We zijn toch niet meer onder de wet?

[Strijder]

Als gelovigen in Jezus Christus ben je niet langer ´onder de wet´. Rechtvaardig worden door de wet te houden kan niet! Als men dat wil denken verwep je de genade en het offer van Jezus.


Ik denk dat Paulus er hier in de Galaten en de Romeinen wel duidelijk over is.

Galaten 5
1 Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen. 2 Luister naar wat ik, Paulus, tegen u zeg: als u zich laat besnijden, zal Christus u niets baten. 3 Ik verzeker u dat iedereen die zich laat besnijden verplicht is om de wet volledig na te leven. 4 Als u probeert door God als een rechtvaardige te worden aangenomen door de wet na te leven, bent u van Christus losgemaakt en hebt u Gods genade verspeeld. 5 Want door de Geest hopen en verwachten wij dat we op grond van geloof als rechtvaardigen worden aangenomen. 6 In Christus Jezus is het volkomen onbelangrijk of men wel of niet besneden is. Belangrijk is dat men gelooft en de liefde kent, die het geloof zijn kracht verleent.

Toen Mozes de wet van God kreeg moest het volk zich hieraan houden. Er was geen andere weg tot rechtvaardigheid. God heeft ons bevrijd van de wet door Zijn Zoon te geven.

De wet is een spiegel, als God niet precies had gezegd wat goed of fout was wie onderscheidt dan goed of fout.

Romeinen 7,7-25
De wet en de zonde
7 Moeten we nu vaststellen dat de wet hetzelfde is als de zonde? Absoluut niet. Ik ben me echter pas door de wet bewust geworden van de zonde. Ik zou immers niet weten wat begeerte was als de wet niet zei: ‘Zet uw zinnen niet op wat van een ander is

Rom. 7
1 Weet u dan niet, broeders en zusters – ik spreek immers tot mensen die de wet kennen –, dat de wet alleen gezag over een mens heeft zolang hij leeft? 2 Een getrouwde vrouw is door de wet gebonden aan haar man zolang hij leeft, maar wanneer hij sterft is zij van deze verplichting ontslagen. 3 Als ze zich zolang haar man in leven is met iemand anders inlaat, noemt men haar overspelig. Maar sterft haar man, dan is ze niet langer aan de wet gebonden, dan pleegt ze geen overspel wanneer ze de vrouw van een andere man wordt. 4 Zo bent ook u, broeders en zusters, dood voor de wet dankzij de dood van Christus en behoort u nu een ander toe: hem die uit de dood is opgewekt. Ons leven moet vrucht dragen voor God. 5 Toen we ons nog lieten leiden door onze eigen wil, werd ons bestaan beheerst door zondige hartstochten die de wet in ons opriep en droeg het alleen vrucht voor de dood. 6 We waren aan de wet geketend, maar nu zijn we bevrijd; we zijn dood voor de wet, zodat we niet meer de oude orde van de wet dienen, maar de nieuwe orde van de Geest.

[Wilsophie]

Je hebt helemaal gelijk, maar men maakt het juist minder concreet door te stellen dat wij gelovigen uit Jood en heiden op Israël zijn geënt en dat leert de Bijbel nergens.
Wij zijn een volk vergaderd voor Zijn Naam nadat Israël God heeft afgewezen en toen heeft God een ander volk verkozen voor Zijn Naam en Israël ( tijdelijk) terzijde gezet. Elke Jood die nu tot geloof komt behoort tot de Gemeente, en het zou gek zijn als God een volk verzameld voor Zijn Naam zou enten of inlijven op een volk wat Hij juist terzijde heeft gezet. Dat klopt niet.

[Riska]

Wij zijn een volk vergaderd voor Zijn Naam nadat Israël God heeft afgewezen en toen heeft God een ander volk verkozen voor Zijn Naam en Israël ( tijdelijk) terzijde gezet. Elke Jood die nu tot geloof komt behoort tot de Gemeente, en het zou gek zijn als God een volk verzameld voor Zijn Naam zou enten of inlijven op een volk wat Hij juist terzijde heeft gezet. Dat klopt niet.

Waar haal je dat in vredesnaam vandaan? Waar staat in de Bijbel dat God Israël heeft afgewezen??? En kun je die laatste zin uitleggen? Het is abacadabra voor mij.

