Meerwaarde belijdenis

[marina87]

God leren kennen, kan alleen door de werken der wet.
Geloven kan een onwedergeboren mens niet, dat ontvang je door de werken der wet.

Nou dat mag je van mij proberen uit te leggen! 'Je leert God kennen door de werken van de wet'. Doordat God een relatie met mij is aangegaan leer ik Hem kennen.

Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Het woord zeg het al 'Geloofsbelijdenis'. Dat houdt in dat je belijdenis van je geloof doet. Wat is nu een verstandelijk geloof? Je weet dat er een God is en je gelooft het allemaal wel...Oftewel, dat is geen waar geloof. Daarom is het zo mooi om belijdenis van je geloof te doen, en niet van de leer.

[Jort]

God leren kennen, kan alleen door de werken der wet.
Geloven kan een onwedergeboren mens niet, dat ontvang je door de werken der wet.
Bekeren kan een mens zich wel, maar let op, dat je bekeren niet verward met wedergeboorte.
De wedergeboorte is een gave door genade, dat krijg je van God om niet.

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in? Geloven met je verstand is goed, maar een verstandelijk geloof is nog geen waar zaligmakend geloof. Niettegenstaande is een verstandelijk geloof zeer goed en kan een middel zijn tot het waar zaligmakend geloof, dat is namelijk een gave Gods.
Wanneer is verstandelijk geloven goed? Als het gegrond is door de werken der wet. LET OP ik zeg niet ‘om’ de werken maar ‘door’ de werken der wet. de Hebreen brief zegt: Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is degenen, die Hem zoeken.
Dus dat belonen gaat er over dat wij God moeten zoeken, en wij kunnen hem alleen door de wet vinden, want het einde van de wet is Jezus de Christus.
Ro 10:4 Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft.

Als je belijdenis doe van de kerk waar je gedoopt bent, neem je de verantwoordelijkheid van je ouders over. Je ouders hebben je in de kerk laten dopen en belooft dat zei jou zullen opvoeden volgens de leer van de kerk, waar je na je doop, dooplid word / bent. Als je dus belijdenis doet, doe je dat van de leer van de kerk. Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Hier ben ik het echt totaal mee oneens, Jantjes. Dat is onbijbels. Hoe kun je gelóófsbelijdenis doen zonder werkelijk in hem tye geloven?? Wat jij zegt wordt in de GG etc. wel geleerd, maar is écht onbijbels. Hoe kun je ooit als ongelovig belijdend lid bijv. een kind ten doop houden (terwijl dat wel mogelijk is in die kerken)? Hoe kun je ja zeggen, maar nee bedoelen? Hoe kun je ja zeggen zonder er als mens als geheel, met verstand, emotie, etc., achter te staan?? Dat leidt tot gespleten mensen op deze manier.

[Jantjes]

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in?

Dat houd in dat je je hand ophoud en het aanneemt.
Dat houd ook in dat je gelooft dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor jou zonden heeft geleden.

Dat is goed. Maar niet zaligmakend. Het moet gegeven worden Efe 2:8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.

[Jantjes]

marina87 schreef:

Doordat God een relatie met mij is aangegaan leer ik Hem kennen.

Geef eens een nadere toelichting, hoe is dat gegaan? Waarom wel bij jou en niet bij een ander? Hoe leerde jij Hem kennen?

Het woord zeg het al 'Geloofsbelijdenis'. Dat houdt in dat je belijdenis van je geloof doet. Wat is nu een verstandelijk geloof? Je weet dat er een God is en je gelooft het allemaal wel...Oftewel, dat is geen waar geloof. Daarom is het zo mooi om belijdenis van je geloof te doen, en niet van de leer.

Als je geen onderscheid maak in het geloof zoals Jezus Christus gedaan heeft in de gelijkenis van het zaad in Matheus 13, gooi je alles door elkaar. Een verstandelijk geloof is Jak 2:19-20 Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen. Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is.

