Moeder gevoelens

[*|Scatie]

Hier zijn de moedergevoelens ook al flink aanwezig. Bij m'n man inmiddels ook de vadergevoelens dus we fantaseren er soms al op los.
't Lijkt me alleen wel een gestress naast m'n werk maar dat zal ook wel goedkomen

[Dippie]

Ik zou het liefst nu al 1 of 2 kinderen hebben..
Vind ze echt zo geweldig..lekker eigenwijs, lief, schattig, ondeugend Ja, het lijkt me echt super! dus moedergevoelens: ja die heb ik al wel, ook al ben ik nog helemaal niet getrouwd
Wat wel scheelt denk ik: ik heb nog jonge zusjes, dus ben er een soort 'aan gewend'

Haha Ik ben ook nog lang niet getrouwd, maar als het aan mij lag was ik ook allang mama geweest hoor

[MissF]

het wordt bij mij wel steeds minder het moedergevoel. Ik denk altijd zo van: komt dan komt het, komt het niet dan is dat ook goed. We hebben het ook goed zo samen. En ik geniet vollop van m'n neefjes en nichtjes.

Nouja, ze komen niet zomaar hoor, je moet er toch echt iets voor doen

Ik vind het met zijn tweetjes ook nog steeds heerlijk, ik geniet nog elke dag van hem, maar dat zal niet minder zijn als ons kindje er is. Ik hoop niet zo'n persoon te worden die alle liefde aan haar kindje geeft, en haar man maar een beetje aan laat modderen. Wij hebben nu al beslist dat we sowieso af en toe samen uit eten blijven gaan, en vanaf september elke week willen gaan dansen samen.
Ik geloof dat een kindje een prachtige toevoeging op je relatie kan zijn. Mits je wel zelf de hand ook in die relatie houd, om die goed te houden.

[*Annet*]

Ik zou het liefst nu al 1 of 2 kinderen hebben..
Vind ze echt zo geweldig..lekker eigenwijs, lief, schattig, ondeugend Ja, het lijkt me echt super! dus moedergevoelens: ja die heb ik al wel, ook al ben ik nog helemaal niet getrouwd
Wat wel scheelt denk ik: ik heb nog jonge zusjes, dus ben er een soort 'aan gewend'

denk je nu aan kleine kindertjes, lief leuk en schattig of ook aan kinderen die grote mond hebben, ruzie maken met elkaar, gezeur op school enz enz.

[*|Scatie]

Blijkbaar hebben de leuke en mooie dingen/kanten van je kinderen toch een meerwaarde in vergelijking met de minder leuke dingen anders had jij er toch geen 4 gehad?!

[MissF]

Maar als je kleine kinderen schattig vindt, is dat iets anders dan moedergevoelens denk ik
Ik vind kleine kinderen niet echt schattig, maar kreeg na een paar maanden huwelijk toch echt enorme moedergevoelens, ik wilde zo enorm graag een kindje van ons samen, waarvan ik al nadat ik 1 seconde wist dat we in verwachting waren, al zo gruwelijk veel van hield, en niemand iets stoms over mocht zeggen

[*Annet*]

Blijkbaar hebben de leuke en mooie dingen/kanten van je kinderen toch een meerwaarde in vergelijking met de minder leuke dingen anders had jij er toch geen 4 gehad?!

ze zijn niet in 1 keer groot. Zaken die bijv. nu spelen, speelden 3 jaar terug nog niet. Opvoeden is minder makkelijk dan ik dacht, ook omdat er wel eens dingen gebeuren die ik gewoon nooit had verwacht omdat ze bij ons thuis nooit gebeurden. Kinderen zijn een produkt van 2 personen. Soms gebeurt er iets wat voor mij totaal nieuw is maar mijn man heel bekend voor komt. Ik denk dat wij misschien erg braaf waren thuis, mijn vader is ook erg autoritair en kon hard slaan dus dat scheelt misschien ook wel?

[*|Scatie]

Ja kan ik me voorstellen. 'k Bedoelde 't ook niet lullig hoor.
Een autoritaire vader herken ik wel en ik heb bij m'n ouders een hoop dingen mis zien gaan en af en toe vraag ik mezelf wel eens af of ik niet dezelfde 'fouten' zal maken.

