Openbare schuldbelijdenis

[Toetsenbord]

Nogmaals, er is vonnis bij verstek toegewezen. Lijkt me grond genoeg om iemand te 'veroordelen' en een schuldbelijdenis eisen.

Als er een veroordeling door de rechterlijke macht ligt en de zonden is openbaar, mag ik aannemen dat de kerkenraad voldoende actie onderneemt. Twijfel ik daaraan, dan vraag ik dat aan de kerkenraad en ga ik niet roepen dat de kerkenraad niet genoeg doet.

Deze mogelijkheden zijn benut. Dat wil nog niet zeggen dat men dan niet meer op de oude manier te werk kan gaan.

Als die mogelijkheden zijn benut, maar mensen blijven gedupeert, staat het nog niet zo vast dat het de fout van betreffende persoon is. Maar gezien de veroordeling lijkt me in dat geval niet logiosch. Dus kunnen op dezelfde manier gedupeerden ook hun gelijk op dezelfde manier halen.

Justitie =/= rechterlijke macht.

Accoord, lees rechterlijke macht. je snapt denk ik wat ik bedoel.

Ik weet dat deze man nog iedere zondag in de kerk zit, en dat terwijl er een vonnis is geweest.

En ik weet dat een kerdienst openbaar is, dus dat ongeacht alle stappen die er (kerkrechterlijk) tegen je worden ondernomen of wat dan ook iedereen iedere dienst hartelijk welkom is in de kerk!

Ik kerk niet meer bij de GG. Overigens mag ik toch zeker wel mijn mening geven over dergelijke zaken, of ik nu in de GG kerk of niet.

Code: Selecteer alles


Ik praat hier niet over een kerkverband. Maar naar mijn mening ben je niet helemaal goed bezig als je ergens (hier?) gaat roepen dat de kerkenraad niet voldoende actie onderneemt, terwijl je die bezwaren niet aan betreffende kerkenraad bekend hebt gemaakt.

[André]

Wat 'we' willen weet ik niet, maar het zondigen in de categorie gebod 7 doet het uitstekend in het roddelcircuit,

Ik ben bang dat dat waar is.
De apostel Jakobus geeft wat mij betreft een veel betere aanwijzing hoe we hiermee om moeten gaan:

Jak. 5:16 "Belijdt elkander de misdaden, en bidt voor elkander"

Dus twee dingen: aan elkaar belijden en voor elkaar bidden, i.p.v. belijden en roddelen.
Dat belijden van de zonden moet geen afgedwongen zaak zijn, maar een vrijwillig belijden van schuld. Het moet ook geen zaak zijn die alleen aan de orde is als er weer eens een meisje in de gemeente zwanger is geraakt, maar moet een zaak van de hele gemeente zijn.
Want iedereen is zondaar, zo belijden we toch?

Eensch.

Echter dat het een zaak van de héle gemeente moet zijn, daar ligt een nogal toren hoge drempel voor en dat is bijzonder jammer.
Want juist bij dit soort dingen en echtscheiden, blijkt een gemeente vaak op zand te zijn gebouwd.
(Alleen wijzen, weinig mensen die daad werkelijk een belangstellend gesprek met je aangaan, want dat is eng, je kiest dan 'partij' enzo.

[Toetsenbord]

Ik wel, wat vind jij ervan dat één van de twee echtleden na echtscheiding onder te tucht wordt gezet en de ander de vrije keus krijgt van de kerkenraad?

Ik ken natuurlijk (gelukkig!!) die situatie niet, dus kan daar geen zinnig woord over zeggen. Wel kan ik me situaties voorstellen waarin dit rechtvaardig zou zijn.

Lekker makkelijk hè?

ja precies, doe daar nou alsjeblieft niet zo gefrustreerd over. Waarheidtechnisch is dit toch makkelijk? Wat uiteraard (!) niet wil zeggendat het lekker makkelijk is om zo iemand (vaak jong) openbare schuldbelijdenis af te laten leggen. Hopelijk is dit (zoals net gezegd) veel zaak van gebed!