[1a2b3c]

Waar haal je dat in vredesnaam vandaan? Waar staat in de Bijbel dat God Israël heeft afgewezen??? En kun je die laatste zin uitleggen? Het is abacadabra voor mij.

Ik ben het eens met Wilsophie, en ze zegt niet dat God Israël heeft afgewezen, maar dat Israël God heeft afgewezen.
Hand.13:46 Maar Paulus en Barnabas zeiden vrijmoedig: Het was nodig dat het Woord van God eerst tot u gesproken zou worden, maar aangezien u het verwerpt en uzelf het eeuwige leven niet waard oordeelt, zie, wij wenden ons tot de heidenen.
De ongelovige Joden zijn verhard en God heeft hun een geest van diepe slaap gegeven, ogen om niet te zien en oren om niet te horen, tot op de dag van heden. Door hun val is de zaligheid tot de heidenen gekomen om door hen Israël tot jaloersheid te verwekken. Zie Rom.11.
Het gaat nu om de Gemeente, lichaam van Christus= iedere gelovige. Maar er liggen nog rijke beloften voor Israël.

[Wilsophie]

Handelingen wordt al aangehaald door 1a2b3c , waarbij ik nog Handelingen 28 vers 27 en 28 wil toevoegen, en binnen dit topic natuurlijk Romeinen 11, ;;;..."Hetgeen Israël zoekt, dat heeft het niet verkregen maar de uitverkorenen hebben het gekregen ( en dat zijn de gelovigen) en de anderen zijn verhard geworden, God heeft een gegeven een geest des diepen slaaps ogen om niet te zien en oren om niet te horen totop de huidige dag....en hun tafel( wet) worde tot een strik en tot een val, en tot een aanstoot en tot een vergelding en.....door hun val is de zaligheid de heidenen geworden om hen tot jaloersheid te wekken.
Ook aangehaald terecht door 1a2b3c, met dank!

En als je verder leest probeer ik in mijn laatste zin eenvoudig te zeggen dat de vervangingsleer op grond van een inlijving van de kerk bij Israël niet kan kloppen omdat God nooit het volk wat Hij tijdens de terzijdezetting van Israël heeft verkozen voor Zijn Naam nooit kan enten of inlijven op dat volk want het hart van de heidenen die tot geloof gekomen zijn is niet verhard.

Het zijn verschillende dingen. De Gemeente met een hemelse roeping en zijnde Zijn Lichaam en straks een gelovige bekeerde natie van 12 stammen is een aards volk met een aardse roeping en alsnog wordt met hen een nieuw verbond, een huwelijksverbond gesloten.
Zij zal dus de bruid zijn maar dan alle 12 stammen.

En als de wet van Israël ons tot een strik geworden is en tot aanstoot is het dus op zijn zachtst gezegd merkwaardig dat er mensen zijn die nu ineens die joodse wetten gaan houden als heidenen die de wet nooit hadden gekregen.
Het is ook onbijbels dat Joden die tot geloof zijn gekomen alsnog zich keren tot de Messiaanse gebruiken en rituelen want dat is een miskenning van het behoren tot de Gemeente.
Zij noemen zich Messiaans belijdende Joden en zijn zomogelijk nog fanatieker dan de Joden zelf.

En de sympatisanten met hen uit het Christendom houden dus ook weer de sabbath en dat soort gebruiken en miskennen dus dat zij ooit heidenen waren.
Een raar gedoe allemaal.
Als je gewoon de Bijbel leest dan is die glashelder hierover.

[schaapje]

