Handoplegging

[frekje]

Neem Jomanda ze geneest ook zieken, neem verschillende reiki-meesters, ze genezen zieken, en volgens mij zijn we het eens dat niet de Heilige Geest in die personen is..

Zou best kunnen. Volgens mij is het dan heel simpel. De duivel geneest nooit zomaar, met andere woorden, hij zal nog meer die persoon beinvloeden.
Is het gevolg van de genezing dat iemand God (meer) gaat dienen, dan is het duidelijk uit God. Omgekeerd geldt denk ik ook. Al zullen er altijd de uitzonderingen zijn die de regel bevestigen....

Daar sluit ik mij helemaal bij aan...

[Raido]

Neem Jomanda ze geneest ook zieken, neem verschillende reiki-meesters, ze genezen zieken, en volgens mij zijn we het eens dat niet de Heilige Geest in die personen is..

Zou best kunnen. Volgens mij is het dan heel simpel. De duivel geneest nooit zomaar, met andere woorden, hij zal nog meer die persoon beinvloeden.
Is het gevolg van de genezing dat iemand God (meer) gaat dienen, dan is het duidelijk uit God. Omgekeerd geldt denk ik ook. Al zullen er altijd de uitzonderingen zijn die de regel bevestigen....

Ik ben het deels met je eens, ik roep niet op tot het afkeuren van handoplegging, ik roep alleen op tot voorzichtigheid met zulke zaken, net als het spreken in tongen.. Vooral omdat het betrekkelijk (zoekt naar term) makkelijke terrein is Satan, omdat Satan daar de kneepjes van het vak kent. En nee, het is niet zo dat je als je door iemand anders genezen bent (een niet christelijke gebedsgenezer) ga je niet Satan dien of wat voor iets dan ook, het kan je naar God brengen..

Elke kerk heeft zijn tradities, zolang ze niet haaks op Gods Woord staan is hier niets mis mee, dat wil niet zeggen dat alles wat in de Bijbel staat, zomaar in een kerk ook moet gebeuren. In Irian trommelen ze op trommels tot eer van God, moeten wij dat ook doen?

*ziet de ouderlingen al in peniskokers in het ouderlingenbankje staan*

[Boekenlezer]

Er is ook nog een verschil tussen handoplegging en handoplegging.
Handoplegging bij een huwelijk is niets meer en niets minder dan het bruidspaar zegenen in de naam van God en hen toebidden dat hun huwelijk er mag zijn in het licht van God.
Terwijl er een andere handoplegging is - mensen die iets van een genezende gave hebben. Bij dat laatste moet je heel ontzettend goed weten uit welke macht en kracht zij dat doen: uit God of uit de mens zelf of uit satan...

Vind ik ook. Daarom zou ik me er van onthouden.

Mee eens dat het van meerdere krachten kan komen. Maar dat mag niet de reden zijn om een Bijbels gebod (Markus 16:17 'op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen gezond worden' ) naast je neer te leggen cq je ervan te onthouden.

Een grondig exegetisch onderzoek naar deze tekst voordat je allerlei conclusies trekt... Ook een goed idee!!

Evenals Collateral ben ik zeer benieuwd naar de uitkomst ervan.
Verder is de tekst naar de letter zo duidelijk als wat. Kunnen we tegenwoordig nog onbevangen luisteren naar wat de Schrift tot ons te zeggen heeft?

Moet ik dat allemaal doen...? (Dat dacht ik vooral na de vraag van Collateral. Dan heb ik zoiets van: 'hallo, ik ben toch zeker niet de enige bijbellezer voor wie de betekenis van de bijbeltekst van belang is...?!' Waaruit volgt: de bekwaamheid van het exegetiseren mag ook bij anderen verondersteld worden. Tenmiste... als ze niet met onbekwaamheid genoegen nemen.)
Nu is een grondige exegese ook iets wat je niet zo maar eventjes in een kwartiertje doet. Misschien is het een beter idee om het stap voor stap te ontvouwen.

Verder bedacht ik achteraf: het is helemaal niet gezegd dat je er met de exegese van één tekst bent.

