Niet wat scheidt, maar wat bindt

[Rozijn]

Rozijn: Dat zou moeten kunnen, maar ik ben bang dat er teveel mensen en daarmee menselijks bij betrokken is. Ik bedoel dit: dan zal men van allerlei kant over stokpaardjes en eigen schaduw heen moeten stappen.
Kan iemand zijn verleden geheel achter zich laten?

Hoe zien jullie dat even heel concreet voor je dan?

Hoe zouden kerken samen kunnen gaan? Is dat je vraag?

Het begint met het reiken van de broederhand. Ook al bevindt de ander zich in genootschap X en ben je zelf van Y, dan ontmoet je elkaar als broeders. (Maar hier blijft een vraag over: hoe herken je een broeder? Daarin zal altijd menselijk falen blijven... Te snel erkenning, te snel afwijzing.)
Vervolgens worden lidmaatschappen over en weer erkend. Dat is nu niet altijd het geval. In sommige verbanden moet je opnieuw belijdenis doen, voor de kerkenraad dan meestal.
Daarbij kunnen de kansels over en weer open.
Dan rest nog het samenvoegen van de ledenadministratie.

Maar ja, nu de praktijk, ik spreek even heel persoonlijk.
Ik ben lid in de GG. Met velen in de CGK voel ik mij verbonden en ik zou een samenwerking/samengaan met het grootste gedeelte zien zitten.
Maar een samengaan betekent ook dat je één wordt met een gemeente waar men met zang en dans het evangelie wil verkondigen (zo stond pas in het RD). Ik wil niets afdoen aan de intenties van die gemeente, maar het gaat voor mij mijlen te ver.
Daar gaat het mooie ideaal...

[Wilsophie]

Dat heb je als je het als een ideaal stelt. Dan begrijp je wel je eigen ideaal, maar niet de éénwording in Christus, want die éénwording als Zijn Lichaam kent geen obstakels als dansen of jubelgejuich of catechismus of het voorlezen van een wet die voor Israël gold en inmiddels is vervuld.
Want dat zijn de organitorische obstakels van de andere kant. CGK en GG zijn gelukkig niet de norm noch welke charismatische beweging dan ook of Baptisten of Adventisten enz...
Er is maar één ding wat we samen kunnen doen en dat is gezamenlijk zingen en daar zit ik danook naar te luisteren. Is Uw paspoort getekend o Mens ?

[Rozijn]

Inderdaad gaat het om de eenheid in Christus, daar ben ik het voor 100% mee eens.

Maar moet je nu toch kijken Wil, op dit forum. Meerderen hier geloven rotsvast dat hun paspoort is getekend. Welke eenheid zie je hier? Moet ik verder gaan?
Zulke "gesprekken" wil ik niet iedere week in de kerk tegenkomen...

[Arco]

Ik belijd de eenheid in Christus eveneens. Al ben ik bang dat daarmee niet het (spreekwoordelijke) boek gesloten is. De scheuring van de HHK en de PKN staat mij nog goed voor ogen en daar zie je dat kerkmuren hardnekkig en vernietigend zijn. Dwars door gezinnen, gemeenten en broeders.

Daarmee hoeft het niet zo te zijn dat de gemeenten meer van hetzelfde zijn. Sterker nog, ik geloof dat God ons juist verschillend heeft geschapen, daarmee ook de gemeenten.

Het grote struikelblok zie ik in de theologieën en dogma's.

[Jvslooten]

Hoi Rozijn, bedankt voor je toelichting.

Ik denk dat èèn en eenheid vaak verward worden. Eenheid kan op talloze manieren tot uiting komen.. Denk bijvoorbeeld aan kanselruil tussen plaatselijke gemeenten, gezamenlijke (jongeren)activiteiten, het gezamenlijk beleggen van diensten bij speciale gelegenheden of bijv. in verzorgingstehuizen, het diaconale werk, samen optrekken in zending en evangelisatie, het opleiden van predikanten, het zondagsschoolwerk... de mogelijkheden zijn eindeloos. Het gaat hier vaak om lokale initiatieven, maar het is belangrijk dat deze ook landelijk gedragen en gestimuleerd worden. Ik ben blij dat er in de praktijk al heel veel van dit soort acties zijn, en ik denk dat het in de toekomst alleen maar zal toenemen. De trend is, voor zover ik kan overzien, hoopvol in ieder geval!

