Jana schreef:[Ik heb mijn mening ook niet op de bijbel gebaseerd. Naja, indirect wel. Ik geloof dat God wil dat ik maar 1 man gemeenschap zal hebben. Mijn vriend en ik zeiden aan het begin van onze verkering: we zijn absoluut niet tegen gemeenschap voor het huwelijk. Maar of we het dan ook voor ons huwelijk willen doen weten we nog neit zo.
Nu zijn we een jaar verder en hebben we gewoon samen de mening gevorm, dat we het zelf iets vinden hebben om dat nog te bewaren. Niet voor de bijbel. Al vind ik wel dat ik in principe, als ik mijn ja-woord en de zegen over ons huwelijk heb gevraagd, dat ik dan pas 100% zeker weet dat dit de enige man is met wie ik gemeenschap wil hebben in mijn leven. (ervan uitgegaan dat ik niet zal scheiden van hem)
Dus dat we het voor na onze huwelijksdag willen bewaren is bij ons gewoon een menselijke, niet op de bijbel gebaseerde mening.
En trouwens, wij zijn gewoon samen op vakantie geweest, hebben elkaar echt wel eens in ons ondergoed en af en toe naakt gezien, maar op de een of andere manier zijn we zo zeker van ons standpunt, dat we ons in kunnen houden ofzo, waardoor we een hele hechte relatie hebben, maar toch niet onze grens overschrijden. Maar dat verschilt echt per persoon hoor!
Nou dit vind ik dan ook wel een gezond antwoord

Toevallig hadden mijn vriend en ik het er van de week over. Stel dat ik bijv een ziekte krijg en helemaal verlamd ben. Wat zou hij dan doen?
Hij zei ook: als ik nu echt op een moment kom dat ik amper nog kan zeggen: ik hou van je (stel je voor he, want misschien blijf je gewoon van elkaar houden, maar ALS), en je bent mijn vriendin, dan is de stap om het uit te maken klein. Maar als ik met je getrouwd ben, en heb beloofd bij je te blijven en je trouw te blijven tot de dood ons scheidt (waar wij wel absoluut van uit gaan!) dan blijf ik bij je! Al zit je dan in een verpleeghuis ofzo, ik blijf je trouw. Omdat ik dat heb beloofd, in het gemeentehuis en in de kerk.
Ik vind trouwen echt heel belangrijk en trouw absoluut niet 'tot de echtscheiding''. Wij trouwen echt 'tot de dood ons scheidt' en gaan van tevoren echt niet bedenken wat er alemaal kan gebeuren waardoor we zouden kunne gaan scheiden. We trouwen gewoon, tot de dood ons scheid. Punt. En wat er tijdens ons huwelijk allemaal gebeurd? Dat is voor later zorg en ons eerste punt is dan altijd dat we gaan vechten tot we er bij wijze van dood bij neervallen, omdat we dat aan elkaar beloofd hebben.