Enne... die koeken enzo zijn daar altijd erg lekker!
Moderator: Moderafo's
Het hart heeft een geheugen
Jurriaan Kamp
Met een transplantatie gaat ook een deel van de persoonlijkheid van de donor over
Glenda verloor haar echtgenoot David bij een auto-ongeluk. Zij stelt de organen van David ter beschikking voor transplantatie. Enkele jaren later ontmoet zij – in het kader van een onderzoek van de Amerikaanse psycho-neuro-immunoloog Paul Pearsall – de Spaanssprekende jonge man die het hart van haar overleden echtgenoot heeft ontvangen. Geëmotioneerd vraagt Glenda of zij haar hand op de borst van de man mag leggen. ‘Ik hou van je, David, alles is copacetic’, zegt zij. De ook aanwezige moeder van de jonge man kijkt verschrikt op. Zij zegt: ‘Dat woord gebruikt mijn zoon tegenwoordig ook. Voor zijn harttransplantatie zei hij het nooit. Ik ken het woord niet, het bestaat niet in het Spaans. Maar het was het eerste wat hij zei na de operatie.’
En er blijkt nog meer veranderd in de jonge man. Hij was een vegetariër en zeer bewust van zijn gezondheid; tegenwoordig verlangt hij naar vlees en vet voedsel. Hij hield van heavymetalmuziek; tegenwoordig draait hij alleen nog rock-and-roll uit de jaren vijftig. Glenda vertelt dat haar man een vleesliefhebber was en dat hij speelde in een rock-and-rollband.
Heeft het hart een herinnering? Gaat met een transplantatie ook een deel van de persoonlijkheid van de donor over naar de ontvanger van het orgaan? Ja, betoogt Pearsall in zijn boek Het geheugen van het hart. Het boek draagt een opwindend nieuw aspect aan in de huidige discussie over donorcodicillen. Pearsall geeft meer opmerkelijke voorbeelden van herinneringen van getransplanteerde harten. Een meisje van acht krijgt het hart van een meisje van tien dat werd vermoord. Het meisje komt terecht bij een psychiater, omdat zij wordt geplaagd door nachtmerries over de moordenaar van haar donor. Zij zegt dat zij de man kent. Na een aantal sessies besluit de psychiater de politie te waarschuwen en op aanwijzingen van het meisje wordt de moordenaar opgespoord. De man wordt veroordeeld met het bewijs dat het meisje levert: tijd, wapen, plaats, de kleren die hij droeg, wat het meisje dat hij had vermoord tegen hem had gezegd… Alles wat het meisje vertelde, bleek juist.
Het boek van Pearsall is gebaseerd op 73 gevallen van harttransplantaties waarbij met de transplantatie ook een deel van de persoonlijkheid van de donor bleek te zijn overgegaan.
Pearsall suggereert dat de hersenen niet het enige centrum van menselijke intelligentie zijn, maar dat ook het hart een intelligente kern is. Hij oppert dat het lichaam bestaat uit cellen die ‘informatie met zich meedragen. Cellen dragen die informatie elektromagnetisch aan elkaar over. Zo kan het ook zijn dat een getransplanteerd orgaan ‘oude’ informatie blijft ‘uitzenden’, vergelijkbaar met de fantoompijn die mensen ervaren bij wie een ledemaat is geamputeerd. Dergelijke verschijnselen suggereren dat cellen een herinnering hebben.
Critici menen dat het niet is bewezen dat met de transplantatie van een orgaan ook een herinnering wordt overgeplant en zijn bang dat dergelijke beweringen het aantal donoren zal doen dalen. Soms wijten zij eventuele veranderingen in de persoonlijkheid aan de zware medicamenten die patiënten moeten slikken om afstoting te voorkomen.
Maar wat moeten we nu denken van het gedocumenteerde verhaal van een achtjarig joods jongetje dat omkomt bij een auto-ongeluk? Zijn dood betekent de redding van een driejarig Arabisch meisje met een ernstige hartafwijking. Zodra het meisje Reem is ontwaakt uit de narcose na de operatie, vraagt zij haar moeder om een joods snoepje waarvan zij de naam niet kon kennen…
Pearsalls boek levert spannende vragen op die de fundamenten van de wetenschap aantasten.
dorine88 schreef:Moet dinsdag weer bloedgeven maar ben echt zenuwachtig... Vorige 2 keer dus flauwgevallen en vind het zo vervelend voor die mensen daar. Hoewel ze dat helemaal niet erg vinden.
Ik ga die dag gewoon goed eten en drinken en ook voordat ik ga geven nog even een Liga eten ofzo. Verder gaat mn vader mee dus dat vind ik ook wel prettig
Heeft iemand verder nog tips om minder zenuwachtig te zijn of om niet flauw te vallen????
dorine88 schreef:Moet dinsdag weer bloedgeven maar ben echt zenuwachtig... Vorige 2 keer dus flauwgevallen en vind het zo vervelend voor die mensen daar. Hoewel ze dat helemaal niet erg vinden.
Ik ga die dag gewoon goed eten en drinken en ook voordat ik ga geven nog even een Liga eten ofzo. Verder gaat mn vader mee dus dat vind ik ook wel prettig
Heeft iemand verder nog tips om minder zenuwachtig te zijn of om niet flauw te vallen????
Airke schreef:Het hart heeft een geheugen
Jurriaan Kamp
Met een transplantatie gaat ook een deel van de persoonlijkheid van de donor over
*heel verhaal*
Bron: http://www.ode.nl/article.php?aID=4901
Wat vinden jullie hiervan?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten
