Pasker je haalt dit gedeelte aan:
1 Johannes 2:3 mij duidelijk:[i] Dat wij God kennen weten we doordat we ons aan zijn geboden houden. 4 Wie zegt: ‘Ik ken hem,’ maar zich niet aan zijn geboden houdt, is een leugenaar; de waarheid is niet in hem.
Pasker, duiderlijker kun je het niet zeggen, als je daar aan voldoet, is zijn liefde ten volle werkelijkheid geworden en hierdoor weten we dat we in hem zijn.
Daar staat nog al wat!! als je daar niet aan voldoet, leugenaar en de waarheid is niet in hem.
Wat lees je daar als mens gemakkelijk overheen.
Dus liefde voor God en liefde voor onze naaste.
De Decaloog kunnen we groeperen in twee delen : God lief te hebben boven alles dat is de praktijk van de eerste vier geboden, terwijl de laatste zes handelen over de liefde tot onze naasten.
Hoe kunnen nu weten dat wij [b]navolgers van de Here Jezus zijn.
De wet (karakter van God) in ons hart zijn we kwijt door de zonde, doordat de Here Jezus (Zoon van God geworden voor de verloren mens) redding brengt door als mens in onze toestand (zonder te zondigen) de wet van God vervult heeft (dat kon geen engel of ander persoon, alleen de Zoon van God) en door het grote offer verzoening toestand heeft gebracht bij de Vader.
Nu wil de Here Jezus het liefst dat wij navolgers van Hem worden, Het Leven van de Here Jezus aannemen, dat Hij de Wet van God (Zijn karakter van liefde en trouw) weer in onze harten kan plaatsen.
Nu ligt dat aan de persoon, de een neemt dat snel aan, de ander wil het niet wat dat geeft Konsekwentie's voor zijn leven, de ander aan het eind van zijn leven, noem maar op waarom de mens het niet wil.
Dat is de roode draad in het evangelie waar het werkelijk om gaat, dat elk mens weer in de gelegenheid wordt gesteld om weer een persoonlijke keus de maken, om trouw te kunnen zijn aan God, trouw en liefde voor God en echte liefde voor onze naaste.
Vanuit ons hart!! Oprecht.
Om met het laatste te beginnen. Laten we niet vergeten dat mèt de uitstorting van de Heilige Geest tevens de Wet der tien geboden in ons hart is gelegd zodat we geen enkel excuus hebben dat we niet in staat zouden zijn om onze naaste lief te hebben wat dan tevens betekent dat we God liefhebben.
Het is dus meer een kwestie van "willen" want God geeft de Geest niet met mate.