Maar goed, je moet ergens beginnen. Dus laten we bij deze tekst beginnen...
(Ik weet van tevoren niet wat het resultaat gaat worden. Dat hoeft ook niet.)

[Boekenlezer]

Happy One had het over Markus 16:17, maar zijn genoemde vers blijkt te staan in de NBG-vertaling van Markus 16:18. Die twee verzen neem ik samen.
Ik begin gewoon met weer te geven wat daar staat.

Griekse tekst:
17 σημεια δε τοις πιστευσασιν ταυτα παρακολουθησει εν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν καιναις
18 [και εν ταις χερσιν] οφεις αρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ου μη αυτους βλαψει επι αρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν

(De verzen tussen haakjes behoren niet tot de Textus Receptus.)
Verklaring van de haakjes: Wörter oder Wortteile, deren Ursprunglichkeit nicht gans sicher ist.
Er bestaan handschriften die het woord καιναις van vers 17 missen.
Voor schijnt er 'einde andere Lesart' te zijn, maar het tekstkritisch apparaat van mijn Griekse NT (Nestle-Aland 27. Auflage) maakt niet duidelijk hoe die dan zou moeten luiden. Het zal verder wel...

Het gedeelte 16:9-20 staat tussen dubbele haken. Dat betekent: frühe Einfügungen in den Text.

Deze verzen zouden dus oorspronkelijk niet bij het boek Markus horen, maar een vroege toevoeging zijn. Daarover straks wat meer. Nu eerst even de vertalingen.

Statenvertaling:
17 En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken.
18 Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden.

NBG-vertaling 1951:
17 Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken,
18 slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal het hun geen schade doen; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden.

NBV:
17 Degenen die tot geloof zijn gekomen, zullen herkenbaar zijn aan de volgende tekenen: in mijn naam zullen ze demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen,
18 met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hun niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.’


Over de toegevoegde verzen, daarover schrijft ook ds. C. Harinck, als hij dit bijbelgedeelte bespreekt in De charismatische beweging:

In de eerste plaats is er een belangrijke vraag omtrent de echtheid van deze passage. De laatste vier verzen van Markus missen we in de twee oudste manuscripten van het Nieuwe Testament, de Codex Vaticanus en de Codex Sinaiticus. In een aantal latere manuscripten vinden we deze verzen wel.
Er is ook vanwege de stijl en het woordgebruik twijfel aan de echtheid van deze laatste verzen van Markus. Deze twijfel komt niet van de schrifcritici maar van betrouwbare schriftonderzoekers. De meeste nieuwtestamentici hebben twijfels over de laatste verzen van Markus. Zij geloven dat deze waarschijnlijk door iemand anders dan Markus toegevoegd zijn.

(Ds. C. Harinck, De charismatische beweging, blz. 135 en 136)

Tot zover even de weergave van de tekst in het Grieks en drie Nederlandse vertalingen, en wat tekstkritische opmerkingen.

[Collateral]

Hmm, moeilijk, nu krijgen we ook nog te maken met ongewenste toevoegingen...

[Jansen]

Ik ben er zeer tegen, omdat ook zeer antichristelijke stromingen gebruik maken van handoplegging (o.a. reiki).
Je hebt dus meteen al een probleem dat je niet weet waaraan de handoplegger zijn energie ontleend.
Ik zou me beperken tot het kerkelijk gebruik door geestelijken bij bevestiging van ambtsdragers, predikanten en huwelijken.

De satan imiteert Gods werken en gaven, maar dat is geen reden om die niet meer toe te passen in dienst van God! Dat er in andere religies ook tekenen en wonderen gebeuren wil niet zeggen dat wonderen en tekenen dus verkeerd of zelfs duivels zijn, het gaat erom wat de Bron is. En dan lijkt mij; aan de vruchten kent men de boom. Handoplegging is een Bijbels te verantwoorden gebruik. Het zou m.i. dan ook meer gestalte moeten krijgen binnen de reformatorische kring, zolang we de genezingen of andere wonderen maar niet uit die hand verwachten maar uit de hand van de Geneesheer.

