homofilie

[Ansje]

Anderzijds kijk ik er mensen niet op aan als ze homo zijn, en zéker niet als ze een christelijke of reformatorische achtergrond hebben. Je merkt dan zelf aan die personen dat ze het moeilijk hebben met hun geaardheid, en ik heb dan eigenlijk medelijden met ze, omdat zij ook weten dat ze niet mogen samenleven met iemand, terwijl ze dat toch diep in hun hart graag willen...
Ik zie het als een soort kruis dat God je oplegt, en dat je moet dragen...hoe moeilijk ook.

Fijn dat je er over na denkt. Mijn reactie is dan ook niet zozeer tegen jou gericht maar wel tegen de instelling die je verwoord.

Legt God je dat "kruis" op, of leggen anderen, die hun eigen uitleg van de Bijbel hebben, je dit kruis op?

Ik denk wel dat God het je oplegt ja... Een gehandicapte vraagt ook niet om gehandicapt te zijn...een homo vraagt ook niet om z'n geaardheid. Door de zonden zijn we zo geworden...alleen geeft God een 'kruis' niet zomaar...wat doe je er mee in je leven? Ik denk dat dat de vraag is die er bij hoort... Denk je...ik ben zo...en ik doe er niets aan, of brengt het je voor God...en vraag je aan Hem hoe je daar mee verder moet?

Mensen doen er nog een schepje bovenop, zeggen dat het niet kan, dat het niet mag, en dat je zondig bent... (mensen kunnen zo lekker vernederend doen... maar doen er absoluut niets aan om zich ook maar een klein beetje in te leven in iemand die zo is...)
Ik denk persoonlijk, dat je blij en dankbaar mag zijn als je wel een gewone natuurlijke geaardheid hebt, en de medemens niet af mag keuren om zijn geaardheid, maar er bij stilstaan dat het de zonden zijn waardoor we zo geworden zijn.

[Zareb]

Ik denk wel dat God het je oplegt ja... Een gehandicapte vraagt ook niet om gehandicapt te zijn...een homo vraagt ook niet om z'n geaardheid. Door de zonden zijn we zo geworden...alleen geeft God een 'kruis' niet zomaar...wat doe je er mee in je leven? Ik denk dat dat de vraag is die er bij hoort... Denk je...ik ben zo...en ik doe er niets aan, of brengt het je voor God...en vraag je aan Hem hoe je daar mee verder moet?

Ik kan mijzelf niet voorstellen dat God zomaar rond de 10% van alle mensen geboren laat worden met een homoseksuele geaardheid. En dat al die mensen dit dan als een kruis moeten zien.
Persoonlijk heb ik het nooit als een kruis ervaren. Wel heb ik het er moeilijk meegehad om te accepteren dat het nu eenmaal zo is. Maar dat had meer met algemene acceptatie te maken dat met mijn geloof. Ik heb mogen ervaren dat ik er mag zijn zoals ik ben.
Juist mijn geloof heeft mij er bovenop gekregen. En nu zit ik samen met mijn vriend in de kerk en ben ik God dankbaar dat Hij ons heeft samengebracht.

Mensen doen er nog een schepje bovenop, zeggen dat het niet kan, dat het niet mag, en dat je zondig bent... (mensen kunnen zo lekker vernederend doen... maar doen er absoluut niets aan om zich ook maar een klein beetje in te leven in iemand die zo is...)

Je hebt gelijk. Maar ik denk dat het toch iets genuanceerder ligt. Voor veel mensen is het een beetje een ver van m'n bed show en dan is het makkelijk om je vast te houden aan vooringenomen stellingen.
Misschien komt dat ook wel omdat de meeste mensen direkt de link leggen naar de beleving van seksualiteit. Maar men gaat dan voorbij aan het feit, zoals Scape hier al neer heeft gezet, dat een relatie veel meer is.

Ik denk persoonlijk, dat je blij en dankbaar mag zijn als je wel een gewone natuurlijke geaardheid hebt, en de medemens niet af mag keuren om zijn geaardheid, maar er bij stilstaan dat het de zonden zijn waardoor we zo geworden zijn.

