kinderen-huwelijk-verantwoordelijkheid

[Galateia]

Nou, het was voor mijn ouders niet makkelijk om 4 kinderen groot te brengen!!! Wij zijn nooit iets tekort gekomen, maar toen wij klein waren had mijn vader regelmatig geen werk, woonden we met 6 mensen in een 2-kamerappartementje (mijn zus en ik sliepen noodgedwongen maar in de kelder van de portiekflat), hadden we zeker geen auto en leefden we van een uitkering.

Dat neemt niet weg, dat ons huis altijd gezellig, druk en gastvrij was. Mijn jeugd was top, maar daar hebben mijn ouders keihard aan moeten werken en veel dingen voor moeten laten.

Toen mijn ouders radicaal veranderden (lees: ze kwamen tot geloof), was mijn vader in staat een baan te behouden (we hebben een nogal ruig verleden...). Maar ook toen was het niet eenvoudig. We leefden heel normaal. Maar mijn ouders moesten wel voor 4 kinderen tegelijk schoolboeken kopen/huren, 6 jaar lang, dus 24 schooljaren boeken in totaal. Ik heb mijn ouders veel, maar dan ook heel veel dingen zien laten voor ons. Ik ben ze er grenzeloos dankbaar voor, maar ik ben ook blij dat ze, nu alle kinderen het huis uit zijn, de middelen hebben om die dingen te doen, die ze vroeger niet konden doen. En nee, ze rijden niet in een dure auto rond, ofzo...

Nogmaals: mijn jeugd zou ik voor geen 'aards slijk' willen veranderen, we waren enorm rijk op een andere manier. Maar er zijn periodes geweest - en als kind realiseer ik me dat pas achteraf - dat het bijna niet verantwoord was om op zo'n manier 4 kinderen groot te moeten brengen!

[Smurffie]

Ja, en dan ook nog de vraag na het neergeplempte biefstukje: "dat heb je nog nooit gegeten zeker?"

Yeah, dan noem je ook een groot gezin Best lieve mensen, en omdat ik met dochterlief omging at ik daar wel eens, alleen jammer van die (letterlijke) grootheidswaanzin.

[tante-tortel]

"Kinderen huwelijk verantwoordelijkheid" heeft ook alles te maken met hoe je in staat bent je kinderen groot te brengen. Op het gebied van behuizing, omgeving, geld, geloof, etc.!

Je moet inderdaad goed overwegen wat verantwoord is, maar zaken als aards slijk zouden daarbij geen rol hoeven te spelen.

Wat is aards slijk?

God zorgt en zal blijven zorgen voor een ieder die op Hem zijn geloof bouwt. Zo is dat ook met het krijgen van kinderen.

Dat ben ik met je eens. Maar als je weet met je verstand (wat God je heeft gegeven) dat nog een kindje erbij als je er al een paar hebt (ik noem maar wat) niet verantwoord is (doordat je als ouders het psychisch niet meer aan kunt, of doordat je als vrouw het lichamelijk niet meer aankunt, of daardoor je huis gewoon niet groter is en je geen geld hebt voor een grotere woning, of als één of meer van je kinderen gehandicapt is en dat heel veel tijd kost, etc etc etc) dan kan het goed zijn te stoppen. Zeker als je dit biddend voorlegd aan God en het besluit niet 'zo maar' neemt, dan zal daar zeker een zegen op rusten!

Sjonge, dat was even vlug een paar pagina's verder...
Maar goed, ik versta onder aards slijk inderdaad aardse zaken zoals eten drinken, wonen. enz enz.
Uit de verhalen die ik lees blijkt bij niemand dat God niet zorgde. Niemand is van de honger gestorven.
Iedereen had kleding. Misschien wel eens weinig eten.
Maar tegenwordig zal het aardse slijke toch geen overweging hoeven zijn. Net zo min als dat vroeger hoefde.
Wij moesten inderdaad allemaal een krantenwijk lopen, en aardappels rooien en gewoon hard werken om mijn ouders te helpen rond te komen.
Net zo goed als ik er regelmatig een baantje bij nam.
Dat is toch niet slecht voor een mens?

Beter dan al die kleine gezinnen waarvan elk kind een eigen pc, eigen spel computer, tv. enz enz heeft.

Wat ik bedoel te zeggen is:

Bezorgdheid
25 Daarom zeg Ik u: Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten [of drinken], of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? 26 Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven? 27 Wie van u kan door bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen? 28 En wat zijt gij bezorgd over kleding? Let op de leliën des velds, hoe zij groeien: 29 zij arbeiden niet en spinnen niet; en Ik zeg u, dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet bekleed was als een van deze. 30 Indien nu God het gras des velds, dat er heden is en morgen in de oven geworpen wordt, zó bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen? 31 Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? 32 Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft. 33 Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. 34 Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.


