Homo met relatie oprecht christen?

[Tante Pollewop]

@maaarten: Ik heb geen zin om de hele riedel te herhalen waarom ik denk dat in de Bijbel helemaal niet zo duidelijk over geaardheid en liefdesrelaties is. Misschien is het verstandig dit topic helemaal door te lezen. Of een van de andere 5 homofilie topics in het subforum Relaties.

Je kunt trouwens ook wel zeggen dat je de grens niet snapt, wat nou precies praktiseren is, maar dat lijkt me toch duidelijk. Je kunt toch bepaalde gevoelens hebben, maar daar niet naar handelen? Ik ervaar in ieder geval elke dag bepaalde zondige gevoelens, waarvan ik weet dat Gods Woord ze veroordeelt, en door de genade van God ben ik vrij om vervolgens naar Zijn wil te handelen, in plaats van naar de mijne. Niet dat ik nooit meer zondig, integendeel zelfs, elke dag zie ik mijn eigen zondigheid en tekortkomingen, maar als ik zondig, is dat, omdat ik ervoor kies, niet omdat ik nu eenmaal die gevoelens heb: ik ben vrij om te kiezen wat ik doe, en jij ook! Maar met die keuze komt ook een verantwoordelijkheid. Er zijn tal van Christenen, die precies dezelfde gevoelens hebben als alle andere homo's, maar die liever luisteren naar Gods Woord, wat volgens hen dan geen ruimte laat voor homoseksuele relaties, in plaats van hun eigen gevoelens. En daar doen ze goed aan ook, luisteren naar Gods Woord, in plaats van naar hun gevoelens, dat zouden meer mensen moeten doen.

Is liefde zondig? Is verliefdheid zondig? Is van iemand zielsveel houden zondig?

Wanneer luister je naar Gods Woord?

[learsi]

[quote="Tante Pollewop"]

Wat is praktiseren? Waar ligt de grens tussen praktiseren en niet-praktiseren?
Voor mij bestaat die grens nietJe bent homo of je bent het niet. En als je homo bent, dan voel je je aangetrokken tot mannen. Je wordt verliefd op een man, je voelt liefde voor een man. Hoe moeilijk is dat om te begrijpen? Een homo is niet los te verkrijgen van zijn gevoelens en verlangens.

Overigens behoeven wij helemaal niet te discussiëren over de oprechtheid van het christen zijn van de homo met relatie. Dat is tussen God en de homo met een relatie[quote]

[Tante Pollewop]

Dat zei ik ja.

[JeeWee]

De vraag (althans in mijn ogen) is bedoeld om de lezer na te laten denken.

Bedoel je eigenelijk niet te zeggen dat je opmerkingen bedoeld zijn om de lezer na te laten denken op een manier zoals jij denkt dat het goed is?
Zo heerlijk van een heteroafstandje? Zo lekker prediken en punniken aan de splinter bij de ander zodat je de balk bij je zelf kunt overslaan? Wat dacht jke? Dat de homo's hiet nog niet nagedacht hadden? Dat ze niet jarenlang gebeden hebben om een oplossing? Dat ze niet jarenlang vaak tevergeefs hebben aangeklopt bij hun geloofsgenoten?

Eigenlijk is deze hele discussie een vette schande. Alleen al de vraagstelling is zo verschrikkelijk. Kan een homo met relatie een kind van God zijn?
Man, hou toch op! Je hele leven moet toch draaien om de vraag of je zélf een kind van God bent?
Ik ben bang dat heel wat homo's die alles hebben ingeleverd aan de voeten van het kruis, vele zullen voorbijgaan die hun handen nog vol hadden met eigen verworven rechtvaardigheden!

Luister liever naar de getuigenissen van homo's hier die hun enige heil bij Christus hebben gevonden i.p.v. hier een tribunaal op te richten wie wel of niet een oprecht christen is. "Strijdt gij om in te gaan".
En ga eens om al die homo's in jouw kerk heen staan en biedt ze de veiligheid die de gemeenschap der heiligen zou moeten bieden.

Nee, het zijn niet de homo's die deze discussies aanjagen. Het zijn vooral veel stenengooiende hetero's die precies weten wie wel en wie niet bij Jezus horen.

Ik wens jullie allemaal een ontdekkende zondag!

