Pleegouders

[schaapje]

Maar wat gebeurt er met de kinderen die niet geplaatst kunnen worden?

Die blijven veel te lang in crisis-opvang of gaan van het ene adres naar het andere.
Ik heb wel eens een jongetje van ca.7 jaar in een tehuis gezien waar zwaar verstandelijk
en lichamelijk gehandicapten kinderen woonden, het was maar tijdelijk, maar toch, zo,n kind
hoort daar toch niet. Dit jochie was ook in een crisis-situatie met politie uit huis gehaald.

[jarima]

Of er wordt nog hulp gegeven aan de ouder(s) via bijv. BJZ om zo het kind/de kinderen nog thuis te kunnen laten. Dat geld komt dan weer uit een ander potje

[gempa]

Maar wat gebeurt er met de kinderen die niet geplaatst kunnen worden?

kindertehuis

[mamavansophie]

onze regionale vvp heeft al bijna 2 jaar een opnamebeperking en een opnamestop op weekend- en vakantiepleegzorg. De SGJ had in onze provincie een opnamestop (want de provincie wilde hen geen geld meer geven). Dit is nu weer omgezet in een opnamebeperking. Crisis gaat natuurlijk voor perspectiefbiedend. Mede hierdoor wachten wij dus al zo lang...

[schaapje]

Wat ik niet snap...als een kind niet geplaatst kunnen worden wegens geldgebrek
en het gaat naar een kindertehuis, dan is dat toch vele malen duurder met al het
personeel die ze daar nodig hebben. Is dat geld dan weer uit een ander potje?

[LauraC]

Wat ik niet snap...als een kind niet geplaatst kunnen worden wegens geldgebrek
en het gaat naar een kindertehuis, dan is dat toch vele malen duurder met al het
personeel die ze daar nodig hebben. Is dat geld dan weer uit een ander potje?

Dat vroeg ik me dus ook af. Maar misschien is het, als je de kosten door het aantal kinderen deelt die er verblijven, toch goedkoper?
Ik wil graag gaan plegen als Michael en evt andere adoptiekindjes groter zijn en ik het gevoel heb dat ik pleegkinderen wat beter los zou kunnen laten als ze eenmaal weg gaan. Nu zou ik me teveel gaan hechten aan zo'n kindje. Hebben jullie dat niet?

[schaapje]

Wat ik niet snap...als een kind niet geplaatst kunnen worden wegens geldgebrek
en het gaat naar een kindertehuis, dan is dat toch vele malen duurder met al het
personeel die ze daar nodig hebben. Is dat geld dan weer uit een ander potje?

Dat vroeg ik me dus ook af. Maar misschien is het, als je de kosten door het aantal kinderen deelt die er verblijven, toch goedkoper?
Ik wil graag gaan plegen als Michael en evt andere adoptiekindjes groter zijn en ik het gevoel heb dat ik pleegkinderen wat beter los zou kunnen laten als ze eenmaal weg gaan. Nu zou ik me teveel gaan hechten aan zo'n kindje. Hebben jullie dat niet?

Ik heb enorm respect voor pleegouders die aan crisisopvang doen, ik ken er een
die heeft er al veel gehad soms voor enkele maanden anderen bijna anderhalf jaar.
Ze vangt zelf babies op van drugverslaafden, ik moet er niet aan denken dat je een
zo,n kindje van enkele maanden een jaar verzorgt en dan moet afstaan voor een
definitief pleeggezin, ik zou het echt niet kunnen, heb daarom ook gekozen voor
langverblijf.
Maar het is wel belangrijk dat deze pleegouders er zijn, zodat kinderen die echt
in gevaar zijn direct uit huis geplaatst kunnen worden.

[Tuinfluiter]

Ons is verteld door de SGJ, dat zij altijd gemiddeld tussen de 80 en 110 kinderen mogen plaatsen per jaar.
Het gebeurd ook af en toe dat zij kinderen moeten plaatsen van pleegzorgbureau omdat er bij dat bureau geen plaats meer is en het toch echt nood is.
Het is gewoon droevig dat de andere kinderen dan gewoon niet geplaatst kunnen worden, die moeten dan nog langer in een vreselijke situatie blijven zitten.
Ik denk ook wel dat er bij de SGJ tot het uiterste word geprobeerd kinderen thuis te houden bij de ouder(s) omdat zij vanuit een christelijk oogpunt vinden dat een kind thuis bij de ouders hoort te zijn, dat is het allerbeste voor iedereen vinden ze.

