Moderator: Moderafo's
Aragorn schreef:jas schreef:Jullie proberen mensen die het moeilijk hebben te troosten buiten God om.
Er wordt hier toch niemand getroost?
En al was het zo, waar is jouw troost, binnen God om, dan?
Yael schreef:Zelf ben ik van mening dat je boos mag zijn op God en dit ook naar Hem mag uiten. Maar volgens mij is het niet goed als je boos en opstandig en wantrouwerig naar God toe blijft
Riska schreef:Yael schreef:Zelf ben ik van mening dat je boos mag zijn op God en dit ook naar Hem mag uiten. Maar volgens mij is het niet goed als je boos en opstandig en wantrouwerig naar God toe blijft
En ik meen dat ik al heel vaak gezegd heb dat het goed is tussen God en mij, dat ik mij - met alle lek en gebrek - in Hem geborgen weet...
Riska schreef:Yael schreef:Zelf ben ik van mening dat je boos mag zijn op God en dit ook naar Hem mag uiten. Maar volgens mij is het niet goed als je boos en opstandig en wantrouwerig naar God toe blijft
En ik meen dat ik al heel vaak gezegd heb dat het goed is tussen God en mij, dat ik mij - met alle lek en gebrek - in Hem geborgen weet...
iig had ikhet een beetje over mezelf maar das er blijkbaar toch niet uit te halen... 
jas schreef:Als je dat weet, is het goed. Maar laat het dan ook eens rusten. Je kwetst jezelf voortdurend door slachtoffer te blijven. God begeert geen slachtoffers. "slachtoffer heb Ik niet begeerd", en Hij maakt ook geen slachtoffers.
Jas schreef:Als je dat weet, is het goed. Maar laat het dan ook eens rusten. Je kwetst jezelf voortdurend door slachtoffer te blijven. God begeert geen slachtoffers. "slachtoffer heb Ik niet begeerd", en Hij maakt ook geen slachtoffers
Riska schreef:Jas schreef:Als je dat weet, is het goed. Maar laat het dan ook eens rusten. Je kwetst jezelf voortdurend door slachtoffer te blijven. God begeert geen slachtoffers. "slachtoffer heb Ik niet begeerd", en Hij maakt ook geen slachtoffers
Ik ben al jaren geen slachtoffer meer, hetgeen niet wil zeggen dat op de bodem van mijn bestaan niet een zeer diep verdriet ligt.
Wat ik probeer is mensen die zo heel zeker weten hoe het moet, vragen stellen vanuit de positie waarin ik jaren en jaren verkeerd heb, van de worstelende, strijdende mens die geen gat meer ziet in wat dan ook.
En dan kan ik alleen maar hopen dat mensen ontdekken dat een Bijbeltekst niet altijd werkt, dat mensen niet getroost zijn met het 'stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw' - dus met het hierNAmaals, maar dat zij leven in het hierNUmaals...
En wanneer dan zo ongelooflijk fel en soms veroordelend gereageerd wordt, ja, dan wordt geraakt aan dat diepe verdriet, de diepe levenspijn...
Kan ik me voorstellen dat je zegt: "reageer dan niet op die manier". Maar dat is nou eenmaal de aard van het beestje, de overtuiging dat ik juist móet spreken, (na het ondubbelzinnige gebod te zwijgen, want anders... ) dat bepaalde dingen bespreekbaar moeten worden - er is te lang over gezwegen waardoor dingen voortwoekeren.
Wie zei er ook alweer: "Hier sta ik, ik kan niet anders?" Ik voel mij zeer aan hem verwant...
verhard u niet, maar laat u leiden... Maar dit kun je pas als je Jezus kent!Raido schreef:ik vind het nog veel gewaagder om te denken dat je kunt weten wat God wel en niet wil, als God bij Job niet zou willen dat Job boos was, waarom zou Hij het dan ook niet willen hebben bij Riska, of bij mij? God is de zelfde... maar is Hij ook voor iedereen hetzelfde?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten
