brusjes

[*Annet*]

volgens mij zijn dat verschillende dingen. Wat ik van een moeder met NLD dochter begreep is dat ook op fysiek gebied. Motorisch was haar dochter minder ontwikkeld als andere kinderen.

maar ik ben Acire niet......... sorrie voor mijn gebemoei

[Memmem]

Motorisch hoeft een NLD-er niet af te wijken, dacht ik. Ook zijn ze er met een verschillende IQ. Mijn zusje is motorisch wel normaal maar heeft wel een laag IQ.

Enne bemoeien is vrouweneigen he

[Vonkie]

Wat een leuk topic.

Ik ben ook een "brusje". Mijn broertje (10) heeft Down Syndroom. Opzich merken we er in het gezin weinig van. Je gaat je aanpassen, en leert gewoon goed met de situatie omgaan. Er zijn weinig situaties waarbij we dingen anders moeten doen omdat R. Down heeft. Hij heeft eerst 3 jaar op het gewone basisonderwijs gezeten en gaat nu naar speciaal onderwijs. Je merkt dat hij daar meer op zijn plek is. Gelukkig mankeert hij lichamelijk niets. Het komt bij Down-kinderen nogal eens voor dat ze hartproblemen hebben maar gelukkig heeft hij daar geen last van .

[Airke]

Motorisch hoeft een NLD-er niet af te wijken, dacht ik. Ook zijn ze er met een verschillende IQ. Mijn zusje is motorisch wel normaal maar heeft wel een laag IQ.

Enne bemoeien is vrouweneigen he

Ik zal me er ook eens tegenaan bemoeien dan.

NLD is geenszins hetzelfde als Asperger, gezien het feit dat NLD een leerstoornis is en Asperger een pervasieve ontwikkelingsstoornis.

[HarmenV]

In de Terdege staat een stuk over een brusje..

[Acire]

Hoi memmem...
Ik werk met jongeren met autisme en normale intelligentie... en wat jij schrijft past er precíes in!
Die sterke wil noem jij naast zijn autisme. Zou het kunnen zijn dat dat juist ook binnen zijn autisme valt? Eigen weg uitstippelen = veiligheid creeren... Ik weet het niet hoor, maar dit komt in me op.

ja, een sterke eigen wil past bij autisme. Inderdaad, eigen weg uitstippelen, veiligheid, eigen spoor trekken, moeite met het veranderen van structuur...

Aha, en geen gezag accepteren dan?
Het slapen is hier bij alle kinderen een probleem, avondmensen waarschijnlijk, ze krijgen nu melatonine.

Of gezag (niet) accepteren een typisch autisten ding is... ik geloof het niet. Ik weet niet hoe oud je zoon is? Op mijn werk accepteren ze ook met moeite gezag, maar dat ligt aan de leeftijd: 13-19 jaar...
Hoe oud is je zoon?

[Memmem]

Hij is ruim 5 en heeft dat al sinds zijn 2e ong. Was gewoon een heftige peuterpuber maar die pak je op en laat je jou ding doen, wordt nu toch wat lastiger. Maar goed, meteen beetje heel veel extra geduld en veel herhalen komen we wel waar we willen.

Memmem schreef:
Motorisch hoeft een NLD-er niet af te wijken, dacht ik. Ook zijn ze er met een verschillende IQ. Mijn zusje is motorisch wel normaal maar heeft wel een laag IQ.

Enne bemoeien is vrouweneigen he


Ik zal me er ook eens tegenaan bemoeien dan.

NLD is geenszins hetzelfde als Asperger, gezien het feit dat NLD een leerstoornis is en Asperger een pervasieve ontwikkelingsstoornis.

Vreemd dat een psycholoog dat dan wel beweerd. Zal eens vragen of ik haar verslag mag lezen.

[Acire]

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa, alle verslagen opvragen!
(Maar niet schrikken, er kan ook kritiek op 'ouders' instaan )

[Gerdien B.]

het is denk ik niet opzich dat ze moeite met gezag hebben, maar wel dat ze iets opgelegd krijgen wat zij niet in hun hoofd hadden zitten wat ze wilden gaan doen. Als zij lekker aan het spelen zijn en moet opeens mee voor boodschappen doen, dan kan dat vrij moeilijk voor ze zijn om over te schakelen.

