Belijdenis topic

[PeterD]

Dat kan een reden zijn... maar wordt geloofsonzekerheid vaak ook niet aangepraat, of is het niet gebaseerd op verkeerde gronden? Helemaal als er in je kerk maar een klein deel van de gemeente bijvoorbeeld aan het avondmaal gaat. Dat is een gevolg voor geloofsonzekerheid maar ook een oorzaak ervoor. Je zal je wel drie keer bedenken voordat je mee gaat doen... en doe je niet mee, dan is er dus wat mis met je geloof.

Dergelijke opmerkingen lees/hoor ik meer. Dat er met een gezonde argwaan naar geloofszaken wordt gevraagd lijkt me niet slecht. Ik zie in ieder geval niet in wat er op tegen is als er wat kritische vragen gesteld worden als je belijdt een ander leven te hebben. Het is immers wel een zaak op leven en dood. Dus dat er voor gewaarschuwd wordt en aangedrongen op zelfbeproeving is m.i. een zeer goede zaak.
Door sommigen wordt dit onterecht als aandringen op geloofsonzekerheid bestempeld...

[Raido]

ik zie het niet waarom het een balchelijke verschuiving is.
Misschien komt dat omdat ik voor broeken maar

Dus jij vind het niet belachelijk als je geweigerd wordt om belijdenis te doen als je een broek draagt (gaat twijfelen of Gediens account soms gehackt is).

[Gerdien B.]

jawel ik vind het wel belachelijk dat je om een broek geen belijdenis mag doen!

ik had het opgevat: dat je het niet goed vond dat de broek goedgekeurd word!

[Marnix]

Dat kan een reden zijn... maar wordt geloofsonzekerheid vaak ook niet aangepraat, of is het niet gebaseerd op verkeerde gronden? Helemaal als er in je kerk maar een klein deel van de gemeente bijvoorbeeld aan het avondmaal gaat. Dat is een gevolg voor geloofsonzekerheid maar ook een oorzaak ervoor. Je zal je wel drie keer bedenken voordat je mee gaat doen... en doe je niet mee, dan is er dus wat mis met je geloof.

Dergelijke opmerkingen lees/hoor ik meer. Dat er met een gezonde argwaan naar geloofszaken wordt gevraagd lijkt me niet slecht. Ik zie in ieder geval niet in wat er op tegen is als er wat kritische vragen gesteld worden als je belijdt een ander leven te hebben. Het is immers wel een zaak op leven en dood. Dus dat er voor gewaarschuwd wordt en aangedrongen op zelfbeproeving is m.i. een zeer goede zaak.
Door sommigen wordt dit onterecht als aandringen op geloofsonzekerheid bestempeld...

Het probleem is dat de gezonde kritische blik is doorgeslagen in ongezonde argwaan.

Als er iedere week ontzettend veel mensen naar de kerk gaan... en ze willen dolgraag aan het avondmaal aangaan, kind van God zijn, behouden worden... maar na 30 jaar zitten ze nog onzeker in de kerk en durven ze niet aan te gaan want misschien horen ze er toch niet thuis... dan kan je dit niet gezonde argwaan noemen... en doe je als kerk wat verkeerd op het gebied van evangelieverkondiging. (ik heb het dus niet over mensen die bewust van twee walletjes eten of uit gewoonte naar de kerk gaan en verder niet.... dat die niet aangaan lijkt me wel gezond)

[PeterD]

Het probleem is dat de gezonde kritische blik is doorgeslagen in ongezonde argwaan.

Als er iedere week ontzettend veel mensen naar de kerk gaan... en ze willen dolgraag aan het avondmaal aangaan, kind van God zijn, behouden worden... maar na 30 jaar zitten ze nog onzeker in de kerk en durven ze niet aan te gaan want misschien horen ze er toch niet thuis... dan kan je dit niet gezonde argwaan noemen... en doe je als kerk wat verkeerd op het gebied van evangelieverkondiging. (ik heb het dus niet over mensen die bewust van twee walletjes eten of uit gewoonte naar de kerk gaan en verder niet.... dat die niet aangaan lijkt me wel gezond)

Ik durf niet te stellen dat het is doorgeslagen naar ongezonde argwaan. Vind ik persoonlijk wat te ver gaan, maar goed.
Veel gevaarlijker dan de door jouw geschetste ongezonde argwaan vind ik echter het klakkeloos meepraten met iemand die zich het heil toe-eigent. Ook hier zijn mensen bij die zich bedriegen voor de eeuwigheid.
Misschien juist daardoor dat er ook mensen zijn die eerder te voorzichtig zijn, en niet snel het heil zich durven toe-eigenen.
Ik denk dat het op zich een normale zaak is dat iemand niet direct het heil zich durft toe te eigenen. Die persoon heeft te maken met een God die vertoornd was over de zonden. De zondenschuld is die persoon niet toegerekend maar hij mag weten dat Christus deze voor hem heeft gedragen en voldaan. Dat wonder is zó groot, dat niet iedereen dat zomaar aannemen kan.

