Het geven van een pedagogische tik...

[Galateia]

Nou, ik vraag me met Gerdien af, waarom je dit inderdaad van plan bent te gaan doen.

En we verschillen zeker van inzicht, dat moge duidelijk zijn. En misschien ben jij er nu van overtuigd dat wanneer je het helemaal uitlegt, dat het nooit tussen jullie in zal gaan staan. Maar denk je nu echt dat je kind dat helemaal zal begrijpen, die uitleg? Ja, het zal reageren en leren dat bepaalde dingen niet mogen, omdat anders de stok volgt. Angst voor de stok lijkt me heel logisch. Maar hoe goed je dat ook aan je kind uit gaat leggen, je kind kan niet net zo denken als dat jij dat kan. Daar is het veel te jong voor. En later kan dat kind dat misschien wel, maar dan nog, zal het volwassen wordende kind dan de pijn, vernedering en de angst vergeten? Nee. Die gevoelens gaan echt wel diep zitten.

Angst voor je vader met de stok. Wat een manier om groot te worden...

[Galateia]

Nee natuurlijk niet joh! Maar dat is wel een ondersteuning bij mijn visie. Bedoel als je op die manier met teksten omgaat dan krijgen we een hele gekke situatie in de wereld!

Ja, situaties waarin 'liefdevolle' vaders hun kinderen mishandelen met een stok.

[Riska]

Nou, op mij kom je wel over als een boeman als je je kind van plan bent met een stok te gaan slaan. Valt dit niet onder kindermishandeling?!

Ik begrijp er ook helemaal niets van.

Als de basis liefde en vertrouwen is en dan vind zoiets plaats en je legt heel duidelijk uit waarom je dit doet dan is het mijns inziens niet iets wat het kind achtervolgt!

Maar merk dat dit nogal hoge emoties bij verschillende mensen opwekt, dus misschien is het verstandiger om te concluderen dat we van inzicht verschillen

Ik kan je alleen maar aanraden eens op zoek te gaan naar mensen die dit is overkomen/aangedaan en hoe liefdevol ze zich hun vader/moeder herinneren.
Ja, het roept emoties op. Want slaan maakt veel meer kapot dan je lief is - om een variant van een bekende slogan over drank te gebruiken.

[Ger(nl)]

Nou, ik vraag me met Gerdien af, waarom je dit inderdaad van plan bent te gaan doen.

En we verschillen zeker van inzicht, dat moge duidelijk zijn. En misschien ben jij er nu van overtuigd dat wanneer je het helemaal uitlegt, dat het nooit tussen jullie in zal gaan staan. Maar denk je nu echt dat je kind dat helemaal zal begrijpen, die uitleg? Ja, het zal reageren en leren dat bepaalde dingen niet mogen, omdat anders de stok volgt. Angst voor de stok lijkt me heel logisch. Maar hoe goed je dat ook aan je kind uit gaat leggen, je kind kan niet net zo denken als dat jij dat kan. Daar is het veel te jong voor. En later kan dat kind dat misschien wel, maar dan nog, zal het volwassen wordende kind dan de pijn, vernedering en de angst vergeten? Nee. Die gevoelens gaan echt wel diep zitten.

Angst voor je vader met de stok. Wat een manier om groot te worden...

Nogmaald ben ervan overtuigd dat het nu wat zwart wit overkomt, het is slechts een klein deel van de opvoeding!!! Verder ga ik mij hier ook niet echt lopen verdedigen, want heb hier erg lang en uitvoerig over nagedacht. Het gaat hier alleen allemaal wat kort door de bocht en daarom kan ik me jullie reactie best voorstellen! Maar zou haast zeggen zou jullie willen uitnodigen om eens uitgebreid, mondeling, over het onderwerp opvoeden te spreken

[Galateia]

Mijn man is vroeger best veel geslagen door zijn vader. Echt geslagen, dus geen tik, maar echt dat hij flink veel pijn voelde. Gevolg: hij vindt zijn ouders geen boeiende mensen. Heeft geen band met ze. Leuke herinneringen heeft hij misschien wel, maar die worden altijd overschaduwd door de herinneringen aan de pijn van de slipper van zijn vader.

Nou, dan ben je als ouders lekker bezig.

[Galateia]

Nogmaald ben ervan overtuigd dat het nu wat zwart wit overkomt, het is slechts een klein deel van de opvoeding!!! Verder ga ik mij hier ook niet echt lopen verdedigen, want heb hier erg lang en uitvoerig over nagedacht. Het gaat hier alleen allemaal wat kort door de bocht en daarom kan ik me jullie reactie best voorstellen! Maar zou haast zeggen zou jullie willen uitnodigen om eens uitgebreid, mondeling, over het onderwerp opvoeden te spreken

Nou, die uitdaging ga ik graag aan hier op het forum. Ik ben namelijk heel erg benieuwd, wat er dan in je hoofd om is gegaan om tot dit besluit te komen. En wat vind je vrouw hier van? Staat zij hier achter?

[Gerdien B.]