[Memmem]

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa, alle verslagen opvragen!
(Maar niet schrikken, er kan ook kritiek op 'ouders' instaan )

Ik bedoeldeaan mijn ouders vragen of ik het verslag over mijn zusje mag lezen. Die hebben ze wel gekregen. Ook wij kregen gewoon het verslag mee naar huis. Alleen maatschappelijk werk doet heel moeilijk met verslagen, je mag het inzien maar ook weer niet alles, heel vreemd.

[Memmem]

het is denk ik niet opzich dat ze moeite met gezag hebben, maar wel dat ze iets opgelegd krijgen wat zij niet in hun hoofd hadden zitten wat ze wilden gaan doen. Als zij lekker aan het spelen zijn en moet opeens mee voor boodschappen doen, dan kan dat vrij moeilijk voor ze zijn om over te schakelen.

Dat is moeilijk kunnen omschakelen en is voor de meeste kinderen moeilijk. Maar bijv. zeggen: Ik zal het niet weer doen of ik zal luisteren dat lukt niet. En het doen dus ook niet.

[Gerdien B.]

dat is heel herkenbaar. op een bepaalde manier weten ze niet met die begrippen om te gaan. Persoonlijk ben ik dan ook meer van oorzaak en gevolg (ook continu de zelfde gevolg op een bepaalde oorzaak) omdat dat duidelijker is dan afspraken met ze maken. Lijkt er op dat die te veel gevraagd zijn van ze.
niet dat dit negatief hoeft te zijn. je kan dat ook positief draaien.

Zo ken ik een autist die je steets een tik wilt geven. Als hij dat doet dan zeg ik standaard: je mag een hand geven. negeer daarbij die tik want als ik daar over begin verergert eht alleen maar omdat toch weer de nadruk daar dan op komt Vraagt wel veel geduld en consequentheid.

[parkiet]

Die begrippen etc. zijn denk ik inderdaad lastig om mee om te gaan. En ik merk op mijn werk bij sommige kinderen dat ze gewoon niet door hebben dat anderen het vervelend vinden wat er gebeurd hebben. Dan is er ook weinig motivatie om er verandering in te brengen.
Of een kind gehoorzaamt niet omdat het gewoon niet lukt. De afspraak/opdracht vergeten; impulsief; andere dingen in de situatie vragen zoveel aandacht/energie dat op zoiets letten niet meer lukt.

[Memmem]

Annet, hoe gaat het nu met je zoon op school? Heeft hij het nog naar zijn zin?
Heeft hij ook een eigen kamer of slapen ze samen op 1 kamer. Hier slapen ze samen en mij lijkt het goed dat hij alleen een kamer heeft, is rustiger en overzichtelijker maar we hebben geen kamer over.

[Memmem]

dat is heel herkenbaar. op een bepaalde manier weten ze niet met die begrippen om te gaan. Persoonlijk ben ik dan ook meer van oorzaak en gevolg (ook continu de zelfde gevolg op een bepaalde oorzaak) omdat dat duidelijker is dan afspraken met ze maken. Lijkt er op dat die te veel gevraagd zijn van ze.
niet dat dit negatief hoeft te zijn. je kan dat ook positief draaien.

Zo ken ik een autist die je steets een tik wilt geven. Als hij dat doet dan zeg ik standaard: je mag een hand geven. negeer daarbij die tik want als ik daar over begin verergert eht alleen maar omdat toch weer de nadruk daar dan op komt Vraagt wel veel geduld en consequentheid.

Ik bedoel meer van een gerichte opdracht als speelgoed opruimen en dat niet doen. En dan finaal door het lint gaan als er iets van gezegd word en er straf op volgt.
Waar het kan draaien wij het om naar het positieve maar gewoon luisteren omdat iets hoort moet hij ook kunnen. Nu maar ook als hij ouder is. Dan kunnen wij niet meer alles voor hem gaan sturen.