[Boekenlezer]

Dr. J. van Bruggen kiest vóór de authenciteit van dit bijbelstuk.
En hij noemt daarbij interessante dingen op:

Vanwege de bijna algemene afwijzing van de echtheid en oorspronkelijkheid van het gedeelte 16,9-20 komt het in nieuwere commentaren nauwelijks tot rustige exegese van dit slot van Marcus. Sommige commentaren bieden helemaal geen exegese meer van deze twaalf verzen (Schlatter, Haenchen, Den Heyer, Lührmann), andere behandelen ze in een aanhangsel, eventueel samen met het zogenaamde 'kortere slot' (Klostermann, Pesch, Lane). Wordt deze passage wél aansluitend bij 16,8 geëxegetiseerd dan gebeurt dit vaak lós van het voorafgaande en op een ander niveau. De lezer wordt zelfs gewaarschuwd nooit uitsluitend op 16,9-20 een preek, leerstelling of praxis te bouwen (Hendriksen) en hem wordt geruststellend meegedeeld dat verantwoordelijke christelijke groepen dit ook nooit hebben gedaan (Cole). Zelfs wanneer dit gedeelte wel als canoniek wordt erkend, valt toch in de exegese voortdurend de typering 'resumé, excerpt' (Van Leeuwen).
Is een dergelijke stiefmoederlijke bejegening van Marcus 16,9-20 in de exegese verantwoord? De passage behoort vanaf het eerste ons bekende begin tot de integrale tekst van Marcus 1,1-16,20 (zie de excurs "Behoort het gedeelte van 16,9-20 bij het evangelie van Marcus?"). Er zijn zeker afwijkingen in dit gedeelte signaleren. Men moet die echter niet overdrijven. Wie bij Van Leeuwen of Farmer leest welke overeenkomsten en verschillen er zijn in taal en stijl tussen 16,9-20 en de rest van het evangelie, moet wel instemmen met Farmers conclusie: "Bewijs voor niet-marcaans auteurschap lijkt te overheersen in vers 10. De verzen 12.14.16.17.18 zijn neutraal, essentieel of omdat de gegevens in balans staan. Bewijs voor marcaans auteurschap lijkt overheersend te zijn in de verzen 9.11.13.15 en 20" (p.103). Ook Hug erkent dat de gegevens heel uiteenlopende bewijskracht hebben. De manier waarop hij het ontbreken van kenmerkende woorden echter opvoert als bewijs tégen het auteurschap van Marcus, is weinig overtuigend. Men kan vele malen een gedeelte van 12 verzen in Marcus aanwijzen waar woorden als 'terstond' of 'weer' ontbreken (p.31). De overeenkomsten in taal en stijl zijn wel zodanigdat de afwijkingen verklaard kunnen worden uit bijzondere omstandigheden van de auteur. Marcus ken het aan de gelegenheid hebben ontbroken, zijn concept voor het slot nog uit te werken en meer definitieve vorm te geven. In deze richting wijst een kenmerkende trek van dit slot: de vertelling is opeens veel korter en minder uitgewerkt dan de rest van het evangelie.
Deze verschillen in de uitwerking moeten ons echter niet uit het oog doen verliezen dat de thematiek van 16,9-20 aansluit bij het voorgaande.
a. Marcus begon in 1,1 over het 'evangelie van Gods zoon'. Het slotgedeelte stelt dat evangelie centraal (16,15).
b. Aan het begin stond de belofte van onderdompeling met de heilige Geest (1,8; verg. 13,11). In het slot wordt dit uitgewerkt (16,20).
c. De verkondiging van het evangelie in de hele wereld, aangekondigd in 13,10 en 14,9, domineert aan het slot (16,15.20).
d. Het aangekondigde zitten aan Gods rechterhand (14,62) wordt aan het slot een voldongen feit (16,19).
e. De opstanding was voorzegd (8,31; 9,312; 10,34; 14;28): daarom verschijnt Jezus niet rechtstreeks, maar herinnert aan zijn woorden (16,6-7) en daarom is ook begrijpelijk dat bij de verschijningen het accent komt te liggen op het verwijt van ongeloof (16,14).
f. De verwschijning in een andere gedaante (16,12) sluit aan bij de verheerlijking op de berg (9,2-4) en bij het toen gegeven zwijggebod tot de opstanding (9,9).
Er is één punt dat wel bijzondere aandacht verdient. Het lijkt alsof narcus al in 16,1 is begonnen met het opstandingsverhaal en dan is het vreemd dat hij in 16,9 overnieuw schijnt te beginnen (de tijd van de opstanding wordt nu inleidend vermeld). Bij de bespreking van 15,40-16,8 bleek echter dat dit gehele gedeelte handelt over de vrouwen. Zij worden getuigen voor de identiteit van de gekruisigde, begravene en opgestane. daarbij komt zijdelings al we de opstanding ter sprake, maar pas in 16,9 keert Marcus terug tot een vertelling vanuit de optiek van Jezus zelf. Pas dan begint zijn eigenlijke opstandingsverhaal.
Tenslotte zal bij de exegese kunnen blijken dat men 16,9-20 ten onrechte vaak afdoet als een aangehangen excerpt uit andere evangeliën of uit andere tradities. Tot die exegese verplicht ons de duidelijke teksttraditie waarin 16,9-20 - minder of anders uitgewerkt dan de rest - één tekstgeheel vormt sámen met 1,1 - 16,8. Wanneer Marcus in Rome (waar zijn zegsman Petrus de marteldood stierf) misschien niet meer de gelegenheid heeft gehad om in alle rust nog 16,9-20 taalkundig bij te schaven en het geheel even breed uit te werken als de rest van zijn verslag over Petrus' prediking, verhindert dit ons niet deze passage naar zijn bedoeling uit te leggen.