Je hebt gelijk dat de zondeval een hoop roet in het eten heeft gegooid. Maar dat geldt evenzeer voor hetero's als voor homo's. Ik ben "uiteindelijk" blij en dankbaar dat ik met God's hulp mijn homoseksualiteit een plaats heb kunnen geven in mijn leven.

[Raido]

Zo even een oneliner

Iemand kan er niks aan doen dat hij homofiel is, maar wel dat hij homoseksueel is

[Gershwin]

Uiterst tactische opmerking inderdaad, als je het discussie-vuurtje iets hoger wilt stoken

[Shito]

En als je dat niet eerlijk vindt: er zijn talloze andere mensen die hun seksualiteit moeten opgeven voor God. Als je voorbeelden wilt vraag je maar.

Tja, ik zou die voorbeelden wel eens willen zien.

Oke, noemen we er een paar:

- Hetero's die hopeloos verliefd worden op iemand die al een relatie heeft of om een andere reden geen toekomst met hen heeft.
- Hetero's die weten dat ze een SOA hebben (en dat is niet altijd je eigen schuld, het kan aangeboren zijn, of door bloedtransfusies e.d. komen)
- Hetero's die door traumatische ervaringen in het verleden zelfs de gedachte aan seksualiteit niet aankunnen
- Hetero's die psychisch zo ziek zijn dat ze zelfs geen relaties willen aangaan (vaak om anderen voor henzelf te beschermen)
- Sommige gehandicapten, die lichamelijk te zwaar gehandicapt zijn ervoor
- Pedofielen

Om er een paar op te noemen. Er is denk ik met name 1 groot probleem vandaag de dag met homofilie: het mag niet als een afwijking gezien worden. Als je een handicap hebt, word je ermee geholpen. Als je ziek bent, word je ermee geholpen. Als je psychisch ziek bent, probeert men je te helpen. Maar vandaag de dag mag homofilie zelfs niet "ziekte" of "handicap" genoemd worden. En vaak, sorry om het te zeggen, zijn het de homo's zelf die in woede uitbarsten als je het zelfs maar aankaart. Die personen weigeren hun probleem te zien als een probleem... hoe kun je dan consequenties zien? Hoe kun je dan proberen geholpen te worden? In gesprekken kreeg ik te horen dat ze geen hulp wilden. Wel, als je dan toch met de vraag komt of homosexualiteit mag, wat wil je dan? Een bevestiging horen van je gevoelens, al is het een leugen?

Simpel gezegd, sommige mensen voelen zich aangetrokken tot kinderen. Dat zit in hen, net zoals het bij een homo in hem zit dat hij op mensen van hetzelfde geslacht valt. Er valt niets aan te doen. En het betekent ellende voor zo iemand.

Maar zou je hem daarom maar uit naastenliefde gaan toestaan om een seksuele relatie met een kind aan te gaan?

En aangezien ik ongetwijfeld zometeen te horen krijg dat ik een homohater ben en dat het toch echt niet kan wat ik zeg: ik ben bereid om elk mens, homo of hetero, te zien als een mens, en doe dat ook. Als je als homo geaccepteerd wil worden, geen enkel probleem. Maar als je vragen gaat stellen over homoseksualiteit, dan krijg je antwoorden. Ook al zijn die antwoorden niet prettig. Maar steeds maar iedereen vertellen wat ze wìllen horen lijkt me een heel slecht plan. Denk alleen maar eens aan kleptomanen en pyromanen. Heel wat mensen hebben aanleg voor het doen van dingen die niet goed zijn. Moet je bij al die mensen maar toelaten dat ze hun wensen najagen?

[surfer]

ja, heteroseksulateit kun je ook als een probleem zien, dat leidt maar tot overbevolking van de wereld en de ineenstorting van het ecosysteem.

natuurlijk worden homo's boos als je ze meldt dat hun geaardheid een probleem is, dat zou jij toch ook worden als iemand dat van jou als heteroseksueel zou zeggen? Wat mij betreft mogen ze zo iemand een tik verkopen, het is verdraaid aanmatigend en neerbuigend!

een homoseksueel kun je trouwens niet vergelijken met een pedofiel, omdat een homoseksueel een relatie aan kan gaan op gelijkwaardige basis, en daar is bij pedofilie geen sprake van.

