Wanneer verlaat je je kerkverband?

[marin]

Marnix zegt:

Ik ben recent van kerkverband veranderd. Slaap en eet ik nou bij mijn "buren" in plaats van bij mijn "gezin"?

Gods Kerk is het gezin.... en helaas is dat gezin in Nederland verdeeld, wat erg is... ik vind het echter helemaal pijnlijk als mensen hun kerk gaan promoten als het gezin en een andere kerk als "de buren".


Maar is dat ook zo? Is Gods kerk nog het gezin.... je weet wat een scheiding teweeg brengt!

Eén van de grote struikelblokken voor de naar waarheid zoekende mens, is de grote verdeeldheid onder de christenen. Het aantal van elkaar gescheiden kerken en gemeenschappen is in onze tijd onrustbarend groot. Nog erger is het, dat al deze kerken, secten en gemeenschappen elkaar bestrijden met de Bijbel in de hand.
Ieder van hen maakt er aanspraak op de ware kerk te zijn, terwijl in de leer en godsdienstige verrichtingen ze lijnrecht tegenover elkaar staan. Dit maakt het voor vele niet-christenen zeer moeilijk de ware gemeente van Jezus Christus te vinden.

Het moet ons bij een weinig nadenken wel duidelijk zijn, dat hier iets niet in orde is. Het kan onmogelijk waar zijn, dat hetgeen de ene kerk als absolute waarheid aanprijst en noodzakelijk acht voor de zaligheid, door een ander even serieuze christelijke gemeenschap als leugen en misleiding wordt beschouwd. Daar moet één ván beiden fout zijn, tenzij dat het zo zou zijn dat God geen duidelijke openbaring van Zijn waarheid zou gegeven hebben en het aan ieder overgelaten is te geloven wat hem zelf goed dunkt.

Soms hoort men zeggen: och het komt er niet op aan welke kerk men toebehoort, wanneer men maar oprecht is. Maar ook al is men oprecht, dan kan men toch dwalen en op een dwaalweg zijn, is gevaarlijk.
Het is daarom noodzakelijk te onderzoeken wat ook hier de Bijbel zegt van de kenmerken van de ware gemeente van Christus.1 Johannes 17 : 21. Christus bad voor Zijn gemeente, dat ze allen één zouden zijn. „Opdat ze allen één zijn, gelijkerwijs Gij Vader in Mij en Ik in U, opdat ook zij in ons één zijn, opdat de wereld gelove dat Gij Mij gezonden hebt."

Deze eenheid moet gebaseerd zijn op de duidelijke uitspraken van het Woord van God.
Het tegenwoordige streven naar eenheid onder de christenen, gaat ten koste van vele compromissen en het ter zijde stellen van oude beproefde waarheden. Dit is niet de eenheid die Christus bedoelde. De ware eenheid zou dan tot stand komen wanneer alle kerken en stromingen het besluit zouden nemen om zich te richten naar het duidelijke Woord van God zonder menselijke toevoegsels en zoals er geschreven staat.
Lukas 4 : 1-13. ,,Er staat geschreven," was het machtige wapen waarvan Christus.

[elbert]

Dromers zijn ook heel belangrijk. Realisten proberen het beste te maken van hoe de situatie is, dromers kijken vaak naar hoe het zou moeten zijn. En beiden heb je nodig

De kerk heeft geen mensen nodig die wat van de kerk proberen te maken. Daar zijn teveel ongelukken mee gebeurd. Handen af van de kerk.

[Marnix]

OP zich mee eens, maar hoe ver gaat dat? Tot de kern van het evangelie, of allerlei bijzaken in dogma's, liturgie etc?

[Marnix]

Dromers zijn ook heel belangrijk. Realisten proberen het beste te maken van hoe de situatie is, dromers kijken vaak naar hoe het zou moeten zijn. En beiden heb je nodig

De kerk heeft geen mensen nodig die wat van de kerk proberen te maken. Daar zijn teveel ongelukken mee gebeurd. Handen af van de kerk.

En toch denk ik dat God ook mensen wil gebruiken in de kerk en voor de kerk. Daar zijn ook tal van voorbeelden van. Zolang ze maar beseffen dat de kerk niet van hun is

[Riska]

God heeft mensen nodig ja, die zich in Zijn dienst willen stellen en proberen het Evangelie handen en voeten te geven.

[Marnix]

Precies... Hij zou overigens heel goed zonder kunnen, maar dat wil Hij niet. Hij gebruikt mensen voor zijn werk... (en voor zijn Kerk)

[elbert]

Als die mensen dan maar dienaren zijn en geen heersertjes.