De wet is de openbaring van het karakter en de geest van Jezus Christus, zoals deze geschonken is aan Mozes. Alles wat Jezus ons opdraagt te doen is een opdracht en een wet, of dit nou in de Schriften gevonden wordt of wanneer we dit horen als we luisteren naar de stem van de Geest.
Omdat allen hebben gezondigd, en vanwege onze ondergeschikte zwakheid die we geërfd hebben van Adam, is het voor de mens niet mogelijk om door volmaakt te zijn gerechtvaardigd te worden. Om het eenvoudig te stellen: niemand is volmaakt – en zelfs wanneer iemand hoe dan ook op latere leeftijd volmaakt zou worden, zou het nog steeds zijn vroegere zonden niet rechtvaardigen. Vandaar dat gehoorzaamheid aan de wet niet gebruikt kan worden om iemand te rechtvaardigen. Gehoorzaamheid leren is het proces van heiliging, niet van rechtvaardiging.
Het proces van heiliging, namelijk het groeien in Christus en in de kennis van Zijn woord, heeft veel van doen met het leren van de wil van God voor elk mensenleven. De basiswil van God voor alle mensen is gehoorzaamheid aan de wet (Rom. 2:18). Maar zonder de actieve leiding van de Geest kan men niet verwachten dat men de wet correct door de juiste geest en houding toepast. Dit is de reden dat een ieder moet beginnen vanuit een Pascha ervaring van rechtvaardiging tot een Pinksterervaring van heiliging. Binnen Pinksteren leert men zowel het horen van de stem van God als de leiding van de Geest.
Alleen de wet leren zonder het voordeel van Pinksteren zorgt voor Farizeeërs, die denken dat zij in de wet verblijven, maar zich echter juist baden in de inzettingen (tradities) van de mens.
Jezus kwam als onze Verlosser, zodat wij verlost zouden worden uit de slavernij die veroorzaakt is door onze zonde. Door de schuld te betalen die de wet eiste, hield Hij de wet en getuigde Hij van haar rechtvaardige norm. Wij die vrij zijn gezet van de wet, zijn nu vrij om onze Verlosser te gehoorzamen, zoals de wet ons in Lev. 25:53 voorschrijft.
Nu wij zijn vrijgemaakt van onze slavendrijver van zonde (wetteloosheid), zijn wij vrijgemaakt om slaven te zijn van Jezus Christus, onze Verlosser. Rom. 6:18 zegt, 18 En, vrijgemaakt van de zonde, bent u dienstbaar gemaakt aan de gerechtigheid. 22 Maar nu, van de zonde vrijgemaakt en aan God dienstbaar gemaakt, hebt u uw vrucht, die tot heiliging leidt, met als einde eeuwig leven.
Wij zijn niet gered om wetteloos te worden; wij zijn gered om slaven van de gerechtigheid en slaven van God door Jezus Christus te zijn. Zij die dit begrijpen zullen niet langer in zonden blijven, waarbij zij de wet zien als religieus artefact uit een allang voorbijgevlogen tijdperk. Zij zullen de wet als openbaring van God zien, vol van leven en profetische betekenis die nog volkomen begrepen moet worden.
Uit een Bijbelstudie van dr.S. Jones

Goed uitgelegd!

[Wilsophie]

De man is wel "alverzoener".

En ik zou wel willen weten wat een "Pascha ervaring" is. En wat is "rechtvaardiging tot een pinksterervaring van heiliging."

[schaapje]

De man is wel "alverzoener".

En ik zou wel willen weten wat een "Pascha ervaring" is. En wat is "rechtvaardiging tot een pinksterervaring van heiliging."

Of deze man een alverzoener is, dan kan ik niet lezen in dit stuk.

Maar over de rechtvaardiging door Pinksteren n.l. het ontvangen van de H.G. daar heb jij het toch zelf altijd over, alleen met het verschil .... jij beweert geen zonden meer te doen, want daar rekent God niet meer mee, die zijn in de dood,...... dat zijn jouw woorden.

[Wilsophie]

Dan heb je me niet goed begrepen, ik beweer natuurlijk nooit dat wij geen zonden meer doen.
Ik heb gezegd dat God de zonden niet meer toerekent.
En Romeinen leert dat bij de dood van Jezus de zonden in de dood zijn gebracht.
Het woord toerekenen of rekenen is het woord "logizomai" ons woord logisch komt er vandaan.

Het is een logisch gevolg van het lijden en sterven van de Here Jezus.

Dat wij nog zonden doen is ook logisch want wij wonen hier nog in dat lastige zondige lichaam die uit de aarde aards is. Maar in mij woont de Heilige Geest Die uit de hemel is.

De Bijbel leert in Hebreeën dat wij nu een Hogepriester hebben Die onze voeten wast want die bevuilen wij hier op aarde met zonden. Dat deze Hogepriester ons reinigt van dag tot dag en dat wij daarom rein voor God zouden staan.

Het geraffineerde overigens van de alverzoeners leer dat het heel stiekem gebracht wordt en vaak verpakt in een mooi jasje.