[froske]

Ansje schreef:

Ik denk wel dat God het je oplegt ja... Een gehandicapte vraagt ook niet om gehandicapt te zijn...een homo vraagt ook niet om z'n geaardheid. Door de zonden zijn we zo geworden...alleen geeft God een 'kruis' niet zomaar...wat doe je er mee in je leven? Ik denk dat dat de vraag is die er bij hoort... Denk je...ik ben zo...en ik doe er niets aan, of brengt het je voor God...en vraag je aan Hem hoe je daar mee verder moet?

Ik denk wel..ik ben zo...ik zou er dolgraag wat aan willen doen als dat ging als ik vandaag kon kiezen om morgen hetero te zijn had ik dat natuurlijk gekozen! Maar helaas ligt dat niet zo gemakkelijk en moet ik nu gaan leren leven met mijn geaardheid. Ik breng dit zeker ook voor God en vraag ook hoe ik hiermee verder moet. Ik zie de toekomst alleen niet zo rooskleurig en heb een tijd gehad dat ik liever nu al dood ging zodat ik het verder allemaal niet hoef mee te maken. Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik ooit een relatie zou starten maar dat heeft gewoon veel tijd nodig. Uit de bijbel kan ik het ook niet duidelijk opmaken..

Shito schreef:

Wel, als je dan toch met de vraag komt of homosexualiteit mag, wat wil je dan? Een bevestiging horen van je gevoelens, al is het een leugen?

Ik hoef geen bevestiging te horen, en dat het een leugen is..dat is jou mening. Maar mij lijkt het dat jij je moeilijk een mening kan vormen over hoe het voor een homofiel is en of die gevoelens leugens zijn. Ik voel mijn geaardheid in ieder geval niet als een leugen.

[Shito]

ja, heteroseksulateit kun je ook als een probleem zien, dat leidt maar tot overbevolking van de wereld en de ineenstorting van het ecosysteem.

natuurlijk worden homo's boos als je ze meldt dat hun geaardheid een probleem is, dat zou jij toch ook worden als iemand dat van jou als heteroseksueel zou zeggen? Wat mij betreft mogen ze zo iemand een tik verkopen, het is verdraaid aanmatigend en neerbuigend!

een homoseksueel kun je trouwens niet vergelijken met een pedofiel, omdat een homoseksueel een relatie aan kan gaan op gelijkwaardige basis, en daar is bij pedofilie geen sprake van.

Nee? Sommige kinderen van 12 zijn al heel volwassen en zelfstandig te noemen. Toch zou ik ze liever niet in bed zien duiken met iemand die niet weet hoe hij met zijn gevoelens om moet gaan.

Het is pijnlijk. Het is snoeihard. Maar het is ook wat letterlijk in de Bijbel staat. Je kunt daar twintig miljard keer het woord "naastenliefde" tegenaan gooien, maar dan staat het er nog steeds. Houd van je naaste, maar houd in de eerste plaats van God. Hoe vaak staat er in de Bijbel dat God wil dat je Zijn geboden naleeft? Vaak. Veel te vaak. Wat zegt Jezus van de Wet? Dat zelfs geen klinker of medeklinker ervan ongedaan wordt gemaakt door Zijn komst, sterker nog, dat je ze nog strenger moet naleven dan de Farizeeen deden (en geloof me, die waren al streng). Vergeeft Jezus' offer je er niet voor? Jawel, maar alleen als je oprecht probeert Gods geboden na te leven, zoals dat voor elk offer gold; YHWH heeft geen genot van offers, denk je nu echt dat Hij blij is om te zien hoe Zijn Zoon voor je moest sterven? Hij wil, boven alles, dat je Hem dient, en daarmee, Zijn Wet. Zegt Paulus niet dat we niet meer onder de Wet gebukt gaan? Jawel dat zegt hij, maar ook, dat dit geen excuus is om de wet niet te volgen.

Jezus heeft Zijn eigen Leven gegeven om je een nieuwe kans te geven, een kans op een nieuw leven met God. Maar wat doe je met dat geschenk? Begin je echt een nieuw leven, een leven dat niet meer voor jezelf en je eigen pleziertjes is, maar voor God? Ook als je daar iets groots voor moet opgeven? Je seksualiteit? Je vrijheid? Je vrienden? Je familie? Je leven?

