gevoelens/inzichten) verheffen boven God's leiding.... Je gaat dus duidelijk tegen Hem in! En als je ermee kunt leven dat het op die manier tegen God ingaan je verder niets doet, als je daar geen vergeving voor nodig denkt te hebben is dat mijns inziens verkeerd....

Als je de laatste regels van mijn post vergelijkt met die van jou, zijn ze volgens mij, aardig gelijk. Dus kennelijk komen we, als is het dan via een andere interpretatie, en wellicht een andere woordkeus, bij Dezelfde uit.

[parsifal]

En ik sluit me hierin bij Pierro aan, probeer gevoelens te respecteren, maar ik heb in het geval van Jean en Pierro niet direct het idee dat ze gevoelloos of onbarmhartig zijn. Misschien hebben ze in sommige opzichten dezelfde zegen als ik, dat ik niet uit eigen ervaring de diepten kennen waar anderen dwars doorheen hebben moeten gaan. Misschien maakt dat inlevingsvermogen o zo moeilijk. Dat moet voorzichtig maken in de manier van spreken, maar de waarheid mag nog steeds verteld worden, en de Bijbel spreekt deze waarheid. Probeer alsjeblieft er van uit te gaan dat mensen een goede intentie hebben bij het discussieren, en probeer zo veel mogelijk te vermijden dat je personen in het hart raakt.

Vaya con Dios,

parsifal

[Pierro]

Ik probeer alleen maar de bijbel te interpreteren en God in alles centraal te houden. Mijns inziens blijft het boos zijn op God wel menselijk maar toch verdeerd. Dit aangezien we ons dan toch een soort van verheffen boven God. We stellen onze eigen gevoelens centraal omdat we dingen zien die wij anders geregeld zouden hebben. Dit gaat tegen God's almacht, wijsheid en leiding in... En dat vind ik diep droevig dat je daar zomaar achter kunt staan...!

Natuurlijk heb je gelijk, tenminste als een mens aan z'n boosheid vast blijft houden. Maar wat als die boosheid je juist naar Hem terug brengt.
Job daagde God uit, niet omdat hij van God afwilde, in tegendeel. Juist omdat hij dichter bij Hem wilde zijn. God laat hem uiteindelijk geen antwoorden zien maar wel een blik van de Hemel. En dan pas gaat Job inzien dat die boosheid wellicht geen goed idee is geweest.
Als God echt kwaad was geweest op Job dan was Zijn straf wel anders geweest. Zelfde verhaal bij Jona. God laat hem ervaren dat zijn boosheid en zijn weglopen niet klopte. Maar beide ontvangen daarna zegen op zegen.
Daarbij is de eene mens de ander niet. God heeft iedereen een ander karakter gegeven. De een misschien leidzamer, de ander wat sterker. Hij heeft zo z'n Eigen plan om mensen te trekken. Als het moet dwars door de boosheid heen.

Ik vraag me nog steeds af hoe jij deze genoemde geschiedenissen zo kunt interpreteren.... Ik heb al meer uit proberen leggen dat het niet Job was die God uitdaagde maar dat de Satan Job probeerde te verleiden. Wat er met Job gebeurde heeft feitelijk niets met God te maken in de zin van dat God Job strafte, het ging hier om een beproeving. De satan begeerde Job te verleiden en God liet het toe.... Daarbij komt dat ik me nog steeds afvraag waarom jij dit noemt aangezien Job ondanks als zijn aanvechtingen en leed toch kon zeggen " Want ik weet, mijn Verlosser leeft" En dat vind ik tekenend voor het lijden... Job was alles en dan ook alles kwijt, maar toch was hij hier wel van overtuigd!
Over Jona gesproken; die was alleen maar onwillig om God te dienen. God strafte hem nergens voor, God vroeg alleen maar of Jona wilde gaan preken. En dat wilde Jona niet. Hij liep bewust weg van God, maar God heeft hem door middel van allerlei tekenen (storm, in de vis, de mensen van nineve die zich wel wilden bekeren, de wonderboom) laten zien Wie Hij wilde zijn voor Jona.... Dus het voorbeeld van Jona heeft eigenlijk niets te maken met verdrukking om te beproeven maar eerder met tekenen van God richting Jona omdat Jona ongehoorzaam was.....
Wat ik nog steeds blijf zeggen: iedereen heeft zijn/haar eigen karakter.... De ene zal wel berusten, de andere zal boos worden maar ik blijf erbij dat het boos worden op God in mijn visie gelijk staat aan het jezelf (je eigen gevoelens/inzichten) verheffen boven God's leiding.... Je gaat dus duidelijk tegen Hem in! En als je ermee kunt leven dat het op die manier tegen God ingaan je verder niets doet, als je daar geen vergeving voor nodig denkt te hebben is dat mijns inziens verkeerd....

Als je de laatste regels van mijn post vergelijkt met die van jou, zijn ze volgens mij, aardig gelijk. Dus kennelijk komen we, als is het dan via een andere interpretatie, en wellicht een andere woordkeus, bij Dezelfde uit.

Ben ik het wel mee eens ja, ik wilde er allen het begrip vergeving nog aan toevoegen.....

[Raido]

Jij niet inderdaad... Ik ken je al wat langer als vandaag, en je bent een beetje het zelfde als ik, ik doe ook niks af van mijn mening, ik ben scherp maar dat kan hard overkomen..

Je bedoelt mij hoogstwaarschijnlijk wel hiermee? Ik ben bij mijn weten nergens veroordelend bezig geweest hoor. Mocht je vinden van wel zou ik dat graag beargumenteerd willen horen!
Ik heb alleen moeite met de visie van anderen omdat ik er een andere mening over heb, en het grote probleem is dat het hier lijkt dat ik niks kan en mag zeggen aangezien ik dan gelijk veroordelend, onbarmhartig, niet liefdevol enz enz ben.... Dat vind ik eerlijk gezegd nogal jammer hier in deze hele discussie..!

Ik zeg niet dat je het bent, maar zo komt het bij mij over, en waarom... omdat ik ik ben, en ik een leven heb en een rugzak vol ervaringen, maar is dat een geldig argument..

[Pierro]

Jij niet inderdaad... Ik ken je al wat langer als vandaag, en je bent een beetje het zelfde als ik, ik doe ook niks af van mijn mening, ik ben scherp maar dat kan hard overkomen..

Je bedoelt mij hoogstwaarschijnlijk wel hiermee? Ik ben bij mijn weten nergens veroordelend bezig geweest hoor. Mocht je vinden van wel zou ik dat graag beargumenteerd willen horen!
Ik heb alleen moeite met de visie van anderen omdat ik er een andere mening over heb, en het grote probleem is dat het hier lijkt dat ik niks kan en mag zeggen aangezien ik dan gelijk veroordelend, onbarmhartig, niet liefdevol enz enz ben.... Dat vind ik eerlijk gezegd nogal jammer hier in deze hele discussie..!

Ik zeg niet dat je het bent, maar zo komt het bij mij over, en waarom... omdat ik ik ben, en ik een leven heb en een rugzak vol ervaringen, maar is dat een geldig argument..

Dat kan een argument zijn, maar ik wil met toch bij Jas aansluiten dat ervaring nooit boven de Waarheid zal gaan..... En in jouw optiek zijn dus mensen die vast proberen te houden aan God's woord onbarmhartig/veroordelend e.d. omdat ze niet jouw ervaringen delen en het dus anders beredeneren?