Het geven van een pedagogische tik...

[Marie Popelin]

Volgens mij is een stok ter hand nemen wat anders dan je kind met een stok bewerken! Bij het woord bewerken denk ik aan het bond en blauw slaan (dat vind ik dus mishandeling). De manier waarop ik de stok (het woord stok kun je ook vervangen door liniaal of zo je wilt pantoffel). ter hand zou nemen is 1 of 2 tikken op de billen en that's it. En dat is een totaal ander iets dan het beeld dat hier door verschillende mensen wordt geschetst

Dat is niet anders. Je neemt de stok of een ander voorwerp niet alleen ter hand. Je slaat er mee, dus je bewerkt het kind met het voorwerp.

Maar als je dat stuk hebt gelezen dan heb je vast ook de zin gezien waarin ik zeg dat ik het het veel belangrijk vind m'n kind op te voeden met positieve feedback dan met straffen en dat het slechts bij hoge uitzondering plaats vind.

Gelukkig wel ja. En ik hoop dat je van gedachte veranderd en je kleine meid nooit zult slaan. Maar dat wist je vast al wel

[Ger(nl)]

Dat is niet anders. Je neemt de stok of een ander voorwerp niet alleen ter hand. Je slaat er mee, dus je bewerkt het kind met het voorwerp.

Tja ik blijf erbij dat iemand bewerken iets anders is dan 1 of 2 tikken geven, maar ja dat zal wel verschil van interpretatie zijn

Gelukkig wel ja. En ik hoop dat je van gedachte veranderd en je kleine meid nooit zult slaan. Maar dat wist je vast al wel

Zelf hoop ik ook absoluut dat het niet nodig zal zijn Helaas voor jou is mijn visie door deze discussie niet veranderd

[meschianza]

we zijn er allemaal nogal emotioneel onder he

[André]

Spr 29,17
Tuchtig je zoon, en je hebt geen zorgen over hem, hij zal je vreugde geven.

@ Ger(nl), misschien is het een idee om je visie voor wat betreft het tuchtigen van je dochter te herzien.
Ik vind in Gods Woord geen voorschriften vwb dochters.
Wel ken ik de algemene regel, vrouwen e/o meisjes sla je niet.

[qwast]

Ik vind het idee van Ger(nl) erg idealistisch. Deze manier zou goed kunnen werken om kinderen te straffen voor iets wat ze verkeerd gedaan hebben. Wel ben ik ontzettend bang dat zoiets uit de hand loopt. Het begint met één of twee tikken met een liniaal, maar het eind is zo'n spankplankje van die man uit Amerika.
Daarnaast is mijn vraag ook: doe je dit op blote billen of met de kleren aan? Denk maar niet dat je een tik met de liniaal door je broek heenvoelt... Pantoffel wel...
Maar blote billen vind ik een stap te ver, zeker als het een meisje is. Er komt een moment (en wat mij betreft is dat allang het geval als ze vier jaar zijn) vind ik dat je als vader de integriteit van het lichaam van het meisje aantast als je haar onderbroek naar beneden trekt. Trouwens ook het slaan op 'beklede billen' vind ik niet kunnen.
De opmerking van Riska vond ik opmerkelijk en het is echt waar. Over het feit dat het lichaam herinneringen opslaat... Dit achtervolgt mij nog steeds en maakt dat ik me voor mijn lichaam schaam.

Nogmaals Ger(nl): ik denk dat je bedoelingen integer zijn, maar toch ben ik bang dat dit bij jouw dochter anders opgevat en beleefd kan worden.

[Gerdien B.]

Volgens mij is een stok ter hand nemen wat anders dan je kind met een stok bewerken! Bij het woord bewerken denk ik aan het bond en blauw slaan (dat vind ik dus mishandeling). De manier waarop ik de stok (het woord stok kun je ook vervangen door liniaal of zo je wilt pantoffel). ter hand zou nemen is 1 of 2 tikken op de billen en that's it. En dat is een totaal ander iets dan het beeld dat hier door verschillende mensen wordt geschetst

Maar als je dat stuk hebt gelezen dan heb je vast ook de zin gezien waarin ik zeg dat ik het het veel belangrijk vind m'n kind op te voeden met positieve feedback dan met straffen en dat het slechts bij hoge uitzondering plaats vind.