[Jantjes]

Jort schreef:

Hier ben ik het echt totaal mee oneens, Jantjes. Dat is onbijbels. Hoe kun je gelóófsbelijdenis doen zonder werkelijk in hem tye geloven??

Het waar zaligmakend geloof kan een kerk niet beoordelen, dat is een zaak tussen jou ziel en God, dat is persoonlijk. Vandaar dat je belijdenis kan doen van de leer die in de kerk geleerd wordt, waarvan je kan zeggen dat is de zuiver leer der waarheid, van mijn beleving of bevinding.

Wat jij zegt wordt in de GG etc. wel geleerd, maar is écht onbijbels. Hoe kun je ooit als ongelovig belijdend lid bijv. een kind ten doop houden (terwijl dat wel mogelijk is in die kerken)? Hoe kun je ja zeggen, maar nee bedoelen? Hoe kun je ja zeggen zonder er als mens als geheel, met verstand, emotie, etc., achter te staan?? Dat leidt tot gespleten mensen op deze manier.

Dat is geen ja zeggen en nee bedoelen, maar ja zeggen op de leer. Je kunt geen belijdenis doen voor een kerk, dat kan je alleen persoonlijk doen voor God, daar kan niemand tussen zitten. De doop is een voorbeeld en de belijdenis is daar nou aan verbonden.

[André]

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in?

Dat houd in dat je je hand ophoud en het aanneemt.
Dat houd ook in dat je gelooft dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor jou zonden heeft geleden.

Dat is goed. Maar niet zaligmakend. Het moet gegeven worden Efe 2:8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.

Niet mee eens, God moet helemaal niks, maar Hij geeft jou het toch uit genade, bijzonder heh?
Jij zegt 'en dat niet uit u' daarop zeg ik vandaar dat je je handen maar hoeft op te houden, immers wat wil je er zelf aan doen dat God je in genade aanneemt?

[André]

Jort schreef:

Hier ben ik het echt totaal mee oneens, Jantjes. Dat is onbijbels. Hoe kun je gelóófsbelijdenis doen zonder werkelijk in hem tye geloven??

Het waar zaligmakend geloof kan een kerk niet beoordelen, dat is een zaak tussen jou ziel en God, dat is persoonlijk. Vandaar dat je belijdenis kan doen van de leer die in de kerk geleerd wordt, waarvan je kan zeggen dat is de zuiver leer der waarheid, van mijn beleving of bevinding.

Met als kanttekening dat er meerdere kerken zijn waar de leer zuiver naar God woord wordt geleerd/gepredikt.

[Dippie]

God leren kennen, kan alleen door de werken der wet.
Geloven kan een onwedergeboren mens niet, dat ontvang je door de werken der wet.
Bekeren kan een mens zich wel, maar let op, dat je bekeren niet verward met wedergeboorte.
De wedergeboorte is een gave door genade, dat krijg je van God om niet.

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in? Geloven met je verstand is goed, maar een verstandelijk geloof is nog geen waar zaligmakend geloof. Niettegenstaande is een verstandelijk geloof zeer goed en kan een middel zijn tot het waar zaligmakend geloof, dat is namelijk een gave Gods.
Wanneer is verstandelijk geloven goed? Als het gegrond is door de werken der wet. LET OP ik zeg niet ‘om’ de werken maar ‘door’ de werken der wet. de Hebreen brief zegt: Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is degenen, die Hem zoeken.
Dus dat belonen gaat er over dat wij God moeten zoeken, en wij kunnen hem alleen door de wet vinden, want het einde van de wet is Jezus de Christus.
Ro 10:4 Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft.