[schaapje]

Ons is verteld door de SGJ, dat zij altijd gemiddeld tussen de 80 en 110 kinderen mogen plaatsen per jaar.
Het gebeurd ook af en toe dat zij kinderen moeten plaatsen van pleegzorgbureau omdat er bij dat bureau geen plaats meer is en het toch echt nood is.
Het is gewoon droevig dat de andere kinderen dan gewoon niet geplaatst kunnen worden, die moeten dan nog langer in een vreselijke situatie blijven zitten.
Ik denk ook wel dat er bij de SGJ tot het uiterste word geprobeerd kinderen thuis te houden bij de ouder(s) omdat zij vanuit een christelijk oogpunt vinden dat een kind thuis bij de ouders hoort te zijn, dat is het allerbeste voor iedereen vinden ze.

Jaren geleden als je kinderen uit huis geplaatst werden had je grote kans dat je ze nooit
meer zou zien, dit is natuurlijk in de meeste gevallen ook heel schadelijk geweest, voor
de kinderen en de ouders. Maar nu zijn we zo door geschoten dat het belang van de ouders
bijna boven het belang van het kind gaat, wat grote nadelige gevolgen kan hebben voor
het kind.
Bij de ouders blijven....moet je zeggen tegen het kind dat ernstig beschadigd, toch...na vele
hulpverlening in het gezin...eindelijk weg gehaald wordt.

Ik heb er één..met zijn 2e jaar al opgenomen in het ziekenhuis wegens ondervoeding.
Maatschappelijk werkers hebben het jaren geprobeerd iets normaals op te bouwen
binnen dat gezin, gevolg 4 jaar later toch uit huis geplaatst, als je de gruwel verhalen
hoort wat dit kind verteld, dan is het in en in triest dat er niet eerder is ingegrepen, en
zo,n kind is voor het leven getekent. Als je dan zo,n kind wat heel bang is en totaal
geen eigenwaarde kent, langzaam uit zijn schulp zie kruipen en weer kan genieten
en onbezorgd kind kan zijn, dan weet ik dat God kan genezen.

[gempa]

dat is absoluut zo, de ouders hebben nu te veel voorang , ik zie daar echt vreselijke dingen uit voort komen.
ik ken idd een geval waar meisje zeeer waarschijnlijk sexueel mishandeld is en nu gewoon weer thuis woont.
of andersom waar er ouders zijn die hun kinderen 99 % toch niet terug krijgen maar wel elk jaar naar de rechtbank moeten, met idee dat het weer goed komt, hoe onzeker is dat voor de ouders maar ook voor het kind, ouders vertellen aan het kind dat het weer goed komt, kind moet weer door teleurstelling.
en niemand is er mee geholpen, maar ja ouders uit de ouderlijke macht zetten is ook zo wat.
hopelijk kijken ze binnenkort weer meer naar het kind als naar de ouders

[schaapje]

Ik denk dat sommige werkers wat meer mensenkennis moeten hebben, en wat meer
met de kinderen moeten optrekken en naar ze luisteren, er wordt teveel met de ouders
gepraat en niet met de kinderen. Ouders weten vaak feilloos wat er verwacht wordt wat ze
moeten zeggen en veel werkers hebben dat niet door.

Ik moet vaak aan Robert M. denken die samen met zijn partner een verzoek deed
voor adoptie, Deze maatschappelijk werkster heeft het verzoek van die twee
afgewezen, omdat het niet goed "voelde" ... wat een intuïtie.!
(wat zal dat mens blij zijn achteraf)

Maar als we over misstanden binnen de pleegzorg gaan spreken dat kunnen we
bladzijde's vol schrijven.