[Marnix]

Helemaal mee eens.

[Riska]

In Zijn dienst stellen betekent volgens mij: open staan voor Hem en dienen. Niet voor niets stel ik regelmatig de vraag (in andere topics) wat de bevoegdheid is van kerkenraadsleden - om maar een categorie te noemen - als zij menen iemand van bv. een mens weghouden van het Avondmaal.

Ik ben vrouw en langdurig kerkenraadslid geweest (kan nou eenmaal in onze kerk en daar gaat het verder even niet over). Ik heb mijn ambt nooit anders opgevat dan dat ik ten dienste moest staan van eenieder die mijn hulp vroeg. Gewoon mijn taak/opdracht vervullen in dienst van de Heer en de plaatselijke kerkelijke gemeenschap.
Daar waar 'macht' mee gaat spelen is er zonder meer iets fout.

[marin]

Geloof in een instituut i.p.v. Christus

Elke startende Christelijke groepering net als op pinksteren.. was een beweging. De organisatie structuur paste zich aan de noodzaak van het verspreiden van het evangelie en het bevorderen van persoonlijke geestelijke groei en gemeenschapszin.
Wij mensen hier op aard hebben de neiging, om het geloof verder te concretiseren. En wat gebeurd er.. een beweging wordt een instituut. Plak er maar een naam op - Kerk, gemeente, kerkgenootschap, etc.

Daar is op zich niets mis mee.. maar door het onstaan van het instituut hebben vele gelovigen hun vertrouwen in redding verplaatst van diegene die redt, Jezus Christus.. Naar de kerk die de redding predikt. Ik hoop dat u mij volgt.
Gaan naar de kerk/gemeente die redding predikt - dat moeten we doen naarmate het einde nadert Heb 10:25.
Als u maar blijft onthouden wie die redding schenkt.. Jezus en niet het instituut die het predikt.

Wat er vervolgens gebeurt is dat we geloven in de kerk of kerkverband ipv dat Jezus ons redt als wij bij Hem blijven. Denken wij dat als wij bij de kerk blijven die het predikt we gered worden. Zolang we het instituut dienen, zo denken vele, vindt redding plaats. Langzamerhand verdwijnt Jezus uit het beeld.

Op deze manier kun je heel je leven lang.. 'doen wat je zelf leuk vindt', zolang het instituut maar die redding predikt.

Zijn wij bereid ook als instituut om de 'macht' over te dragen.. niet aan de leden, niet aan overkoepelende organisaties, niet aan andere denominaties, niet de oecuemene.. maar aan de Heer en Heiland van de Kerk.. Jezus Christus voor de volle 100% en de Geest de ruimte geven dat zij de leden direct leidt en stuurt.

[Pietpiet]

De tekst die u aanhaalt uit Richteren 17 over Micha gaat over het toe-eigening van een grondgebied.

U bent doorgeschoten naar hoofdstuk 18 ik had het over 17. En eigenwillige godsdienst is godsdienst die overeenkomt met onze eigen wil. Dat is dus ongelijk aan de wil van God. Zoals Micha zijn eigen tempel bouwde en zijn eigen vorm van eredienst met iets van de wereld (terafim / gegoten beeld) en iets van de Heere (leviet). Micha voelde zich blijkbaar ook niet zo thuis in de joodse godsdienst met de tabernakel waar God hem gesteld had. En daarom deed hij maar wat goed was in zijn eigen ogen.

Ik vraag me af... wat zou zijn klacht geweest zijn... misschien wel: "We gaan niet genoeg met de tijd mee, alle omliggende landen hebben ze een mooi beeld... waarom in onze tabernakel geen afgodsbeeld?" En zo heeft hij zijn eigen hedentijdse moderne godsdienst ontwikkeld... maar dat is allemaal slechts speculatie uiteraard.

[Riska]

En eigenwillige godsdienst is godsdienst die overeenkomt met onze eigen wil. Dat is dus ongelijk aan de wil van God.