Dan nog ontwijk je mijn vraag eerdere vragen en dat doe je nu al tijden..

Zal hem nog een keer herhalen:

Waarom nog de slaan met een stok terwijl je het al uitgepraat hebt? Dat over als de paard achter de wagen spannen. Is dat slaan dan niet geheel overbodig en kan je dan niet beter gelijk je kind een knuffel geven om het goed te maken?

@mesch.

je kwam binne vallen met allerlei verwijten en dat doe je un weer dat wij verkeerd reageren. Dat komt nogal vreemd over. Dat een moeder haar kind een keer een tik op de vingers geeft, dat begrijp ik ook wel al ben ik er geen voorstander van.
Met een stok slaan gaat bij mij toch echt verder dan een pedagogische tik.
Aangezien een pedagogische tik toch meer een actie reactie is en je geen tijd neemt om eewn stok te zoeken.
Met een stok slaan is puur straffen en dat kan naar mijn idee toch echt anders.

Kijk maar is naar al die opvoedprogramma's hoeveel ze vooral kaar krijgen zonder een tik uit te delen bij de meest moeilijk te handhaven kinderen

[Liarose]

Vreselijk. Ik was even een paar dagen niet in de gelegenheid het forum te bezoeken en wat ik nu toch allemaal lees! Ger(nl), ik mag het misschien niet zeggen, maar wat ben jij voor een vader!? Uit al je posts merk ik op dat je je gedrag probeert goed te praten, maar zou je je niet eens bedenken wat Jezus zou doen? Zou Hij Zijn kinderen slaan? Nooit.

Waarom zo fel als het woord stok valt en niet als vaders of moeders kinderen slaan met de hand of als ouders kinderen te kijk zetten door ze flink de waarheid te vertellen hoe slecht ze wel niet zijn waar andere mensen bij staan enzo dat moet allemaal kunnen maar het woordje stok... ohw het is alsof er dan een bom ontploft. Vind het bijna grappig en voorspelbaar hoe mensen gaan reageren

Haal die knipoog maar gerust weg.

Slaan met de hand is ook erg, niemand hier ontkent dat. Maar slaan met een stok (of riem of snoer) is minstens zo erg. Ik zie dan nog liever iemand een keer de fout in gaan en z'n kind een mep verkopen, dan bewust het kind meenemen naar een ruimte, stok erbij en slaan maar. Ongelooflijk. Bizar.

Ik heb het over kinderen die nu en dan een klap kregen wanneer ze te ver gingen volgens de ouders. Nogmaals, ik zou dat nooit zo willen, maar het is een feit dat het in heel veel culturen, en trouwens ook al onze voorgaande generaties, het heel gewoon was en is dat een vader of moeder een kind een klap geeft of gaf als het in overtreding is. (en dan heb ik het niet over hard slaan, of meer dan 1 keer slaan)

Heeft iemand anders wel een zinnige reactie op hoe je daar naar moet kijken? Want dat kinderen door een klap beschadigd zijn, vind ik onzin. Beschadiging vindt pas plaats na een combinatie van stemmingswisselingen bij ouders (zomaar straf en dan opeens liefde.d.), gebrek aan liefde, structuur, positieve aandacht, veiligheid waardering, en stelselmatig slaan. Lijkt mij.

Kinderen raken niet per definitie beschadigd door één klap in hun leven. Je kunt als ouder een fout maken en je laten leiden door je emotie en dus je kind een mep verkopen. Dat is fout, maar kan gebeuren. Maar het gaat hier nu over bewust slaan met een stok, dat is heel wat anders!