[Sandrina]

Wij willen over een jaartje ofzo ook pleegzorg aan doen. Zitten alleen nog erg te twijfelen het via SGJ te doen of via regionaal pleegzorgbureau.
Tijdens mn opleiding heb ik een poosje geleden spreekster gehad,die had 1 pleegkind van SGJ en 1 van regionaal. Zij vertelde dat ze het lastig vond om van het regionaal een kind boven de 12 te hebben, ivm invloed op haar eigen kinderen (ze had ook nog 4 eigen kinderen) Daarom had ze via het regionale altijd en jong pleegkindje (nu 1 van 2 jaar) en boven de 12 een pleegkind van SGJ (omdat die christelijk zijn).
Omdat wij nog moeten uitzoeken hoe en wat met het leeftijdverschil met onze dochter mogelijk is, weet ik nog niet voor welke leeftijd wij gaan. Ik denk dat we ook eerst crisisopvang proberen. Als we uiteraard goed gescreend worden als pleegouders, dat hoop ik wel natuurlijk!

Hoi Lenny,
Wij hebben ook getwijfeld over SGJ of regionale instelling. We hoorden toen dat iemand uit de kerk van die regionale instelling te horen kreeg dat zij erg weinig kinderen hadden die in hun gezin zouden passen. Toen hebben wij maar meteen bij de SGJ aangemeld. Voor ons zou namelijk waarschijnlijk hetzelfde gelden. We zijn behoorlijk refo en aangezien we denken aan puberleeftijd en langdurige pleegzorg zal het voor een niet christelijke puber een erg grote cultuurschok worden. Het maakt ons niet uit, ik praat nu even vanuit het kind. Ik ken wel een gezin dat niet christelijke kinderen opvangt, die kwamen echter al als baby of peuter bij hen in huis.
Wij hebben nu net de STAP afgerond.
Ik lees in dit forum dat er ook mensen zijn die bij SGJ en de regionale instelling als pleegouder aangemeld zijn. Wij hebben daar eigenlijk nog niet over nagedacht. We wachten dit eerst maar even af.

[saartje]

Nu zou ik me teveel gaan hechten aan zo'n kindje. Hebben jullie dat niet?

Ja wel... je moet precies zoveel van een kind houden als een kind verdient -> helemaal dus... Maar tegelijkertijd moet je constant bedenken dat het misschien niet levenslang is... Als je er voor kiest je hart niet helemaal te geven (als dat al mogelijk is, maar goed) loop je minder kans op een gebroken hart, maar krijgt het kind ook niet alle liefde die het hoort te krijgen. Als je wel je hele hart geeft, loop je de kans dat het breekt. Maar heb je toch dat kind de liefde kunnen geven die het nodig had/heeft voor die periode dat het bij je was.
Ik hecht me enorm aan kinderen, en had toen bij ons meisje besloten dat m'n hart dan maar moest breken eventueel... Ik wilde er niet al te veel over nadenken dat ze misschien weer weg zou gaan want dat gaf zo'n schaduw. Ik wilde gewoon 'vol' voor haar gaan, en genieten!

Overigens zaten/zitten wij bji een regionale instelling, endat bevalt ons prima. We zijn wel duidelijk geweest in wat wij wel/niet wilden en toen lag de keuze bij de biologische ouders...

[nita]

voor alle pleegouders, of mensen die pleegouder willen worden een
het is niet niks, soms erg moeilijk, maar oh zo mooi werk.
Zo fijn dat er mensen zijn, die kinderen een veilig en goed huis willen bieden, onderdak, kleding, voedsel, en daarnaast ook het woord van God. Soms in crisis opvang, zeker als je een niet christelijke instelling heb, en dus ook kinderen kan krijgen die nog nooit van Hem hebben gehoord. Weet dat je aan het zaaien bent, en dat er geoogst kan worden.

Ik denk altijd aan die tekst in de bijbel `en vergeet de herbergzaamheid niet`. Voor jullie als pleegouders is het soms misschien al wel gewoon geworden om kinderen op te vangen, maar ik denk dat met mij velen diep respect hebben voor alles wat jullie doen. En degene die het willen worden, veel succes in de cursussen die jullie moeten volgen. Het is misschien soms erg zwaar, maar hopelijk is dat snel achter de rug, en kunnen jullie voor een kind zorgen.

(dat wilde ik even kwijt )

[Lenny]

*dubbel*