Of laat je, als het er opaan komt, je hormonen jouw god zijn boven YHWH?

Mensen in Iran geven hun vrijheid op voor YHWH. Mensen in China geven hun familie en vrienden voor Hem op. Mensen in Zuid Afrika geven hun leven voor Hem. En wij? Zijn wij bereid om iets op te geven? Of stappen we uit zodra we merken... dat het volgen van Jezus iets kost?

Noem het neerbuigend. Als ik moet kiezen tussen een mens en God, kies ik voor God.

@ Froske: het woord "leugen" sloeg op "bevestiging". Ik kan makkelijk zeggen dat je homoseksualiteit mag beleven. Maar het zou een leugen zijn, en daarbij zou ik ingaan tegen Gods opdracht om mijn medemensen Zijn geboden te onderwijzen.

As for heteroseksualiteit: inderdaad is overbevolking een probleem, en ik zou zelf ook ervoor pleiten om daar je eigen werk in te doen (oftewel, te overwegen of je wel kinderen probeert te krijgen of niet). Maar dat is een heel andere discussie.

Homofilie is iets waar je vaak niets aan kunt doen, en al kan het wel, dan duurt dat jaren en jaren. Gevoelens kun je soms niet tegenhouden, maar wel afwijzen. En de daad homoseksualiteit, daar kun je nee tegen zeggen.



En ja, dat kost heel veel. Als je dat niet acceptabel vindt, kun je gerust bij God aankloppen en zeggen "God, moet ik nou echt zoveel geven voor U?"

Maar ik ben bang dat Hij je als antwoord op Zijn Zoon zal wijzen en jou zal vragen: "Kind, moest ik echt zoveel geven voor jou?"

Hij heeft het gedaan. Nu is het onze beurt, jouw beurt, om jouw kruis op je te nemen. Anders, zo zegt Jezus, anders kun je Mijn discipel niet zijn.
En dat is geen makkelijke keus, ook niet een die je meteen vandaag hoeft te maken misschien. Maar het is jouw test, jouw beproeving, die niet te zwaar voor je zal zijn. Haal je hem? Dat is God toch wel waard!

[Zareb]

Oke, noemen we er een paar:
- Hetero's die hopeloos verliefd worden op iemand die al een relatie heeft of om een andere reden geen toekomst met hen heeft.
- Hetero's die weten dat ze een SOA hebben (en dat is niet altijd je eigen schuld, het kan aangeboren zijn, of door bloedtransfusies e.d. komen)
- Hetero's die door traumatische ervaringen in het verleden zelfs de gedachte aan seksualiteit niet aankunnen
- Hetero's die psychisch zo ziek zijn dat ze zelfs geen relaties willen aangaan (vaak om anderen voor henzelf te beschermen)
- Sommige gehandicapten, die lichamelijk te zwaar gehandicapt zijn ervoor
- Pedofielen

Zijn dit voorbeelden van mensen die hun seksualiteit opgeven voor God?
Ik vind het een beetje belachelijk hoor. Vul op elke plaats waar jij hetero hebt staan, homo in en dan kan ik hetzelfde lijstje maken.

Er is denk ik met name 1 groot probleem vandaag de dag met homofilie: het mag niet als een afwijking gezien worden. Als je een handicap hebt, word je ermee geholpen. Als je ziek bent, word je ermee geholpen. Als je psychisch ziek bent, probeert men je te helpen. Maar vandaag de dag mag homofilie zelfs niet "ziekte" of "handicap" genoemd worden.

Inderdaad, homoseksualiteit is geen ziekte of handicap.

Simpel gezegd, sommige mensen voelen zich aangetrokken tot kinderen. Dat zit in hen, net zoals het bij een homo in hem zit dat hij op mensen van hetzelfde geslacht valt. Er valt niets aan te doen. En het betekent ellende voor zo iemand.
Maar zou je hem daarom maar uit naastenliefde gaan toestaan om een seksuele relatie met een kind aan te gaan?

Simpel gezegd?
Je vergelijkt nu appels met tomaten.
Iemand die pedofiel is, en dat kan inderdaad een zware belasting zijn, heeft ten eerste al een seksuele identiteit. Dat kan zowel hetero als homo zijn. Ik vind het heel erg als mijn homoseksuele identiteit gelijk word gesteld aan pedofilie.