Een kind voelt zich onveilig bij een bestraffing: (en of die bestraffing nou een tik is of op de gang zetten of een boos woord, maakt niet uit)

- een kind niet begrijpt waarom het een bestraffing krijgt en het ook niet wordt uitgelegd
- de bestraffing niet in verhouding staat tot de daad van het kind (bv al een tik of naar bed sturen als het even niet luistert)
- het kind aanvoelt (en ik weet zeker dat een kind zoiets aanvoelt) dat de bestraffing een daad van frustratie of machteloosheid is van de ouder
- de bestraffing niet in verhouding staat tot het kind als kind. (als volwassene toespreken, bedreigen, iets afnemen waar het kind aan gehecht is, heel hard schreeuwen, hard slaan, opsluiten, uren op de kamer)
- de bestraffing het kind vernederd (beledigen, en public te schande zetten)
- vast nog wel meer

en als dit gevoel van onveilgheid stelselmatig is, zal een kind inderdaad uiteindelijk beschadigen.

Dus kan het zijn dat een kind dat nooit geslagen is terugkijkt op een onveilige jeugd en een kind dat wel eens een klap kreeg, terug kijkt op een veilige jeugd.

Maar ik kan het 100 keer uitleggen alleen lijkt het niet te landen want men valt steeds in herhaling zonder inhoudelijk op mijn argumenten in te gaan. Ik zeg dus niet dat ik voor een klap ben, maar ik vind het ook enorm doorslaan ''dat een tik nooit nodig is'' en ''mishandeling en ''onmacht'' . Dan doe je groot tekort aan alle ouders die hun kind veilig en liefdevol opvoeden, waarbij soms een tik of klap wordt uigedeeld. Of je dat laatste nou wel of niet zelf zou toepassen.

De dingen die jij opsomt kunnen ook leiden tot beschadiging inderdaad! Volgens mij wordt dat hier niet ontkend. Ik vind zelf dat soort dingen ook erg, net zoals het negeren van kinderen en zo. Maar mag ik (en mogen anderen) naast die mening ook van mening zijn dat slaan (in welke vorm dan ook) wel een vorm van mishandeling is?

[qwast]

Een andere vraag rondom dit topic:
Is het geslagen worden in je jeugd de oorzaak dat je als volwassene weinig zelfdiscipline hebt?

[Gerdien B.]

Kinderen raken niet per definitie beschadigd door één klap in hun leven. Je kunt als ouder een fout maken en je laten leiden door je emotie en dus je kind een mep verkopen. Dat is fout, maar kan gebeuren. Maar het gaat hier nu over bewust slaan met een stok, dat is heel wat anders!

Mijn vader is 1 keer zo enorm kwaad geweest dat hij inderdaad heeft geslagen. Ik was nog niet eens de ontvanger (mijn broer was dat) maar eht staat nu nog (20 jaar later) op mijn netvlies alsaf het net gebeurd is.
Daarbij ben ik altijd bang gebleven dat mijn vader ooit zo boos op mij zou worden.

Beschadigd? ja dat denk ik wel want uit angst leven beschadigd je en slijt diep in.

[Ger(nl)]

Slaan met de hand is ook erg, niemand hier ontkent dat. Maar slaan met een stok (of riem of snoer) is minstens zo erg. Ik zie dan nog liever iemand een keer de fout in gaan en z'n kind een mep verkopen, dan bewust het kind meenemen naar een ruimte, stok erbij en slaan maar. Ongelooflijk. Bizar.

En daar zit bij mij dus de pijn en moeilijkheid, zoveel ouders die de fout in gaan met losse handjes, dat is iets wat ik absoluut niet wil!
Ten tweede je bewoording is totaal fout en slaan maar... ik heb dit nog nooit gedaan het is puur een visie die ik heb. Verdere zou ik niet zomaar uit plezier gaan lopen slaan maar, maar nogmaals er wordt zo zwart wit en fout geinterpreteerd dat ik bijna zou zeggen wat een stelletje kleuters!