(Uit: Commentaar op het Nieuwe Testament, Marcus, Het evangelie volgens Petrus, dr. J. van Bruggen, blz. 395-396)

Vooral dat laatste is interessant!

Hier laat ik het even bij.
Iemand anders mag uiteraard ook bijdragen leveren.

[jas]

Ik ben er zeer tegen, omdat ook zeer antichristelijke stromingen gebruik maken van handoplegging (o.a. reiki).
Je hebt dus meteen al een probleem dat je niet weet waaraan de handoplegger zijn energie ontleend.
Ik zou me beperken tot het kerkelijk gebruik door geestelijken bij bevestiging van ambtsdragers, predikanten en huwelijken.

De satan imiteert Gods werken en gaven, maar dat is geen reden om die niet meer toe te passen in dienst van God! Dat er in andere religies ook tekenen en wonderen gebeuren wil niet zeggen dat wonderen en tekenen dus verkeerd of zelfs duivels zijn, het gaat erom wat de Bron is. En dan lijkt mij; aan de vruchten kent men de boom. Handoplegging is een Bijbels te verantwoorden gebruik. Het zou m.i. dan ook meer gestalte moeten krijgen binnen de reformatorische kring, zolang we de genezingen of andere wonderen maar niet uit die hand verwachten maar uit de hand van de Geneesheer.

Ik kan me er absoluut niet in vinden. God wil net zo goed het gebed verhoren en dat acht ik een veiliger middel. Blijkbaar kent men dan aan handoplegging een meerwaarde toe, maar ik zie in die meerwaarde juist vaak een duistere kant.

[Cathy]

Yeshua zelf zegt in Joh 14:
12 Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en zal meerder doen, dan deze; want Ik ga heen tot Mijn Vader.

12 Verily, verily, I say unto you, He that believeth on me, the works that I do shall he do also; and greater [works] than these shall he do; because I go unto my Father.

Markus 16 is hiermee niet in tegenspraak.

[Collateral]

Yeshua zelf zegt in Joh 14:
12 Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en zal meerder doen, dan deze; want Ik ga heen tot Mijn Vader.

Er zijn dus nog maar weinig (of geen) echte gelovigen tegenwoordig. Het ware geloof is kennelijk ondergesneeuwd door een dikke laag dogmatische leerstellingen en andere fantasieën. "Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot dezen berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn. Maar dit geslacht vaart niet uit, dan door bidden en vasten." (Mattheüs 17:20-21.) Och, het mocht nog eens komen te staan dat er iemand opstond met een geloof als een mosterdzaad...

