Rosalie83 schreef:k vind het menselijker dat het je één keer overkomt, dan dat je het ontzettend bewust doet.
En het herhaald bewust doen zorgt ook dat kinderen beschadigd raken.
Moderator: Moderafo's
Nouja, dan begrijp ik het gewoon niet. Mijn moeder heeft me ook wel eens een pak slaag gegeven en dat ging er ook niet zachtjes aan toe maar ik heb er niets aan over gehouden. Ik neem het haar ook beslist niet kwalijk. Ik ben niet voor slaan in de opvoeding, maar vind het (vanwege mijn eigen ervaringen wellicht) ook geen probleem als de basis van opvoeden maar liefde is.
Max schreef::oops: Biecht: was pas erg moe en aan het eind van m'n latijn. Deed m'n dochtertje iets waar ik echt heel boos om werd en voor ik er erg in had gaf ik haar een behoorlijke tik op d'r vingers... oei, deed bij mij bijna nog zeerder dan bij haar...Dit gebeurde dus in een vlaag van onbeheerstheid; baalde er echt van.
Het geeft trouwens een veel beter gevoel om je kind even voor straf op de stoel te zetten dan te slaan, het laatste helpt toch niet, alleen een brullend kind dat nog vervelender gaat doen. (is mijn ervaring)
Meschianza schreef:Wat mijn ervaring is, als je realiseert dat je onterecht gehandeld hebt of een verkeerde keuze hebt gemaakt (een klap, een snauw vanuit moeheid, een tik op het verkeerde moment bv) tegen je kind en het kind is wat ouder, dat je daar, zodra de rust is teruggekeerd, bij het kind op terug komt en vertelt waarom je boos werd, maar dat het niet goed was dat je zo heftig reageerde.
Ik geloof echt dat de meeste oudere kinderen dat kunnen begrijpen en ook waarderen, dat hun vader en moeder ook van vlees en bloed zijn en soms een zwak moment hebben. Ik denk dat ze zo leren open te praten over hun boosheid, en ook hun excuses aan te bieden.
Meschianza schreef:Wat mijn ervaring is, als je realiseert dat je onterecht gehandeld hebt of een verkeerde keuze hebt gemaakt (een klap, een snauw vanuit moeheid, een tik op het verkeerde moment bv) tegen je kind en het kind is wat ouder, dat je daar, zodra de rust is teruggekeerd, bij het kind op terug komt en vertelt waarom je boos werd, maar dat het niet goed was dat je zo heftig reageerde.
Ik geloof echt dat de meeste oudere kinderen dat kunnen begrijpen en ook waarderen, dat hun vader en moeder ook van vlees en bloed zijn en soms een zwak moment hebben. Ik denk dat ze zo leren open te praten over hun boosheid, en ook hun excuses aan te bieden.
meschianza schreef:Nouja, dan begrijp ik het gewoon niet. Mijn moeder heeft me ook wel eens een pak slaag gegeven en dat ging er ook niet zachtjes aan toe maar ik heb er niets aan over gehouden. Ik neem het haar ook beslist niet kwalijk. Ik ben niet voor slaan in de opvoeding, maar vind het (vanwege mijn eigen ervaringen wellicht) ook geen probleem als de basis van opvoeden maar liefde is.
Neejoh, dat heb ik ook hoor. Of je moeder dat als onderdeel van haar opvoeding deed of een paar keer uit machteloosheid, of je het daar mee eens bent of niet, het maakt haar gelukkig niet per definitie tot een moeder die jou beschadigd en mishandeld heeft. Daar komt veel meer bij kijken.Max schreef::oops: Biecht: was pas erg moe en aan het eind van m'n latijn. Deed m'n dochtertje iets waar ik echt heel boos om werd en voor ik er erg in had gaf ik haar een behoorlijke tik op d'r vingers... oei, deed bij mij bijna nog zeerder dan bij haar...Dit gebeurde dus in een vlaag van onbeheerstheid; baalde er echt van.
Het geeft trouwens een veel beter gevoel om je kind even voor straf op de stoel te zetten dan te slaan, het laatste helpt toch niet, alleen een brullend kind dat nog vervelender gaat doen. (is mijn ervaring)
Wat mijn ervaring is, als je realiseert dat je onterecht gehandeld hebt of een verkeerde keuze hebt gemaakt (een klap, een snauw vanuit moeheid, een tik op het verkeerde moment bv) tegen je kind en het kind is wat ouder, dat je daar, zodra de rust is teruggekeerd, bij het kind op terug komt en vertelt waarom je boos werd, maar dat het niet goed was dat je zo heftig reageerde.
Ik geloof echt dat de meeste oudere kinderen dat kunnen begrijpen en ook waarderen, dat hun vader en moeder ook van vlees en bloed zijn en soms een zwak moment hebben. Ik denk dat ze zo leren open te praten over hun boosheid, en ook hun excuses aan te bieden.
Ach welja, als ze straks naar de "grote school" gaan is het vanzelf over en gaan ze weer andere dingen doen. Zoals voetballen etc....MissF schreef:Ik zie nog mijn vader met glimmende ogen tegen mijn toen zes of zevenjarige broertje zeggen:' kom op, dan gaan we belletje trekken.'
Mijn vader heeft maar 1 zoon, en die haalde nooit kattekwaad uit, mijn vader balenDie zette zijn zoon aan tot...
Hoort er toch bij?
Ik zag ook nooit het nut van slaan in.
Maar ik ben nu een boek aan het lezen voor school (pabo) van James Dobson,
die daarin uitlegt waarom slaan of een tik geven (beheerst natuurlijk) helemaal niet erg is, hij is er zelfs voor.
En er ook bij uitlegt wanneer te slaan of een tik te geven.
Zeer interessant boek.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 74 gasten