Toen schreef:De kernzaak van het geloof is Jezus Christus, en die gekruisigd is. Ik sprak over kernzaken (meervoud) en daar behoort ook de mogelijk van afval der heiligen bij.
Wel of geen afval der heiligen is geen kernzaak van geloof. Als iemand oprecht in Jezus gelooft maar wel gelooft dat er afval der heiligen bestaat, dan heeft dat geen invloed op zijn behoud. (of als hij het niet weet ook niet of als hij denkt van niet)
Toen schreef:Die mogelijkheid is uitgesloten, nogmaals als jij een andere verklaring kan vinden voor teksten die ik uitgelegd heb, dan hoor ik dat graag. Als dat niet het geval is, neem ik aan dat jij deze interpretatie ook accepteert. Ik vind het wel jammer dat je insinueert dat ik alles teksten bij een mening zoek. Deze teksten heb jij namelijk zelf aangedragen als zijnde bewijzen voor een mogelijkheid van geloofsafval der heiligen, hetgeen ik door een kleine exegese en de kanttekeningen ontken!
Ik heb niet bedoeld dat jij teksten bij je mening zoekt, dat hebben anderen al gedaan (o.a. in de reformatie) en die leer is in brede kring geaccepteerd zodat er niet meer met een open mind gelezen wordt.
Verder zei ik op jou reactie: Mat 24:13 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden. Uitleg: Jezus spreekt hier tot Zijn volk en spoort hen aan om te volharden in het geloof. Uit deze tekst blijkt niet dat er van Gods volk zullen zijn die niet zullen volharden tot het einde.
ER BLIJKT OOK NIET UIT DAT ZE WEL ZULLEN VOLHARDEN, ik ben het dus niet met je eens.
Toen schreef:Even ingaande op de twee andere teksten: Ezechiël 18, We zien hier een uitleg waarin God zegt: De ziel die zondigt zal sterven, de ziel die rechtvaardig is zal leven. In dit hoofdstukken zien we 3 personen: Persoon 1, een man die Gods inzettingen houdt naar zijn geboden leeft en gerechtvaardigd wordt, Persoon 2 de zoon van die man die alles doet wat God verboden heeft, de gerechtigheden van zijn vader worden hem niet toegerekend maar hem wordt gedaan naar zijn zonden. Persoon 3 de zoon van voorgaande persoon die niet het slechte pad van zijn vader volgt maar zich aan de geboden van God houdt en ook zal leven.
Moraal is: Een ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen daden, en zal loon ontvangen naar zijn werken.
Als je je bekeert van je boze weg, door de trekkende liefde van God, dan zal je leven. Als je bent zoals de rechtvaardige in vers 26 die niet meer rechtvaardig leeft dan lijkt dit op een geval van geloofsafval. Volgens Matthew Henry moeten we dit zien als een vriendelijke waarschuwing aan de rechtvaardigen om niet af te wijken van hun rechtvaardigheid. Het karakter van een 'afvallige' is dat hij zich afkeert van zijn uiterlijke gerechtigheid. Hij was nooit oprecht een rechtvaardige wat blijkt uit 1 Joh 2:19: Indien zij uit ons geweest waren, zo zouden zij met ons gebleven zijn. Die persoon had de naam en uiterlijke kentekenen van een rechtvaardige, maar het feit dat hij zijn eerste liefde verlaat, toont ons dat zijn belijdenis des geloofs nooit oprecht is geweest.
Vergelijk ook 2 Joh 8: Ziet toe voor uwzelven dat wij niet verliezen, hetgeen wij gearbeid hebben.
Dan ben ik het niet met M. Henry eens. Ik zie dat nl. helemaal niet staan, dat is een conclusie om de mening van 'geen afval der heiligen' overeind te houden.
Van Gods kant bezien is dat misschien wel zo maar hier gaat het toch echt over onze eigen verantwoordelijkheid.
Toen schreef:Het andere gedeelte Hebreën 6: Je doelt hier waarschijnlijk op vers 6 waarin het woord afvallig genoemd wordt. Tot wie wordt dat gezegd? Tot degenen die eens verlicht zijn geweest en de hemelse gave gesmaakt hebben. Hebben zij dan ook het Fundament Christus in hun hart ontvangen? Nee, we moeten hier een verlichting van het verstand verstaan, dus de indruk dat Jezus de Waarheid is. Het is hier nog geen hartszaak geworden. Hemelse gave gesmaakt; hieronder wordt verstaan wat in mat 13:20 wordt uitgelegd, namelijk het woord Gods met blijdschap ontvangen hebbende, maar de wortel missen. De grond der zaak wordt hier gemist, het is een uiterlijk verblijden in de waarheid, soms zo dat het lijkt alsof ze tot de rechtvaardigen behoren. Toch luistert het zeer nauw, de wortel wordt gemist er kan een groeien en bloeien zijn, maar als de Bruidegom komt dan zal openbaar worden wie nog olie in hun lampen hebben. Wie dus de Heilige Geest in het hart hebben. Of je het bruiloftskleed aanhebt, zodat er niet gezegd zal worden: Vriend hoe zijt gij hier binnengekomen geen bruiloftskleed aanhebbende.
Dan wordt het verschil openbaar tussen het werk Gods met een levende belijdenis, en het werk van de mens met een dode belijdenis.
Hier ben ik het zeker niet mee eens. Er zijn veel mensen die met hun verstand wel geloven en daarna de wereld in gaan maar die later toch tot bekering en geloof komen.
Verder zou ik niet durven zeggen dat er voor mensen die een tijdje enthousiast 'voor Jezus' gingen maar na wat tegenslag weer net zo snel het geloof vaarwel zeggen, geen hoop meer is.
Het kan best dat ze later hun fout inzien en alsnog tot geloof komen.
In de gelijkenis van het zaad waarschuwt Jezus ons om het Woord niet te laten wegpikken door de vogels, of om het te laten verstikken door de dingen van de wereld.
Het KAN wel zijn dat ze zich later niet meer bekeren maar het is niet onmogelijk geworden zoals in Heb.6 staat.
Toen schreef:Het is heel belangrijk om tekst met tekst te vergelijken en het in de kontext te zien, dan is duidelijk wat de bedoeling van een tekst is.
Volgens mij heb ik het standpunt wat betreft de afval der heiligen redelijk kunnen onderbouwen, als er onvolkomenheden zijn hoor ik het graag en als a1b23c wezenlijke onderbouwde argumenten heeft waarin blijkt dat er wel afval der heiligen mogelijk is, ben ik bereid daar weer op te reageren;)
Nogmaals: ik heb NIET gezegd dat er afval van heiligen is!!! Maar ik zeg ook niet dat het er niet is.
M.i. is het net zo als met de uitverkiezing: twee lijnen die elkaar LIJKEN uit te sluiten en die voor ons verstand niet op één lijn zijn te krijgen.
(en Heb.6. maar dat was ik zelf vergeten erbij te zetten geloof ik)