We moeten ons zorgen maken om het geestelijk leven van onze kinderen. Of ze al dan niet kleding zullen hebben, aards slijk is totaal onbelangrijk.

[tante-tortel]

Daarmee zeg ik niet dat je rekening mag houden met omstandigheden. Dat een vrouw elk jaar zwanger behoort te zijn.
Zo was het niet in de tijd van de Bijbel.
Dat is ook niet wat God van de vrouw verwacht.

Verantwoord met elkaar omgaan. Dat is wat je beloofd bij je huwelijk.
Verder beloof je dat je de kinderen zult onderwijzen en laten onderwijzen in de leer. Dus dat je ze Christelijk zult opvoeden.
Dat is een zware taak. Daar heb je het druk mee.
En daar moet je ook de tijd voor hebben.
Ik vind ook dat ouders hun kinderen behoren op te voeden.
En niet dat andere kinderen de jongere kinderen "opvoeden" omdat moeder weer zwanger is of het niet allemaal aankan.
Ik vind dat de ouders zelf de kinderen b.v. in bed horen te leggen.

Maar dat zijn een aantal ik vind.......

[Liarose]

Verder kon bij ons in huis heel veel; veel meer als in gezinnen met één of twee kinderen, omdat een beetje drukte meer of minder niet zoveel uitmaakte.

Mijn broer en zus zijn veel ouder en waren het huis al uit toen ik klein was, dus ik was een soort van 'enig kind'. Maar bij ons kon er ook altijd heel veel. Ik mocht altijd vriendjes en vriendinnetjes meenemen, ze mochten ook altijd blijven eten. Iedereen mocht uberhaupt blijven eten of slapen. Dat is dus niet alleen bij grote gezinnen, maar ook bij kleine.

[Harm-J]

T.Tortel

Fijn, dat jij zo selectief bijbelteksten weet te lezen en hier weet neer te pennen. Lees jij Deut 15 met nadruk op vers 11 nog eens goed waar het God zelf is die stelt:

Want armen zullen nooit in het land ontbreken; daarom gebied ik u aldus: Gij zult uw hand wijd openen voor uw broeder, voor de ellendige en de arme in uw land.

Het lijkt mij dan maar zo, dat iemand daarom juist niet klakkeloos als broedmachine moet gaan fungeren. Niet dat ik iets tegen grote gezinnen heb, maar dat e.a. wel goed overwogen moet worden voor je ergens aan begint. Met ander woorden je verantwoordelijkheid durven nemen, dus niet alles wegschuiven onder een tekst als van vermenigvuldigd u....zonder er verder bij na te denken.!

[Liarose]

Hoi tante-tortel, dankje voor je uitgebreide antwoorden. Volgens mij zijn we het redelijk eens

Maar goed, ik versta onder aards slijk inderdaad aardse zaken zoals eten drinken, wonen. enz enz.
Uit de verhalen die ik lees blijkt bij niemand dat God niet zorgde. Niemand is van de honger gestorven.
Iedereen had kleding. Misschien wel eens weinig eten.
Maar tegenwordig zal het aardse slijke toch geen overweging hoeven zijn. Net zo min als dat vroeger hoefde.
Wij moesten inderdaad allemaal een krantenwijk lopen, en aardappels rooien en gewoon hard werken om mijn ouders te helpen rond te komen.
Net zo goed als ik er regelmatig een baantje bij nam.
Dat is toch niet slecht voor een mens?

Nee, dat is het niet. Mijn moeder vertelt over vroeger ook dit soort dingen, helpen op het land, met de was, zelf eigen kleding naaien, etc. Ik weet niet hoe oud jij bent, maar in de tijd van mijn moeder was de leerplicht niet zoals nu. Dus dat is wel een reden waarom ik vind dat kinderen nu niet moeten werken. Ze kunnen wel meehelpen, absoluut, maar verder moeten ze vooral kind zijn en naar school gaan.

Beter dan al die kleine gezinnen waarvan elk kind een eigen pc, eigen spel computer, tv. enz enz heeft.

Ondanks dat ik nu al weet dat wij geen supergroot gezin gaan krijgen, krijgen de kindjes die we hopelijk krijgen ook geen eigen tv, eigen spelcomputer etc!

We moeten ons zorgen maken om het geestelijk leven van onze kinderen.

