Zelfbevrediging, wel of niet?

[DesertRose]

ja, ik denk dat ik je begrijp. weten dat je naakt bent, houd in dat je ook weet dat het dragen van kleding ook een optie is. en ik kan het inderdaad niet hard maken, dat Adam en Eva wisten dat jezelf kleden ook een optie is.

maar ik denk dat jij mij ook best begrijpt, dus dat ga ik niet uitleggen, André

[André]

ja, ik denk dat ik je begrijp. weten dat je naakt bent, houd in dat je ook weet dat het dragen van kleding ook een optie is. en ik kan het inderdaad niet hard maken, dat Adam en Eva wisten dat jezelf kleden ook een optie is.

maar ik denk dat jij mij ook best begrijpt, dus dat ga ik niet uitleggen, André

Neuh, uitleggen hoeft ook niet, ik ben soms gewoon eigenwijs als ik gelijk heb.

[Marnix]

1. ze hadden heus wel door dat ze naakt waren. dacht je dat ze blind waren? ze schaamden zich er alleen niet voor!

Desert, ze schaamde zich er pas voor toen ze van de verboden vrucht hadden gegeten. En dat ze daarvoor al door hadden dat ze naakt waren is nergens op gebaseerd.

Ik bedoel, het heeft geen rol van schaamte gehad. wij koppelen naaktheid aan sex, ik denk dat dat toen niet zo was.

1. ze waren naakt
2. ze waren niet dom
3. ze moeten dus geweten hebben dat ze naakt waren
4. pas na de zondeval schaamden ze zich daarvoor.

das toch niet dom geredeneerd?

Ze wisten het allicht, alleen was het toen inderdaad normaal. De vraag is dan in hoeverre er sprake is van besef dat je naakt bent als je niet eens weet wat kleren zijn. Ze kenden dat onderscheid niet, want na de zondeval merken ze pas dat ze naakt zijn. Dat gaat gepaard met die schaamte ervoor.

Genesis 3:7 - Ze werden gewaar dat ze naakt waren
Genesis 3:11 - Wie heeft u te kennen gegeven dat u naakt bent?

Het is dus meer dan alleen het ontstaan van schaamte. Logisch, want die schaamte heeft zijn redenen. Ook in het hoofd verandert er dus iets met betrekking tot de visie op naaktheid.

[DesertRose]

Goed. we kwamen hier dus op, omdat Simon T het volgende beweerde:
- Niet zo raar want de paradijselijke mens was niet met voortplanting bezig, ze hadden niet eens door dat ze naakt waren dus!-


Ik zei daar ergens voor, om terug op het onderwerp te komen:
"ik durf zelfs te stellen dat de volmaakte mens niet masturbeerd. '

Wat vinden jullie daarvan?

[-petje af-]

Ik denk idd dat de volmaakte mens niet mastrubeert (de) omdat het simpelweg niet 'nodig' of weet ik het was.

[Jo'tje]

Schiet er zomaar een vraag door m'n hoofd: hoe zou dat dan in de hemel zijn?!

[Dippie]

Men men men! Wat een discussie hier

Hmm... kan me er eigenlijk niet zo goed in vinden en vraag me eigenlijk ook af hoe DR hier nu allemaal op komt?!

Ik kan niet geloven dat God je op een bepaalde manier zou "verplichten" om zonden te doen. En mijn inziens is het heel "normaal" dat je verlangt naar gemeenschap met je vriend(in) als je een relatie hebt samen... Ik zie daar dus ook niets zondigs in, als het maar bij een verlangen blijft en niet een daad wordt...
Als je gaat trouwen, verlang je er naar om elkaar aan te hangen en één vlees te worden. Op dat moment, als je dat denkt, ben je nog niet getrouwd, dus zou dat ook zondig zijn? Hmm... Lijkt mij erg vreemd... (niet spottend bedoeld...)

[Jo'tje]

Tsja, en wat volgens mij ook wel een verschil is tegenwoordig t.o.v. de tijd van de bijbel: nu heeft iedereen meestal wel een behoorlijk lange verkeringstijd. In die tijd was dat echt geen 3 of 4 jaar of langer.
Ook trouwden mensen toen wat vroeger, en als je jonger bent reageer je lichamelijk volgens mij ook wel anders dan wanneer je weer wat ouder bent. Zou allemaal best eens wat kunnen schelen.
Maar, dit mogen nooit allemaal excuses zijn om er maar een loopje mee te nemen ofzo. Wel iets om in je achterhoofd te houden denk ik.

[tante-tortel]

Schiet er zomaar een vraag door m'n hoofd: hoe zou dat dan in de hemel zijn?!

