Denkertje21 schreef:froske schreef: Natuurlijk ben je niet blij als vader of moeder als je eigen zoon of dochter homo blijkt te zijn.
Is dat echt zo 'natuurlijk' dat ouders dan niet blij zijn?? Helaas is het wel vaak de praktijk..
Komt dat niet enorm door een onbegrijpende omgeving? Waarom zouden ouders niet blij zijn? Je zoon of dochter kan zo toch ook hardstikke gelukkig worden?
Voor sommige ouders is het idd geen probleem. Maar het is helaas vaak zo dat in christelijke kringen niet zo positief over homosexualiteit wordt gedacht en gesproken. Als ouders weet je dat ook vast wel, misschien denken sommige ouders er zelf ook zeer negatief over en dan blijkt het opeens een zoon of dochter te zijn die ook homo is. Ik vind het dan vrij normaal dat ouders even schrikken. Ouders zijn net zo goed bang voor reacties en afwijzingen en zij moeten het hele "acceptatieproces" nog doorlopen. Dat levert ook angst op. Maar de grootste oorzaak daarvan is idd de omgeving.
Ouders zouden wel blij kunnen zijn, maar in christelijke kringen zijn ouders er niet altijd blij mee. Als ze zelf de overtuiging hebben dat een relatie niet kan volgens Gods Woord, levert dat wel spanningen op over de toekomst van hun zoon of dochter. Gaat hij/zij een relatie aan? en allerlei andere vragen kunnen er dan opkomen. Sommige ouders zijn ook bang dat hun kind niet gelukkig kan worden omdat hij/zij celibatair zal gaan leven.
Ik kan goed begrijpen dat ouders er moeite mee hebben, al is dat geen garantie om niet van je zoon of dochter te houden natuurlijk
