ik denk dat het grote probleem is dat we vaak denken dat de kerk de brug is. en dan is zo'n brug vaak niet betrouwbaar. Kijk de ene loopt met groot plezier over een touwbrug die hangt over een kloof van 30 meter diep. maar een ander heeft toch meer vertrouwen in een houtenbrug met grote gaten zodat je af en toe springen moet met gevaar voor eigen leven.
We moeten God weer gaan zien als de brug. De kerk is enkel een logisch gevolg van een opeenstapeling van gelovigen. Logisch, want God vraagt gelovigen elkaar op te zoeken en GOd te prijzen en dus drukt Gods Geest ons naar elkaar toe.
Als we Jezus als brug zien (das beter dan GOd) dan kan het niet anders of het moet een aantrekkelijke brug zijn en kunnnen wij mensen weer over de brug helpen. Maar dan moet je er wel eerst zelf van overtuigd zijn dat Jezus een veilige brug is!
) Je zegt, je moet er eerst zelf van overtuigd zijn dat Jezus een veilige brug is. Daar ben ik het zeker niet mee eens. Als ik nl. in een totaal verloren positie verkeer, bijv. in een brandend huis. De enige uitweg is een touw wat uit het raam hangt. De keus is verbranden of langs het touw naar beneden. Denk jij dat ik me eerst ga overtuigen of dat touw wel sterk genoeg is? Ik niet hoor. En in die context kunnen we ook de geschiedenis van Esther lezen als ze zegt, 'kom ik om, dan kom ik om'. We grijpen Jezus onvoorwaardelijk, ook al weten we niet wat Hij voor ons kan betekenen. Want ja, ook die wetenschap zou nog een grond kunnen zijn voor onze bekering.
