LeChat schreef:Misschien vált dat ook niet uit te leggen, omdat 't simpelweg interpretatie is? Ik bedoel dit: in de bijbelse tijd kenden ze inderdaad niet die lange verkeringstijd, betekende 'je vader en moeder verlaten en je vrouw aanhangen' slechts 1 ding: trouwen, eerder verliet je het ouderlijk huis niet (in de zin van geciteerde bijbeltekst wel te verstaan)/had je geen (lichamelijk) contact met welk meisje dan ook (en omgekeerd).
Nu kennen we wél een zelfgekozen vriend(in) én een (lange) verkeringstijd en misschien kun je het zo zien dat als je een serieuze relatie krijgt, je die persoon al 'aanhangt' (en je ouders 'verlaat') vóór je de huwelijksformaliteit hebt doormaakt. Natuurlijk kan zo'n serieuze relatie uit gaan (en ik zou persoonlijk daarom ook niet na korte tijd verkering al gemeenschap willen hebben), maar een huwelijk kan ook stuk lopen...
Wat mij betreft: ik vind het een mooi streven als stelletjes (uit eigen overtuiging!) proberen geen seks voor het huwelijk te hebben, maar kies je er daarentegen voor 'het' na verloop van (verkerings)tijd wél te doen (uit liefde, geen losse seks!) dan veroordeel ik dat ook niet.
Wat betreft het toestaan van polygamie e.d. denk ik dat de meest voor de hand liggende verklaring is dat de bijbel door mensen met hun eigen culturele bril op geschreven is. En zo ontwikkelt de God van de bijbel door de tijden heen met de mensen mee.
Maar zo zullen veel christenen het vast weer niet willen zien.
Ikzelf denk dat er uit de bijbel geen éénduidige richtlijn te halen is, maar dat God over het algemeen wel vóór liefde en trouw is, en tegen 'hoererij'. Alhoewel, liefde.. in het Oude Testament lijkt God daar ook weer niet al teveel belang aan te hechten, dus dat vul ik dan maar even in vanuit m'n eigen Godsbeeld.
)