[Riska]

Een andere vraag rondom dit topic:
Is het geslagen worden in je jeugd de oorzaak dat je als volwassene weinig zelfdiscipline hebt?

Waar haal je dat nou vandaan?

Er zullen mensen zijn die als ze eenmaal onder het juk van thuis weg zijn, ontsporen. Maar ik denk dat het een fractie is.

Wat wel gebeurt - en ik snap daar echt helemaal niks van - is dat mensen die zelf lichamelijk mishandeld zijn dat later zelf ook doen bij hun kinderen.
Als je toch weet hebt van de vernedering, van de pijn (en niet alleen lichamelijk!) dan doe je dat je kinderen toch niet aan?

Ger(nl) nog één keer van mijn kant: als jij het nodig vindt je kind een tik op de billen te geven, doe het dan niet met een voorwerp, welke dan ook, maar gewoon met jouw hand. Als je een voorwerp gebruikt doet het zeer en niet zo zuinig ook. Dan is zelfs één klap een vorm van mishandeling.

Ik kan me heel goed voorstellen dat een kind het bloed onder de nagels vandaan haalt en dat er een keer een tik valt. Ik keur dat niet goed, maar begrijp het wel. Dat is wat anders dan heel bewust een voorwerp halen om het kind, al is het maar één tik, te geven.

[Gerdien B.]

Een andere vraag rondom dit topic:
Is het geslagen worden in je jeugd de oorzaak dat je als volwassene weinig zelfdiscipline hebt?

Ik denk niet dat je dat per definitie kan zeggen.
Ligt er heel erg aan hoe je er als kind mee om bent gegaan, wat je er alter mee hebt gedaan en hoe je karakter in elkaar zit.

[Ger(nl)]

Dan nog ontwijk je mijn vraag eerdere vragen en dat doe je nu al tijden..

Zal hem nog een keer herhalen:

Waarom nog de slaan met een stok terwijl je het al uitgepraat hebt? Dat over als de paard achter de wagen spannen. Is dat slaan dan niet geheel overbodig en kan je dan niet beter gelijk je kind een knuffel geven om het goed te maken?

Ik heb die vraag inderdaad een tijdje bewust genegeerd, en waarom omdat er hier dingen zo uit z´n verband worden gerukt dat ik niet zo´n zin meer heb om mijn visie uit een te zetten. Ik merk dat ik alleen maar in de verdediging moet schieten en daar heb ik eigenlijk niet zo´n zin meer in. Als je echt serieus geinteresseerd ben nodig ik je uit om een email te sturen. Ik zal je dan mijn volledige visie proberen uit een te zetten.

[Ger(nl)]

Ik kan me heel goed voorstellen dat een kind het bloed onder de nagels vandaan haalt en dat er een keer een tik valt. Ik keur dat niet goed, maar begrijp het wel. Dat is wat anders dan heel bewust een voorwerp halen om het kind, al is het maar één tik, te geven.

En dat is dus waar ik over val, sla nooit een kind vanuit een emotie. Waarom niet, hij of zij weet dan niet meer waar ze aan toe is. Zie het veel om mij heen gebeuren kinderen die onzeker zijn of ze het wel goed en of papa of mama niet fout reageerd.

[qwast]

Een andere vraag rondom dit topic:
Is het geslagen worden in je jeugd de oorzaak dat je als volwassene weinig zelfdiscipline hebt?

Waar haal je dat nou vandaan?

Er zullen mensen zijn die als ze eenmaal onder het juk van thuis weg zijn, ontsporen. Maar ik denk dat het een fractie is.

Dan hoor ik misschien bij die fractie
Vroeger kreeg ik een schop onder m'n kont als ik niet opschoot of iets niet deed. Nu is die 'externe schop' weg, maar ik kan mezelf geen 'interne schop' geven.
Soms als ik dan toch heel kwaad wordt op mezelf sla ik mezelf met één of ander voorwerp om toch maar in actie te komen.