Ik vind baby's en kleine kids erg schattig maar 'k weet ook dat ze soms enorm vervelend kunnen zijn. Zolang 't maar in balans is, is het ook niet zo erg denk ik.
Wel lijkt het me dat je als ouders best eens met je handen in je haar zit en even niet weet wat je er mee moet.

'k Weet wel dat ik geen groot gezin wil omdat ik bang ben dat ik dat niet aan kan. Maar 'k denk ook dat je het per kindje moet bekijken hoe 't gaat en of je er nog eentje naast zou kunnen hebben.
'k Zou het erg jammer vinden als het nl. ten koste van ons relatie zou gaan.
Misschien dat een groot gezin gezellig is als je een hechte band met elkaar hebt maar ik heb dat vroeger nooit gehad.
Ik ben vrij 'behouden' opgegroeid en mijn man niet. Hij is in aanraking geweest met dingen waar ik niks van af wist. Hij kent ook de nadelige gevolgen en ik denk dat hij dat onze kinderen ook zal voorhouden.

[Dine]

Ik zou het liefst nu al 1 of 2 kinderen hebben..
Vind ze echt zo geweldig..lekker eigenwijs, lief, schattig, ondeugend Ja, het lijkt me echt super! dus moedergevoelens: ja die heb ik al wel, ook al ben ik nog helemaal niet getrouwd
Wat wel scheelt denk ik: ik heb nog jonge zusjes, dus ben er een soort 'aan gewend'

denk je nu aan kleine kindertjes, lief leuk en schattig of ook aan kinderen die grote mond hebben, ruzie maken met elkaar, gezeur op school enz enz.

Haha, aan beide kleine schattige kindertjes lijkt me geweldig, maar ook als ze groter zijn, prachtig zoals ze dan wijs proberen te doen, ruzie maken en alles uitproberen!
Tuurlijk, dat is niet altijd makkelijk en ik denk dat je er flink op kan spugen af en toe, maar toch.. nee, tlijkt me echt geweldig..

Maar inderdaad, het mag niet ten koste van je relatie gaan, maar als een soort 'bekroning' zeg maar..vind dat je bewust dingen samen moet blijven doen, zonder je kinderen, anders wordt het leven 1 grote sleur en heb je nooit echt tijd voor elkaar.

[Evelien]

het wordt bij mij wel steeds minder het moedergevoel. Ik denk altijd zo van: komt dan komt het, komt het niet dan is dat ook goed. We hebben het ook goed zo samen. En ik geniet vollop van m'n neefjes en nichtjes.

Nouja, ze komen niet zomaar hoor, je moet er toch echt iets voor doen

.

jo echt waar? vertl.

als wij geen kinderen kunnen krijgen snap je?

[Saskia]

Nou, ik heb weer een weekje tussen de pubers gezeten en ik weet weer heel zeker dat ik voorlopig geen kinderen wil... Zolang ze klein zijn, zijn ze ook heel lief en schattig en ik geloof best dat je langzaam in de pubertijdsperikelen groeit enzo, maar sjonge sjonge zeg, je zal toch elke dag van dat gespuis om je heen hebben, horendol zou ik ervan worden!

En dit zeg ik dan gelijk met een heleboel respect voor ouders die er wel elke dag inzitten en het allemaal maar te verdragen hebben, petje af!

[*Annet*]

Je moet als ouder, gewoon terugdenken aan de tijd dat je zelf puber was. Ik hoorde ook eens een vrouw mopperen op het pubergedrag van haar kinderen. Haar vriendin zei toen: weet je nog wat wij deden op de huishoudschool? Denk daar nog maar es aan! Wij waren ook niet van die lieverdjes hoor. Dat vond ik wel iets wat het onthouden waard is.

[trijntjejohanna]

als mn kinderen net zo doen als ik in mn pubertijd... dan heb ik niks te vrezen

[*|Scatie]

Ik was ook niet echt een extreme puber. Wel herken ik bijv. bij m'n nichtje het bemoeien met haar broertje, geruzie met voeten onder de tafel, zeuren als 't eten niet op tijd klaar is als je weg moet, kleren die in de was zitten en nog niet gewassen terwijl ze er toch al 2 dagen in liggen
Ach... heeft vast ook wel z'n charmes

[Zonnetje]

Je moet proberen altijd het positieve ervan blijven in te zien.
Ook al zijn kinderen klein en schattig dan hebben ze nog hun kuren en nu denk ik ook wel eens hoe kan ik er het beste mee omgaan.