Als je belijdenis doe van de kerk waar je gedoopt bent, neem je de verantwoordelijkheid van je ouders over. Je ouders hebben je in de kerk laten dopen en belooft dat zei jou zullen opvoeden volgens de leer van de kerk, waar je na je doop, dooplid word / bent. Als je dus belijdenis doet, doe je dat van de leer van de kerk. Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Hier ben ik het echt totaal mee oneens, Jantjes. Dat is onbijbels. Hoe kun je gelóófsbelijdenis doen zonder werkelijk in hem tye geloven?? Wat jij zegt wordt in de GG etc. wel geleerd, maar is écht onbijbels. Hoe kun je ooit als ongelovig belijdend lid bijv. een kind ten doop houden (terwijl dat wel mogelijk is in die kerken)? Hoe kun je ja zeggen, maar nee bedoelen? Hoe kun je ja zeggen zonder er als mens als geheel, met verstand, emotie, etc., achter te staan?? Dat leidt tot gespleten mensen op deze manier.

Ik ben het niet met jou eens....Maar wil je wel even op je taalgebruik letten en niet zomaar overal op zeggen dat het onbijbels is? Denk voortaan eerst even na, voordat je wat zegt....

[Jort]

God leren kennen, kan alleen door de werken der wet.
Geloven kan een onwedergeboren mens niet, dat ontvang je door de werken der wet.
Bekeren kan een mens zich wel, maar let op, dat je bekeren niet verward met wedergeboorte.
De wedergeboorte is een gave door genade, dat krijg je van God om niet.

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in? Geloven met je verstand is goed, maar een verstandelijk geloof is nog geen waar zaligmakend geloof. Niettegenstaande is een verstandelijk geloof zeer goed en kan een middel zijn tot het waar zaligmakend geloof, dat is namelijk een gave Gods.
Wanneer is verstandelijk geloven goed? Als het gegrond is door de werken der wet. LET OP ik zeg niet ‘om’ de werken maar ‘door’ de werken der wet. de Hebreen brief zegt: Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is degenen, die Hem zoeken.
Dus dat belonen gaat er over dat wij God moeten zoeken, en wij kunnen hem alleen door de wet vinden, want het einde van de wet is Jezus de Christus.
Ro 10:4 Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft.

Als je belijdenis doe van de kerk waar je gedoopt bent, neem je de verantwoordelijkheid van je ouders over. Je ouders hebben je in de kerk laten dopen en belooft dat zei jou zullen opvoeden volgens de leer van de kerk, waar je na je doop, dooplid word / bent. Als je dus belijdenis doet, doe je dat van de leer van de kerk. Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Hier ben ik het echt totaal mee oneens, Jantjes. Dat is onbijbels. Hoe kun je gelóófsbelijdenis doen zonder werkelijk in hem tye geloven?? Wat jij zegt wordt in de GG etc. wel geleerd, maar is écht onbijbels. Hoe kun je ooit als ongelovig belijdend lid bijv. een kind ten doop houden (terwijl dat wel mogelijk is in die kerken)? Hoe kun je ja zeggen, maar nee bedoelen? Hoe kun je ja zeggen zonder er als mens als geheel, met verstand, emotie, etc., achter te staan?? Dat leidt tot gespleten mensen op deze manier.

Ik ben het niet met jou eens....Maar wil je wel even op je taalgebruik letten en niet zomaar overal op zeggen dat het onbijbels is? Denk voortaan eerst even na, voordat je wat zegt....

Dippie,

Datzelfde kan ik van jou zeggen. Alsof ik daar niet over nagedacht heb. Sterker, ik zou zelf nooit belijdenis doen op die manier en dat heb ik wel drommels goed overdacht. Het gaat bij belijdenis doen om toegang vragen tot het avondmaal. Het gaat daarbij om het wáre geloof.

In de belijdenis vragen komt ook naar voren de vraag of de leer van de Schrift voor ons de leer van zaligheid is. Dat is wat anders dan de vraag of de kerk waartoe wij behoren de zuivere leer heeft.

Belijdenisdoen is niets anders dan het antwoord van Petrus: "U hebt de woorden van eeuwig leven".

In de tweede vraag (van Voetius) wordt zelfs letterlijk gesteld dat men toegang vraagt tot het H.Avondmaal.

