Bidden. Alleen in stilte?

[Rolf]

@Rolf ;

Misschien goed om ook de rest te lezen dan alleen dat vers. Dit gaat erover dat je niet in het openbaar moet bidden om gezien te worden.

Dat ik ook in de auto of op de fiets bid betekent niet dat ik graag gezien wil worden maar omdat ik graag tijd met de Heer doorbreng, en niet alleen maar als ik ergens binnen zit.

Misschien iets te te snel gereageerd. Je hebt gelijk, het gaat er om waarom
je bidt.
Dat dit opkomt, bijv. tijdens het autorijden, kan ik mij voorstellen. Maar
om zulke momenten is het 'omgeven door ruis'.
Bidden voor het eten zou ik niet over kunnen slaan, maar om stilte vragen
zou ik ook niet snel doen. (Je kunt ook even inwendig stil zijn.)
Zelf houd ik er ook van om iedere dag een poosje rustig bezig te zijn,
's morgens en 's avonds. Dan kun je vanalles overdenken.

[Wullimpie]

Op mijn werk bid ik wel voor het eten en dat weten mn collega 's en meestal houden ze dan automatisch even stil.
Als ze niet stil zijn bid ik gewoon, meestal verstomd het gebabbel dan wel.
Ik ga niet vragen om stilte.

Bidden op mn werk vind ik een vorm van getuigen, ik zou het niet over kunnen slaan. Thuis bid ik toch ook voor mijn eten? Dus op mn werk en bij vrienden die niet bidden, bid ik ook.

Helemaal mee eens, vooral dat laatste, je hoeft je toch niet te schamen dat je wilt bidden.

[kwebbel]

Wanneer is bidden echt bidden, en wanneer een overdenking? Dat ligt er maar gewoon aan, wat je er precies onder verstaat. En het maakt toch eigenlijk niks uit. Als jij tijdens je werk iets 'overdenkt' dan kent God ook jouw gedachten. Net zoals wanneer jij de stilte opzoekt om eens echt te 'bidden'. Dan hoort God ook je gedachten.

Ik kan onderweg op de fiets ook gewoon heel eventjes bidden. Al zijn het maar een paar woorden! Ik bid soms ook op het werk, gewoon als ik de gang overloop, eventjes een paar woordjes of de bewoner rustig mag overlijden zonder pijn etc.
Mee eens Galateia, geweldig!

[Airke]

Op mijn werk bid ik wel voor het eten en dat weten mn collega 's en meestal houden ze dan automatisch even stil.
Als ze niet stil zijn bid ik gewoon, meestal verstomd het gebabbel dan wel.
Ik ga niet vragen om stilte.

Bidden op mn werk vind ik een vorm van getuigen, ik zou het niet over kunnen slaan. Thuis bid ik toch ook voor mijn eten? Dus op mn werk en bij vrienden die niet bidden, bid ik ook.

Helemaal mee eens, vooral dat laatste, je hoeft je toch niet te schamen dat je wilt bidden.

Nou ik heb toch wel last van een soort plaatsvervangende schaamte als mensen uitgebreid gaan bidden in een drukke kantine bijvoorbeeld. Misschien vooral mijn probleem hoor , maar waarom zou je op die manier willen getuigen? Heb je daar geen betere methode voor dan een tijdje met je ogen dicht te zitten voor je je boterham opeet? Ook dat je thuis ook bidt vind ik geen argument. Dan kun je je beter even terugtrekken als je wilt bidden, lijkt me ook rustiger voor jezelf.

[em_ma]

Nou ik heb toch wel last van een soort plaatsvervangende schaamte als mensen uitgebreid gaan bidden in een drukke kantine bijvoorbeeld. Misschien vooral mijn probleem hoor , maar waarom zou je op die manier willen getuigen? Heb je daar geen betere methode voor dan een tijdje met je ogen dicht te zitten voor je je boterham opeet? Ook dat je thuis ook bidt vind ik geen argument. Dan kun je je beter even terugtrekken als je wilt bidden, lijkt me ook rustiger voor jezelf.