[learsi]

Hoe vaak gaan we voorbij aan de strijd die veel jonge homo's doormaken als ze er achter komen dat trouwen en een gezin er voor hen niet in zit. Stel je gewoon even een halve minuut voor hoe dat voor jou zou voelen: veroordeeld tot alleen blijven voor de rest van je leven.Weet je Jeewee, ik wilde dat ik Christus had leren kennen, voordat ik me bond aan mijn vrouw, had ik Hem eerder leren kennen, dan had ik nooit een vrouw gezocht

O ja, ik weet als geen ander hoe de Heere dat kan compenseren.Dat wat de Heere bij jou doet, kan en wil Hij toch ook bij een ander doen? Wat mij betreft,maar wie ben ik, zou ik dat hier op het forum wat vaker zeggen Maar het raakt me diep als er hier door sommigen zo makkelijk over wordt gedaan: "zo staat het er en het is niet anders".Raakt het jou niet diep dan als de ene vrijzinnige opmerking na de andere op het forum verschijnt?

Zullen we het oordelen eens aan God overlaten?God de Heere heeft het overgelaten aan de Zoon!Zijn Woord zal ons oordelen.

Persoonlijk denk ik dat het een zaak tussen God en de persoon zelf is. Sommigen ervaren wel de ruimte om een relatie aan te gaan en anderen niet. Daar heb ik een kanttekening bij gemaakt, in mijn ogen is dat zoiets als met de wet in de hand zeggen dat het niet uitmaakt wat je doet.Maar het mag nooit iets zijn dat tussen jou en God in staat.Denk jij echt dat het bij de een er wel tussen staat en bij de ander niet?Maar dat geldt voor alle relaties toch?
Velen schijnen het minder erg te vinden als een christelijk meisje met een moslim thuis komt, dan dat een christelijke jongen met een christelijke jongen thuis komt.Dit zou geen uitspraak van mij zijn, dat kunnen mijn kinderen je wel vertellen.

Pas toch op met je oordeel...

[Tante Pollewop]

Het wordt er niet overzichtelijker op.

@learsi
- Waar worden er hier vrijzinnige opmerkingen gemaakt, en wat is vrijzinnig?
- Voordat je een oordeel uitspreekt vanuit Zijn Woord, is het belangrijk te weten wat er staat en wat er bedoeld wordt.
- Je hebt nog geen antwoord gegeven mijn vraag waar ik zeg dat ik het allemaal zelf wel uitmaak. Ga je daar nog op reageren?

[JeeWee]

Learsi, eigenlijk ben ik er wel een beetje klaar mee. Jij spant God voor jouw karretje.
Nergens maar dan ook nergens heb ik hier één christenhomo horen beweren dat zij het eens moeten zijn met de keuze van sommige christenhomo's om wel een relatie aan te gaan.
Jij mag het veroordelen. Dat is hje goed recht. En je mag ook nog zeggen dat je dénkt dat jouw oordeel bijbels gefundeerd is.
Maar jij blijft doorgaan met het door de strot duwen van die visie bij iedereen die opok maar enigszins anders denken.

Als christenhomo zal ik NOOIT zeggen dat iemand die van Godswege in zijn hart voelt dat hij de alleen moet blijven, gek is of dat fout ziet. Ik geloof dat een keuze voor het celibaat rust geeft and dat de Heere zich zeker niet onbetuigd zal laten bij zo iemand.

Maar wie ben ik om te roepen dat anderen die die vrijheid van Godswege wél ervaren om een relatie met een gelovige partner aan te gaan dan geen wedergeboren christen kan zijn. Het recht om dat te zeggen héb je niet. Dat heeft alleen God zelf.

[meribel]

@Learsi, meen je dat echt dat je wou dat je God had leren kennen voordat je je bond aan je vrouw, dat je haar dan niet had gezocht?
Hoe zit dat precies en wat bedoel je ?

[learsi]

Het wordt er niet overzichtelijker op.
@learsi....wat is vrijzinnig?

Zie het antwoord in het topic over theologie studeren dat je van 't honkie op dezelfde vraag kreeg, of pak een woordenboek of vraag het aan je dominee.
Kan me niet voorstellen dat je het niet zou weten.

h.g
Learsi

[Tante Pollewop]

Natuurlijk weet ik wat vrijzinnig is.

Ik vraag me alleen af of jij het wel helemaal begrijpt.
Net zoals veel mensen zich Bijbelgetrouw noemen, maar dat als je het goed bekijkt niet zijn.
Wanneer ben je Bijbelgetrouw? Als je de Bijbel zo nauw mogelijk neemt, maar dan wel het liefst ook selectief?
Het is tenslotte wel goed als je God er ook nog even bij haalt. "Het staat er, dus het is Gods wil."

