Alleen was er eens een prins op het witte paard met mooie manen..
M...!, M...!, M...! *handjewapperdewapper*
Moderator: Moderafo's
Toch vind ik het een logische reactie! Je wilt dat het je niet meer overkomt! Je wilt jezelf beschermen! Ik heb het mezelf ook zo vaak gezegd nu niet meer! Maar toch je vertrouwd weer iemand en je gaat er weer voor en dan denk je dat het goed is maar helaas het gebeurt je nog een keer. In ieder geval dat is mijn ervaring. Dus een beetje afstand houden vind ik dan niet zo gek. Want het is iets heel gevoeligs.
Gezond? Nee, bewaar me zeg. 't Is natuurlijk geven en nemen in een relatie. Je houdt rekening met elkaar, en het is logisch dat er dingen zijn waarbij jij a zegt en hij b of andersom. Daar probeer je dan samen uit te komen. Het kan best zijn dat jij dan dingen laat voor hem, of juist dingen doet voor hem. Maar er is natuurlijk wel een grens. Misschien een beetje krom gezegd, maar je leven moet niet ineens 100% in het teken van je vriend staan zodra je verkering hebt, je moet ook gewoon (wellicht tot op zekere hoogte) je eigen dingen kunnen doen. Mbt tot op vakantie gaan met vriendinnen, waarom niet? Ik zou er geen moeite mee hebben. Maar, andere kant van het verhaal: die vriend vertrouwt haar misschien niet helemaal en het kan best zijn dat hij daar 'n goeie reden voor heeft.ikkie89 schreef:hee ik zit met een vraag:
is het logisch dat wanneer je verkering hebt voor hem alles doet en laat
wat hij wil????
sorry hoor, maar ik snap soms echt niet als ik vriendinnen hoor, dat ze bijv. zelf heel graag op vakantie wil met vriendinnen maar omdat haar vriend dit niet (omdat hij haar heel moeilijk kan loslaten) wil en ze anders tot de vakantie toe ruzie heeft met haar vriend, besluit om toch maar niet te gaan...
is dit herkenbaar?? en is dit gezond??
terwijl jij dat juist wel heel graag wil?
Maar, andere kant van het verhaal: die vriend vertrouwt haar misschien niet helemaal en het kan best zijn dat hij daar 'n goeie reden voor heeft.
Een goede relatie bestaat uit honderd procent vertrouwen, ja. Ik vraag me trouwens af in hoeverre jij als 'buitenstaander' kunt beoordelen dat zij echt heel trouw is. Niet rot bedoeld natuurlijk, maar wie weet wat er zich tussen die twee heeft afgespeeld wat jij niet weet. Dat terzijde. Als dat echter niet aan de orde is, tja, dan lijkt het mij vrij ongezond dat daar ruzie van komt. Je kunt je vriend(in) nu eenmaal niet aan een ketting vastleggen. En als ze dan door die vakantie teveel met andere jongens in contact komt, dan kan hij haar het doen van een boodschap ook wel gaan verbieden, wie weet wat voor hunk ze in de supermarkt aantreft.ikkie89 schreef:Maar, andere kant van het verhaal: die vriend vertrouwt haar misschien niet helemaal en het kan best zijn dat hij daar 'n goeie reden voor heeft.
een relatie hoort toch te bestaan uit honderd procent vertrouwen!!??
en wat betreft mijn vriendin: aan haar ligt het iig niet dat hij haar niet zou kunnen vertrouwen... is echt heel trouw!
maar heb wel het idee dat hij bang is dat z te veel met andere jongens in contact komt ...
Smurffie schreef:Hm, ik bedenk me nu ik dit lees dat ik eigenlijk geen relatie heb gehad, maar 4 maanden lang een obsessie had. Die anderhalf jaar erna was die nog steeds aanwezig, alleen werd dat uiteraard wel minder. Ik geloof overigens ook in 'oude liefde die niet roest', want ik weet zeker dat mn hart een flinke rikketik krijgt als ik hem nu weer tegen zou komen, maar dat terzijde.
Wat er ook gebeurd, ik ben nooit meer van plan me zó afhankelijk op te stellen tegenover iemand. Als het uit gaat ben je kapot en tijdens zo'n relatie beheerst het sowieso je hele leven.
Zo ook met een vakantie; Laat diegene toch lekker een weekje op vakantie gaan met vrienden/vriendinnen, alleen al om het feit dat je wel degelijk iemand een weekje zou moeten kunnen missen. Zo niet, dan ben je óf geobsedeerd door iemand, of er is iets flink mis met het vertrouwen.
Smurffie schreef:Hm, ik bedenk me nu ik dit lees dat ik eigenlijk geen relatie heb gehad, maar 4 maanden lang een obsessie had. Die anderhalf jaar erna was die nog steeds aanwezig, alleen werd dat uiteraard wel minder. Ik geloof overigens ook in 'oude liefde die niet roest', want ik weet zeker dat mn hart een flinke rikketik krijgt als ik hem nu weer tegen zou komen, maar dat terzijde.
Wat er ook gebeurd, ik ben nooit meer van plan me zó afhankelijk op te stellen tegenover iemand. Als het uit gaat ben je kapot en tijdens zo'n relatie beheerst het sowieso je hele leven.
Zo ook met een vakantie; Laat diegene toch lekker een weekje op vakantie gaan met vrienden/vriendinnen, alleen al om het feit dat je wel degelijk iemand een weekje zou moeten kunnen missen. Zo niet, dan ben je óf geobsedeerd door iemand, of er is iets flink mis met het vertrouwen.
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 42 gasten
Maar tis wel waar! Ben het er mee eens!