De visie op belijdenis zoals die er in sommige kerken is, lijkt wel mooi, maar leidt ertoe dat er een kerk vol zit met allemaal belijdende leden met alleen maar kerkelijke rechten. Maar daarmee kun je niet voor God verschijnen. Wel met een Goddelijk recht wat je alleen van Hem kunt krijgen, en vervolgens op een gegeven moment ook wilt belijden voor Zijn gemeente.

Jort

[Jantjes]

André schreef:

Niet mee eens, God moet helemaal niks, maar Hij geeft jou het toch uit genade, bijzonder heh?

Wij zijn het denk ik wel aardig eens.

Jij zegt 'en dat niet uit u' daarop zeg ik vandaar dat je je handen maar hoeft op te houden,

Maar dat doe je dan toch nog zelf, je hand ophouden.

immers wat wil je er zelf aan doen dat God je in genade aanneemt?

De enige uitsluitende mogelijkheid is, het onderhouden van zijn geboden, want daarin licht grote loon. Ps 19:12 Ook wordt Uw knecht door dezelve klaarlijk vermaand (geleerd door de wet); in het houden van die is grote loon.

Want 's HEEREN weg heb ik getrouw bewandeld,
En niet goddloos met mijnen God gehandeld.
Ik hield gestaag Zijn rechten in het oog,
Terwijl Zijn wet mijn ziel tot deugd bewoog.
Ik werd oprecht en vroom bij Hem bevonden,
Ik wachtte mij zorgvuldig van mijn zonden.
Dies liet mij God ook naar mijn recht geschien,
En heeft in gunst mijn onschuld aangezien.

[Jort]

De enige uitsluitende mogelijkheid is, het onderhouden van zijn geboden, want daarin licht grote loon. Ps 19:12 Ook wordt Uw knecht door dezelve klaarlijk vermaand (geleerd door de wet); in het houden van die is grote loon.

Want 's HEEREN weg heb ik getrouw bewandeld,
En niet goddloos met mijnen God gehandeld.
Ik hield gestaag Zijn rechten in het oog,
Terwijl Zijn wet mijn ziel tot deugd bewoog.
Ik werd oprecht en vroom bij Hem bevonden,
Ik wachtte mij zorgvuldig van mijn zonden.
Dies liet mij God ook naar mijn recht geschien,
En heeft in gunst mijn onschuld aangezien.

Het moet in deze bedeling gaan om de betere gerechtigheid (Matth. 5: 17-20) en niet om wetswerken.

Leidt jouw standpunt niet uiteindelijk tot de Farizeïsche en Roomse visie?

In een eerdere posting merkte je op, dat verstandelijk geloven en het proberen te houden van de wet, heel goed is. Maar het is toch grove zonde om het wel verstandelijk te weten, maar niet jezelf als persoon als geheel over te geven aan Hem?

[Jantjes]

Jort schreef:

Het gaat bij belijdenis doen om toegang vragen tot het avondmaal. Het gaat daarbij om het wáre geloof.

Dat wordt in sommige kerken zo inderdaad geleerd, uitsluitend de Ger.Gem. en reformatie. Daar wordt geleerd dat belijdenis doe van de leer (hoe en op welke wijze het gebracht wordt), het wáre geloof kan en mag een kerk niet beoordelen, omdat dat een persoonlijke zaak is.

In de belijdenis vragen

Welke? Gijsbertus Voetius (1589-1677) in zijn Politica Ecclesiastica

of de leer van de Schrift voor ons de leer van zaligheid is.
of de kerk waartoe wij behoren de zuivere leer heeft.

je doet belijdenis voor de kerk (gemeente) met kerkenraad en niet voor de schrift, want dat is een boek (weliswaar een heilig boek) maar die verstaat niets, dat zijn bladzijden met letters. Voor de Schrift kan je alleen maar belijden tussen jou en je ziel en er voor invallen.

