de wereld in Johannes 3:16

[@mic]

Hehe. Nee, maar je mag wel vragen of de Heere je wil bekeren. Ik bedoel, anders wist je gewoon wanneer je zalig zou worden, kon je rustig wachten.

de grap is dat iedereen die dat vraagt uitverkoren is, anders zou hij het niet vragen!

[Het Weermannetje]

Je kunt ook op grond van historisch geloof het vragen. Maar of je het dan oprecht meent?

[@mic]

Je kunt ook op grond van historisch geloof het vragen. Maar of je het dan oprecht meent?

dat weet je toch voor jezelf of je het meent?

[mystery]

Je kunt ook op grond van historisch geloof het vragen. Maar of je het dan oprecht meent?

dat weet je toch voor jezelf of je het meent?

Je zou jezelf misschien voor de gek kunnen houden. Je kan misschien ook jezelf aanpraten dat jij een kind van God bent, terwijl dat niet zo is.

[hijwel]

Je kunt ook op grond van historisch geloof het vragen. Maar of je het dan oprecht meent?

dat weet je toch voor jezelf of je het meent?

Je zou jezelf misschien voor de gek kunnen houden. Je kan misschien ook jezelf aanpraten dat jij een kind van God bent, terwijl dat niet zo is.

Jezus vroeg aan petrus 3 x van: hebt u mij lief? en petrus zijn 3 keer ja. Het kwam diep uit zijn hart. Zo vraag God het aan iedereen: hebt jij mij lief? iedereen moet daar maar vanuit zijn hart ja of nee op zeggen

[mystery]

Maar als je er nou van overtuigd bent en 'ja' zegt.. terwijl je jezelf(onbewust) voor de gek houdt??
Of kan dat niet?

Ik hoorde zondag dat Paulus (Saulus van Tarsen) voor zijn bekering ook dacht dat hij een kind van God was. Gods wil deed door de mensen die in Jezus geloofden te vervolgen...
Paulus was er toen toch ook van overtuigd dat hij een kind van God was? Hij zou zeggen dat hij God liefhad.

Hoe zit dat dan?

[jacobH]

dat je dus nooit kan berusten maar telkens naar een nieuwe bevestiging moet zoeken.

14.Doorgrond m’ en ken mijn hart, o HEER’;
Is ‘t geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m’ en zie of mijn gemoed
Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed’,
En doe mij toch met vaste schreden
Den weg ter zaligheid betreden.

(Ps 139:24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg. )

dit bad en zong een bekeerde David.

Nooit gearriveerd dus.

[mystery]

dat je dus nooit kan berusten maar telkens naar een nieuwe bevestiging moet zoeken.

14.Doorgrond m’ en ken mijn hart, o HEER’;
Is ‘t geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m’ en zie of mijn gemoed
Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed’,
En doe mij toch met vaste schreden
Den weg ter zaligheid betreden.

(Ps 139:24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg. )

dit bad en zong een bekeerde David.

Nooit gearriveerd dus.

Maar dat is juist zo moeilijk. Dat je constant twijfelt. Is dat wel de bedoeling? Is dat niet een voorgeschreven 'regeltje' in de reformatorische leer??

David weet hier wel dat hij een kind van God is. Dat zie je aan de band tussen hem en God die hier in spreekt.

[Aragorn]

dat je dus nooit kan berusten maar telkens naar een nieuwe bevestiging moet zoeken.

14.Doorgrond m’ en ken mijn hart, o HEER’;
Is ‘t geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m’ en zie of mijn gemoed
Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed’,
En doe mij toch met vaste schreden
Den weg ter zaligheid betreden.

(Ps 139:24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg. )

dit bad en zong een bekeerde David.

Nooit gearriveerd dus.

Gearriveerd is ook een beetje een beladen woord, door de term 'gearriveerde christenen' die evangelischen vaak meekrijgen van reformatorischen.
Aan de ene kant ben je hier nooit gearriveerd want zonde blijf je doen. Maar aan de andere kant ben je natuurlijk wel gearriveerd. Want je zonden zijn vergeven, dat is zo en dat blijft zo, wat er ook gebeurd.