Persoonlijk denk ik niet dat bij het verlaten van een kerkverband dat meespeelt.
Veel mensen zijn "domweg" binnen een bepaald kerkverband opgegroeid en kennen daarvan de "cultuur".
Persoonlijk ben ik niet opgegroeid in een kerk waarin hoeden en rokken verplicht waren. Dat heeft niets te maken met de Godsdienst an sich - het is een cultureel verschijnsel, dat in sommige kerkgenootschappen wordt uitgelegd als zijnde een dwingend bevel vanuit de Bijbel.
Tegenwoordig studeren veel meer mensen dan vroeger. Ik ken jongeren die opgegroeid zijn in een Gergem en in universiteitssteden kennis maken met andere opvattingen en andere uitleg van bepaalde Bijbelgedeelten.
Daardoor uiteindelijk een andere kerkkeuze maken. Ik heb dat van betrekkelijk dichtbij kunnen zien. Iemand die er zeer zorgvuldig mee omgegaan is - overal kijken en luisteren, predikanten aanspreken na een dienst, dat dit en dat en zus en zo gemist werd, of juist de rijkdom werd gezien van uitleg in die kerk.
En ja, uiteindelijk zal diegene niet in de kerk blijven waarin hij is opgegroeid. Daarvan ben ik overtuigd.
Die keuze is bepaald door de dingen eromheen - de gemeenschap, zonder al te veel opgelegde regels, maar desalniettemin een kerk waarin Christus gepredikt wordt, de gekruisigde en Opgestane Heer, waarvan wij afhankelijk zijn.

Kortom: het is veelal niet kortzichtig of 'eigenwillig', maar heel doelbewust volwassen worden/zijn ook in de keuzes van een kerk. En diegene die hierbij in mijn gedachten is zal die keuze zo overwogen maken dat hij daarna niet meer gaat 'shoppen'.

[1a2b3c]

Ik vind dat je het aan jezelf en je kinderen verplicht bent om daar naar de kerk te gaan waar het meest bijbels wordt gepreekt.
Afgezien van de vraag of de kinderdoop nu juist is of niet, ga ik er even vanuit dat de meesten hun kinderen hebben laten dopen, maar dan heb je wel belooft dat je je kinderen naar beste weten zal onderwijzen, te helpen en te doen onderwijzen.
(en dat zou je ook moeten doen als je je kinderen niet hebt laten dopen)
Dus kerk je bij gemeente a maar bij gemeente b wordt veel bijbelser gepreekt dan moet je m i naar gemeente b.
Voor jezelf kan je de fouten van kerk a misschien nog wel op een rijtje krijgen maar als je kinderen elke zondag onder (gedeeltelijk) verkeerde preken zitten...Je wilt toch allemaal het beste voor je kinderen en zeker als het om zulke belangrijke dingen gaat.
Dan zou ik niet wachten tot het echt niet meer kan. Met minder belangrijke dingen gaan we ook niet tot het uiterste door, dus hiermee zeker niet.
Zelf was ik na een verhuizing lid van een kerk waar ik me toen heel goed thuis voelde. De prediking was voor zover ik kon nagaan helemaal volgens de Bijbel en werd ook evenwichtig gebracht.
Jammer genoeg kregen we daarna een dominee die het evangelie voorwaardelijk preekte.
Ik heb mijn bezwaren verteld maar er werd niets mee gedaan. Mensen die het met die dominee wel eens zijn vinden het wellicht eigenwillige godsdienst als je dan een kerkje verder gaat.
Maar ik vind dat die dominee met eigenwillige godsdienst bezig is door voorwaarden aan het evangelie toe te voegen.
Onder zo'n prediking laat ik echt mijn kinderen niet opgroeien, dus hebben we een tijd geshopt (onderzoekt alle dingen en behoudt het goede). Je moet wel shoppen met al die 'ware' kerken.
Iedereen vind dat hij de waarheid heeft, dus zal je zelf uit moeten zoeken wie van al die 'ware' het meest bijbels is. (liefst helemaal)
Uieindelijk zijn we overgegaan naar een ander kerkverband.
Ik vind het niet het belangrijkste dat een kerk goed bij je past, maar dat het er één is die het meest bijbels is. Die het best bij je past komt bij mij op de tweede plaats.
Wat ik dan wel weer moeilijk vind is de mensen 'loslaten' die bij mijn vroegere kerk hoorden.

[Pietpiet]

Persoonlijk denk ik niet dat bij het verlaten van een kerkverband dat meespeelt.
Veel mensen zijn "domweg" binnen een bepaald kerkverband opgegroeid en kennen daarvan de "cultuur".
Persoonlijk ben ik niet opgegroeid in een kerk waarin hoeden en rokken verplicht waren. Dat heeft niets te maken met de Godsdienst an sich - het is een cultureel verschijnsel, dat in sommige kerkgenootschappen wordt uitgelegd als zijnde een dwingend bevel vanuit de Bijbel.
Tegenwoordig studeren veel meer mensen dan vroeger. Ik ken jongeren die opgegroeid zijn in een Gergem en in universiteitssteden kennis maken met andere opvattingen en andere uitleg van bepaalde Bijbelgedeelten.
Daardoor uiteindelijk een andere kerkkeuze maken. Ik heb dat van betrekkelijk dichtbij kunnen zien. Iemand die er zeer zorgvuldig mee omgegaan is - overal kijken en luisteren, predikanten aanspreken na een dienst, dat dit en dat en zus en zo gemist werd, of juist de rijkdom werd gezien van uitleg in die kerk.
En ja, uiteindelijk zal diegene niet in de kerk blijven waarin hij is opgegroeid. Daarvan ben ik overtuigd.
Die keuze is bepaald door de dingen eromheen - de gemeenschap, zonder al te veel opgelegde regels, maar desalniettemin een kerk waarin Christus gepredikt wordt, de gekruisigde en Opgestane Heer, waarvan wij afhankelijk zijn.