Nee dat is niet moeilijker, je hebt daar een kerkenraad zonder knikkende knieën voor nodig.

Dit bedoel ik dus met vertrouwen in de kerkenraad. Als jij denkt dat ze het niet goed doen, ga je dat daar aangeven en vraag je daarna. Ik ga er vanuit dat mijn kerkenraad genoeg stappen onderneemt tegen welke onomstotelijk vaststaande zonde tegen welk gebod dan ook.

[André]

Trouwens over het als Christelijke ondernemer de balastingdienst benadelen indien mogelijk, ik ken geen ondernemers die het niet doen.

[Toetsenbord]

Trouwens over het als Christelijke ondernemer de balastingdienst benadelen indien mogelijk, ik ken geen ondernemers die het niet doen.

Kreun...!!! Bewijs please...! Ik ken er gelukkig meer dan genoeg!

[CaptainCaveman]

Als er een veroordeling door de rechterlijke macht ligt en de zonden is openbaar, mag ik aannemen dat de kerkenraad voldoende actie onderneemt. Twijfel ik daaraan, dan vraag ik dat aan de kerkenraad en ga ik niet roepen dat de kerkenraad niet genoeg doet.

Blijkbaar is dat niet gebeurd, vandaar dus: relativeer dat vertrouwen.

Als die mogelijkheden zijn benut, maar mensen blijven gedupeert, staat het nog niet zo vast dat het de fout van betreffende persoon is.

Ik ga niet eens de moeite doen om hierop te reageren, ongelofelijk.

Maar gezien de veroordeling lijkt me in dat geval niet logiosch. Dus kunnen op dezelfde manier gedupeerden ook hun gelijk op dezelfde manier halen.

Ik geloof dat ik je niet helemaal volg, verklaar je nader.

Accoord, lees rechterlijke macht. je snapt denk ik wat ik bedoel.

Goed, ik schrijf het even voluit: justitie is géén rechterlijke macht. Op het moment dat er een vonnis wordt gewezen doet justitie daar weinig mee, ténzij het om een dwangbevel gaat. Begrijp je het nu?

En ik weet dat een kerdienst openbaar is, dus dat ongeacht alle stappen die er (kerkrechterlijk) tegen je worden ondernomen of wat dan ook iedereen iedere dienst hartelijk welkom is in de kerk!

Niet wanneer men op blote voeten, of als vrouw zijnde zonder hoed en/of in een broek komt.

Maar goed, er is geen schuldbelijdenis afgelegd. Nogal merkwaardig, vind je niet? Zeker als alle ongetrouwde tienermeisjes dat wél moeten doen, maar iemand die veroordeeld is door de rechterlijke macht hoeft dat niet te doen.

Oftewel: die schuldbelijdenis is een wassen neus.

[André]

Trouwens over het als Christelijke ondernemer de balastingdienst benadelen indien mogelijk, ik ken geen ondernemers die het niet doen.

Kreun...!!! Bewijs please...! Ik ken er gelukkig meer dan genoeg!

Ik zou je een hele rij in de Pb kunnen typen, incl. zakjes geld voor overuren, dat doe ik niet omdat ik zelf ook zonden doe.
En daar krijg je dus dat roddelcircuit van.

[CaptainCaveman]

Trouwens over het als Christelijke ondernemer de balastingdienst benadelen indien mogelijk, ik ken geen ondernemers die het niet doen.

Ik ken er gelukkig meer dan genoeg!

Waarom bewijs dan?

Je bedoelde waarschijnlijk: ik ken er genoeg die dat níet doen? Bewijs?

[elbert]

Eensch.

Echter dat het een zaak van de héle gemeente moet zijn, daar ligt een nogal toren hoge drempel voor en dat is bijzonder jammer.
Want juist bij dit soort dingen en echtscheiden, blijkt een gemeente vaak op zand te zijn gebouwd.
(Alleen wijzen, weinig mensen die daad werkelijk een belangstellend gesprek met je aangaan, want dat is eng, je kiest dan 'partij' enzo.

