Hoe weet je nu of iemand bij je past?

[Aragorn]

Die aantrekkingskracht in het echt kan ook nog meer zijn dan op internet hoor.

[Lalage]

Verliefd worden via internet is dus juist handig, want dan kan je op lichamelijk gebied niets doen

Heb ik eveneens ervaring mee, maar uiteindelijk leidt dat toch tot een ontmoeting (die trouwens keihard kan tegenvallen omdat de betrokkene in het echt nogal tegen valt.

Bovendien kan zo'n internet verliefdheid een ware obsessie worden. Dan ontmoet ik liever iemand, zodat ik weet hoe diegene in het echt is.
Dan maar (minder) aantrekkingskracht.

Dat kan, een andere mogelijkheid is dat je vier jaar later met elkaar trouwt

[Boekenlezer]

ook met goede vrienden (van het mannelijk geslacht dan in mijn geval )kan je volgens mij wel een speciale aantrekkingskracht hebben. Zonder verliefd te zijn.
Of klinkt dit heel vaag?

nee nee! klinkt helemaal niet vaag *herkent*

Gelukkig . Krijg namelijk wel 's het idee dat dit niet herkenbaar is .
Raar is het eigenlijk wel... je aangetrokken voelen tot iemand doet me eigenlijk toch meer denken aan verliefd zijn dan aan vriendschap. Maar misschien is dat juist wel het probleem

Ik heb het idee, dat dit typisch iets voor vrouwen is.
Mannen zitten anders in elkaar als het over verliefdheid gaat, denk ik. (Misschien omdat ze rationeler zijn? Sowieso schijnen ze veel sneller te 'vallen'.)

Ik kan me er niet echt veel bij voorstellen.
Een vrouwelijke collega vertelde ook eens een voorbeeld van iets dergelijks. En toen had ik ook zoiets van: 'Ik herken dat wel uit wat ik aan dames zie, maar totaal niet als iets wat ik ook wel eens heb.'
Ze had het toen over het verschijnsel, dat ze een bepaalde man dan wel eens heel erg interessant kon vinden, zolang hij niet te veel belangstelling toonde. Maar zodra bleek dat hij haar dan wel wat vond, dan was het interessante er gelijk af.
Is dat verliefdheid? Nee, volgens haar niet. Ze kon niet goed duiden wat het dan wel was.

[Jannoek]

ook met goede vrienden (van het mannelijk geslacht dan in mijn geval )kan je volgens mij wel een speciale aantrekkingskracht hebben. Zonder verliefd te zijn.
Of klinkt dit heel vaag?

nee nee! klinkt helemaal niet vaag *herkent*

Gelukkig . Krijg namelijk wel 's het idee dat dit niet herkenbaar is .
Raar is het eigenlijk wel... je aangetrokken voelen tot iemand doet me eigenlijk toch meer denken aan verliefd zijn dan aan vriendschap. Maar misschien is dat juist wel het probleem

Ik heb het idee, dat dit typisch iets voor vrouwen is.
Mannen zitten anders in elkaar als het over verliefdheid gaat, denk ik. (Misschien omdat ze rationeler zijn? Sowieso schijnen ze veel sneller te 'vallen'.)

toch kan ik ook wel meerdere voorbeelden noemen waarbij het andersom het geval is...

[zekharyahu]

Kortom: gewoon verliefd worden op je vrienden is het meest ideaal.

Juist ínclusief vonken etc

[Gerdien B.]

Verliefd worden via internet is dus juist handig, want dan kan je op lichamelijk gebied niets doen

Combineer het een beetje:
Internet gebruiken voor de goede gesprekken.
Meetings gebruiken om eerste irl indruk van elkaar op te doen.

Ik vind het altijd erg apart dat je verliefd kan worden via digitale weg zonder elkaar ooit gezien te hebben. (wij kenden elkaar irl al even voor we verkering kregen )

[Aragorn]

Ik vind het altijd erg apart dat je verliefd kan worden via digitale weg zonder elkaar ooit gezien te hebben. (wij kenden elkaar irl al even voor we verkering kregen )

Het idee is misschien raar, maar als je erover nadenkt is het eerder raar dat je iemand perse gezien zou moeten hebben om er verliefd op te kunnen worden. Je wordt dan gewoon verliefd op iemand's manier van reageren, praten en denken, de dingen waar hij/zij zich mee bezighoudt etc. Dat kun je online net zo goed meemaken als irl en je leert de ander bovendien sneller echt kennen dan bij de wat oppervlakkige koetjes- en kalfjes-praatjes die je vaak hebt als je iemand voor het eerst ziet.