[Marnix]

Het probleem is dat de gezonde kritische blik is doorgeslagen in ongezonde argwaan.

Als er iedere week ontzettend veel mensen naar de kerk gaan... en ze willen dolgraag aan het avondmaal aangaan, kind van God zijn, behouden worden... maar na 30 jaar zitten ze nog onzeker in de kerk en durven ze niet aan te gaan want misschien horen ze er toch niet thuis... dan kan je dit niet gezonde argwaan noemen... en doe je als kerk wat verkeerd op het gebied van evangelieverkondiging. (ik heb het dus niet over mensen die bewust van twee walletjes eten of uit gewoonte naar de kerk gaan en verder niet.... dat die niet aangaan lijkt me wel gezond)

Ik durf niet te stellen dat het is doorgeslagen naar ongezonde argwaan. Vind ik persoonlijk wat te ver gaan, maar goed.
Veel gevaarlijker dan de door jouw geschetste ongezonde argwaan vind ik echter het klakkeloos meepraten met iemand die zich het heil toe-eigent. Ook hier zijn mensen bij die zich bedriegen voor de eeuwigheid.
Misschien juist daardoor dat er ook mensen zijn die eerder te voorzichtig zijn, en niet snel het heil zich durven toe-eigenen.
Ik denk dat het op zich een normale zaak is dat iemand niet direct het heil zich durft toe te eigenen. Die persoon heeft te maken met een God die vertoornd was over de zonden. De zondenschuld is die persoon niet toegerekend maar hij mag weten dat Christus deze voor hem heeft gedragen en voldaan. Dat wonder is zó groot, dat niet iedereen dat zomaar aannemen kan.

Het heil houdt juist in dat God niet meer vertoornd is om de zonden omdat Christus volledig betaalde. Dat is een groot wonder... maar dat het wonder zo groot is is geen reden om het daardoor maar ff nog niet te geloven. Vaak is dat ook niet het geval. Men gelooft niet dat het wonder ook voor henzelf is... om allerlei redenen. Het is toch belachelijk dat mensen daarom niet aan het avondmaal durven... terwijl het grote wonder ook voor hen is?! Als mensen dat dan niet durven zou er vanuit de kerk een oproep moeten komen! Men zou de mensen moeten wijzen op hoe groot het wonder is, maar dat die mensen toch echt mogen geloven dat het ook voor hen is... en dan ook aangaan. Maar nee, men lijkt het prima te vinden als mensen daaraan twijfelen, sterker nog, er wordt benadrukt dat dit heel gewoon zou zijn.

Maar kijk eens naar de Bijbel... naar bekeringsverhalen. Daar gingen mensen niet eerst jarenlang wachten om te ontdekken of het wel echt ook voor hen was... Om vervolgens zekerheid te vinden en aan het avondmaal te mogen... Daar worden hele groepen mensen die pas tot geloof zijn gekomen, door Paulus al uitverkorenen genoemd. Tegenwoordig schijnt dat niet meer te kunnen... dat kan je pas na jaren zeggen.

[PeterD]

Marnix,

Toen mijn vrouw voor de eerste keer zwanger was, kon ze het niet geloven dat het echt zo was, ondanks twee zwangerschapstesten. Pas toen de echo aantoonde dat er echt iets was met een kloppend hart, kon ze het geloven.
En wat te denken van Lukas 24:41? Eerst wilden de discipelen een teken, zekerheid dus, alvorens ze het geloofden.

Waarom wordt het dan niet geaccepteerd als je zoiets groots en wondelijks als de toe-eigening van het heil, wat langer duurt? Waarom verwacht je van mensen dat ze direct een gat in de lucht springen en in de handjes gaan klappen?
Vergeet niet Marnix, dat het hier iets betreft dat heel groot is. Al jouw zonden, waarmee je niet voor God kon bestaan (en dat heb je dan ingeleefd als het goed is), zijn je vergeven, zijn weg! Dat is zo'n groot iets dat dat niet zomaar even wordt toegeeigend...