En aangezien ik ongetwijfeld zometeen te horen krijg dat ik een homohater ben en dat het toch echt niet kan wat ik zeg: ik ben bereid om elk mens, homo of hetero, te zien als een mens, en doe dat ook. Als je als homo geaccepteerd wil worden, geen enkel probleem. Maar als je vragen gaat stellen over homoseksualiteit, dan krijg je antwoorden. Ook al zijn die antwoorden niet prettig. Maar steeds maar iedereen vertellen wat ze wìllen horen lijkt me een heel slecht plan. Denk alleen maar eens aan kleptomanen en pyromanen. Heel wat mensen hebben aanleg voor het doen van dingen die niet goed zijn. Moet je bij al die mensen maar toelaten dat ze hun wensen najagen?

De antwoorden die jij tot hiertoe geeft, getuigen uitsluitend van een behoorlijke mate van vooringenomenheid. Je maakt een verschil tussen homo en homoseksueel, een onderscheid dat niet bestaat, dat je op geen enkele manier hard kan maken.
Je haald er kleptomanen en pyromanen bij. Leuk, maar nogmaals, dan gaat het niet over de basis. Je hebt nu eenmaal heteroseksuele en homoseksuele pyromanen.

[Zareb]

@ Froske: het woord "leugen" sloeg op "bevestiging". Ik kan makkelijk zeggen dat je homoseksualiteit mag beleven. Maar het zou een leugen zijn, en daarbij zou ik ingaan tegen Gods opdracht om mijn medemensen Zijn geboden te onderwijzen.

As for heteroseksualiteit: inderdaad is overbevolking een probleem, en ik zou zelf ook ervoor pleiten om daar je eigen werk in te doen (oftewel, te overwegen of je wel kinderen probeert te krijgen of niet). Maar dat is een heel andere discussie.

Homofilie is iets waar je vaak niets aan kunt doen, en al kan het wel, dan duurt dat jaren en jaren. Gevoelens kun je soms niet tegenhouden, maar wel afwijzen. En de daad homoseksualiteit, daar kun je nee tegen zeggen.



En ja, dat kost heel veel. Als je dat niet acceptabel vindt, kun je gerust bij God aankloppen en zeggen "God, moet ik nou echt zoveel geven voor U?"

Maar ik ben bang dat Hij je als antwoord op Zijn Zoon zal wijzen en jou zal vragen: "Kind, moest ik echt zoveel geven voor jou?"

Hij heeft het gedaan. Nu is het onze beurt, jouw beurt, om jouw kruis op je te nemen. Anders, zo zegt Jezus, anders kun je Mijn discipel niet zijn.
En dat is geen makkelijke keus, ook niet een die je meteen vandaag hoeft te maken misschien. Maar het is jouw test, jouw beproeving, die niet te zwaar voor je zal zijn. Haal je hem? Dat is God toch wel waard!

Makkelijk hé, om vanuit jouw veilige omgeving over kruisdragen te spreken.

[Zareb]

Het is pijnlijk. Het is snoeihard. Maar het is ook wat letterlijk in de Bijbel staat.

Dat is gewoon niet waar. Er staat niets letterlijk in de Bijbel.

Of laat je, als het er opaan komt, je hormonen jouw god zijn boven YHWH?
Mensen in Iran geven hun vrijheid op voor YHWH.

Is je seksuele identiteit alleen maar een kwestie van hormonen?
Overigens is Iran het land waar homo's worden opgehangen. Wil jij daar naar toe?

Homofilie is iets waar je vaak niets aan kunt doen, en al kan het wel, dan duurt dat jaren en jaren. Gevoelens kun je soms niet tegenhouden, maar wel afwijzen. En de daad homoseksualiteit, daar kun je nee tegen zeggen.

Je blijft maar in de vooronderstelling hangen dat er een verschil is tussen homofilie en homoseksualiteit. Als je als homoseksueel ervoor kiest geen relatie aan te gaan is dat een persoonlijke keus, die NOOIT door een ander mag en kan opgelegd worden.
En ook al kiest men ervoor niet met een andere jongen naar bed te gaan, dan blijft nog dat seksuele verlangen.