Precies. Dat vind ik eigenlijk het allerbelangrijkste. Dat je ze met Jezus in aanraking laat komen.

Daarmee zeg ik niet dat je rekening mag houden met omstandigheden. Dat een vrouw elk jaar zwanger behoort te zijn.
Zo was het niet in de tijd van de Bijbel.
Dat is ook niet wat God van de vrouw verwacht.

Een keer eerder zei jij "staat het dan in de bijbel dat je nu niet meer talrijk moet worden?" etc. Wat jij hier zegt, dat God niet van een vrouw verwacht dat ze elk jaar zwanger wordt, staat ook niet letterlijk in de bijbel. Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar ik bedoel maar: niet alles staat letterlijk in de bijbel. Soms is het net hoe je iets interpreteert en soms is het ook afhankelijk van het plan wat God met ieder persoonlijk heeft!

Verantwoord met elkaar omgaan. Dat is wat je beloofd bij je huwelijk.
Verder beloof je dat je de kinderen zult onderwijzen en laten onderwijzen in de leer. Dus dat je ze Christelijk zult opvoeden.
Dat is een zware taak. Daar heb je het druk mee.
En daar moet je ook de tijd voor hebben.
Ik vind ook dat ouders hun kinderen behoren op te voeden.
En niet dat andere kinderen de jongere kinderen "opvoeden" omdat moeder weer zwanger is of het niet allemaal aankan.
Ik vind dat de ouders zelf de kinderen b.v. in bed horen te leggen.

Maar dat zijn een aantal ik vind.......

Ik vind dat allemaal ook

[Liarose]

Nou, het was voor mijn ouders niet makkelijk... *knip* ...was om op zo'n manier 4 kinderen groot te moeten brengen!

Als ik dit zo lees, heb ik bewondering voor je ouders! Gaaf!

[Haai]

Daarmee zeg ik niet dat je rekening mag houden met omstandigheden. Dat een vrouw elk jaar zwanger behoort te zijn.
Zo was het niet in de tijd van de Bijbel.
Dat is ook niet wat God van de vrouw verwacht.

Het lijkt mij dan maar zo, dat iemand daarom juist niet klakkeloos als broedmachine moet gaan fungeren. Niet dat ik iets tegen grote gezinnen heb, maar dat e.a. wel goed overwogen moet worden voor je ergens aan begint. Met ander woorden je verantwoordelijkheid durven nemen, dus niet alles wegschuiven onder een tekst als van vermenigvuldigd u....zonder er verder bij na te denken.!

*Zucht* Lees even goed ajb, Harm-J, dat zegt ze toch ook helemaal niet hier...

[Leej]

Of ik kinderen wil? JAJAJAJAJA!! Ben helemaal weg van kinderen. Ik denk dat kinderen juist meer kleur in mijn leven geven. Kom zelf uit een vrij groot gezin, nu met z'n 8-en, over een tijdje met z'n 9-en. Maar ik sta er alleen maar positief tegenover. Het is heel gezellig. Kijk, dat je soms met z'n 3-en op een kamer ligt moet je dan voor liefnemen. Ik denk dat God je kinderen geeft op Zijn tijd, Hij zal er dan ook voor zorgen. Ik geloof niet dat je er dan moeilijk over moet doen.....

[Liarose]

Of ik kinderen wil? JAJAJAJAJA!! Ben helemaal weg van kinderen. Ik denk dat kinderen juist meer kleur in mijn leven geven. Kom zelf uit een vrij groot gezin, nu met z'n 8-en, over een tijdje met z'n 9-en. Maar ik sta er alleen maar positief tegenover. Het is heel gezellig. Kijk, dat je soms met z'n 3-en op een kamer ligt moet je dan voor liefnemen. Ik denk dat God je kinderen geeft op Zijn tijd, Hij zal er dan ook voor zorgen. Ik geloof niet dat je er dan moeilijk over moet doen.....

Het is niet moeilijk doen als je nadenkt over hoe het zal zijn om biologische kinderen te krijgen en dan in een rolstoel te komen Dat is namelijk mijn situatie. En zo zijn er nog legio situaties te bedenken waarom je gewoon moet nadenken over kinderen krijgen en ze niet zo maar te 'nemen'.

[jamillah]

Of ik kinderen wil? JAJAJAJAJA!! Ben helemaal weg van kinderen. Ik denk dat kinderen juist meer kleur in mijn leven geven. Kom zelf uit een vrij groot gezin, nu met z'n 8-en, over een tijdje met z'n 9-en. Maar ik sta er alleen maar positief tegenover. Het is heel gezellig. Kijk, dat je soms met z'n 3-en op een kamer ligt moet je dan voor liefnemen. Ik denk dat God je kinderen geeft op Zijn tijd, Hij zal er dan ook voor zorgen. Ik geloof niet dat je er dan moeilijk over moet doen.....

