Berichtdoor Flex187 » 08 mar 2005 17:35
Tja, het bindingsaspect, dat is denk ik wat ik bedoel. Geheel met elkaar vervlochten zijn, ik weet niet, ik heb daar niet echt een voorstelling bij. Tis meer dat je het gewoon goed kan vinden samen. Dan ontstaat er automatisch een band. Naja, niets gaat vanzelf natuurlijk. Maar ik denk als je niet jezelf kan zijn je ook nooit een goede relatie kan hebben. Ik bedoel, ik kan me ook wel aan iemand binden die me in alles belemmerd. Er verder niet echt gelukkiger ofzo van worden, je eigen leven gaat er onder lijden en weet ik wat niet. Toch kan je je helemaal vervlochten voelen met zo'n persoon.
Ik zit nu een beetje hardop te denken eigenlijk, maar nee, dat vervlochten, het komt bij mij over alsof je teveel moet opofferen. Ik denk dat het maar tot op zekere hoogte samen gaat, maar ja, wie ben ik?
edit: uiteraard moet je wel rekening houden met elkaar, maar dat geldt met alle relaties, werk, vrienden, familie etc.