Belijdenisdoen is niets anders dan het antwoord van Petrus: "U hebt de woorden van eeuwig leven".

Inderdaad, maar een kerk met kerkenraad kan niet beoordelen of het oprecht is of niet, dat kan God alleen.

In de tweede vraag (van Voetius) wordt zelfs letterlijk gesteld dat men toegang vraagt tot het H.Avondmaal.

Ik denk dat je hem toch niet begrepen hebt, niet H.Avondmaal, maar Doop. zie hier een verslag http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagety ... 2623&page=

De visie op belijdenis zoals die er in sommige kerken is, lijkt wel mooi, maar leidt ertoe dat er een kerk vol zit met allemaal belijdende leden met alleen maar kerkelijke rechten.

Juist.

Maar daarmee kun je niet voor God verschijnen.

Inderdaad.

Wel met een Goddelijk recht wat je alleen van Hem kunt krijgen, en vervolgens op een gegeven moment ook wilt belijden voor Zijn gemeente.

Dat kan zo zijn, maar de oprechtheid kan de gemeente of kerk niet beoordelen.

[elbert]

De gemeente kan wel degelijk vragen om een belijdenis van iemands persoonlijk geloof. De gemeente dient af te gaan op wat mondeling beleden wordt, over het innerlijk kan de gemeente inderdaad niet oordelen. Maar zij toetst wel of wat mondeling beleden wordt, in overeenstemming is met het ware geloof zoals de Schrift dat verwoordt. De gemeente heeft immers toe te zien op het belijden in woord en daad. Belijdenis doen van enkel de leer, is mijns inziens te weinig gevraagd.

[Jantjes]

Jort Schreef:

Het moet in deze bedeling gaan om de betere gerechtigheid (Matth. 5: 17-20) en niet om wetswerken.

Niet ‘om’ maar ‘door’ de werken der wet en het einde is Jezus de Christus. Dit mag je niet andersom stellen, anders kan Jezus je Verlosser niet zijn. Je kan het oude testament niet overslaan als of het nieuwe testament het oud van tafel veegt, dat gebeurt nogal in onze tijd. Het nieuwe testament is wel een betere gerechtigheid, maar dan in genoemde zin.

Leidt jouw standpunt niet uiteindelijk tot de Farizeïsche en Roomse visie?

Nee, want de Roomse hadden ook altijd het uiterlijke op het oog zoals uiterlijkdoop en goede werken enz. dat is wel juist, maar niet genoeg ter zaligheid en zij vergaten het innerlijk. Dat was met de Farizeen net zo.

In een eerdere posting merkte je op, dat verstandelijk geloven en het proberen te houden van de wet, heel goed is. Maar het is toch grove zonde om het wel verstandelijk te weten, maar niet jezelf als persoon als geheel over te geven aan Hem?

Als je jezelf overgeven aan Hem ontvalt je alles uit je handen en blijft er niets over, dat wil een mens nu eenmaal niet. Een mens wil altijd nog wat doen, vandaar dat een mens zichzelf niet kan overgeven aan Hem. Het is Goddelijke genade als dat een mens tebeurt mag vallen, maar dan komt ook alle eer Hem toe en anders blijft een mens nog een klein beetje op zijn werken staan en dat kan niet, Hij heeft het alleen volbracht.

[Jantjes]

Elbert schreef:

De gemeente kan wel degelijk vragen om een belijdenis van iemands persoonlijk geloof. De gemeente dient af te gaan op wat mondeling beleden wordt, over het innerlijk kan de gemeente inderdaad niet oordelen. Maar zij toetst wel of wat mondeling beleden wordt, in overeenstemming is met het ware geloof zoals de Schrift dat verwoordt. De gemeente heeft immers toe te zien op het belijden in woord en daad. Belijdenis doen van enkel de leer, is mijns inziens te weinig gevraagd.

Dat is wel waar, maar het tegendeel is zovaak gebleken. Daarom wilde men niet over het innerlijke rechtspreken.