Dat kunnen we niet zeker weten maar er staat dit over in de Bijbel:
Math. 22: 30 Immers, in de opstanding huwen zij niet en worden zij niet ten huwelijk genomen, maar zij zijn als engelen in de hemel.

[DesertRose]

:shock:

Men men men! Wat een discussie hier

Hmm... kan me er eigenlijk niet zo goed in vinden en vraag me eigenlijk ook af hoe DR hier nu allemaal op komt?!

Ik kan niet geloven dat God je op een bepaalde manier zou "verplichten" om zonden te doen. En mijn inziens is het heel "normaal" dat je verlangt naar gemeenschap met je vriend(in) als je een relatie hebt samen... Ik zie daar dus ook niets zondigs in, als het maar bij een verlangen blijft en niet een daad wordt...
Als je gaat trouwen, verlang je er naar om elkaar aan te hangen en één vlees te worden. Op dat moment, als je dat denkt, ben je nog niet getrouwd, dus zou dat ook zondig zijn? Hmm... Lijkt mij erg vreemd... (niet spottend bedoeld...)

Hoi Dippie,

Ik had hier ook al ergens neergezet, dat de gedachte en de daad voor God hetzelfde zijn. Zondigen in gedachte is ook zonde. net als woorden en daden. Denk maar aan wat Christus zei, iets van "Als gij een vrouw aanziet om haar te begeren, hebt gij al overspel met haar gedaan"
Dus, de gedachte, de wens, de begeerte of het verlangen naar iets dat zonde is, is zelf ook zonde.

Daarnaast is het allemaal heel erg begrijpelijk, en menselijk. de verlangens zijn allemaal logisch te verklaren. er zijn tig redenen om het allemaal niet zo zwaar op te nemen. Maar toch denk ik dat je kritisch moet zijn, en moet kijken, is dit tot Gods eer? En dan kan je bijna alles wel op zonde schuiven. En ik denk zelf dat dat ook zo is, dat alles wat WIJ doen, uit onszelf zonde is, en al het goede wat we doen, dat dat uit GOD is, dat dit de genade van God is.

[Dippie]

:shock:

Men men men! Wat een discussie hier

Hmm... kan me er eigenlijk niet zo goed in vinden en vraag me eigenlijk ook af hoe DR hier nu allemaal op komt?!

Ik kan niet geloven dat God je op een bepaalde manier zou "verplichten" om zonden te doen. En mijn inziens is het heel "normaal" dat je verlangt naar gemeenschap met je vriend(in) als je een relatie hebt samen... Ik zie daar dus ook niets zondigs in, als het maar bij een verlangen blijft en niet een daad wordt...
Als je gaat trouwen, verlang je er naar om elkaar aan te hangen en één vlees te worden. Op dat moment, als je dat denkt, ben je nog niet getrouwd, dus zou dat ook zondig zijn? Hmm... Lijkt mij erg vreemd... (niet spottend bedoeld...)

Hoi Dippie,

Ik had hier ook al ergens neergezet, dat de gedachte en de daad voor God hetzelfde zijn. Zondigen in gedachte is ook zonde. net als woorden en daden. Denk maar aan wat Christus zei, iets van "Als gij een vrouw aanziet om haar te begeren, hebt gij al overspel met haar gedaan"
Dus, de gedachte, de wens, de begeerte of het verlangen naar iets dat zonde is, is zelf ook zonde.

Daarnaast is het allemaal heel erg begrijpelijk, en menselijk. de verlangens zijn allemaal logisch te verklaren. er zijn tig redenen om het allemaal niet zo zwaar op te nemen. Maar toch denk ik dat je kritisch moet zijn, en moet kijken, is dit tot Gods eer? En dan kan je bijna alles wel op zonde schuiven. En ik denk zelf dat dat ook zo is, dat alles wat WIJ doen, uit onszelf zonde is, en al het goede wat we doen, dat dat uit GOD is, dat dit de genade van God is.

Dus alleen als je verlangt om gemeenschap te hebben met je vriend(in) als je getrouwd ben is goed? Dat vind ik vreemd, want op dat moment denk je er dus al aan en zou het volgens jou al zonde zijn...
eigenlijk moet je dan dus nooit aan gemeenschap denken... Dat lukt idd niemand..

[egbert]

"ik durf zelfs te stellen dat de volmaakte mens niet masturbeerd. '

Wat vinden jullie daarvan?

"ik durf te stellen dat de volmaakte mens niet bestaat" en dus niet masturbeerd...

[JialiKelly]

en uiteindelijk komen mijn gedachten toch weer op het hele erge on-topic onderwerp, dat dus masturberen zonde is, omdat het gepaard gaat met zondige gedachten, en heel erg ik-gericht is.

