Boekenlezer schreef:Autumn schreef:Hoe denken jullie over het onderwerp 'theater binnen de kerkdienst'? Het fenomeen komt steeds vaker voor, bijvoorbeeld in jeugddiensten. Ook zijn er christelijke theatergroepen die een hele kerkdienst kunnen verzorgen. Vinden jullie dat het kan? Of moet een dienst aan een strakke liturgie voldoen?
Zelf vind ik dat het wel kan. Het lijkt me een goed middel om mensen te laten nadenken of een spiegel voor te houden. Met drama en toneel kun je ook iets op een andere/visuele manier vertellen.
Ben benieuwd naar jullie meningen.
Ik ben absoluut geen voorstander van theater binnen de kerkdienst. Daar is de kerkdienst niet voor. In de kerkdienst gaat het om het Woord van God, dat gepredikt wordt. Dat is van vitaal belang voor de gemeente. Als daarop gekort gaat worden, dan gaat het geestelijke leven van de gemeente ook achteruit.
Om het belang van de prediking goed aan te voelen, is het vereist dat Gods Woord ook in zijn volle breedte en al zijn scherpte aan de orde komt. Is de prediking eigenlijk weinig meer dan een gemoedelijk en zoetig verhaaltje, dan is het geen wonder als het belang van de prediking niet meer gevoeld wordt. Dan komt er behoefte aan wat anders, zoals theater, of kinderdiensten. Dat krijgt dan alle kans, omdat men niet meer weet wat echte prediking is. Dan heeft men een beeld bij prediking, dat niet overeenkomt met bijbelse prediking. Maar wordt het Woord van God gebracht zoals het gebracht moet worden, dan kan ik mij niet voorstellen dat er behoefte bestaat om de prediking (af en toe of altijd) in te ruilen voor wat anders.
Je zet hier twee dingen tegenover elkaar die helemaal niet tegenover elkaar hoeven te staan. Een stukje drama moet niet in plaats van de preek komen maar kan er wel aanvullend op zijn. Ik heb vaak genoeg een goede, heldere en scherpe prediking gehoord en aanvullend daarop een stuk drama waarin het nog eens beeldend duidelijk gemaakt. Jezus bedient zich ook regelmatig van beelden om de prediking te ondersteunen. Dingen waar over gepreekt worden visueel maken is helemaal niet verkeerd... het is ook niet, zoals sommigen beweren, iets van deze tijd, hoewel mensen wel visueler ingesteld zijn... maar beeldende ondersteuning bij preken, toespraken etc. zijn van alle tijden. Denk eens aan Ezechiel die het volk op hun zonden moet wijzen door maanden lang vies voor zijn huis te gaan liggen en daar niet weg te gaan, door op het plein vlees te gaan koken in een vleespot, opzichtig in ballingschap moet gaan etc. En telkens zijn er dan eerst die beelden... mensen kijken, gaan nadenken: wat is daar aan de hand, wat moet het voorstellen? En daarna komt hij met de toepassing, Gods Woorden... waarmee het beeld wordt toegelicht.
Bij de sacramenten zien we dit ook. Het beeld van het brood dat wordt gebroken, de wijn die wordt geschonken. En dan de boodschap: Gedenk en geloof dat het lichaam van onze Heer is verbroken en zijn bloed vergoten tot volkomen verzoening van al onze zonden. En bij de doop, het water. Zoals het water onze vuiligheid afwast, net zo zeker mogen we weten dat Christus ons schoonwast door zijn bloed.