[Hippieblijhoofd]

ook met goede vrienden (van het mannelijk geslacht dan in mijn geval )kan je volgens mij wel een speciale aantrekkingskracht hebben. Zonder verliefd te zijn.
Of klinkt dit heel vaag?

nee nee! klinkt helemaal niet vaag *herkent*

Gelukkig . Krijg namelijk wel 's het idee dat dit niet herkenbaar is .
Raar is het eigenlijk wel... je aangetrokken voelen tot iemand doet me eigenlijk toch meer denken aan verliefd zijn dan aan vriendschap. Maar misschien is dat juist wel het probleem

Ik heb het idee, dat dit typisch iets voor vrouwen is.
Mannen zitten anders in elkaar als het over verliefdheid gaat, denk ik. (Misschien omdat ze rationeler zijn? Sowieso schijnen ze veel sneller te 'vallen'.)

toch kan ik ook wel meerdere voorbeelden noemen waarbij het andersom het geval is...

ik ook

[Jannoek]

ook met goede vrienden (van het mannelijk geslacht dan in mijn geval )kan je volgens mij wel een speciale aantrekkingskracht hebben. Zonder verliefd te zijn.
Of klinkt dit heel vaag?

nee nee! klinkt helemaal niet vaag *herkent*

Gelukkig . Krijg namelijk wel 's het idee dat dit niet herkenbaar is .
Raar is het eigenlijk wel... je aangetrokken voelen tot iemand doet me eigenlijk toch meer denken aan verliefd zijn dan aan vriendschap. Maar misschien is dat juist wel het probleem

Ik heb het idee, dat dit typisch iets voor vrouwen is.
Mannen zitten anders in elkaar als het over verliefdheid gaat, denk ik. (Misschien omdat ze rationeler zijn? Sowieso schijnen ze veel sneller te 'vallen'.)

toch kan ik ook wel meerdere voorbeelden noemen waarbij het andersom het geval is...

ik ook

ik denk eigelijk zelfs dat wat boekenlezer zegt, eerder andersom het geval is. Ken meer voorbeelden dat vrouwen sneller 'vallen' dan dat mannen dat doen. Mannnen zijn veel erger gehecht aan hun vrijheid of zo

[Abdijbiertje om 1:00]

Vrouwen niet dan ?

[Jannoek]

ik wel . Maar voor de liefde zou ik dat gedeeltelijk best willen inleveren

[Abdijbiertje om 1:00]

Ik ook. Vrijheid is een mooi ding, maar als je ook vrij kunt voelen in een relatie is het helemaal mooi. En dat kan uiteraard. Gebonden zijn betekent niet dat je dingen niet meer mag. Als het goed is kun je de dingen blijven doen die je wilt doen. De liefde verlegt de prioriteiten vanzelf.

(vrijheid in de goede zin van het woord uiteraard )

[marrrjol3in]

Nou, ik vind verliefdheid juist niet leuker. Het hindert me in m'n functioneren Verliefdheid daarentegen terwijl je een relatie hebt en pas nadat je een relatie bent aangegaan, lijkt me wel weer erg fijn ja Kan toch

Mij hindert 't ook in mijn functioneren.
Maar als ik niet verliefd ben dan mis ik het weer wel.
Het is zo dubbel voor me: ik kan niet met en niet zonder verliefdheid.

Verstandelijk geloof ik dat een relatie zonder verliefdheid kan, maar ik ben er zelf nooit in geslaagd moet ik eerlijk bekennen. Ik mis die vlinders als ze er niet zijn. En dan is zo'n relatie toch rap afgelopen. Je mist gewoon wat.

[Smurffie]

Verliefd zijn is in ieder geval lang niet altijd grappig. Blech, het hindert soms wel degelijk je functioneren idd.

[Boekenlezer]

ook met goede vrienden (van het mannelijk geslacht dan in mijn geval )kan je volgens mij wel een speciale aantrekkingskracht hebben. Zonder verliefd te zijn.
Of klinkt dit heel vaag?

nee nee! klinkt helemaal niet vaag *herkent*

Gelukkig . Krijg namelijk wel 's het idee dat dit niet herkenbaar is .
Raar is het eigenlijk wel... je aangetrokken voelen tot iemand doet me eigenlijk toch meer denken aan verliefd zijn dan aan vriendschap. Maar misschien is dat juist wel het probleem

Ik heb het idee, dat dit typisch iets voor vrouwen is.
Mannen zitten anders in elkaar als het over verliefdheid gaat, denk ik. (Misschien omdat ze rationeler zijn? Sowieso schijnen ze veel sneller te 'vallen'.)

toch kan ik ook wel meerdere voorbeelden noemen waarbij het andersom het geval is...

ik ook

ik denk eigelijk zelfs dat wat boekenlezer zegt, eerder andersom het geval is. Ken meer voorbeelden dat vrouwen sneller 'vallen' dan dat mannen dat doen. Mannnen zijn veel erger gehecht aan hun vrijheid of zo

Ik kon me er weinig bij voorstellen. Ik heb er nog wel over gedacht, maar ik kom niet verder dan: het kan mij gebeuren dat ik een bepaalde dame enorm tof vind, en heel graag contact met haar heb. Verliefd ben ik dan niet echt. Maar ik zou ook niet kunnen zeggen dat er dan sprake is van een bijzondere aantrekkingskracht.
Ja, ik kan zo'n vrouw best knap vinden, en op een bepaalde manier best aantrekkelijk. Maar ik ben niet zo geneigd om dat bijzondere aantrekkingskracht te noemen. (Of word ik nu erg vaag? )