In een preek hoorde ik eens de opmerking dat we niet alleen recht in de leer moeten zijn, maar daarnaast ook recht in de liefde. Dat lijkt me ook hier van belang.

[Toetsenbord]

Blijkbaar is dat niet gebeurd, vandaar dus: relativeer dat vertrouwen.

Misschien mag het even hoor: heb je dan ook je bezwaar kenbaar gemaakt bij de betreffende kerkenraad?

Ik ga niet eens de moeite doen om hierop te reageren, ongelofelijk.

Je hoeft ook niet te reageren, maar ik meen het serieus. Als die mensen geen vergoeding krijgen, dan zijn ze waarschijnlijk door hun eigen schuld 'gedupeerd'. En is het maar zeer de vraag of dat dus echt gedupeerd is.

Ik geloof dat ik je niet helemaal volg, verklaar je nader.

Ik bedoel te zeggen dat er niemand gedupeerd hoeft te blijven. Want of het is waarschijnlijk je eigen onoplettendheid (zie hierboven) en ben je dus niet gedupeerd. En als mensen duur de rechterlijke macht wel als gedupeerd worden aangemerkt kan iedereen een vergoeding vragen.

Goed, ik schrijf het even voluit: justitie is géén rechterlijke macht. Op het moment dat er een vonnis wordt gewezen doet justitie daar weinig mee, ténzij het om een dwangbevel gaat. Begrijp je het nu?

Iedereen heeft zich te houden aan een uitspraak van de rechter. Op het moment dat de rechter iemand veroordeelt, mag diegene dus ook als schuldig worden aangemerkt. Is die zonde dan ook nog openbaar lijkt mij de consequentie duidelijk: zoals die is afgesproken in de gemeente (tuurlijk altijd) maar in dit geval (daar gaat het topic over) dan waarschijnlijk schuldbelijdenis.

Niet wanneer men op blote voeten, of als vrouw zijnde zonder hoed en/of in een broek komt.

Maar goed, er is geen schuldbelijdenis afgelegd. Nogal merkwaardig, vind je niet? Zeker als alle ongetrouwde tienermeisjes dat wél moeten doen, maar iemand die veroordeeld is door de rechterlijke macht hoeft dat niet te doen.

Oftewel: die schuldbelijdenis is een wassen neus.

Jawel, gelukkig wel! Ik zou me geen raad weten als mensen op blote voeten, of vrouwen zonder hoed/met een broek de kerk uitgegooid werden. Een andere zaak is natuurlijk dat je van iemand die oprechte belangstelling heeft mag verwachten dat die zich wel enigzins aanpast. Even terzijde snap ik niet goed wat dit met het topic te maken heeft.

Nogmaals als er een veroordeling van de rechter ligt voor een openbare zonde en de kerkenraad neemt geen actie, is het jouw plicht je kerkenraad daarop te attenderen. En dan is de schuldbelijdenis geen wassen neus, maar de praatzucht van anderen afkeurenswaardig!

[André]

Ik wel, wat vind jij ervan dat één van de twee echtleden na echtscheiding onder te tucht wordt gezet en de ander de vrije keus krijgt van de kerkenraad?

Ik ken natuurlijk (gelukkig!!) die situatie niet, dus kan daar geen zinnig woord over zeggen. Wel kan ik me situaties voorstellen waarin dit rechtvaardig zou zijn.

Gelukkig ken je die situaties niet, maar je zou je wel situaties kunnen voorstellen dat het gerechtvaardigd zou zijn.
Moet ik zo'n reactie serieus nemen, ik hoop van niet.