Wie zegt dat je uitgebreid moet bidden? Dat doe ik ook niet als ik op mn werk bid. Dat vind ik ook niet echt passend.
Een christen wil toch om een zegen vragen voor het eten, omdat hij of zij God ervoor wil danken? En wil vragen of God het wil zegenen?
(Matth. 14 vers 19)
Het dwingt bij mij geen respect af als christenen thuis wel bidden en het ergens anders overslaan.
Overigens dwingt het al helemaal geen respect af bij niet-christenen.
Niet dat iets respect af moet dwingen om dus goed (in de ogen van God)te zijn. Uiteindelijk moet God door het gebed van jou aan Zijn eer komen.

Overigens Airke snap ik goed dat het niet altijd even makkelijk is. Vind ik zelf ook niet. Als ik ergens nieuw kom, doe ik het vanaf de eerste dag. Dan maakt je het voor jezelf ook niet moeilijk en weten je collega s of anderen meteen wat voor vlees ze in de kuip hebben en heb je meteen ruimte voor een evt. gesprek!

[Wullimpie]

Nou ik heb toch wel last van een soort plaatsvervangende schaamte als mensen uitgebreid gaan bidden in een drukke kantine bijvoorbeeld. Misschien vooral mijn probleem hoor , maar waarom zou je op die manier willen getuigen? Heb je daar geen betere methode voor dan een tijdje met je ogen dicht te zitten voor je je boterham opeet? Ook dat je thuis ook bidt vind ik geen argument. Dan kun je je beter even terugtrekken als je wilt bidden, lijkt me ook rustiger voor jezelf.

Wie zegt dat je uitgebreid moet bidden? Dat doe ik ook niet als ik op mn werk bid. Dat vind ik ook niet echt passend.
Een christen wil toch om een zegen vragen voor het eten, omdat hij of zij God ervoor wil danken? En wil vragen of God het wil zegenen?
(Matth. 14 vers 19)
Het dwingt bij mij geen respect af als christenen thuis wel bidden en het ergens anders overslaan.
Overigens dwingt het al helemaal geen respect af bij niet-christenen.
Niet dat iets respect af moet dwingen om dus goed (in de ogen van God)te zijn. Uiteindelijk moet God door het gebed van jou aan Zijn eer komen.

Overigens Airke snap ik goed dat het niet altijd even makkelijk is. Vind ik zelf ook niet. Als ik ergens nieuw kom, doe ik het vanaf de eerste dag. Dan maakt je het voor jezelf ook niet moeilijk en weten je collega s of anderen meteen wat voor vlees ze in de kuip hebben en heb je meteen ruimte voor een evt. gesprek!

Inderdaad.
Je moet inderdaad op zo´n plaats geen ijdel verhaal van woorden (math 6) gaan afsteken om eens te laten zien dat jij toch wel echt goed kan bidden.
Maar je hoeft ook een eenvoudig gebed om een zegen voor de maaltijd te vragen niet na te laten denk ik.

[Heidebloem]

Op mijn werk bid ik eigenlijk altijd voor het eten. Meestal vraag of zeg ik het even, soms zeggen mijn collega's zelf: zullen we even stil zijn? Dat waardeer ik dan ook enorm. (Heb overigens niet veel collega's, we zijn maar met een klein clubje) Groot voordeel is ook dat ik niet de enige ben.

Tijdens het werkoverleg eten we ook en dan vraagt mijn baas zelfs om stilte voor ons.

Zelf hecht ik er wel veel waarde aan om zo te laten zien dat ik overal en altijd christen wil zijn. Niet alleen thuis. Ik bid ook niet lang, vind het niet nodig dat anderen lang stil moeten blijven, het is geven en nemen.

Overigens vind ik dat je het wel of niet moet doen en niet eerst wel en later niet meer. Dan straal je m.i niet echt uit dat je jezelf serieus neemt. Zo zou ik het voor mezelf ervaren.

[Tijn]

Hoe staan jullie tegenover bidstonden? Of blijft bidden iets persoonlijks?

[Riska]

Ik was afgelopen zaterdag bij een 'klassedag' (de examenklas die ieder jaar bij elkaar komt) en er werd gewoon gezegd: "wij zijn even stil voor degenen die dat willen". Ze weten dat ik gelovig ben (als enige), maar het is de normaalste zaak van de wereld.

Hoe staan jullie tegenover bidstonden? Of blijft bidden iets persoonlijks?

Het hangt ervan af hoe een bidstond wordt georganiseerd en waarom.
Ik kan er zelf niet zoveel mee. Voorbede in een dienst is iets anders.