Dan deze quote:

Als mensen dat dan niet durven zou er vanuit de kerk een oproep moeten komen! Men zou de mensen moeten wijzen op hoe groot het wonder is, maar dat die mensen toch echt mogen geloven dat het ook voor hen is... en dan ook aangaan

De kerk die dat doet is fout bezig! Niet de kerk kan mensen over de streep trekken om te geloven dat het heil ook voor hen is, nee alleen God kan dat toepassen in het hart van die persoon. Alleen Hij kan en mag die zekerheid geven.

En betreffende het noemen van de naam "uitverkorenen". Ach, is dat het belangrijkste? Iemand is al uitverkoren voor hij geboren wordt, dus zou die persoon zijn hele leven al uitverkoren genoemd kunnen worden. Punt is alleen dat we dat niet weten van die persoon.

[Aragorn]

Toen mijn vrouw voor de eerste keer zwanger was, kon ze het niet geloven dat het echt zo was, ondanks twee zwangerschapstesten. Pas toen de echo aantoonde dat er echt iets was met een kloppend hart, kon ze het geloven.
En wat te denken van Lukas 24:41? Eerst wilden de discipelen een teken, zekerheid dus, alvorens ze het geloofden.

Volgens mij stond Jezus niet zo te springen bij die houding, of wel?

[PeterD]

Toen mijn vrouw voor de eerste keer zwanger was, kon ze het niet geloven dat het echt zo was, ondanks twee zwangerschapstesten. Pas toen de echo aantoonde dat er echt iets was met een kloppend hart, kon ze het geloven.
En wat te denken van Lukas 24:41? Eerst wilden de discipelen een teken, zekerheid dus, alvorens ze het geloofden.

Volgens mij stond Jezus niet zo te springen bij die houding, of wel?

Dat is een andere zaak. Het gaat er nu om of het voor kan komen dat mensen het niet toe durven te eigenen.

[Raido]

Dat is een andere zaak. Het gaat er nu om of het voor kan komen dat mensen het niet toe durven te eigenen.

Echter ging het in dat voorbeeld over de wederopstanding van Jezus, en niet over de 'toeëiging des Heils'.

[PeterD]

Dat is een andere zaak. Het gaat er nu om of het voor kan komen dat mensen het niet toe durven te eigenen.

Echter ging het in dat voorbeeld over de wederopstanding van Jezus, en niet over de 'toeëiging des Heils'.

Klopt, maar daarom kan het voorbeeld nog wel gebruikt worden als een voorbeeld dat mensen bij een geweldige gebeurtenis iets niet dierct kunnen geloven. Toch?

[Aragorn]

Toen mijn vrouw voor de eerste keer zwanger was, kon ze het niet geloven dat het echt zo was, ondanks twee zwangerschapstesten. Pas toen de echo aantoonde dat er echt iets was met een kloppend hart, kon ze het geloven.
En wat te denken van Lukas 24:41? Eerst wilden de discipelen een teken, zekerheid dus, alvorens ze het geloofden.

Volgens mij stond Jezus niet zo te springen bij die houding, of wel?

Dat is een andere zaak. Het gaat er nu om of het voor kan komen dat mensen het niet toe durven te eigenen.

En ook over de omstandigheden die daar een rol bij spelen. Je maakt mij namelijk niet wijs dat de verschillen hierin per kerkgenootschap volledig te verklaren zjin door een verschillende waardering van het wonder ipv door de verschillende lokale tradities en culturen.

[PeterD]

En ook over de omstandigheden die daar een rol bij spelen. Je maakt mij namelijk niet wijs dat de verschillen hierin per kerkgenootschap volledig te verklaren zjin door een verschillende waardering van het wonder ipv door de verschillende lokale tradities en culturen.

Nee maar wel te verklaren door de verschillen in intepretatie van wat dat heil nu echt inhoudt. En in de wijze waarop men deel krijgt aan dit heil.

[Aragorn]

Kun je dat wat nader verklaren?

[PeterD]

Kun je dat wat nader verklaren?

Dat kan. De discussies op RW gaan er overwegend over. En dan bedoel ik de vraag waarover gediscussierd wordt:
- Voor wie is het heil?
- Wanneer heb je deel aan Christus?
- Is er een uitverkiezing?
- Is het 100% een daad van God, of moeten we zelf nog wat doen?

De waardering van het wonder hangt nauw samen met bovenstaande punten.