Of ben je Bijbelgetrouw als je probeert de bedoeling van de schrijvers van de Bijbel te doorgronden, mede met behulp van de historische en culturele context?
Ik merk dat ik nogal boos wordt van mensen die menen de Waarheid aan hun zijde te hebben.

[maaarten]

Maar wie ben ik om te roepen dat anderen die die vrijheid van Godswege wél ervaren om een relatie met een gelovige partner aan te gaan dan geen wedergeboren christen kan zijn. Het recht om dat te zeggen héb je niet. Dat heeft alleen God zelf.

Ik vind dit toch een zorgelijke houding. Volgens mij draag je in de Kerk een zekere verantwoordelijkheid voor elkaar, we kunnen niet zomaar toelaten dat mensen die een broeder of zuster genoemd worden, openlijk, zonder enig berouw, handelen op een manier, die in strijd is met de Bijbel. Niet omdat wij het zelf nu allemaal zo goed doen, maar met oog op de bekering van de betreffende broeder/zuster en de zuiverheid van de Kerk. Ik weet wel, dat kerkelijke tucht, onder invloed van onze cultuur, waar moreel relativisme heerst, niet bepaald aan populariteit gewonnen heeft de afgelopen jaren, maar dat is nu juist wat me zorgen baart. De houding: 'iedereen moet het zelf maar uitzoeken, wat hij allemaal ervaart van Godswege, wie ben ik om daar iets over te zeggen?' Dit is, voor zover ik kan zien, een houding die lijnrecht tegenover de Bijbel staat, maar die voortkomt uit het moreel relativisme in onze cultuur, wat de Kerk is binnengeslopen. Meerdere keren wordt ons in de Bijbel geboden om, in liefde, met oog op bekering van de betreffende persoon, omwille van de zuiverheid van de Kerk, dwalende broeders en zusters te vermanen, en in het alleruiterste geval, wanneer ze hardnekkig, zonder berouw, volharden in hun zonde, af te snijden van de Kerk. Onder andere in een passage in 1 Korinthiërs 5 en 6, waarvan ik al eerder in dit topic een deel heb aangehaald. Niets voor niets stelt de NGB dan ook, in artikel 29: "De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: (...), zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen." Het klinkt misschien heel eerbiedig om te zeggen: "dit recht hebben we helemaal niet, dat heeft alleen God." Maar tegelijkertijd gebiedt God ons in Zijn Woord weldegelijk dit te doen.

In het verlengde van deze Bijbelse ordinatie, zullen we ook de vraag moeten stellen, of homoseksuelen, die er voor kiezen om een relatie aan te gaan met iemand van hetzelfde geslacht, oprecht Christen kunnen zijn of niet. De norm om dat te bepalen mag niet zijn wat zij allemaal wel en niet van Godswege ervaren. Hoewel dat natuurlijk een essentieel deel van het Christelijk geloof is, is het toch niet betrouwbaar genoeg, onze ervaringen, dat wij aan de hand daarvan onze oordelen zouden kunnen vellen. (Immers, Jesaja leert ons: Het hart is arglistig boven alles.) We moeten Gods Woord als norm blijven hanteren, lijnrecht tegen de moreel relativistische tendens in onze cultuur in, als wij ons, als Kerk, verbonden willen weten met de algemene Christelijke Kerk, van alle eeuwen en plaatsen, die immers altijd die tucht, op basis van de richtlijnen in Gods Woord, gehanteerd heeft!

[Tante Pollewop]

Maar het komt niet bij je op dat homo's die een relatie aangaan daar heel lang en heel goed over nagedacht hebben, en op grond van veel Bijbelstudie, veel bidden en heel veel gesprek met anderen een relatie aangaan?

Ik geloof niet dat er een christenhomo is die zomaar en relatie aangaat, omdat het hem wel goeddunkt.

[JeeWee]

Ik vind dit toch een zorgelijke houding. Volgens mij draag je in de Kerk een zekere verantwoordelijkheid voor elkaar, we kunnen niet zomaar toelaten dat mensen die een broeder of zuster genoemd worden, openlijk, zonder enig berouw, handelen op een manier, die in strijd is met de Bijbel.