[hijwel]

Maar als je er nou van overtuigd bent en 'ja' zegt.. terwijl je jezelf(onbewust) voor de gek houdt??
Of kan dat niet?

Ik hoorde zondag dat Paulus (Saulus van Tarsen) voor zijn bekering ook dacht dat hij een kind van God was. Gods wil deed door de mensen die in Jezus geloofden te vervolgen...
Paulus was er toen toch ook van overtuigd dat hij een kind van God was? Hij zou zeggen dat hij God liefhad.

Hoe zit dat dan?

jou gevoel is niet jou hart!
Net zoals paulus die worsteling had: Het goede dat ik wil dat doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil dat doe ik. Hij wou wel goede dingen doen met zijn hart (nieuwe wil) maar zijn gevoel sprak hem tegen en wou andere dingen doen.

Als jij met heel je hart zegt: Jezus ik heb u lief, en ik vertrouw op uw beloftes (geloof en je zal het eeuwige leven hebben). Je weet dat je wil leven voor God. Je weet dat je God lief hebt. Dan hoef je echt niet te twijvelen aan Gods liefde voor jou! omdat hij het zelf zegt dat hij jou lief heeft.

Over paulus even: Paulus had absoluut Jezus niet nodig! Hij had geen verzoener nodig voor zijn zonde. Hij had die achtelijke Jezus van nazert niet nodig, hij knapte het zelf wel op.

[@mic]

Maar als je er nou van overtuigd bent en 'ja' zegt.. terwijl je jezelf(onbewust) voor de gek houdt??
Of kan dat niet?

Ik hoorde zondag dat Paulus (Saulus van Tarsen) voor zijn bekering ook dacht dat hij een kind van God was. Gods wil deed door de mensen die in Jezus geloofden te vervolgen...
Paulus was er toen toch ook van overtuigd dat hij een kind van God was? Hij zou zeggen dat hij God liefhad.

Hoe zit dat dan?

Hoe kun je jezelf voor de gek houden in een keuze? Je weet toch van jezelf of je zin hebt in een lollie of niet? Je weet toch van jezelf of je kind van God wilt zijn of niet?

[Aragorn]

Maar Paulus wilde God wel... hij had alleen een verkeerde opvatting over God en Christus enzo.

Maar misschien wilde hij zichzelf wel, terwijl hij dacht God te willen. Dat kan natuurlijk ook.

[jacobH]

dat je dus nooit kan berusten maar telkens naar een nieuwe bevestiging moet zoeken.

14.Doorgrond m’ en ken mijn hart, o HEER’;
Is ‘t geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m’ en zie of mijn gemoed
Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed’,
En doe mij toch met vaste schreden
Den weg ter zaligheid betreden.

(Ps 139:24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg. )

dit bad en zong een bekeerde David.

Nooit gearriveerd dus.

Maar dat is juist zo moeilijk. Dat je constant twijfelt. Is dat wel de bedoeling? Is dat niet een voorgeschreven 'regeltje' in de reformatorische leer??

David weet hier wel dat hij een kind van God is. Dat zie je aan de band tussen hem en God die hier in spreekt.

In de Psalm van David was geen twijfel over zijn behoudt. Neeeeeeee maar wel over zichzelf!

[hijwel]

Maar Paulus wilde God wel... hij had alleen een verkeerde opvatting over God en Christus enzo.

Maar misschien wilde hij zichzelf wel, terwijl hij dacht God te willen. Dat kan natuurlijk ook.

hij dacht om Christus heen God te kunnen dienen. Dan kan niet

[@mic]

Maar Paulus wilde God wel... hij had alleen een verkeerde opvatting over God en Christus enzo.

Maar misschien wilde hij zichzelf wel, terwijl hij dacht God te willen. Dat kan natuurlijk ook.

khad meer de indruk dat hij z'n eigen eer zocht door GOd te dienen. Maar dat is natuurlijk achteraf altijd makelijk te zeggen.

Je kunt natuurlijk ook zeggen, als het niet zo is, dat hij gezocht heeft, en inderdaad ook heeft gevonden zoals belooft.