Èèn is waar je al terecht enkele bezwaren van opnoemde, en er zijn er meer. Streven naar èèn zal altijd gepaard gaan met frustraties, verwarring, verwijdering en zo juist de eenheid in de weg staan. Veelal wordt het water-bij-de-wijnprincipe, het poldermodel, van stal gehaald... resultaat: alles is het net niet en het tweesnijdend zwart van de Geest verdwijnt in de kast. Vergeef mij mijn negatieve inslag, maar volgens mij is dit helemaal niet wat er van de kerk op aarde verwacht word; ook Israël had meer dan èèn stam en het Nieuwe Jeruzalem heeft twaalf poorten. Een verdeelde gemeente, dát is pas erg.

[Rozijn]

Ik denk dat èèn en eenheid vaak verward worden.

Ik denk dat dit een correcte stelling is.

Een hoopvol signaal vind ik het brede initiatief voor de symposium "doeners in de kerk" dat binnenkort gehouden wordt.
Zoals ik elders op het forum aangaf, kan ik verlangen naar het moment waarop de volkomen eenheid in Christus volmaakt zal zijn. Waar Christus alles en in allen zal zijn.

[Wilsophie]

Inderdaad gaat het om de eenheid in Christus, daar ben ik het voor 100% mee eens.

Maar moet je nu toch kijken Wil, op dit forum. Meerderen hier geloven rotsvast dat hun paspoort is getekend. Welke eenheid zie je hier? Moet ik verder gaan?
Zulke "gesprekken" wil ik niet iedere week in de kerk tegenkomen...

Nee beste meid en dat is heel verdrietig en ik twijfel niet aan hun paspoort echt niet.
Maar ik proef geen eenheid met sommigen, maar ik kan je vertellen dat ik met een aantal via pb wisseling wel degelijk bemoedigd word. En dat is toch in het leven ook zo. Ik kom wel eens in gesprek met zomaar iemand en we herkennen elkaar als gelovigen dat vind ik tranenroerend.
Dat bewijst mij altijd die echte eenheid in de Here Jezus.

[Jvslooten]

Zoals ik elders op het forum aangaf, kan ik verlangen naar het moment waarop de volkomen eenheid in Christus volmaakt zal zijn. Waar Christus alles en in allen zal zijn.

Ik kijk er naar uit!!

[Wilsophie]

Het grote struikelblok zie ik in de theologieën en dogma's.

Hiermee suggereer je misschien dat wat ik noem gevestigde kerken maar vergis je niet, ook onder de evangelische gemeenten is heel veel verdeling en kijkt men na een scheiding elkaar niet meer aan op straat. En voordien heus...dikkemik!!

[Wilsophie]

Terug naar de eenwording met Christus van de gelovige want dat gaat toch vooraf aan de éénwording met elkaar.
In Romeinen 6 vers 3-4 lezen we over de doop in Christus en denk niet aan water hoewel dat ook éénwording betekent, maar allen lieten zich in Mozes dopen in de wolk en in de zee maar werden toch niet nat.


Als wij ons vertrouwen stellen op Christus in Zijn dood, begrafenis en opstanding dan doopt de Heilige Geest ons en maakt ons één in Hem
Rom 6 vers 3 zegt dat we gedoopt dus één gemaakt zijn in Zijn dood en dus is die dood voor onze zonden werkzaam geworden in ons leven en vervolgens zijn we één gemaakt in Zijn begrafenis.

Toen het lichaam van Christus beladen met de zonden van de hele wereld in dat graf was weggelegd, is het alsof wij ook daarbij hoorden. Tenslotte zijn wij één geworden met Zijn opstanding Rom 6 vers 4b.
Dus in Hem zijn besneden die geen werk van mensenhanden is, want wij zijn besneden door het afleggen van het lichaam des vleses in de besnijdenis van Christus ,daar gij met Hem begraven zijt in de doopd, dus ondergedompeld in de dood van Christus en met Hem daaruit opgewekt. Helemaal één geworden met Christus en daardoor het volle heil hebben dat God in Hem heeft geopenbaard.
Dat scheidt niet dat bindt want het wordt één.
Het is ook aardig hoe de Davidsster dat uitbeeldt van de Echad naar de Beth, maar dat hoort denk ik bij de restitutieleer.

[Arco]

Eén in Christus, dan begrijp ik. Waar de éénheid in Christus tot broederlijke liefde leidt, daar kan geen scheiding zijn, toch?

Laten we daarom de muren afbreken en met die stenen bruggen bouwen!

Want de noodzaak is er. De goddelozen sluiten de rijen om Gods Woord uit te bannen in de maatschappij en de wereld. Een verdeelde kerk (ook christenen onderling) is een makkelijk doelwit. Als christenen en Joden, beide geloven in dezelfde God en verwachten beide de Messias, schouder aan schouder gaan staan, dan kunnen we delen in de rijkdommen die verborgen zijn in Gods Woord.