Daar heb ik heel veel pagina's geleden al het nodige tegen ingebracht. Masturberen gaat niet per definitie gepaard met zondige gedachten. Vaak ziet men helemaal geen kreunende Pamela Andersons voor zich, zoals iemand opperde, maar meer seksuele handelingen zelf zonder een persoon daarachter. En al ziet iemand wel een kreunende Pamela voor zich, in denk ik de meeste gevallen zal de masturberende persoon niet Pamela zelf begeren maar zijn of haar eigen orgasme. En daar vind ik nog altijd niets mis mee.
Ik-gericht? Zoveel dingen die er zijn om natuurlijke behoeftes te bevredigen zijn ik-gericht. Als ik dorst heb, drink ik een glaasje cola voor mezelf. Niet omdat mijn moeder dat zo leuk vind. En ik geloof niet dat God er iets op tegen heeft dat wij onze natuurlijke behoeftes vervullen. Dat zou ik raar vinden. Zoiets in iemand maken, en het vervolgens verbieden.

En daar komt bij dat ik vind dat bevrediging bij sex hoort, dus bij een huwelijk hoort. dat dus masturberen niet hoort, omdat klaarkomen bij sex/huwelijk hoort. het is een pakketje, all-in-one.

maar dit kan ik met heel veel moeite nog niet goed onderbouwen voor mezelf, dus beschouw het als een losse opmerking.

Dat vind jij ja, dat bevrediging en klaarkomen bij een huwelijk horen. Ik heb echter nog steeds geen goed argument gehoord.
Van mij mag je het wel vinden ook voor jezelf, maar vind dan niet dat andere mensen ook die mening toegedaan moeten zijn.

En ik vond het toch nodig op je losse opmerking in te gaan

[Marnix]

:shock:

Men men men! Wat een discussie hier

Hmm... kan me er eigenlijk niet zo goed in vinden en vraag me eigenlijk ook af hoe DR hier nu allemaal op komt?!

Ik kan niet geloven dat God je op een bepaalde manier zou "verplichten" om zonden te doen. En mijn inziens is het heel "normaal" dat je verlangt naar gemeenschap met je vriend(in) als je een relatie hebt samen... Ik zie daar dus ook niets zondigs in, als het maar bij een verlangen blijft en niet een daad wordt...
Als je gaat trouwen, verlang je er naar om elkaar aan te hangen en één vlees te worden. Op dat moment, als je dat denkt, ben je nog niet getrouwd, dus zou dat ook zondig zijn? Hmm... Lijkt mij erg vreemd... (niet spottend bedoeld...)

Hoi Dippie,

Ik had hier ook al ergens neergezet, dat de gedachte en de daad voor God hetzelfde zijn. Zondigen in gedachte is ook zonde. net als woorden en daden. Denk maar aan wat Christus zei, iets van "Als gij een vrouw aanziet om haar te begeren, hebt gij al overspel met haar gedaan"
Dus, de gedachte, de wens, de begeerte of het verlangen naar iets dat zonde is, is zelf ook zonde.

Daarnaast is het allemaal heel erg begrijpelijk, en menselijk. de verlangens zijn allemaal logisch te verklaren. er zijn tig redenen om het allemaal niet zo zwaar op te nemen. Maar toch denk ik dat je kritisch moet zijn, en moet kijken, is dit tot Gods eer? En dan kan je bijna alles wel op zonde schuiven. En ik denk zelf dat dat ook zo is, dat alles wat WIJ doen, uit onszelf zonde is, en al het goede wat we doen, dat dat uit GOD is, dat dit de genade van God is.

Dus alleen als je verlangt om gemeenschap te hebben met je vriend(in) als je getrouwd ben is goed? Dat vind ik vreemd, want op dat moment denk je er dus al aan en zou het volgens jou al zonde zijn...
eigenlijk moet je dan dus nooit aan gemeenschap denken... Dat lukt idd niemand..

Je mag er wel naar verlangen maar er niet over fantaseren

Of nog erger. Na het geven van het ja-woord gaat er opeens een lampje bij je branden. Heej, we zijn getrouwd... maar dat betekend dat..... ik met haar naar bed mag. Dat had ik me voor het huwelijk nooit bedacht. En als ik er dan toch per ongeluk aan dacht vond ik het natuurlijk een heel vies idee... maar nu?!

[Jo'tje]

En dat effect heeft volgens mij ook weer met een langere verkeringstijd op wat latere leeftijd enzo te maken. Stel je bent 17 en kent elkaar 2 maanden een beetje, dan is dat effect wat eerder denkbaar misschien?