Kortom: het is veelal niet kortzichtig of 'eigenwillig', maar heel doelbewust volwassen worden/zijn ook in de keuzes van een kerk. En diegene die hierbij in mijn gedachten is zal die keuze zo overwogen maken dat hij daarna niet meer gaat 'shoppen'.

Dit is een al eeuwen oude methode van verdediging van liberalen in de kerk. Sommige teksten moeten we niet als belangrijk zien voor onze tijd want dat is cultuur gebonden. Daarmee stellen ze de cultuur voorop en de Bijbel ondergeschikt daaraan. En uiteraard zijn sommige zaken echt cultuurgebonden en middelmatig. Maar het scheelt nogal of ons uitgangspunt de wereld is (cultuur) of de Bijbel. Ik denk dat de Bijbel ons twee richtinggevende lijnen leert:

a) Ons hart is een arglistig hart wat twee kanten op kan: vrijzinnig/liberaal en richting dode orthodoxie. Beide is verkeerd. Gods Woord wat op deze aarde het enige is wat de waarheid is zou dan ons brood en boter moeten zijn om te onderzoeken wat waar en goed is. Daarvoor hoeven we niet in andere kerkverbanden te zoeken dat kan eenvoudig aan de keukentafel in ons huis.

b) De Bijbel leert ons ook om wel in de wereld te leven maar niet van de wereld te zijn en hem zeker niet gelijkvormig te worden. Dus niet de cultuur heeft het eerste en het laatste woord maar Gods Woord.

En als we zo trachten te leven dan denk ik niet dat we zo een moeite hebben met teksten waarin Paulus oproept (omgeven met redenen) om bijvoorbeeld een gedekt hoofd te hebben als vrouw. Of als man juist een ongedekt hoofd in de eredienst (tegenwoordig ook weer nodig om te zeggen in de cultuur van baseball pet generatie).

En als we het als een "cultuur" of middelmatige zaak zien dan is het zeker ook geen reden om van kerkverband voor te veranderen. Maar het zijn soms juist de middelmatige zaken waarom men afscheid neemt van een kerkverband. En ik blijf erbij dat God ook door geboorte bepaald heeft in welk kerkverband wij zitten. We moeten wel erg goede redenen hebben om te stellen dat God dat verkeerd heeft gedaan. En dat zijn naar mijn gevoel alleen de redenen zoals genoemd in de NGB, de uitzondering als we trouwen buiten ons kerkverband of als de Heere ons zeer duidelijk roept tot een ander verband om wat voor reden dan ook.

[Jantjes]

Maar het scheelt nogal of ons uitgangspunt de wereld is (cultuur) of de Bijbel.

Ik denk dat u hier een vergissing maak tussen ‘de wereld’ en ‘cultuur’ daar is zo maar geen ‘isgelijkteken’ tussen te plaatsen. Als er in de Bijbel staat verlaat de wereld en haar begeerlijkheden wil dat niet zeggen dat je je cultuur moet verlaten.
Als deze man

in een reformatorische kerk zou binnen stappen zouden ze schrikken en denken dat is een moslim extremist.
Deze reformatorische mensen maken een cultuur vergissing want dat is nu juist de man waarop hun leer gegrond is en leefde in een ander cultuur.
Als de predikant in die zelfde kerk dan zegt: ‘verlaat de wereld en haar begeerlijkheden’ kan Aminius gewoon blijven zitten en hoeft niets te verlaten/veranderen.
Als er nogmaals in diezelfde kerk meisjes zijn die een legging dragen, of geen hoed op hebben, of een broek aan hebben, of kort haar dragen, of….. hoeven zij niets te veranderen en kunnen ook zij blijven want dat is niet ‘die boze wereld verlaten’ maar cultuur. Die boze wereld verlaten is het verlaten van: gij zult geen overspel doen; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis geven; eer uw vader en moeder; en: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.


.