Sjaakje schreef:Noem eens wat voorbeelden van die verscheidenheid die je ziet?
-Pinksteren bijv. Petrus hield een preek en daarin hield hij het volk hun zonde voor. De mensen werden verslagen in hun hart en vroegen "wat zullen wij doen mannen broeders" toen begon Petrus over de genade en zei: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Hand.2
-De Samaritaanse vrouw. Jezus begon eerst over de genade: Indien gij de gave Gods kendet, en Wie Hij is, Die tot u zegt: Geef Mij te drinken, zo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zoude u levend water gegeven hebben.
Pas daarna begon Hij over haar zonden: ga heen, roep uw man en kom hier.
(dus Petrus begon eerst over de zonden en toen over de genade terwijl Jezus het net andersom deed)
-Levi, enkel: volg Mij.
-Stokbewaarder, kort en heftig terwijl het bij Thimoteüs van kind af aan, geleidelijk ging.
-Paulus: hij kende de wet op zijn duimpje maar pas toen hij Jezus ontmoette vroeg hij "wat wilt Gij dat ik doen zal".
-Maria Magdalena: toen Jezus haar verlost had van de duivelen kreeg ze Hem lief.
-Jeremia al van voor zijn geboorte. Jer.1: 5 Eer Ik u in moeders buik formeerde, heb Ik u gekend, en eer gij uit de baarmoeder voortkwaamt, heb Ik u geheiligd.
-De rijke jongeling: Hij vroeg wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven en hij kreeg een heel ander antwoord als de stokbewaarder toen die dat vroeg. Wij weten waarom, omdat hij zijn geld liever had dan Jezus en bij de stokbewaarder was het pure nood.
-Lydia had geen verschrikkingen, God opende haar hart.
Ik kan nog wel even doorgaan maar ik denk dat het wel duidelijk is dat God met iedereen weer een andere weg gaat en daarom kan je de bekering niet in een systeem persen. De volgorde ellende, verlossing en dankbaarheid...waar zie je dat bij Levi bijv.?