Natuurlijk zijn er verschillen tussen christenen onderling, tussen christenen en Joden, maar die verschillen moeten ons niet verdelen. Eén zijn is geen eens zijn.

[Boerin]

Eén in Christus, dan begrijp ik. Waar de éénheid in Christus tot broederlijke liefde leidt, daar kan geen scheiding zijn, toch?

Laten we daarom de muren afbreken en met die stenen bruggen bouwen!

Want de noodzaak is er. De goddelozen sluiten de rijen om Gods Woord uit te bannen in de maatschappij en de wereld. Een verdeelde kerk (ook christenen onderling) is een makkelijk doelwit. Als christenen en Joden, beide geloven in dezelfde God en verwachten beide de Messias, schouder aan schouder gaan staan, dan kunnen we delen in de rijkdommen die verborgen zijn in Gods Woord.

Natuurlijk zijn er verschillen tussen christenen onderling, tussen christenen en Joden, maar die verschillen moeten ons niet verdelen. Eén zijn is geen eens zijn.

Inderdaad.
Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat gij ook elkander liefhebt. 35 Hieraan zullen allen weten, dat gij discipelen van Mij zijt, indien gij liefde hebt onder elkander.

[Wilsophie]

Eén in Christus, dan begrijp ik. Waar de éénheid in Christus tot broederlijke liefde leidt, daar kan geen scheiding zijn, toch?

Laten we daarom de muren afbreken en met die stenen bruggen bouwen!

Want de noodzaak is er. De goddelozen sluiten de rijen om Gods Woord uit te bannen in de maatschappij en de wereld. Een verdeelde kerk (ook christenen onderling) is een makkelijk doelwit. Als christenen en Joden, beide geloven in dezelfde God en verwachten beide de Messias, schouder aan schouder gaan staan, dan kunnen we delen in de rijkdommen die verborgen zijn in Gods Woord.

Natuurlijk zijn er verschillen tussen christenen onderling, tussen christenen en Joden, maar die verschillen moeten ons niet verdelen. Eén zijn is geen eens zijn.

We zitten natuurlijk wel met een tweesnijdende zwaard wat scheiding aanbrengt.
En los van wat je stelt in je tweede pericoop delen wij al in de rijkdommen op grond van Efeze 1 , dus ik zie je punt niet zo.

Verschil tussen een gelovige uit deze bedeling wat hij ook is, een Jood een engelsman of een Hollander, zij zijn het Lichaam van Christus . Je bedoelt w.s. een Jood als een religieus iemand en helaas als hij het jodendom aanhangt en niet gelooft in de Messias dan behoort hij niet bij de Gemeente.
Het joodzijn wordt zovaak verward met zijn religie en zijn afkomst.
En een Jood is misschien geen Israëlier en een Israëlier is misschien geen Jood dat is altijd de vraag van welke stam men afstamt denk ik.

[Arco]

Als ik me nu zou beperken tot Nederland. In elke stad en dorp staan kerken. Niet alle kerkgebouwen zijn in dienst van een gemeente en niet alle gemeenten hebben een kerkgebouw. Maar opvallend is dat op elk kerkgebouw, in dienst van een gemeente, op haar voordeur vermeldt welk kerkgenootschap er huist. Je zou bijna zeggen: wij zijn trots op die verdeeldheid. Natuurlijk is dat niet de intentie, maar wel mijn gedachte erbij.

Vooral bij de vorming van de PKN en de splitsing van de HHK, daar was ik getuige van, zie je dat er snel kerkmuren opgetrokken worden. Het wij-zij verhaal komt aan de orde. De broederlijke eenheid is dan ver te zoeken.

De eenheid tussen christenen en gelovige Joden is misschien een andere discussie. Maar ik geloof dat er één Weg is, maar ook één God. Die ene God wordt ook beleden door gelovige Joden.

[Rozijn]

In het RD stond afgelopen week een boeiend artikel op de opiniepagina. Ik weet niet meer wie het schreef (en de krant is al weer weg naar de samenlezers). Het ging erover dat organisatorische eenheid het getuigenis doet verstommen.
Er zit wat in. Het voorbeeld dat gegeven werd was dat van de PKN. De kerk is heel breed. Over heel veel dingen is men het niet eens, neem bijvoorbeeld de plaats van de vrouw in de gemeente. Dus zwijgt de kerk er maar over. Het homohuwelijk verdeelt de PKN, dus zwijgt men er maar over.
Een kleine, homogenere groep kan veel stelliger spreken. En daarmee een veel duidelijker getuigenis geven.

Dus maar niet meer streven naar eenheid? Dat gaat mij te ver. Maar de eenheid mag niet ten koste gaan van het "alzo spreekt de Heere".