Eigenlijk hebben wij twee naturen in ons. En die komen bijvoorbeeld wel in conflict zoals Paulus dat ook beschrijft, als ik het goede wil doen dan doet hij dat niet maar het kwade...
Dat is ook de grootste strijd van een gelovige, de strijd met de oude natuur die God allang heeft doodverklaard maar ons lichaam nog niet want dat leeft nog.

Daarom is ieder mens vrij om tot God te gaan, dat is de blijde boodschap, er hoeft geen boetedoening gedaan te worden, maar slechts geloven dat de Heer voor je zonden en der wet gestorven is.
Hij stierf voor de hele wereld, maar Zijn Werk als Hogepriester doet Hij aan gelovigen.
En daarom sta ik rein voor God.

Dat wil niet zeggen dat ik geen schuldgevoel heb, ik barst ervan, maar ook dat komt voort uit de oude mens en soms helpt het om dan je zonden bij Hem bekend te maken als je er last van hebt.
Of aan een andere gelovige je zonden bekend te maken als je er last van hebt.
Maar ons binnenste wordt vernieuwd van dag tot dag.

[Lathron]

Na mijn laatste post in dit topic heb ik me even stil gehouden en heb hier en daar meegelezen. Ondertussen heb ik een begin gemaakt in het diep uitspitten van, met name, de galatenbrief.

Een heleboel dingen die hier gezegd worden lijken erg logisch. Ik heb echter een vraag (jawel, het is echt een vraag):
Hebben alle mensen (inclusief Adam en Eva na de zondeval) niet onder de genade van God geleefd? Is het niet zo dat ook in de tijd voor het nieuwe testament de mensen niet zalig konden worden door hun eigen kracht in het navolgen van de regels? Het is toch zo dat we alleen zalig gemaakt kunnen worden door het geloof in Jezus Christus en niet door het houden van de wet?

Ik ben altijd van het denkbeeld uitgegaan dat de wet nog steeds van kracht is. Niet omdat je door het vervullen van die wet zalig kan worden, maar omdat die wet laat zien wie jij bent tegenover wie God is. Op die manier worden wij in onszelf klein en worden wij verwezen naar onze enige Redding: Jezus Christus. In het oude testament was het de belofte waarin men geloofde, momenteel is het de geschiedenis en de getuigenissen waar wij in geloven, namelijk het Evangelie, niemand minder dan onze Heere Jezus Christus.

Sinds ik de wind van voren kreeg over mijn visie ben ik een studie gaan doen naar de verschillende verbonden en de wet. Momenteel zit ik met het volgende vraagstuk:
Als ik nu zou beweren dat de wet is afgeschaft, omdat we nu uit genade leven, betekent dat ook automatisch dat de tijd voor Christus op aarde de mensen niet uit genade leefden en dus op eigen kracht zalig moesten worden. Hoe zit dat dan?

[Wilsophie]

Je vraag heeft alles te maken met het verschil tussen de verbondstheologie en het dispensationalisme.
Als je googlet bij genade krijg je een overzicht van het onderscheid tussen deze 2.


https://www.google.nl/search?hl=nl&lr=l ... %3F&num=10

[Lathron]

Nee, ik heb het hier zeker niet over verbonden. Dat is een hoofdstuk apart.

Ik heb het hier over zaligmaking door genade of door werken.

[Wilsophie]

Abraham geloofde God en het werd hem tot rechtvaardigheid gerekend. Abram kreeg na geloof de "hee" de 5 in zijn naam wat wijst naar de 5e bedeling van genade.

Het verbond van genade uitgedrukt in Gal. 3 wordt in Hebr. 9 het testament genoemd en Christus heet de testamentmaker of erflater.
Waar begint dat nieuwe testament?
Dat zegt Hebr. 9 vers 16, 17 dus bij Zijn dood en niet bij Zijn geboorte.
Je kunt de 3 evangeliën inclusief een groot deel van Johannes danook niet rekenen tot het Nieuwe Testament maar tot de OT boeken , de indeling van de Bijbel is pas nà het schrijven gemaakt en behoort niet tot de geinspireerde Waarheid.

