Hoeveel tijd tussen de kinderen?

[lammetje]

In afhankelijkheid van iemand leven is meer dan dingen aan iemand voorleggen en vragen. Dat betekend dan ook dat je het goed vind als die persoon iets anders regelt dan jij graag wil. Dat die persoon jou iets geeft en dat je daar dan blij mee bent, ook al wilde je liever wat anders. of dat die persoon iets bij je weghaalt of je iets niet geeft wat je graag wilde (houden).

[ajl]

Daar geef je inderdaad een hele goede omschrijving van het in afhankelijkheid leven tav zwangerschappen. Ik vind dat best lastig, gezien onze vruchtbaarheid. Daarom hebben wij op dit moment zelf de keuze gemaakt mede gezien de operatie die ik pas heb gehad.

[lammetje]

Is ook lastig, heb dat zelf ook. Vind dat je daarom ook samen een manier moet bepalen om hiermee om te gaan. Het is alleen wel de manier waarop/waarom, wil je nog kunnen spreken van 'in afhankelijkheid van'
zeg dan gewoon, wij willen (nog) geen volgend kind.

[ajl]

Juist en daarom werd ik ook 'geprikkeld' door sommige reacties. Het is vaak zo tweeledig. Helemaal als het argument 'je moet ook je verstand gebruiken' erbij gehaald wordt. Dan zijn ineens alle ( materiële bezwaren om geen kind te krijgen gegrond, maar er wordt daarnaast ook gezegd dat men in afhankelijkheid wil leven. Als je begrijpt wat ik bedoel, ik zeg het een beetje onduidelijk geloof ik.

Ik blijf het gewoon een lastig iets vinden. Aan de ene kant 'nu even niet', maar aan de andere kant weet ik ook dat als het wel zo zou zijn, dat ik het ontzettend leuk zo vinden. De kids hier ook. De oudste vroeg pas al wanneer er eindelijk weer eens een baby kwam. Die hadden wij al zolang niet gehad

[Sarah1]

Ik beweer ook niet dat ik dat opzicht volkomen in afhankelijkheid leef. Ik lees alleen bij jouw twee dingen die volkomen in tegenspraak zijn en dat heb ik verwoord in mijn vorige post.

Daar ben ik het niet mee eens..
De redenen die zijn genoemd zijn beslissingen die je verstandelijk maakt.
In afhankelijkheid leven betekent voor mij problemen voorleggen en vragen om hulp.
God heeft ons een gezond verstand gegeven en Hij schenkt ons zijn Geest om dit verstand te vernieuwen en van de nodige wijsheid te voorzien.

Ik denk dat we geen 10 jaren plannen hoeven te maken, of een gedetailleerde planning voor de komende 5 jaar (en vervolgens van God verlangen dat hij onze plannen zegent). Maar ik denk dat het goed is om samen met God vooruit te blijven kijken en als we God om wijsheid vragen ook te vertrouwen en geloven in de wijsheid die Hij ons dan geeft.

[Sarah1]

Daar geef je inderdaad een hele goede omschrijving van het in afhankelijkheid leven tav zwangerschappen. Ik vind dat best lastig, gezien onze vruchtbaarheid. Daarom hebben wij op dit moment zelf de keuze gemaakt mede gezien de operatie die ik pas heb gehad.

Als jij op jouw manier echt in afhankelijkheid van God had geleefd, had je niet aan anticonceptie hoeven doen.
Hoe ik erover denk is dat als jij een operatie achter de rug hebt je verstandelijk gezien mag besluiten om actie te ondernemen tegen een volgende zwangerschap.

[ajl]

Als jij op jouw manier echt in afhankelijkheid van God had geleefd, had je niet aan anticonceptie hoeven doen.
.

Die opmerking begrijp ik niet, zou jij die willen verduidelijken?

[ajl]

@ sara God heeft je inderdaad verstand gegeven om zelf keuzes te maken. Alleen kan je je afvragen in hoeverre je eigen mening niet het maken van die keuzes overschaduwd. Het antwoord van God krijg je nl niet op een briefje. Ik lees nl in jouw berichten dat je het lastig vindt om je vrijheid op te geven, kamers te delen, werk en zorg te combineren, graag weekendjes weggaat enz. Dat zijn mijns inziens geen argumenten waarin je laat zien dat je in afhankelijkheid leeft, maar meer verstandelijke argumenten om een keuze uit te stellen. Dat je die keuze maakt, is prima, maar zeg dan gewoon dat het krijgen van een kind je nu niet uitkomt. Dat kan ook.

Ik kan daarom veel meer met het standpunt van Lammetje uit de voeten. Dat vind ik in afhankelijkheid leven. Dat je het misschien zelf wel anders had gewild ( niet snel weer zwanger worden), maar er ook op vertrouwd dat het wel goed komt, omdat God je de kracht kan geven.

Ik krijg een beetje de indruk dat je je aangevallen voelt om mijn kritische vragen. Dat hoeft zeker niet. Je hoeft je keuze niet aan mij te verantwoorden.

[ajl]

http://www.volkskrant.nl/dossier-archie ... ~a3175466/

Wat mij opvalt, is dat ook in de seculiere wereld er veel begrip is voor de keuzes die je maakt als je in afhankelijkheid wilt leven.