En ja, dat kost heel veel. Als je dat niet acceptabel vindt, kun je gerust bij God aankloppen en zeggen "God, moet ik nou echt zoveel geven voor U?"

Leuk omgedraaid.

[Aragorn]

- Hetero's die hopeloos verliefd worden op iemand die al een relatie heeft of om een andere reden geen toekomst met hen heeft.
- Hetero's die weten dat ze een SOA hebben (en dat is niet altijd je eigen schuld, het kan aangeboren zijn, of door bloedtransfusies e.d. komen)
- Hetero's die door traumatische ervaringen in het verleden zelfs de gedachte aan seksualiteit niet aankunnen
- Hetero's die psychisch zo ziek zijn dat ze zelfs geen relaties willen aangaan (vaak om anderen voor henzelf te beschermen)
- Sommige gehandicapten, die lichamelijk te zwaar gehandicapt zijn ervoor
- Pedofielen

Volgens mij gaan al deze voorbeelden over mensen die het opgeven voor hun naaste, en niet direct voor God.

Maar zou je hem daarom maar uit naastenliefde gaan toestaan om een seksuele relatie met een kind aan te gaan?

Ik heb bijzonder veel moeite om overeenkomsten tussen de aard van homofilie en die van pedofilie te zien.

Het is pijnlijk. Het is snoeihard. Maar het is ook wat letterlijk in de Bijbel staat. Je kunt daar twintig miljard keer het woord "naastenliefde" tegenaan gooien, maar dan staat het er nog steeds. Houd van je naaste, maar houd in de eerste plaats van God. Hoe vaak staat er in de Bijbel dat God wil dat je Zijn geboden naleeft? Vaak. Veel te vaak. Wat zegt Jezus van de Wet? Dat zelfs geen klinker of medeklinker ervan ongedaan wordt gemaakt door Zijn komst, sterker nog, dat je ze nog strenger moet naleven dan de Farizeeen deden (en geloof me, die waren al streng).

Ah, vandaar dat de Farizeeen zo in hun nopjes waren met de sabbathsinvulling van Jezus.

Ik heb de indruk dat je een beetje een oneigenlijke tegenstelling van liefde voor God en naastenliefde maakt, terwijl die twee mi. nooit tegenover elkaar kunnen komen te staan. Andersom geredeneerd: ik zie in homoseksualiteit weinig niet-naastenliefhebbends, schadelijks of decadents dus kan ik me moeilijk voorstellen dat God er wel een probleem mee heeft.

Als het over liefde voor God gaat, is de eerste tafel van de Wet van toepassing, terwijl daar met geen woord over seksualiteit gerept wordt. Op de tweede tafel is dat wel het geval; het lijkt me dan ook vrij logisch dat het vooral een naastenliefde-'probleem' is en het dus ook naar die maatstaf beoordeeld dient te worden. (En als er geen naastenliefde betracht wordt, is God natuurlijk ook weer not amused, maar dat is een tweede)

[Zareb]

Ik denk wel..ik ben zo...ik zou er dolgraag wat aan willen doen als dat ging als ik vandaag kon kiezen om morgen hetero te zijn had ik dat natuurlijk gekozen!

Ik herken dat.
Je kiest er niet voor om homo te zijn. Want, ondanks alle mooie verhalen, blijf je altijd een buitenbeentje. Zowel in de maatschappij als in de kerk.
Maar joh, voor God sta je er niet buiten. Voor Hem mag je zijn zoals je bent.

Ik hoef geen bevestiging te horen, en dat het een leugen is..dat is jou mening. Maar mij lijkt het dat jij je moeilijk een mening kan vormen over hoe het voor een homofiel is en of die gevoelens leugens zijn. Ik voel mijn geaardheid in ieder geval niet als een leugen.

Ik vind dit een heel knappe opmerking. Als ik op jouw leeftijd net zover was geweest dan waren er een hoop problemen voorkomen. Bij mij heeft het jaren geduurd voor dat ik God's plan met mijn leven kon accepteren.
Voor mij was het een preek en een lied dat mijn ogen heeft geopend, "De Heer heeft mij gezien en onverwacht, ben ik opnieuw geboren ...enz."