[Jansen]

Ik ben er zeer tegen, omdat ook zeer antichristelijke stromingen gebruik maken van handoplegging (o.a. reiki).
Je hebt dus meteen al een probleem dat je niet weet waaraan de handoplegger zijn energie ontleend.
Ik zou me beperken tot het kerkelijk gebruik door geestelijken bij bevestiging van ambtsdragers, predikanten en huwelijken.

De satan imiteert Gods werken en gaven, maar dat is geen reden om die niet meer toe te passen in dienst van God! Dat er in andere religies ook tekenen en wonderen gebeuren wil niet zeggen dat wonderen en tekenen dus verkeerd of zelfs duivels zijn, het gaat erom wat de Bron is. En dan lijkt mij; aan de vruchten kent men de boom. Handoplegging is een Bijbels te verantwoorden gebruik. Het zou m.i. dan ook meer gestalte moeten krijgen binnen de reformatorische kring, zolang we de genezingen of andere wonderen maar niet uit die hand verwachten maar uit de hand van de Geneesheer.

Ik kan me er absoluut niet in vinden. God wil net zo goed het gebed verhoren en dat acht ik een veiliger middel. Blijkbaar kent men dan aan handoplegging een meerwaarde toe, maar ik zie in die meerwaarde juist vaak een duistere kant.

Je bent er niet voor omdat het in anti-christelijke stromingen ook gebeurd en de Bron/bron dan niet duidelijk zou zijn. Als je dat zegt pleit je tegelijk voor het afschaffen van de predikatie in de eredienst want in de islam is er ook predikatie en tja, dan is het ons natuurlijk niet duidelijk of de domi uit Christus' Geest preekt of uit de demonische geest van de islam.
Zo'n redenatie gaat natuurlijk niet op. We laten ons als (refo-)christenen veel te veel kortwieken door de satan! Lees Markus 16:15-18 eens! Zie je dergelijke dingen nog veelvuldig gebeuren? Zie je nog wonderen en tekenen die de gelovigen volgen? Hoe zou dat komen? Doordat wij als kinderen van de Heer niet in Zijn principes wandelen, niet gaan staan op Zijn beloften. Heb je wel gezien wat de Heer zegt in vers 18; 'op zieken zullen zij de handen leggen, en zij zullen genezen worden'.
Laten we toch gaan staan op de beloften van onze Heer, laten we toch zoeken naar Zijn Koninkrijk, naar de werking van Zijn Geest in ons leven; dicht bij het Woord en vol van Zijn Geest!

[Cathy]

.....Het ware geloof is kennelijk ondergesneeuwd door een dikke laag dogmatische leerstellingen en andere fantasieën

Daar ben ik ook bang voor.

[Raido]

.....Het ware geloof is kennelijk ondergesneeuwd door een dikke laag dogmatische leerstellingen en andere fantasieën

Daar ben ik ook bang voor.

tjaaa... en wat is het ware geloof? Hallelujah roepende pinkerchristenen, of zwartkijkers die onder de grond door gaan van ellende? of is er een tussenweg? of is het gewoon aan iedereen veschillend en moeten we de speciale gaven niet door elkaars strot duwen?

[Aragorn]

.....Het ware geloof is kennelijk ondergesneeuwd door een dikke laag dogmatische leerstellingen en andere fantasieën

Daar ben ik ook bang voor.

tjaaa... en wat is het ware geloof? Hallelujah roepende pinkerchristenen, of zwartkijkers die onder de grond door gaan van ellende? of is er een tussenweg? of is het gewoon aan iedereen veschillend en moeten we de speciale gaven niet door elkaars strot duwen?

Nou, misschien kun je gewoon kijken wat de bijbel erover zegt.

[Snorbaarder]

Wat de bijbel er over zegt....

Dat is het hem juist, wat de bijbel zegt valt op erg veel verschillende manieren uit te leggen.

Ik denk zelf dat het geloof van veel mensen waar het betreft de ziekengenezing wel erg klein is.
Maar om nu een grote happening te maken van een gebedsgenezingsdienst lijkt me ook erg ver gaan.