Het einde van de wet wordt symbolisch geuit in het in tweeén scheuren van het voorhangsel.
De bediening van de wet die de heilige God streng afscheidt van de onheilige mens en alleen mogelijk was door middel van geheiligde priesters was afgelopen en de bediening van de genade kon in volle omgang beginnen.
De wet was tot kracht tot het Zaad van Christus gekomen was.
Na de wet heerst genade.
Daarom een groot verschil tussen de prediking van de Here Jezus en die van de apostel Paulus.
De boodschap van Paulus werd na het kruis kracht.
De uitspraak van Johannes 1 vers 12 was profetisch van aard.
Daarom werd pas bij de opstanding `wedergeboorte´mogelijk.
Wij zijn Zijn Lichaam en dat is een andere status dan voor de opstanding.

`Vergeef ons onze schulden...is dan ook voorwaardelijk... dat is `wet´.
Leert de genade dat ook?
Lees Efeze 4 vers 32. Onder de genade wordt ons gevraagd anderen te vergeven omdat ons vergeving is gegeven. Col 3 vers 13
Het "onze Vader" moet je danook zien als de bergrede waar de Heer de grondwet neerlegt voor het komende koninkrijk der hemelen.

De genadebedeling is een tussengeschoven periode waarin de Gemeente van Christus verzameld wordt.
5 is het getal van die periode en wijst in de Bijbel altijd naar iets wat verborgen was. De letter "hee" is die 5.
Die 5 kreeg Abram in zijn naam en werd een Abraham als illustratie uiteraard. Het is symboliek.
Dus nu leven we niet onder de wet, maar onder de genade, en dat is hoger dan Israël onder de wet.

[Lathron]

Juist, daar ben ik het ook helemaal 100% mee eens.

Buiten dat om, gaat het er bij mij niet in dat er voor Jezus mensen leefden die op eigen kracht zalig werden door bijvoorbeeld de wet te doen.

De bijbel is er heel duidelijk in dat iemand door Jezus alleen zalig kan worden. Het geloof moet dus in het hart gelegd worden. Of het nu een geloof is in de belofte van Jezus (Dat God de enige Redder is) of een geloof in de getuigenissen van en over Jezus (dat God de enige Redder is).

[Janvanverweg]

Als ik nu zou beweren dat de wet is afgeschaft, omdat we nu uit genade leven, betekent dat ook automatisch dat de tijd voor Christus op aarde de mensen niet uit genade leefden en dus op eigen kracht zalig moesten worden. Hoe zit dat dan?

dat we leven is genade. maar we zijn als een bloem in een vaas. afgesneden van het leven. we ruiken lekker en zien er goed uit, maar over een paardagen liggen we bij het compost. (alle pokon die de wereld te bieden heeft leggen het af tegen de dood)

voordat Christus stierf was Christus nog niet gestorven dwz dat het volmaakte offer nog niet gebracht was.
(dieren) offers brachten verzoening maar geen verandering. het hart bleef hard. ook waren de offers lapstukken; elke zonde diende verzoend te worden. de wet veroordeelde maar de offers brachten uitkomst. zelfs een moordenaar kon naar het altaar vluchten.
ook voor deze tijd gelde dat er geloof (vertrouwen op God) nodig was. zonder geloof werd er geen verzoening gezocht.
Hoe konden mensen als David anders hun troost vertolken zoals we dat in de bijbel lezen.

Christus volmaakte offer is meer dan een oplappen van het bestaande leven. het brengt een nieuw leven, een nieuwe identiteit met een nieuwe naam. het oude is voorbij en daarmee ook de veroordeling die aan het ude leven vast zat; je bent die oude mens niet meer.

voor Christus was de mens vaan God afgesneden, met Christus zijn we opnieuw in God ge-ent. het leven borrelt weer in ons.
dat is m.i. leven uit genade; het opnieuw verbonden zijn met het Leven!
voorheen probeerden we dicht bij God te blijven door de wet te houden. de vreugde van de wet was dat door de wet Gods goede plan voor de mens gezien werd. maar ondanks dat bleef het een negatief (oordelend) instrument. de wet zei niet 'doet dit en je hoort bij God' maar 'Doe dit niet anders...'.
Met Christus, in Christus, zijn we met God; de relatie is hersteld, we zijn familie.
waar de wet zei 'pas op!' zegt Christus 'ik heb je lief en geef je kracht om naar mijn wil te leven.'

knechten worden naar werken beoordeeld, maar familie hoort erbij. als de grote dag komt en de rechter bepaalt wie in Zijn huis mogen vertoeven, dan weet de familie van de rechter dat ze zonder meer thuis mogen blijven wonen. de knechten moeten afwachten wat de rechter over hen beslist.