[meboy]

Om er een paar op te noemen. Er is denk ik met name 1 groot probleem vandaag de dag met homofilie: het mag niet als een afwijking gezien worden. Als je een handicap hebt, word je ermee geholpen. Als je ziek bent, word je ermee geholpen. Als je psychisch ziek bent, probeert men je te helpen. Maar vandaag de dag mag homofilie zelfs niet "ziekte" of "handicap" genoemd worden. En vaak, sorry om het te zeggen, zijn het de homo's zelf die in woede uitbarsten als je het zelfs maar aankaart. Die personen weigeren hun probleem te zien als een probleem... hoe kun je dan consequenties zien? Hoe kun je dan proberen geholpen te worden? In gesprekken kreeg ik te horen dat ze geen hulp wilden. Wel, als je dan toch met de vraag komt of homosexualiteit mag, wat wil je dan? Een bevestiging horen van je gevoelens, al is het een leugen?

Ik had me voorgenomen me niet meer in discussies te laten trekken en ik laat het dan ook bij één reactie.

Wat jij eens goed moet weten Shito is het volgende: Ik als homo heb er niets tegen dat iemand anders mijn geaardheid een beperking of handicap of ziekte of weet ik wat noemt. Waar mijn tenen krom van gaan staan is het feit dat je de "normale" mens als uitgangspunt neemt.

En de "normale mens" is GEEN goed uitgangspunt! Laat ik het maar eens hard maar duidelijk opschrijven: Als Meboy wordt als Shito is hij GEEN METER opgeschoten. Hij is en blijft een GEVALLEN mens die kennis, gerechtigheid en heiligheid is kwijtgeraakt. Ik dank God met al mijn vezels dat hij voor dat probleem Jezus Christus heeft gegeven als borg voor onze ziel en slachtoffer voor onze straf!

Luister: Jakob worstelde met God en dreigde te winnen. God raakte zijn heup aan Jakob liep de rest van zijn leven kreupel... Wanneer beseffen mensen nu eens dat als God je leven zo letterlijk aanraakt dat dit kan leiden tot een nabij leven waarin het besef van God's macht, kracht, wijsheid, nabijheid, zorg, liefde, trouw en souvereiniteit op veel fronten juist door díe gebeurtenis benadrukt wordt. Zou je wijzer willen zijn dan God en tot Jakob willen zeggen: ga na de dokter en neem een kunstheup?
Zou Jakob niet beseft hebben dat hij in de ogen van de mensen beperkt door het leven ging? Zou hij aan de andere kant ook niet de rijkdom van het zó kreupel zijn ervaren hebben?

Laat ons kreupel en gelukkig zijn! Ik kan de wereld aan, je steun heb ik niet nodig... die is er wel in Christus en mijn vriend. Sta mij als gereformeerde gezindte niet in de weg om mijn hoop op Christus te vestigen en mijn arm om mijn vriend te slaan. Beperkt sinds mensenheugenis maar niet te eigenwijs om dát te erkennen!

[Smurffie]

Je kiest er niet voor om homo te zijn. Want, ondanks alle mooie verhalen, blijf je altijd een buitenbeentje. Zowel in de maatschappij als in de kerk.
Maar joh, voor God sta je er niet buiten. Voor Hem mag je zijn zoals je bent.

Dat wordt altijd zo makkelijk gezegd: "God je accepteert je wel zoals je bent en hij vergeeft je zonden wel weer." Ik geloof daar dus niet in. God is niet altijd barmhartig en vergevingsgezind. Dat zou wel erg makkelijk leven voor ons als dat zo was, niet? Dan konden we doen en laten wat we wilden, want God vergeeft wel weer. Nu denkt men waarschijnlijk dat ik homofilie een zonde vindt, maar daar gaat het even niet om. Ik bedoel ook andere dingen, zoals moord e.d.

Wat homofilie betreft..ik weet het gewoon niet.
Ik vind het hard, keihard om te zeggen dat het een ziekte, handicap, verkeerde geaardheid, of een zware last is. En durf al helemaal niet te beweren dat het een zonde is . Ik kan me niets voorstellen bij gevoelens voor hetzelfde geslacht, dus durf er eigenlijk niet over te oordelen.
Waarschijnlijk komt het wel door de zonde..maar ja..dat is ook maar mijn mening