Jajaja, dat is ook heeeel makkelijk praten als je ze zelf nog niet hebt. Maar geeft niet, zo praatte ik ook voor ik ze kreeg..

Rosalie, goed dat je andere situaties erbij haalt maar ik neem aan dat Leej wel uitgaat van de 'normale' situaties. Wellicht komt Leej er in de loop van de jaren wel achter dat het ook in 'normale' situaties allemaal geen vanzelfsprekendheid is om de zegen maar te nemen als het komt hoe graag je dat ook zou willen. Wat niet gaat gaat niet.

[Galateia]

Het is niet moeilijk doen als je nadenkt over hoe het zal zijn om biologische kinderen te krijgen en dan in een rolstoel te komen Dat is namelijk mijn situatie. En zo zijn er nog legio situaties te bedenken waarom je gewoon moet nadenken over kinderen krijgen en ze niet zo maar te 'nemen'.

Inderdaad! Een goede vriendin van me heeft reuma, echt al heel ver gevorderd, en kan ook gewoon geen kinderern krijgen: biologisch gezien wel, maar ze zou dan niet meer kunnen lopen waarschijnlijk, hulp in huis moeten hebben voor de verzorging van het kindje...
Ze zou haar medicijnen niet kunnen slikken. De kans dat haar kindje ook de ziekte heeft is erg groot...
Zij en haar man zijn lid van een reformatorische kerk en de dominee waagde het om een keer langs te komen en te vertellen over hun opdracht kinderen te krijgen... dat heeft haar zoveel pijn en verdriet gedaan! Haar eigen ouders hebben het er ook heel moeilijk mee. Ik snap dat niet. Iedereen die haar kent ziet toch in, dat het niet verantwoord is?! Ze woont in een klein dorpje en wordt er echt op aangekeken, of beter gezegd: er wordt op haar neergekeken.
Echt zo erg!

[Liarose]

Of ik kinderen wil? JAJAJAJAJA!! Ben helemaal weg van kinderen. Ik denk dat kinderen juist meer kleur in mijn leven geven. Kom zelf uit een vrij groot gezin, nu met z'n 8-en, over een tijdje met z'n 9-en. Maar ik sta er alleen maar positief tegenover. Het is heel gezellig. Kijk, dat je soms met z'n 3-en op een kamer ligt moet je dan voor liefnemen. Ik denk dat God je kinderen geeft op Zijn tijd, Hij zal er dan ook voor zorgen. Ik geloof niet dat je er dan moeilijk over moet doen.....

Jajaja, dat is ook heeeel makkelijk praten als je ze zelf nog niet hebt. Maar geeft niet, zo praatte ik ook voor ik ze kreeg..

Rosalie, goed dat je andere situaties erbij haalt maar ik neem aan dat Leej wel uitgaat van de 'normale' situaties. Wellicht komt Leej er in de loop van de jaren wel achter dat het ook in 'normale' situaties allemaal geen vanzelfsprekendheid is om de zegen maar te nemen als het komt hoe graag je dat ook zou willen. Wat niet gaat gaat niet.

Wat is een normale situatie? Er zijn echt tig situaties te bedenken waarom het gewoon niet verstandig is om biologische kinderen te krijgen of 'veel' biologische kinderen te krijgen! Het is gewoon geen 'moeilijk doen' om daarover na te denken etc.

[jamillah]

Ehm, een normale situatie daarmee wilde ik zeggen dat man en vrouw gezond zijn en zonder lichamelijke problemen een kindje kunnen krijgen. Waar ik niet bij wil zeggen dat jij abnormaal ben natuurlijk. Ik zou lichamelijk gezien (nu nog) wel kinderen kunnen krijgen bijv. Ik wilde alleen even duidelijk maken dat het ook in mijn situatie geen vanzelfsprekendheid is om maar nonstop kinderen te baren. Er word wel eens wat lichtvoetig over gedacht zo van: 'O, leuk, groot gezin, wil ik, vind ik geweldig!' Het zal best mooi zijn en leuk voor sommigen maar voor je 13 keer 9 mnd zwanger, 13 keer bevallen, en 13 keer in de poepluiers gezeten hebt is er volgens mij heel wat met je gebeurt. Lijkt me geen vanzelfsprekendheid dus. En dan heb ik het nog niet over als ze ouder zijn/ puberteit etc.

Duidelijk?