Pro Life?

[EenVasteBurcht]

Ik vind het altijd zo apart dat er wel degelijk een duidelijke medische grens is wanneer leven ontstaat, namelijk de bevruchting, maar dat men, om abortussen goed te praten, die grens toch maar een paar maanden naar voren opschuift naar een vaag, niet te definiëren punt (levensvatbaarheid van de 'vrucht'; terwijl dit per persoon enorm kan verschillen, of de vrucht in leven kan blijven in een couveuse).

Biologisch gezien is de conceptie zo'n mooi omslagpunt. Van sperma- en eicel naar één levende cel. Van levenloos naar leven. Van twee naar één.

ps 139: 13 Want Gij hebt mijn nieren gevormd,
mij in de schoot van mijn moeder geweven.

[Mortlach]

Omdat dit momenteel de medische grens is wat betreft "rijp om geboren te worden"?
Ik ben het daar niet mee eens. Want we kunnen niet aantonen wanneer God precies de ziel in het beginnende mensje legt.
Waarom is er zoveel rouw na een miskraam? Een vrouw kan dan echt niet denken dat het "maar" een klompje levend weefsel is hoor. Ze heeft een kindje verloren!

Sterker nog: we kunnen niet eens aantonen DAT God een ziel in de mens legt...

En blijkbaar zijn er vrouwen die dat wel kunnen. Rouw na een miskraam is heel heftig, maar aluit niet uit dat er andere vrouwen zijn die in andere siruaties anders reageren.

[schelpje3]

Sterker nog: we kunnen niet eens aantonen DAT God een ziel in de mens legt...

En blijkbaar zijn er vrouwen die dat wel kunnen. Rouw na een miskraam is heel heftig, maar aluit niet uit dat er andere vrouwen zijn die in andere siruaties anders reageren.

Dat kunnen we wel. In Psalm 139 lezen we dit:
Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.
14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.
15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.
16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.


Ik ken maar weinig (eigenlijk geen) vrouwen die hier luchtigjes mee omgingen. Ze voelen het als het verliezen van een kindje, ook al was het "maar" 4 of 9 weken, dat maakt echt niet uit.

[Mortlach]

Ik vind het altijd zo apart dat er wel degelijk een duidelijke medische grens is wanneer leven ontstaat, namelijk de bevruchting, maar dat men, om abortussen goed te praten, die grens toch maar een paar maanden naar voren opschuift naar een vaag, niet te definiëren punt (levensvatbaarheid van de 'vrucht'; terwijl dit per persoon enorm kan verschillen, of de vrucht in leven kan blijven in een couveuse).

Biologisch gezien is de conceptie zo'n mooi omslagpunt. Van sperma- en eicel naar één levende cel. Van levenloos naar leven. Van twee naar één.

ps 139: 13 Want Gij hebt mijn nieren gevormd,
mij in de schoot van mijn moeder geweven.

Volgens mij is er niemand die zegt dat leven pas ontstaat bij 24 weken. Ik kan wel zeggen dat ik het voor die tijd niet als persoon beschouw. En dan zijn er tal van omslagpunten. De geboorte, om er eens een te noemen. of het moment dat de klomp cellen zichzelf omvormt tot buisje - ik ben de term daarvoor even kwijt, maar het is een van de belangrijkste stappen in de embryonale ontwikkeling.

[Mortlach]

Dat kunnen we wel. In Psalm 139 lezen we dit:
Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.
14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.
15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.
16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

Tja, dan heb ik duidelijk wat andere verwachtingen bij het woord "aantonen".

Ik ken maar weinig (eigenlijk geen) vrouwen die hier luchtigjes mee omgingen. Ze voelen het als het verliezen van een kindje, ook al was het "maar" 4 of 9 weken, dat maakt echt niet uit.

Dat zal ongetwijfeld. Dat is alleen nogal ver verwijderd van de stelling dat geen enkele vrouw dat zou kunnen. Maar goed, ik geef direct toe dat de zorg voor het nageslacht evolutionair zeer diep in de menselijke psyche geworteld zit.

[EenVasteBurcht]

Volgens mij is er niemand die zegt dat leven pas ontstaat bij 24 weken. Ik kan wel zeggen dat ik het voor die tijd niet als persoon beschouw.

Oh? Dus we kunnen nu zelf kiezen of we menselijk leven als 'persoon' beschouwen of niet? Nou, wat als ik nu zeg dat ik negers wel als menselijk leven, maar niet als personen beschouw?

Onvoorstelbaar, de gedachtenkronkels waarmee pro-abortusmensen zich proberen te verdedigen.

[Mortlach]

Oh? Dus we kunnen nu zelf kiezen of we menselijk leven als 'persoon' beschouwen of niet? Nou, wat als ik nu zeg dat ik negers wel als menselijk leven, maar niet als personen beschouw?

Onvoorstelbaar, de gedachtenkronkels waarmee pro-abortusmensen zich proberen te verdedigen.