In onze kerk kon men binnenlopen in de dagen na 9/11. Iets in een gebedenboek schrijven of even praten met iemand. Op een vaste tijd aan het eind van de avond werd een Avondgebed gehouden, waarin de predikant alle gebeden die opgeschreven waren verwoordde. Dat vind ik wel een mooie vorm.
Maar een bidstond waarin ieder zelf hardop kan bidden - nee, kan ik me niet in vinden.

[Jo'tje]

Wij hebben in onze gemeente wel eens bidstonden gehad voor een ernstig zieke zuster. Een week lang werd er iedere ochtend van 10 tot 11 voor haar specifiek, maar ook voor de andere zieken gebeden.
Dat was wel heel bijzonder. Het geeft echt verbondenheid en ik denk dat je de kracht van zulke gebeden niet moet onderschatten.
In de bijbel komen ook bidstonden voor toch? In ieder geval mensen die 'bijeen waren om te bidden'. Dat lijkt me hetzelfde en echt iets anders dan een dienst in de tempel bijv.

[Wullimpie]

Vroeger werden er ook regelmatig bidstonden door de kerk uitgeschreven, in tijden van oorlog of ziekte, als de pest weer een zijn ronde deed, of als de oogst dreigde te mislukken.
Nu zie zie je dat nauwelijks meer, de bid en dankdag voor gewas en arbeid uitgezonderd.
En in sommige kerken worden nog bidstonden gehouden voor het houden van de nationale Synode.

[Fluitje]

Bidden voor het eten.
Ik sta bijna altijd vooraan bij de kantinecounter met mijn team. Als zij afgerekend hebben en aan de tafel komen zitten dan heb ik mijn gebed al gedaan.
Een dankgebed doe ik als ik terug ben op mijn werkplek omdat ik daar dan op de computerbijbel een stukje lees.
Vroeger toen ik nog surveillancedienst draaide vroegen de collega's aan mij of ik mij al had 'ingemeld'. Inmelden deden wij altijd bij de meldkamer bij aanvang van de surveillance.
Zij mochten het van mij zo noemen........... ze hielden er rekening mee.

Wij hebben altijd een extra gebedskring binnen de gemeente in de week voor het avondmaal.
Ik ben er nog nooit geweest...........mmmmmmm toch eens over nadenken.

[Tijn]

Nu zie zie je dat nauwelijks meer, de bid en dankdag voor gewas en arbeid uitgezonderd.

Zijn er dan op die woensdagen behalve 'gewone' kerkdiensten ook nog bidstonden? Dat was in de kerk van mn ouders nooit zo, ik vond het vroeger alleen maar irritant dat ik doordeweeks ook nog een keer naar de kerk moest.

Bidden jullie weleens met anderen, of is het bij jullie echt iets persoonlijks?

Ik vind het erg fijn om met anderen te bidden. In onze gemeente hebben we ook iedere maandag een bidstond (voor vooral ouderen) en eens in de twee weken een jeugdbidstond, waar ik meestal wel aanwezig ben.

[Rolf]

Een beetje controversieel is het wel binnen de gereformeerde gezindte:
pleiten voor vasten. Vasten is toch iets voor moslims, rooms-katholieken
en evangelischen? Toch niet, meent ouderling W. Visser: „Het is iets wat
we zijn kwijtgeraakt; iets voluit Bijbels.” Zijn motieven zijn zuiver, zegt
hij: „Ik wil zeker niet polariserend bezig zijn.” Volledig artikel.

M.i. mag je rustig bezig zijn, voor een tijd even alles achterlaten, hier ook
onder scharen.

[Fluitje]

Ik ben het er helemaal mee eens.

Een vastenperiode zou bijvoorbeeld de week van voorbereiding op het HA kunnen zijn.
En het begrip vasten wil ik niet vastpinnen aan het eten.
Het kan ook anders.
Gewoon in de periode meer tijd vrijmaken voor God. Dat betekent dat je de TV uitzet. Maar ook de computer.
Je slaat de sport even over.
Dus bewust iets 'laten' om je de concenteren op het werk van Hem.

Overigens........... ik ben zelf nog niet aan die toepassing toe, ben ik eerlijk in. Het zijn slechts gedachten die mij zeer aanspreken.