~dansen op papier~

[Collateral]

ik kwam en zag en overwon,
keek in de ogen van de zon,
die feller was dan ooit tevoren,
maar al wat is gaat nooit voorbij

mijn leven was een slechte dag:
te laat begonnen en weinig gekeken
naar al het schone. wat ik zag:

healers, dealers, advocaten
dokters, kooplui en soldaten
allemaal mensen, allemaal vrij
en toch gebonden, net als jij.

[JialiKelly]

fijnfijn!

[Stefanus]

Elsje Fiederelsje
gooi je klompjes in het vuur
moeder bakt pannenkoeken
maak haar het leven zuur

Tingelingelinge pannenkoek
opstand en chaos
tingelingelinge pannenkoek
raak nu maar zoek

[JialiKelly]

lief

[Stefanus]

:mrgreen: lief

Nou, zo'n Elsje zou ik liever in het vuur gooien (in plaats van haar klompjes).

[mw]

Soms Heer
dan zit het leven tegen
en dan roept U
kom bij Mij
Ik wil je helpen

En Heer
dan weet ik
dat U het meent
maar toch Heer
ik kom niet

Mijn Heer
mijn verstand zegt dan
ga dan! Alleen kun je het niet
mijn hart roept:
U alleen wil ik toebehoren

Maar toch Heer
ik kom niet
ik lijk wel doof
mijn voeten lam
en de weg zo donker

Gebalde vuisten
vele waaroms
boze gedachten
vloeiende tranen
blijven!

Heer
ik vraag
trek mij weer
bij U alleen
ben ik veilig

Heer
bij U is troost
bij U is kracht
bij U is vrede
U bent het, die leidt.

Help Heer
zonder U ben ik nergens
zonder U zo alleen
zonder U heeft niets zin
zonder U...?

Kan ik niet Heer
U verlaat niet, Heer
wat Uw hand begon
Dat weet ik
en toch dringt het niet door

Heer
ik vraag U
pak mij opnieuw
zonder U ga ik er onderdoor
met U spring ik over muren

Trek mij
draag mij
leid mij
en dan zegt mijn ziel:
U alleen loven wij!

wat gedachten

[jaccootje85]

Wat vinden jullie van t volgende gedicht?

Lijden
Je komt het tegen
vaker dan je denkt
Lijden
is iets wat je niet weg kan vegen
en wat je leven krenkt.

Lijden
Heeft het wel zin?
Vaak zien wij het nu er niet van in.

Lijden
Je moet er mee leren leven
want het is je niet voor niets gegeven.

Ik heb al een hele discussie op de chat gehad met Caballero, maar ben er nog steeds niet tevreden over.
kHeb t in september 2003 geschreven, maar daarna in de kast gelegd. Nu ik het weer opnieuw lees, kom k steeds meer tegen waar k niet tevreden over ben. Zijn er misschien meer mensen die dichten en kunnen jullie hier een mening over geven????

[jaccootje85]

Moet 'm nog steeds opzoeken...

*Rent naar boven, zoekzoekzoek

We moesten 'm ooit es voor NL maken. Maar ken 'm zo snel niet vinden, tis nl. een klote bende op me kamer...

edit:GEVONDEN

Oorlog

Overal soldaten,
Je mag bijna nergens meer over praten.

Overal pijn en verdriet,
Je familie zie je soms maanden niet.

Op straat liggen overal dode mensen,
Je zou bijna wensen,
Dat je zelf dood was.

Je ziet kinderen lopen met een geweer,
Er komen er steeds maar meer.

Hele gezinnen worden uitgemoord,
Het geschreeuw van kleine kinderen wordt overal en in elke straat gehoord,
In koele bloede worden ze dood geschoten.

De meeste soldaten hebben zelf ook kleine kinderen,
Maar dat schijnt ze niet te hinderen.

Die nazi’s denken nergens aan,
Alleen “alle Joden moeten eraan!!”

Bijna elk gezin heeft wel pech,
Vaders, broers, vrienden, ooms en opa’s moeten weg.

Meestal zijn ze gesneuveld in de strijd, of ze zijn omgekomen in een werkkamp.
Een werkkamp, een regelrechte ramp…

Als je thuis komt, zijn je meeste familieleden gevlucht of dood geschoten,
Ze hebben haast niet van het leven genoten…

Het is oorlog,
Overal pijn en verdriet…
Waarom…?
Dat weet ik niet…



beetje late reactie Andréa B., maar k wou toch nog effe zeggen dat ik zelf ook weleens een gedicht over oorlog geschreven heb. kWas denk k een jaar of 10... en t lijkt gigantisch veel op dit gedicht wat jij hier geplaatst hebt! van mij was t alleen iets korter

[FV]

Wat vinden jullie van t volgende gedicht?

Lijden
Je komt het tegen
vaker dan je denkt
Lijden
is iets wat je niet weg kan vegen
en wat je leven krenkt.

Lijden
Heeft het wel zin?
Vaak zien wij het nu er niet van in.

Lijden
Je moet er mee leren leven
want het is je niet voor niets gegeven.