[Dippie]

Een 'discussie' over anticonceptie is denk ik niet helemaal de bedoeling. Degene die het gebruiken doen dat allemaal met een reden. Ik denk zeker dat je niet in volkomen afhankelijkheid leeft als je de AC slikt. Maar ik vind persoonlijk ook dat ik dat wél mag gebruiken om 'te snel' weer zwanger te raken. En dan maakt de reden waarvoor je het gebruikt natuurlijk helemaal niet uit (vind ik). Of je het nou nog niet wil omdat het financieel niet haalbaar is, huis te klein is of je 'gewoon' er meerdere jaren tussen wilt hebben, iedereen beslist voor zichzelf daarin. Ik zag het gewoon niet zitten om binnen 2 jaar alweer een baby te hebben, en daarom besloten om te stoppen met de AC toen we het wel zagen zitten. En érg dankbaar dat we toen zo snel weer zwanger mochten worden.
Als ik in pure afhankelijkheid had geleefd had ik waarschijnlijk allang weer een kleintje, dus tjah..
Zulke dingen zijn gewoon heel erg moeilijk én heel erg persoonlijk.

[lammetje]

Klopt dippie,

Maar net wat ik eerder aangaf, dan moet je niet zeggen dat je in afhankelijkheid leeft, als je vervolgens om een reden als 'ik wil geen twee kids op 1 kamer' anticonceptie gebruikt.

[Dippie]

Klopt dippie,

Maar net wat ik eerder aangaf, dan moet je niet zeggen dat je in afhankelijkheid leeft, als je vervolgens om een reden als 'ik wil geen twee kids op 1 kamer' anticonceptie gebruikt.

Dat vind ik ook, alleen vind ik dus ook dat je dat niet kan zeggen als je om een andere reden AC gebruikt.

[Sarah1]

Juist en daarom werd ik ook 'geprikkeld' door sommige reacties. Het is vaak zo tweeledig. Helemaal als het argument 'je moet ook je verstand gebruiken' erbij gehaald wordt. Dan zijn ineens alle ( materiële bezwaren om geen kind te krijgen gegrond, maar er wordt daarnaast ook gezegd dat men in afhankelijkheid wil leven. Als je begrijpt wat ik bedoel, ik zeg het een beetje onduidelijk geloof ik.

Ik blijf het gewoon een lastig iets vinden. Aan de ene kant 'nu even niet', maar aan de andere kant weet ik ook dat als het wel zo zou zijn, dat ik het ontzettend leuk zo vinden. De kids hier ook. De oudste vroeg pas al wanneer er eindelijk weer eens een baby kwam. Die hadden wij al zolang niet gehad

@AJL
Ik vind het wel fijn als je met respect over iemand blijft praten. Als je iets niet snapt van mijn uitspraken, kan ik het je altijd nog uitleggen..

[Sarah1]

Klopt dippie,

Maar net wat ik eerder aangaf, dan moet je niet zeggen dat je in afhankelijkheid leeft, als je vervolgens om een reden als 'ik wil geen twee kids op 1 kamer' anticonceptie gebruikt.

Lammetje, jij kent mijn situatie niet, toch? Naast dat ik het geen gezonde situatie vind om twee kinderen op een ieniemienie kamertje te leggen spelen er meer redenen mee. Moet ik die nu allemaal uit gaan leggen om toch geloofwaardig over te komen?

[lammetje]

Dat vind ik ook, alleen vind ik dus ook dat je dat niet kan zeggen als je om een andere reden AC gebruikt.

Dat is idd erg lastig.

Als je ziet dat een gezin echt biddend in afhankelijkheid van God leeft en er komen meerdere kinderen dicht op elkaar, wat best pittig is, maar waarin de ouders echt mogen geloven en merken dat de Heere hen helpt, dan zal het goed gaan. Dat geloof ik echt. Er zullen misschien momenten zijn waarbij de ouders het niet meer zien zitten, maar ik denk dat die ouders toch iedere keer weer de kracht krijgen om verder te gaan.

Maar als je een gezin hebt waarin gezegd wordt: kinderen krijg je van de Heere, zij zonder anti conceptie leven en het ene na het andere kind geboren wordt terwijl ouders het niet aan kunnen. Het meer een opmerking wordt om maar 'eindeloos' sex te kunnen hebben zonder de gevolgen te overzien, dan leef je ook niet meer in afhankelijkheid (al noemen ze het misschien wel zo), dan denk ik dat het niet goed is.

Voor het oog 'dezelfde' soort gezinnen, geen anti conceptie, maar hoe komt de rest van je leven(swandel) openbaar?

Zo kan het wat mij betreft met anti conceptie ook. Zijn er echt redenen waardoor het niet verstandig is (lichamelijk/psychisch) dan lijkt het mij goed dat er geen baby meer bij komt. Natuurlijk klinkt dit tegenstrijdig, want als de Heere het niet wil komt er geen kind meer, maar dán haal ik graag de regel aan: met verstand bij je vrouw (met elkaar omgaan) liggen.

Er is een verschil hóé je met gezinsvorming om gaat. Ik denk dat afhankelijkheid en gezinsvorming best samen kunnen gaan, maar dan wel biddend en op Bijbelse gronden. Niet omdat het nu even niet uitkomt omdat het niet handig is als de baby in de zomervakantie geboren wordt.