Kijk Maaarten, hier komen we op een cruciaal punt.
Tijs van den Brink heeft het eens zo verwoord:
"Toegegeven: de Bijbel spreekt nergens enthousiast over homoseksualiteit. Maar evenmin zegt de Bijbel ook maar iets over een relatie in liefde en trouw tussen twee gelovige mensen van hetzelfde geslacht".

Jij noemt het "in strijd met de Bijbel". Ik kan mij dat voorstellen.
De Bijbel is een paar keer heel duidelijk over seksuele handelingen tussen twee mannen. En wel heel negatief.
Maar nergens lees je ind e Bijbel dat het hietr over handelingen die gebeuren binnen een liefdesrelatie die uit een aangeboren geaardheid voortkomt.
En nee, kom nu niet aan met vergelijkingen met pedofilie, incest of anders. Dat scháádt de ander.
In de Bijbel lees ik nog veel meer oordelen over seksuele handelingen tussen mannen en vrouwen als ze buietn een liefdesrelatie vallen. En zelfs binnen een gebrekkige en zondige liefdesrelatie worden ze nog gezegend. Kijk maar naar Jakob en zijn kinderen uit vier vrouwen. Of naar salomo...

Ik ga niet prediken dat een homorelatie nou zo goed is. Dat oordeel is niet aan mij.
Homo's weten echt wel wat er in de Bijbel staat. Daar hoef je ze niet meer me om de oren te slaan. Ze weten het beter dan jij.

Maar ik ben meerdere predikanten tegengekomen, ook in onze gezindte die niet meer zo'n zwart/wit oordelen en tot voortschrijdend inzicht zijn gekomen. Net als met meerdere zaken waarvoor we op de barricaden stonden zoals vrouwenkiesrecht, slavernij enz.

Geef je mening. Prima. Houdt je mening. Ook prima. Maar geef ook anderen de ruimte om samen met God een weg te zoeken en te vinden die jouw verstand wellicht te boven gaat.

[1a2b3c]

Geef je mening. Prima. Houdt je mening. Ook prima. Maar geef ook anderen de ruimte om samen met God een weg te zoeken en te vinden die jouw verstand wellicht te boven gaat.

Klink me net zoiets in de oren als "prima als je in Jezus gelooft als de enige weg tot behoud, maar gun een ander zijn geloof dat hij door een andere weg tot God kan gaan om zo behouden te worden".
Die mensen vinden christenen ook super arrogant, tja dat kan ook niet anders.
Ik 'gun' ze hun geloof hoor, net zoals ik jullie je mening 'gun'. Ieder heeft z'n eigen verantwoordelijkheid en ik zal geen mensen mijn geloof 'door de strot duwen'. (als dat al zou kunnen)

Snap je nou echt niet dat, wanneer je gelooft dat homoseksualiteit op grond van de Bijbel zonde is, je er voor niemand ruimte aan kan geven?
Dat heeft niets te maken met al die beschuldigingen die, vooral door jou, nogal eens geuit worden. (splinter - balk, veroordelen, door de strot duwen, de wijsheid in pacht hebben ..... )

"Geef je mening. Prima. Houdt je mening. Ook prima".
Wow, fijn dat we dat mogen van jou, alleen jammer dat het niet geldt als je op grond van de Bijbel van mening bent dat God h.s. voor iedereen afkeurt, omdat er mensen zijn die vinden dat dat niet in de Bijbel staat.
Het gaat me er even helemaal niet om of h.s. Bijbels gezien mag of niet, maar misschien kun je jezelf houden aan wat je de ander verwijt: ruimte laten voor de mening van anderen die geloven dat God ALLE h.s. afkeurt.

[Riska]

Het gaat me er even helemaal niet om of h.s. Bijbels gezien mag of niet, maar misschien kun je jezelf houden aan wat je de ander verwijt: ruimte laten voor de mening van anderen die geloven dat God ALLE h.s. afkeurt.

En dat is precies wat hier gebeurt: de een laat de ander de ruimte niet.
Als iemand die h.s. afkeurt nou eens het niet in zijn hoofd haalt om op dit tere onderwerp de ander niet te 'vermanen' of te menen te moeten wijzen op het al dan niet fout zijn, zou het al ruimte scheppen.
Wij menen teveel dat wij op grond van wat wij in de Bijbel lezen - of menen te lezen - de ander voor te moeten houden hoe het moet.

Houd je bij jezelf, en probeer eigen geloof te verdiepen en je eigen relatie met God goed te houden, dan is er alles aan gewonnen.