Lekker makkelijk hè?

ja precies, doe daar nou alsjeblieft niet zo gefrustreerd over. Waarheidtechnisch is dit toch makkelijk? Wat uiteraard (!) niet wil zeggendat het lekker makkelijk is om zo iemand (vaak jong) openbare schuldbelijdenis af te laten leggen. Hopelijk is dit (zoals net gezegd) veel zaak van gebed!

Daar blijf ik zoals jij het benoemd 'gefrustreerd' over doen omdat dit totale willekeur van handelen is.

Nee dat is niet moeilijker, je hebt daar een kerkenraad zonder knikkende knieën voor nodig.

Dit bedoel ik dus met vertrouwen in de kerkenraad. Als jij denkt dat ze het niet goed doen, ga je dat daar aangeven en vraag je daarna. Ik ga er vanuit dat mijn kerkenraad genoeg stappen onderneemt tegen welke onomstotelijk vaststaande zonde tegen welk gebod dan ook.

Wel eens een brief gehad van de Kerkenraad: wij als Kerkenraad hebben niet de vrijmoedigheid om, blaat blaat blaat?

[Toetsenbord]

Trouwens over het als Christelijke ondernemer de balastingdienst benadelen indien mogelijk, ik ken geen ondernemers die het niet doen.

Ik ken er gelukkig meer dan genoeg!

Waarom bewijs dan?

Je bedoelde waarschijnlijk: ik ken er genoeg die dat níet doen? Bewijs?

Uiteraard bedoelde ik dat . Je gaat alleen wel de verkeerde kant op hè? Zolang niet aangetoond is dat ondernemers de belasting ontduiken, staat voor mij nog vast dat ze het niet doen. Buiten dat, ken ik er ook wel die dat niet doen met als bewijs een goed ondebouwde administratie.

[André]

Trouwens over het als Christelijke ondernemer de balastingdienst benadelen indien mogelijk, ik ken geen ondernemers die het niet doen.

Ik ken er gelukkig meer dan genoeg!

Waarom bewijs dan?

Je bedoelde waarschijnlijk: ik ken er genoeg die dat níet doen? Bewijs?

LOL

[Toetsenbord]

Gelukkig ken je die situaties niet, maar je zou je wel situaties kunnen voorstellen dat het gerechtvaardigd zou zijn.
Moet ik zo'n reactie serieus nemen, ik hoop van niet.

Jawel. In geval dat een van beide echtelieden bijvoorbeeld vreemd gaat. Dan zou ik in geval van scheiding niet weten waarom de ander schuldbelijdenis af moet leggen? Zomaar een voorbeeld.

Daar blijf ik zoals jij het benoemd 'gefrustreerd' over doen omdat dit totale willekeur van handelen is.

ik meen het oprecht: wat vind je hier willekeurig aan dan? Iedereen die in het openbaar een ergerlijk leven leidt moet in zo'n geval toch schuldbelijdenis doen? Je gaat er volgens mij standaard vanuit dat er met weet-ik-hoeveel maten gemeten wordt. Maar ik vind het niet terecht als je dat een kerkenraad in de schoenen schuift omdat in geval van zwangerschap voor een huwelijk schuldbelijdenis moet/mag worden agfelegd.

Wel eens een brief gehad van de Kerkenraad: wij als Kerkenraad hebben niet de vrijmoedigheid om, blaat blaat blaat?

Ja hoor, die brieven heb ik ook gezien (gelukkig nietgehad!) Er zijn dan toch kerklijke middelen wanneer je het daar niet mee eens bent? Alleen blijven mensen vaak mopperend aan de kant staan, terwijl zeniet de juiste weg bewandelen in zo'n zaak.

[André]

We verschillen denk ik net iets teveel van mening om hier over door te praten.
En beide echtlieden die overspel plegen zijn natuurlijk vrij om te gaan en staan waar ze willen, want dát was toch de enige legitieme weg om volgens Gods Woord te mogen scheiden. Dus daaruit kan volgen, beiden zondaars mogen het verlossende werk van Jezus dmv het avondmaal (blijven) vieren.