Nee natuurlijk niet joh! Maar dat is wel een ondersteuning bij mijn visie. Bedoel als je op die manier met teksten omgaat dan krijgen we een hele gekke situatie in de wereld! Enne ik sla het kind echt niet bond en blauw met een stok gewoon zo dat ze het voelen maar that's it. Het lijkt inderdaad erg cru allemaal. Voordat ik hier lang over had nagedacht verklaarde ik dit soort uitspraken ook voor gek en kon ik me hier ook echt boos om maken dus kan me de reacties goed voorstellen, maar nogmaals de basis is LIEFDE voor het kind en zo nog een heel aantal andere punten. Wil best eens het een en ander met jullie delen qua elemente waarop de opvoeding voor mij gebasseerd is maar dat doe ik dan in een ander topic En troost je straffen is daarbij het laatste punt en het als je het qua belangrijkheid uitdrukt ook het aspect wat het minst aan bod komt in mijn visie op opvoeden

maar je hebt dus die teksten wel opgezocht om steun te zoeken voor jou manier van handelen, maar waar blijven dan ed teksten dat ouders hun kinderen niet tot toorn mogen verwekken en al dat heen wijzen naar liefde en verdraagzaamheid in de Bijbel?


Liefde is bij mij echt niet slaan. Zeker niet nadat je het eerst al hebt uitgepraat met je kinderen. Dan straf je ze voor iets wat je dus eigenlijk al recht gezet had met ze. Eigenlijk een pakslaag krijgen nadat je al excuses hebt gemaakt en het uitgesproken had met elkaar.

Ik raad je ook aan om is met mensen te praten die als kind zijnde slaag hebben gekregen met stok of riem onder het mom van liefdevolle opvoeding en het staat zo ion de Bijbel. Je zal schrikken van hoe beschadigd die mensen , nu volwassen zijnde, nog steeds beschadigd zijn.

[Ger(nl)]

Ik kan je alleen maar aanraden eens op zoek te gaan naar mensen die dit is overkomen/aangedaan en hoe liefdevol ze zich hun vader/moeder herinneren.
Ja, het roept emoties op. Want slaan maakt veel meer kapot dan je lief is - om een variant van een bekende slogan over drank te gebruiken.

Uiteraard is het diep triest dat dit soort dingen gebeuren. Maar hier is waarschijnlijk meer aan de hand dan een vader die liefdevol met een kind omgaat en dan bij hoge uitzondering het kind ipv te slaan met de hand een stok pakt (wat de emoties van de vader al wegneemt tov het slaan met de hand).
Waarom zo fel als het woord stok valt en niet als vaders of moeders kinderen slaan met de hand of als ouders kinderen te kijk zetten door ze flink de waarheid te vertellen hoe slecht ze wel niet zijn waar andere mensen bij staan enzo dat moet allemaal kunnen maar het woordje stok... ohw het is alsof er dan een bom ontploft. Vind het bijna grappig en voorspelbaar hoe mensen gaan reageren

[Merisja]

Wow, wat een diskussie over slaan...Slaan met een stok, vréselijk! Ikzelf ben helemaal geen heilige wat betreft opvoeden en slaan enzo. Ik ben nogal een opvliegerig typetje, zeg maar en helaas verkoop ik soms in mn drikft ook wel eens een tik aan mn dochtertje, om daarna gelijk met m'n handen in het haar te zitten en te denken: 'Wat dóe ik eigenlijk??' (Overigens nog nooit gemerkt dat m'n dochtertje daarna mijn handen niet mee wil voelen, na zo'n uitbarsting knuffelen we elkaar alleen maar heel hard en voelt ze die handen ook weer op een andere manier...) Maar slaan met een stok? Nog nooit in me opgekomen!! Echt, Ger, die teksten uit Spreuken staan er echt allemaal, ja, maar ik lees nergens in de Bijbel dat mensen hun kinderen ook echt slaan! Deze post komt denk ik een beetje warrig over, maar echt, ik vind slaan met een stok gewoon iets mins.

[Gerdien B.]

voor die ene keer slaan met een stok zal je 1000 keer moeten zeggen tegen je kind dat je van het kind houdt en het knuffelen, maar nog zal dat niet genoeg zijn voor het kind om de schade van die ene tik (in jou ogen geen erge) te overtreffen.

Ouders horen je te beschermen en gene kwaad aan te doen.

[Ger(nl)]

Wow, wat een diskussie over slaan...Slaan met een stok, vréselijk! Ikzelf ben helemaal geen heilige wat betreft opvoeden en slaan enzo. Ik ben nogal een opvliegerig typetje, zeg maar en helaas verkoop ik soms in mn drikft ook wel eens een tik aan mn dochtertje, om daarna gelijk met m'n handen in het haar te zitten en te denken: 'Wat dóe ik eigenlijk??' (Overigens nog nooit gemerkt dat m'n dochtertje daarna mijn handen niet mee wil voelen, na zo'n uitbarsting knuffelen we elkaar alleen maar heel hard en voelt ze die handen ook weer op een andere manier...) Maar slaan met een stok? Nog nooit in me opgekomen!! Echt, Ger, die teksten uit Spreuken staan er echt allemaal, ja, maar ik lees nergens in de Bijbel dat mensen hun kinderen ook echt slaan! Deze post komt denk ik een beetje warrig over, maar echt, ik vind slaan met een stok gewoon iets mins.

