christien schreef:Haha wat klinkt dat mega enthousiast, ofwel we kunnen jou gewoon niet missen als personal reisleidster
Zal ik ff met je man bellen, die is vast wel akkoord als je een paar dagen met ons mee gaat
Nou, mijn man zal er weinig moeite mee hebben (hij zal mij wel missen, natuurlijk, maar hij zou het alleen maar leuk voor mij vinden), maar mijn baas, dat is een ander verhaal
mohamed schreef:Nou, ik heb er nu nog meer zin in na deze info en ik vind het spijtig dat je niet meegaat, want we hadden veel aan je kennis gehad, met name dat gedeelte over de beste plek om een partner te vinden zal ons allemaal als muziek in de oren klinken!
Haha, nou ja, of dat 2000 jaar later ook nog geldt, dat weet ik dan weer niet
Je kunt ook zo lekker e-he-he-ten in Rome, jammie, jammie. Ik weet niet hoe ik moet omschrijven hoe je er moet komen, maar er is een heerlijk restaurantje, waar eigenlijk alleen Italianen komen en geen toeristen. Spotgoedkoop, superlekker eten en je zit daar in de kelder gewoon tegen de restanten van een oud theater aan je maaltijd te nuttigen en je wijntje te drinken. Dat is zo'n leuk plekje
O, en ook zo'n niet te omschrijven plek, een kerk/klooster bovenop een bergje, met het mooiste uitzicht. Auto's kunnen er niet komen, de klim er naartoe gaat over een paadje, maar o, o, o. De serene kalmte en rust in die kloostertuin. En dan het uitzicht. Een pijnboom met een afbrokkelend muurtje eronder. En dan op een snikhete dag de zonsondergang zien. Alles gaat dan trillen van de hitte, Rome kleurt roze onder je voeten, de koepels van het Vaticaan, zo mooi, en dan zit je daar een beetje te zitten in die serene stilte en onder je en in de stad hoor je al die scooters toeteren.
Argh! Dat is zo gaaf.
En de grote musea zijn natuurlijk prachtig, maar de kleine onbekende nog veel mooier! Vlakbij Piazza Navona zit een museum met oudheden (sculptuur voornamelijk) in een oud palazzo. Echt een beetje een krakkemikkige ingang. Maar als je dan binnenkomt en wandelt door de gangen en de tuin, dan waan je jezelf in een film en ook in de Renaissance en is het bijna gek als je de straat weer op gaat en iedereen er zo modern uitziet. Cool. En als je daarvandaan wandelt door het winkelhart van de stad dan kom je zomaar een zuil tegen, gewoon, je gaat de hoek om en hoppa, een of andere oude paal (die natuurlijk een grote waarde heeft, de zuil van Marcus Aurelius, maar dat hoef je allemaal niet te weten om er van te genieten).
Owowow. En ga vooral eten in een trattoria, beetje in de zijstraten, niet echt middenin het toeristische centrum. Daar krijg je het lekkerste eten. Daar staat la big mama echt de lekkerste dingen te koken en als je het niet lust, dan wordt er ter plekke een ander gerecht voor je bereid. Zo at ik een keer een pasta - ik lust geen kaas en er stond lasagna op het menu - met saus die de kokkin ter plekke even voor me maakte... ik heb nog nooit zo lekker gegeten.
Owowowow. Rome.