Ik heb al een hele discussie op de chat gehad met Caballero, maar ben er nog steeds niet tevreden over.
kHeb t in september 2003 geschreven, maar daarna in de kast gelegd. Nu ik het weer opnieuw lees, kom k steeds meer tegen waar k niet tevreden over ben. Zijn er misschien meer mensen die dichten en kunnen jullie hier een mening over geven????

Goed, ik dicht dan wel niet, maar ik wil er best wat over zeggen.
Twee algemene opmerkingen:
1. Let op je ritme. Het gedicht loopt niet echt lekker. De beste oplossing daarvoor is denk ik hardop voorlezen, met extra nadruk op de lettergrepen die accent krijgen, en dan gaan schaven aan alles wat niet lekker loopt.
2. Poëzie is de kunst van het weglaten. In een goed gedicht is er een laag onder de oppervlakte (en onder die laag evt nog een laag, en nog een...), tenzij het een plezierdicht is, natuurlijk. Ik denk dat je in jouw gedicht teveel weggeeft. Als je het gedicht leest, is het meteen al duidelijk waar het over gaat en wat je er mee wilt zeggen. Maar hoe je dat anders zou kunnen doen, daar kan ik je geen concrete tips over geven, ik dicht niet voor niets niet...
Succes ermee in ieder geval!

[Dirk]

mijmeringen bij een verprutste avond (op refoweb )

1,2,3,4
wat doe ik hier?

werken, dat was mijn doel
maar inmiddels is al het gevoel
voor dat wat gedaan moest worden
verworden

tot niets

andere dingen roepen
waarheen?
daarheen!!

zal ik gaan?
kom ik daar nog ooit vandaan?

misschien is het beter om te wachten.
te wachten, maar waarop?

op het licht van de zon, dat
maakt, dat
alles, wat
is verworden
alsnog gedaan kan worden!!

helaas, er is geen zon!!
laat ik dan maar gaan
naar daar
waar
liggen vervangt het staan

[jaccootje85]

Hey FV
Bedankt voor je tips! Ondanks dat je dan niet dicht, kan k er misschien wel wat mee. kMoet er nog effe flink aan puzzelen!

[JialiKelly]

Je warmte zindert
streelt fluweel
je lacht
En ik
ik vlinder
fladder zacht

[T. Lindeman]

Je warmte zindert
streelt fluweel
je lacht
En ik
ik vlinder
fladder zacht

Lief!

[Aragorn]

Je warmte zindert
streelt fluweel
je lacht
En ik
ik vlinder
fladder zacht

Lief!

Verliefd.

[Stefanus]

Wat vinden jullie van t volgende gedicht?

Lijden
Je komt het tegen
vaker dan je denkt
Lijden
is iets wat je niet weg kan vegen
en wat je leven krenkt.

Lijden
Heeft het wel zin?
Vaak zien wij het nu er niet van in.

Lijden
Je moet er mee leren leven
want het is je niet voor niets gegeven.

Ik heb al een hele discussie op de chat gehad met Caballero, maar ben er nog steeds niet tevreden over.
kHeb t in september 2003 geschreven, maar daarna in de kast gelegd. Nu ik het weer opnieuw lees, kom k steeds meer tegen waar k niet tevreden over ben. Zijn er misschien meer mensen die dichten en kunnen jullie hier een mening over geven????

Goed, ik dicht dan wel niet, maar ik wil er best wat over zeggen.
Twee algemene opmerkingen:
1. Let op je ritme. Het gedicht loopt niet echt lekker. De beste oplossing daarvoor is denk ik hardop voorlezen, met extra nadruk op de lettergrepen die accent krijgen, en dan gaan schaven aan alles wat niet lekker loopt.
2. Poëzie is de kunst van het weglaten. In een goed gedicht is er een laag onder de oppervlakte (en onder die laag evt nog een laag, en nog een...), tenzij het een plezierdicht is, natuurlijk. Ik denk dat je in jouw gedicht teveel weggeeft. Als je het gedicht leest, is het meteen al duidelijk waar het over gaat en wat je er mee wilt zeggen. Maar hoe je dat anders zou kunnen doen, daar kan ik je geen concrete tips over geven, ik dicht niet voor niets niet...
Succes ermee in ieder geval!

Hoe je dat eventueel anders zou kunnen doen: metaforen bedenken en proberen clichés te vermijden. Opmerkingen als 'Lijden heeft het wel zin? Vaak zien wij het nut er niet van in' zijn overduidelijk en ik denk dat het niet aanspreekt. Je zou het subtieler kunnen aanpakken. Op zo'n moment kan je in plaats van die vraag stellen een situatie schetsen waarin die vraag vorm krijgt. Zo ontdoe je die vraag, die iedereen wel eens heeft, van haar clichématigheid. Daarnaast spreekt een voorbeeld/situatie meer tot de verbeelding.

Euhm.. even denken... Je kan natuurlijk ook gedichten lezen en het idee 'afkijken'. Niet om daarmee je eigen creativiteit om zeep te helpen; afkijken kan fungeren als een deur naar een nieuwe manier van verwoorden waar je jezelf fijn bij voelt en waarbij je het onderwerp goed aanvoelt.

Misschien kom ik nog eens op meer tips of wat daar op lijkt.