Dat mag je uiteraard gewoon vinden hoor, als je dat wilt. Je gaat dan wel voorbij aan de reden dat ik persoonsschap toeken. Dat heeft namelijk te maken met de staat van de hersenen - waar voor mij persoonsschap zich bevindt. Het lichaam is slechts een biologische machine, de hersenen is waar het om draait. En aangezien hersenen niet direct bij de bevruchting volledig zijn ontwikkeld, is een bevruchte eicel nog geen persoon.

[Rozijn]

En waar ligt die grens dan? Wanneer zijn hersenen wel volledig ontwikkeld?

[Mortlach]

En waar ligt die grens dan? Wanneer zijn hersenen wel volledig ontwikkeld?

24 weken, blijkbaar, maar een absolute grens is lastig te trekken. Daarvoor is het concept te difuus.

[Rozijn]

Ok, dus het kan zomaar zijn dat velen met ver genoeg ontwikkelde hersenen zijn geaborteerd? Dat is blijkbaar een geaccepteerd gevolg van het trekken van een discutabele grens?

[Mortlach]

Ok, dus het kan zomaar zijn dat velen met ver genoeg ontwikkelde hersenen zijn geaborteerd? Dat is blijkbaar een geaccepteerd gevolg van het trekken van een discutabele grens?

Ik ben geen embryoloog. Ik vermoed echter wel dat die grens 'veilig' is getrokken. Dat het dus niet net op het randje is.

[Rozijn]

En waar baseer je die veronderstelling op?

Als ik hier lees: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zwangerschap/48258-vroeggeboorte-en-levensvatbaarheid-van-de-baby.html dan lijkt de grens beslist niet veilig te zijn.
Ik wilde citeren, maar je mag niet kopiëren van die site.
In ieder geval staat daar dat er baby's zijn die voor de 24 weken zijn geboren die levensvatbaar bleken.

[schelpje3]

Dat zal ongetwijfeld. Dat is alleen nogal ver verwijderd van de stelling dat geen enkele vrouw dat zou kunnen. Maar goed, ik geef direct toe dat de zorg voor het nageslacht evolutionair zeer diep in de menselijke psyche geworteld zit.

Sorry Mortlach, maar nu wals je (onbedoeld) met olifantenpoten over bepaalde gevoelens heen. Een vrouw raakt zwanger en onder invloed van hormonen verandert er dan al heel veel.
Vrouwen die beslist niet zwanger wilden worden, merken ineens dat ze ernaar uitkijken.
Het hoeft niet persé, er is helaas een klein percentage vrouwen dat niet blij zwanger is.
Maar we gaan uit van het grootste percentage.
En als er dan een miskraam plaatsvindt, is dat letterlijk het losscheuren van nieuw leven uit je buik!
Het bloed van de vrouw, heeft zich immers vermengd met het bloed van de baby?
Alle voedingsstoffen die nodig zijn voor groei van het nieuwe leven, komt van de moeder!

Wat jij nu uitlegt, maakt het een technisch verhaal. Zoals een arm die van een robot afknapt.
Dus ja, het zit zeer diep in je menselijke psyche, we zijn nu eenmaal lichaam EN geest, en steeds meer komt ook de medische wetenschap tot de kennis, dat die 2 elkaar beinvloeden. Ten goede of ten kwade.

Alles is veranderd doordat vrouwen een kind gingen nemen i.p.v. krijgen.
Je kan ook nog grotendeels bepalen wanneer, hoeveel.
Dus is het grote Wonder eigenlijk gedegradeerd tot iets wat ook uit een laboratorium kan komen.
Logisch dat je er dan afstandelijker over gaat praten.
En tenslotte... je bent een man, die staan er denk ik ook anders in.

[cornelia77]

Dat mag je uiteraard gewoon vinden hoor, als je dat wilt. Je gaat dan wel voorbij aan de reden dat ik persoonsschap toeken. Dat heeft namelijk te maken met de staat van de hersenen - waar voor mij persoonsschap zich bevindt. Het lichaam is slechts een biologische machine, de hersenen is waar het om draait. En aangezien hersenen niet direct bij de bevruchting volledig zijn ontwikkeld, is een bevruchte eicel nog geen persoon.

Toch is ook dat discutabel. Want wat vind je dan van mensen met een verstandelijke handicap? Zijn dat geen personen?

[Mortlach]

En waar baseer je die veronderstelling op?

Als ik hier lees: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zwangerschap/48258-vroeggeboorte-en-levensvatbaarheid-van-de-baby.html dan lijkt de grens beslist niet veilig te zijn.
Ik wilde citeren, maar je mag niet kopiëren van die site.
In ieder geval staat daar dat er baby's zijn die voor de 24 weken zijn geboren die levensvatbaar bleken.

Ik zal eens kijken. Maar let op dat het niet mijn argument is. In principe mag een vrouw altijd haar recht op zelfbeschikking opeisen. Alleen vanaf een bepaalde periode is de foetus dan te 'redden'.