Tja en datzelfde denk ik over het losse handjes hebben en het rechtvaardigen met het zeggen dat je een opvliegerig typje bent. Als je alleen al eens tot 10 telt zou je al heel wat minder slaan!

[Riska]

Ik raad je ook aan om is met mensen te praten die als kind zijnde slaag hebben gekregen met stok of riem onder het mom van liefdevolle opvoeding en het staat zo ion de Bijbel. Je zal schrikken van hoe beschadigd die mensen , nu volwassen zijnde, nog steeds beschadigd zijn

Precies...
Er is nog iets waar ik op wil wijzen: het lichaam slaat herinneringen op.
Het kan diep in de volwassenheid zomaar ineens opspelen en leiden tot - bv. - paniekaanvallen.

[Galateia]

Uiteraard is het diep triest dat dit soort dingen gebeuren. Maar hier is waarschijnlijk meer aan de hand dan een vader die liefdevol met een kind omgaat en dan bij hoge uitzondering het kind ipv te slaan met de hand een stok pakt (wat de emoties van de vader al wegneemt tov het slaan met de hand).
Waarom zo fel als het woord stok valt en niet als vaders of moeders kinderen slaan met de hand of als ouders kinderen te kijk zetten door ze flink de waarheid te vertellen hoe slecht ze wel niet zijn waar andere mensen bij staan enzo dat moet allemaal kunnen maar het woordje stok... ohw het is alsof er dan een bom ontploft. Vind het bijna grappig en voorspelbaar hoe mensen gaan reageren

Opmerkelijk: je vindt dat dan weer diep triest, maar tegelijkertijd ben je het wel zelf van plan?!
En die stok neemt de emoties van de vader toch niet weg?! Dat slaat natuurlijk nergens op.
En welke ouder gaat zijn kind de grond in boren door het kind 'te vertellen hoe slecht hij/zij wel niet is'. Nee, dat is lekker zeg. Je kind vernederen. Laat ook sporen na.

En als je het dan allemaal zo grappig vindt, leg dan eens uit, hoe je tot dit besluit gekomen bent. Want volgens mij heb je helemaal niet gekeken nar de effecten op de langere termijn, maar alleen naar de effecten op de kortere termijn: een kind dat uit angst dingen zal laten, en dus goed opgevoed lijkt. Maar is opvoeden dan het creëren van angst (of dat nou met een stok of met de hand is)?

En wat dan als die angst wegvalt? Als die vader met de hand of de stok er niet is? Dan zal het kind dus niet opgevoed zijn, maar juist die dingen doen die je er met de stok of de hand hebt uitgeslagen.

En dan het slaan nadat je het met elkaar hebt goed gemaakt. Hoe kom je daar nou bij, dat dat goed zou zijn? Welk effect bereik je dan? Wil je nou echt dat je kinderen bang zijn voor je? Wat leer je je kind dan? 'We kunnen iets wel goedmaken, maar dat is nooit genoeg: pijn zul je moeten voelen.' Welk effect heeft dit op de langere termijn?

[Merisja]

Tja en datzelfde denk ik over het losse handjes hebben en het rechtvaardigen met het zeggen dat je een opvliegerig typje bent. Als je alleen al eens tot 10 telt zou je al heel wat minder slaan!

Ik rechtvaardig absoluut niets bij mijzelf. Dat ik opvliegerig ben is iets waar ik me heel goed van bewust ben en waar ik heel goed mee om moet leren gaan en is dus echt niets om me maar achter te kunnen verschuilen. Ik zeg ook niet dat ik veel sla, zoals je suggereert. Ik geef alleen maar aan dat ik me heel goed voor kan stellen dat je als ouder soms even door het lint gaan, zeg maar, maar ik kan me ab-so-luut niet voorstellen dat je daarvoor een stok pakt.

[Ger(nl)]

Ouders horen je te beschermen en gene kwaad aan te doen.

Helemaal eens! Er moet inderdaad niemand aan mijn lieve prinses zitten want bescherm haar omdat ik zo ontzettend veel van haar houd en ik het beste met haar voor heb!

Om mijn visie met een beeld te verwoorden: Stel mijn kind en ik lopen door de bergen dan zal ik tegen haar zeggen "kijk je goed uit waar je loopt want anders val je dadelijk in een ravijn". Op het moment dat ik haar naar een ravijn toe zie lopen dan zal ik wat harder roepen en zeggen "kijk uit, je valt in dat ravijn!" Als ze toch doorloopt zal ik achter haar aanrennen en haar een bij haar hand pakken en haar zo, misschien op het oog hardhandige manier, vandaan trekken.

Kortom slaan is niet het eerste middel maar het allerlaatste middel om te laten zien dat het kind te ver is gegaan en het te beschermen voor fouten die ze in de toekomst kan maken. En ik heb het echt niet over een keer te laat thuis komen of iets niet doen, maar puur wel over zaken die wat ernstiger van aard zijn!